Słowo na Niedzielę 28 lutego 2021. Ewangelia i rozważanie, msza online: 10:00 (dla dzieci), 15:30, 18:00, 20:30.
28 lutego 2021, Niedziela
II Niedziela Wielkiego Postu, Rok B, I
● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze na żywo
+ Komplet Czytań – rozwiń
1. czytanie (Rdz 22, 1-2. 9-13. 15-18)
Ofiara Abrahama
Czytanie z Księgi Rodzaju
Bóg wystawił Abrahama na próbę i rzekł do niego: «Abrahamie!» A gdy on odpowiedział: «Oto jestem» – powiedział: «Weź twego syna jedynego, którego miłujesz, Izaaka, idź do kraju Moria i tam złóż go w ofierze na jednym z pagórków, jaki ci wskażę».
A gdy przyszli na to miejsce, które Bóg wskazał, Abraham zbudował tam ołtarz, ułożył na nim drwa i związawszy syna swego, Izaaka, położył go na tych drwach na ołtarzu. Potem Abraham sięgnął ręką po nóż, aby zabić swego syna.
Ale wtedy Anioł Pański zawołał na niego z nieba i rzekł: «Abrahamie, Abrahamie!» A on rzekł: «Oto jestem». Anioł powiedział mu: «Nie podnoś ręki na chłopca i nie czyń mu nic złego! Teraz poznałem, że boisz się Boga, bo nie odmówiłeś Mi nawet twego jedynego syna». Abraham, obejrzawszy się poza siebie, spostrzegł barana uwikłanego rogami w zaroślach. Poszedł więc, wziął barana i złożył w ofierze całopalnej zamiast swego syna.
Po czym Anioł Pański przemówił głośno z nieba do Abrahama po raz drugi: «Przysięgam na siebie, mówi Pan, że ponieważ uczyniłeś to, a nie odmówiłeś Mi syna twego jedynego, będę ci błogosławił i dam ci potomstwo tak liczne jak gwiazdy na niebie i jak ziarnka piasku na wybrzeżu morza; potomkowie twoi zdobędą warownie swych nieprzyjaciół. Wszystkie ludy ziemi będą sobie życzyć szczęścia takiego, jakie jest udziałem twego potomstwa, dlatego że usłuchałeś mego rozkazu».
Psalm (Ps 116B (115), 10 i 15. 16-17. 18-19 (R.: por. Ps 116A [114], 9))
W krainie życia będę widział Boga
Ufność miałem nawet wtedy, gdy mówiłem: *
«Jestem w wielkim ucisku».
Cenna jest w oczach Pana *
śmierć Jego wyznawców.
W krainie życia będę widział Boga
O Panie, jestem Twoim sługą, *
Twym sługą, synem Twojej służebnicy.
Ty rozerwałeś moje kajdany, †
Tobie złożę ofiarę pochwalną *
i wezwę imienia Pana.
W krainie życia będę widział Boga
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.
W dziedzińcach Pańskiego domu, *
pośrodku ciebie, Jeruzalem.
W krainie życia będę widział Boga
2. czytanie (Rz 8, 31b-34)
Bóg nie oszczędził dla nas własnego Syna
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Jeżeli Bóg z nami, któż przeciwko nam? On, który nawet własnego Syna nie oszczędził, ale Go za nas wszystkich wydał, jakże miałby także wraz z Nim wszystkiego nam nie darować? Któż może wystąpić z oskarżeniem przeciw tym, których Bóg wybrał? Czyż Bóg, który usprawiedliwia? Któż może wydać wyrok potępienia? Czy Chrystus Jezus, który poniósł za nas śmierć, co więcej – zmartwychwstał, siedzi po prawicy Boga i przyczynia się za nami?
Aklamacja (Por. Mt 17, 5)
Chwała Tobie, Królu wieków
Z obłoku świetlanego odezwał się głos Ojca:
«To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie».
Chwała Tobie, Królu wieków
↑ Ewangelia (Mk 9, 2-10)
Pielgrzymując na ziemi, uczestniczymy w życiu wiecznym
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba i Jana i zaprowadził ich samych osobno na górę wysoką. Tam się przemienił wobec nich. Jego odzienie stało się lśniąco białe, tak jak żaden na ziemi folusznik wybielić nie zdoła. I ukazał się im Eliasz z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Rabbi, dobrze, że tu jesteśmy; postawimy trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza». Nie wiedział bowiem, co powiedzieć, tak byli przestraszeni.
I zjawił się obłok, osłaniający ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, Jego słuchajcie!» I zaraz potem, gdy się rozejrzeli, nikogo już nie widzieli przy sobie, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, przykazał im, aby nikomu nie rozpowiadali o tym, co widzieli, zanim Syn Człowieczy nie powstanie z martwych. Zachowali to polecenie, rozprawiając tylko między sobą, co znaczy „powstać z martwych”.
Oto Słowo Pańskie.
↑ Komentarz Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Przemienienie i piękna twarz
Piękna twarz… Możesz na nią patrzeć całymi godzinami. W ciszy zachwytu podziwiasz jej cudny blask. Zapominasz o prozie świata. Rozpływają się ciemne chmury przygnębienia. Wyłania się słońce promieniujące uśmiechem nowego życia. Doczesność zostaje przezwyciężona. Doświadczasz tchnienia Niebiańskiego Piękna, Dobra i Prawdy. Piękna twarz, uszczęśliwiający znak Boskiej Chwały, ma niezwykłą moc. Swym światłem potrafi rozproszyć bezsens życia i dać nowe poczucie sensu istnienia. Czyż można wtedy wątpić o Niebie?
Kontemplacja pięknej twarzy jest duchowym wydarzeniem. Ból istnienia ustępuje miejsca doświadczanej radości. Uaktywnia się przedziwny „pomost” pomiędzy kontemplowaną twarzą i kontemplującym sercem. Podziwiana twarz jest źródłem, z którego wypływa strumień uszczęśliwiającego światła Wiecznej Chwały.
Bóg w swej miłości wymyślił także pamięć i wyobraźnię. Obraz dostrzeżony przez oczy może być zapisany i utrwalony w sercu. Dzięki temu widok pięknej twarzy, wewnętrznie odtwarzany i przeżywany, przywołuje radosne wspomnienie i wyzwala nadzieję ponownego ujrzenia. Wyobraźnia pozwala nawet oglądać sercem twarz, której oczy nie widziały. Przedziwny jest świat w Duchu Świętym. Niewidzialne staje się widzialnym. Przestrzeń i czas tracą swą ograniczającą moc. Sercem można podziwiać piękną rzeczywistość nawet wtedy, gdy nie jesteśmy tam, gdzie być pragniemy. Aniołowie, poproszeni o pomoc, chętnie łączą duchowym pomostem piękną twarz i miłujące serce. Wzruszający owoc anielskiego wstawiennictwa, dzięki któremu powstaje jedność w Bogu. Prawdziwie Boski to splot piękna, miłości i szczęścia. Jakże przedziwne misterium! W głębi duszy rodzi się wołanie: „Pragnę żyć, aby radować się pięknem twarzy”. Piękno wewnętrznie przekształca, obezwładnia siły zła i uaktywnia potencjał dobra. Twarz jest bez zakrycia. Odsłania się jako całkowicie bezbronna i ufnie zaprasza: „Nie zabijaj mnie! Kochaj mnie!”.
Piękna twarz jest zobrazowaniem Wiecznej Chwały, odblaskiem Boskiego Oblicza. Oczy i usta przywołują na myśl Trójcę Świętą. Spojrzenie Opatrzności i Boski Głos. Bóg widzi ciężkie zmagania ludzi w doczesności, dlatego z pomocą „nieziemskiego piękna na ziemi” pozwala zasmakować dźwięku i obrazu Wieczności. Genialnie ukazuje to Ewangelia w wydarzeniu przemienienia Jezusa na Górze Tabor. Wybrani uczniowie ujrzeli Boską chwałę, gdy Jezus „Tam przemienił się wobec nich” (por. Mk 9, 2-10). Ludzka twarz Jezusa i całe Jego odzienie wyzwoliły w sercach Apostołów nieziemskie doświadczenie. Jezus objawił się jako Boski Mesjasz. Wcześniejsza zapowiedź cierpienia i śmierci, przed wydarzeniem na Górze Tabor, spowodowała egzystencjalny kryzys w sercach uczniów. Aby ich umocnić, Jezus objawił swe Bóstwo. Dał poczuć smak Chwały Zmartwychwstania, która jest owocem i sensem Krzyża. Co więcej, w trakcie Przemienienia z obłoku rozległ się głos Boga Ojca: „To jest mój Syn umiłowany. Jego słuchajcie”. To pomogło uczniom utwierdzić się w wierze, że Jezus jest Bogiem, Boskim Pięknem, Dobrem i Prawdą.
Na drodze do Nieba warto dokonać w sercu ścisłego zespolenia pomiędzy piękną twarzą i ewangelicznym wydarzeniem Przemienienia. Na Górze Tabor Bóg objawił się poprzez ludzką twarz Jezusa. Podobnie piękna twarz jest znakiem Boskiego Oblicza. Poprzez każdą ludzką twarz odsłania się Twarz Jezusa i przemawia sam Bóg. Twarz, przeżywana jako piękna, jest niepowtarzalną drogą do spotkania z Bogiem. Zarazem w Bożej perspektywie ludzka twarz ujawnia cały swój niezwykły blask. Jest to potężne promieniowanie, które daje duchową moc, aby poprzez doczesne trudy wytrwale zdążać ku zjednoczeniu z Bogiem w Wieczności. Widok pięknej twarzy jest cudownym lekiem na gorycz doczesnego cierpienia. Jest to symbol Boskiej Chwały, która czeka nas po przezwyciężeniu próby Krzyża.
Piękna twarz jest obrazem Boskiego Piękna. Wyzwala w sercu przedsmak Nieba, czyste wzruszenie i zachwyt. Zawsze, gdy tak się dzieje, powtarza się Przemienienie Pańskie. Niech to duchowe wydarzenie pomaga nam w owocnym przeżywaniu Wielkiego Postu, na drodze do Wiecznej Chwały Zmartwychwstania….
1 marca 2015 (Mk 9, 2-10)
Powyższy tekst i ilustracja w całości pochodzą ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.
Odpusty na Rok Świętego Józefa
↑ Komentarze video
Krótkie komentarze video do Słowa Bożego – jezuicki (~3′) i franciszkański (~5-7′) – z kapłańskim błogosławieństwem na dziś (jeżeli są dostępne).
↑ Dobra Homilia – Mocne Kazanie
Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia oraz mocne kazanie z Sanktuarium o ile jest dostępne (najwcześniej po transmisji mszy świętej) (~10-25′).
↑ Msza z Abp Rysiem oraz Msza z Różańcem
Transmisje mszy świętych:
1) Dzisiejszej mszy żywo z Księdzem Arcybiskupem Grzegorzem Rysiem dla Młodych o godzinie 15:30 albo ostatniej dostępnej retransmisji.
2) Wieczornej mszy świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30.
Niedziela, 28 lutego 2021, godzina 15:30 oraz 17: 30/18:00.
Źródło: Mocni w Duchu Live
↑ Niedzielna msza dla dzieci i msza ostatniej szansy
W niedziele trasnmisja dodatkowych dwu mszy z Sanktuarium Jezuitów w Łodzi: mszy dla dzieci z Mocnymi w Duchu i ojcem Remigiuszem Recławem o godzinie 10:00 oraz mszy ostatniej szansy z ojcem Zygmuntem Kwiatkowskim o godzinie 20:30.
Niedziela, 21 lutego 2021, godzina 10:00 oraz 20: 30.
W niedziele Wielkiego Postu, bezpośrednio po mszy dla dzieci rozpoczyna się nabożeństwo Gorzkich Żali:
Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl