Słowo na 13 maja 2021. Ewangelia i rozważanie, msza, różaniec i nabożeństwo majowe online.
13 maja 2021, Czwartek, Wspomnienie Matki Bożej Fatimskiej
Czwartek VI tygodnia okresu wielkanocnego, Rok B, I, wspomnienie dowolne Matki Bożej Fatimskiej (inne oficjum: tu)
● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo
+ Komplet Czytań – rozwiń
Czytania w Polsce i innych krajach, w których obchód Wniebowstąpienia Pańskiego jest przeniesiony na siódmą Niedzielę Okresu Wielkanocnego:
1. czytanie (Dz 18, 1-8)
Święty Paweł w Koryncie
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Paweł opuścił Ateny i przybył do Koryntu. Znalazł tam pewnego Żyda, imieniem Akwila, rodem z Pontu, który z żoną Pryscyllą przybył niedawno z Italii, ponieważ Klaudiusz wysiedlił z Rzymu wszystkich Żydów. Przyszedł do nich, a ponieważ znał to samo rzemiosło, zamieszkał u nich i pracował; zajmowali się wyrobem namiotów. A co szabat rozprawiał w synagodze i przekonywał tak Żydów, jak i Greków.
Kiedy Sylas i Tymoteusz przybyli z Macedonii, Paweł oddał się wyłącznie nauczaniu i udowadniał Żydom, że Jezus jest Mesjaszem. A kiedy się sprzeciwiali i bluźnili, otrząsnął swe szaty i powiedział do nich: «Krew wasza na wasze głowy, ja nie jestem winien. Od tej chwili pójdę do pogan».
Odszedł stamtąd i poszedł do domu „czciciela Boga”, niejakiego Tycjusza Justusa. Dom ten przylegał do synagogi. Przełożony synagogi, Kryspus, uwierzył w Pana z całym swym domem, wielu też słuchaczy korynckich uwierzyło i przyjmowało wiarę i chrzest.
Psalm (Ps 98 (97), 1bcde. 2-3b. 3c-4 (R.: por. 2a))
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja
Pan okazał swoje zbawienie, *
na oczach pogan objawił swą sprawiedliwość.
Wspomniał na dobroć i na wierność swoją *
dla domu Izraela.
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Albo: Alleluja
Aklamacja (Por. J 14, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 16, 16-20)
Smutek wasz przemieni się w radość
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeszcze chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie».
Wówczas niektórzy z Jego uczniów mówili między sobą: «Cóż to znaczy, co nam mówi: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie”; oraz: „Idę do Ojca”?» Mówili więc: «Cóż znaczy ta chwila, o której mówi? Nie rozumiemy tego, co powiada».
Jezus poznał, że chcieli Go pytać, i rzekł do nich: «Pytacie się jeden drugiego o to, że powiedziałem: „Chwila, a nie będziecie Mnie widzieć, i znowu chwila, a ujrzycie Mnie?” Zaprawdę, zaprawdę, powiadam wam: Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz przemieni się w radość».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Komentarz Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Od smutku do radości
Chwile smutne i chwile radosne. Taka jest rzeczywistość życia. Udawanie nieustannej radości lub ciągłe trwanie w smutku jest rozminięciem się z autentyczną prawdą ludzkiego istnienia. Cała sztuka polega na tym, aby umieć te dwa stany jak najlepiej pogodzić. Mistrzostwem jest stworzyć harmonijną całość, utkaną niejako z nici smutnej i radosnej.
Dlatego warto uczyć się od naszego Mistrza Jezusa, który przed swą śmiercią wypowiada do apostołów znamienne słowa: „Wy będziecie płakać i zawodzić, a świat się będzie weselił. Wy będziecie się smucić, ale smutek wasz zamieni się w radość” (J 16, 20). Bezcenna prawda. Tak, apostołowie przeżyli wiele pięknych chwil ze swym Mistrzem. Całą swą nadzieję zbudowali na Jego Potężnej Obecności. Byli przekonani o niezniszczalnej mocy Chrystusa. A jednak nadeszła tragiczna chwila, która zburzyła dotychczasową radość współprzebywania. Jezus został zabity. W pewnej chwili z horyzontu zniknął Ten, który stanowił największe dobro życia. Nadeszło doświadczenie smutku.
Co gorsza, smutek może zostać zintensyfikowany, gdy inni w tym samym czasie przeżywają radość. Jedno i to samo wydarzenie może wywołać zupełnie odmienne reakcje. Śmierć Jezusa dla apostołów była wydarzeniem tragicznym, przeszywającym do głębi smutkiem. W tym samym czasie, uczeni w Piśmie i faryzeusze cieszyli się, że sprawa Jezusa została definitywnie rozwiązana. Jakże wiele sytuacji tego typu nieustannie się powtarza. Jeden przygnębiony traci pracę. Drugi radośnie wchodzi na jego miejsce. Trzeba być przygotowanym na to, że niektórzy będą cieszyć się z naszego cierpienia.
Ale te zewnętrzne reakcje nie są najważniejsze. Istotę stanowi stan wnętrza. Chrześcijański smutek łączy się z wiarą, że stan ten ulegnie przemianie w radość. Jezus umarł, ale potem śmierć zwyciężył. Zwycięstwo Zmartwychwstania. Dlatego chrześcijanin jest człowiekiem radości. Ale nie należy tego rozumieć tak, że smutek jest wykluczony. Smutek jest jak najbardziej obecny, ale jako stan, który zostanie przezwyciężony. Chrystusowe przejście ze smutnej śmierci do radosnego zmartwychwstania jest tego najdoskonalszym wzorcem. Ograniczenie się tylko do radości jest wejściem w jakiś nieludzki stan pozbawiony miłości. Przy spotkaniu z człowiekiem głęboko cierpiącym, taki „sztucznie radosny” chrześcijanin nie będzie w stanie pomóc.
W tej perspektywie, warto uzmysłowić sobie dwie niechrześcijańskie postawy przy spotkaniu ze smutnym człowiekiem. Najpierw jest to mówienie z twarzą epatującą radością: „Nie smuć się”. Pozornie to wygląda na pozytywne „zarażanie” uśmiechem. Ale w głębi może być bardzo upokarzające. Smutny odbiorca czuje się jak ubogi biedak wobec bogatego w radość. Jest to sytuacja podobna do tej, gdy mający dużo pieniędzy mówi z radością do biedaka: „nie martw się, też ci się uda”. Taka postawa może jeszcze bardziej pogrążyć, zarazem tworzy iluzję radosnego, chrześcijańskiego świadectwa.
Przy drugim błędzie, istnieje „wspólnota smutku”. Drugi nie jest poniżony, zarazem jednak jest to swoiste wspólne tonięcie. Drugi tonie, rzucam się w jego kierunku i razem z nim tonę. Dwóch przytakujących sobie zasmuconych ludzi. Niewłaściwość wyraża się tutaj w potraktowaniu smutku jako czegoś ostatecznego.
Chrześcijańskie podanie pomocnej dłoni polega na miłosnej solidarności w blasku Chrystusowej nadziei. Znaczy to, że najpierw pokornie przychodzę jako smutny do smutnego, ubogi do ubogiego. Nie stwarzam wrażenia bycia w lepszym świecie. Wspólnie jak najbardziej szczerze z miłości płaczę. Ale potem biorę za rękę i powolutku wspólnie wyruszamy do przodu poprzez „zasmucone pola”. Razem wchodzimy coraz bardziej w promieniowanie niebiańskiej radości.
W mocy Ducha Świętego, ta solidarna droga „razem” kończy się przezwyciężeniem smutku. Na początku spotkania wspólny płacz wysuszonych trawiastych pól, na końcu wspólna radość przestrzeni Nieba.
9 maja 2013 (J 16, 16-20)
Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.
↑ Komentarze i Dobra Homilia
Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia oraz Mocne Kazanie ojca Zygmunta Kwiatkowskiego SJ (najwcześniej po transmisji mszy świętej) (~10-25′):
↑ Msza z Abp Rysiem oraz Msza z Różańcem i nabożeństwo majowe
Transmisja dzisiejszej porannej mszy żywo z Księdzem Arcybiskupem Grzegorzem Rysiem o godzinie 7:30 (albo ostatniej dostępnej retransmisji) oraz wieczornej Mszy Świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30 a zakończonej nabożeństwem majowym.
Czwartek, 13 maja 2021, godzina 7:30 – msza z Abp Rysiem
w transmisji z Sanktuarium: 17: 30 – różaniec, 18:00 msza święta, ok 18:45 nabożeństwo majowe.
Abp Ryś – Msza poranna
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Różaniec, Msza i Majowe
Źródło: Mocni w Duchu Live
Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl