29 grudnia 2024, Niedziela

Święto Świętej Rodziny, Jezusa, Maryi i Józefa w Oktawie Bożego Narodzenia (w roku C) patroni dnia: tu; inne oficjum: tu)

Czytania   +

↑   Ewangelia (Łk 2, 41-52)

Rodzice znajdują Jezusa w świątyni

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.

Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.

Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie». Lecz on im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.

Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (święto Świętej Rodziny, Jezusa, Maryi i Józefa, rok liturgiczny C II)

Rodzina i Bóg

Święto Świętej Rodziny: Jezusa, Maryi i Józefa… W tym dzisiejszym święcie chodzi o prawdę, która daje dużo do myślenia. Jezus, będąc Bogiem, przyszedł na świat jako człowiek poprzez rodzinę. W ten sposób najdoskonalej potwierdził wartość i sens jej istnienia. Naturalne relacje rodzinne zostały uświęcone poprzez obecność samego Boga. Dlatego rodzinę możemy postrzegać jako „świętą drogę”, która poprzez doczesność prowadzi do Wiecznego Szczęścia. Zarazem rodzina nie jest Bogiem. W tym świetle zrozumiałe staje się powołanie do celibatu, które wiąże się z rezygnacją z zakładania własnej rodziny, aby wskazać źródło wszystkiego, Boga.

W kontekście współczesności i powyżej naszkicowanej prawdy warto uświadomić sobie trzy specyficzne sytuacje życiowe. W pierwszym przypadku chodzi o tych, którzy kwestionują chrześcijańską koncepcję rodziny. Do tych ludzi trzeba podejść z wyrozumiałą miłością z dwóch zasadniczych powodów. Otóż często są oni poważnie zranieni i noszą w sobie maskowane cierpienie w związku z nieposiadaniem tego, czego w głębi serca bardzo pragną. Aby „ból braku” jakoś neutralizować, odbierają wartość temu, czego nie mogą mieć. Gdy człowiek widzi smakowite słodkie winogrona, ale są za wysoko i nie może ich zerwać, wtedy nieraz reakcja obronna wyraża się w stwierdzeniu: „Te winogrona są kwaśne”. Taka reakcja pozwala przezwyciężyć ból poprzez kłamliwe wmówienie sobie i innym, że dobro jest złem. Podobnie niektórzy reagują odnośnie rodziny. Jeśli kogoś takiego potępimy, to jeszcze bardziej wzmocnimy w nim nienawiść do szczęśliwej rodziny jako czegoś niedostępnego. Tylko współczucie jest wsparciem w procesie uzdrowienia rodzinnych zranień, co otwiera serce na dobro rodziny. Drugi powód wiąże się ściśle z walką duchową. Jako że rodzina jest czymś stworzonym i uświęconym przez Boga, Szatan uderza w rodzinę. Tak naprawdę jest ona tylko środkiem do celu, którym jest przeciwstawienie się Bogu. Niektóre osoby pogardzające rodziną stały się po prostu ofiarami diabelskich pokus. Dlatego trzeba gorąco modlić się o Ducha Świętego, aby „diabelska pogarda” została w ich sercach pokonana i odsłonił się piękny blask Bożego zamysłu odnośnie rodziny.

W drugim przypadku chodzi o to, aby powołanie do celibatu traktować jako komplementarne z powołaniem do życia w rodzinie. Przy czym ważne, aby nie zamazywać pojęć poprzez tworzenie pojęcia „duchowej rodziny” jako czegoś równoważnego naturalnej rodzinie. Jeśli ktoś podejmuje celibat, to znaczy, że rezygnuje z daru pełnego uczestnictwa w rodzinie. Ale nie oznacza to jej negacji, lecz wsparcie. Sens celibatu polega m.in. na tym, aby wskazać na Boga jako Stwórcę rodziny i zarazem tego, od którego pochodzi wszelkie szczęście i uświęcenie rodzinne. W tym sensie pustelnik najbardziej ze wszystkich zewnętrznie oddalony od rodziny, wewnętrznie jest powołany do jak najgłębszego jej duchowego wspierania.

Trzecia sytuacja życiowa oznacza drogę chrześcijańskiego życia rodzinnego, gdzie mężczyzna wraz z kobietą wstępują w związek małżeński i zakładają rodzinę zgodnie z prawdami zapisanymi w Ewangelii. Bezcennym drogowskazem jest ewangeliczne zdanie: „Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi” (por. Łk 2, 41-52). Zapis ten jest doskonałym syntetycznym opisem rozwoju Jezusa jako człowieka pod rodzicielskim okiem Józefa i Maryi. Jednocześnie wzrost duchowy miał miejsce w przypadku rodziców. Te słowa są świetnym programem życia rodzinnego. Świętość rodziny nie oznacza odrealnionej doskonałości, którą trzeba od razu posiadać, podejmując tytaniczne wysiłki i realizując wydumane wizje „koniecznego ideału”. Jezus, Maryja i Józef pokazują, że rdzeniem rodzinnej świętości jest wspólne wzrastanie w miłości, w oparciu o Bożą mądrość, poprzez zwyczajne trudności i wyzwania codziennego życia. Nie ma potrzeby wszystkiego rozumieć. Najważniejsze, aby wierzyć, że przykład świętej rodziny z Nazaretu jest wzorcową inspiracją na drodze do szczęścia w doczesności i w wieczności.

27 grudnia 2015 (Łk 2, 41-52)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1584 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---