26 lutego 2023. Słowo na 1 Niedzielę Wielkiego Postu w roku A. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
26 lutego 2023, Niedziela
I Niedziela Wielkiego Postu (rok A) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania (rok liturgiczny A)
1. czytanie (Rdz 2, 7-9; 3, 1-7)
Stworzenie i grzech pierwszych ludzi
Czytanie z Księgi Rodzaju
Pan Bóg ulepił człowieka z prochu ziemi i tchnął w jego nozdrza tchnienie życia, wskutek czego stał się człowiek istotą żywą.
A zasadziwszy ogród w Edenie na wschodzie, Pan Bóg umieścił tam człowieka, którego ulepił. Na rozkaz Pana Boga wyrosły z gleby wszelkie drzewa miłe z wyglądu i smaczny owoc rodzące oraz drzewo życia w środku tego ogrodu i drzewo poznania dobra i zła.
A wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: «Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?»
Niewiasta odpowiedziała wężowi: «Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli».
Wtedy rzekł wąż do niewiasty: «Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło».
Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią, a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 51 (50), 3-4. 5-6b. 12-13. 14 i 17 (R.: por. 3a))
Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni
Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.
Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni
Uznaję bowiem nieprawość moją, *
a grzech mój jest zawsze przede mną.
Przeciwko Tobie samemu zgrzeszyłem *
i uczyniłem, co złe jest przed Tobą.
Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni
Stwórz, Boże, we mnie serce czyste *
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza *
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.
Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni
Przywróć mi radość Twojego zbawienia *
i wzmocnij mnie duchem ofiarnym.
Panie, otwórz wargi moje, *
a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Zmiłuj się, Panie, bo jesteśmy grzeszni
Wersja dłuższa:
2. czytanie – (Rz 5, 12-19)
Przestępstwo sprowadziło śmierć, ale obficie spłynęła łaska
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Przez jednego człowieka grzech wszedł do świata, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli. Bo i przed Prawem grzech był na świecie, grzechu się jednak nie poczytuje, gdy nie ma Prawa. A przecież śmierć rozpanoszyła się od Adama do Mojżesza nawet nad tymi, którzy nie zgrzeszyli przestępstwem na wzór Adama. On to jest typem Tego, który miał przyjść.
Ale nie tak samo ma się rzecz z przestępstwem, jak z darem łaski. Jeżeli bowiem przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa. I nie tak samo ma się rzecz z tym darem, jak ze skutkiem grzechu spowodowanym przez jednego grzeszącego. Gdy bowiem jeden tylko grzech przynosi wyrok potępiający, to łaska przynosi usprawiedliwienie ze wszystkich grzechów.
Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, to o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego – Jezusa Chrystusa.
A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi.
Oto Słowo Boże
Wersja krótsza:
2. czytanie (Rz 5, 12.17-19)
Przestępstwo sprowadziło śmierć, ale obficie spłynęła łaska
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Przez jednego człowieka grzech wszedł do świata, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.
Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, to o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego – Jezusa Chrystusa.
A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Mt 4, 4b)
Chwała Tobie, Słowo Boże
Nie samym chlebem żyje człowiek,
lecz każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych.
Chwała Tobie, Słowo Boże
↑ Ewangelia (Mt 4, 1-11)
Jezus przez czterdzieści dni pości i jest kuszony
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Duch wyprowadził Jezusa na pustynię, aby był kuszony przez diabła. A gdy pościł już czterdzieści dni i czterdzieści nocy, poczuł w końcu głód.
Wtedy przystąpił kusiciel i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem».
Lecz On mu odparł: «Napisane jest: „Nie samym chlebem żyje człowiek, ale każdym słowem, które pochodzi z ust Bożych”».
Wtedy wziął Go diabeł do Miasta Świętego, postawił na szczycie narożnika świątyni i rzekł Mu: «Jeśli jesteś Synem Bożym, rzuć się w dół, napisane jest bowiem: „Aniołom swoim da rozkaz co do ciebie, a na rękach nosić cię będą, byś przypadkiem nie uraził swej nogi o kamień”».
Odrzekł mu Jezus: «Ale napisane jest także: „Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego”».
Jeszcze raz wziął Go diabeł na bardzo wysoką górę, pokazał Mu wszystkie królestwa świata oraz ich przepych i rzekł do Niego: «Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon».
Na to odrzekł mu Jezus: «Idź precz, szatanie! Jest bowiem napisane: „Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz”».
Wtedy opuścił Go diabeł, a oto przystąpili aniołowie i usługiwali Mu.
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Zakamuflowana pokusa
W życiu nie jest najważniejsze, co otrzymujemy, ale od kogo otrzymujemy. Wielka pułapka polega na niedostrzeżeniu tego rozróżnienia. Dokładnie to samo może być drogą do nieba lub do piekła. Istota największej pokusy polega na tym, że człowiek uzyskuje wstępnie coś dobrego, ale nie od Boga, lecz od szatana. Jak to rozumieć?
Można to przyrównać do przynęty, którą wędkarz zakłada na haczyk swej wędki. Np. kawałek chleba jest czymś dobrym do zjedzenia dla ryby. Ale gdy ten dobry chleb pełni rolę przynęty, wtedy staje się środkiem do złowienia i pozbawienia życia. Cały mechanizm świetnie zilustrowany jest w ewangelicznej scenie kuszenia Jezusa (Por. Mt 4, 1-11). Szatan składa propozycję chleba, spektakularnych zdolności i władzy. Samo w sobie wszystko jest dobre. Ale niestety, była to tylko przynęta ze strony szatana. Jezus zdekonspirował pokusę i w mocy Bożego Słowa jednoznacznie zadeklarował radykalne posłuszeństwo i służbę tylko Bogu.
W tym świetle, zawsze trzeba dobrze badać, kto stoi za propozycjami, które otrzymujemy. Bóg czy szatan? Pośród różnorodnych strategii złego, szczególnie zakamuflowana i niebezpieczna jest metoda „dwóch uderzeń”. A cóż to takiego?
Metoda ta jest stosowana w trakcie zamachów przez niektóre skrajne ugrupowania terrorystyczne. Tak więc najpierw detonowana jest pierwsza bomba; dokonuje już wstępnych zniszczeń, ale jej głównym celem jest wygenerowanie sytuacji zamieszania i paniki. Dopiero w takim stanie chaosu następuje odpalenie drugiego zasadniczego ładunku, który powoduje największe zniszczenia. Najwięcej rannych i zabitych jest właśnie po tym drugim wybuchu, w sytuacji przerażenia i nieracjonalnych zachowań. Zauważmy, że inspiratorem tej techniki, najgłębiej rzecz biorąc, nie jest człowiek, ale szatan, który posługuje się ludźmi.
Pokusa wedle tej metody jest szalenie niebezpieczna w najpoważniejszych sprawach życiowych. Najpierw szatan doprowadza do jakiegoś wstępnego zła, jak np. niewierność małżeńska. To już jest tragedia, ale jeszcze nie największa. Szczere nawrócenie, wyznanie grzechu w sakramencie pojednania, ukrycie wszystkiego na wieki w Miłosierdziu Boga; wszystko to pozwala ocalić małżeństwo i umożliwia dalsze wspólne życie. Niestety, nieraz po tym pierwszym uderzeniu, szatan kusi do powiedzenia współmałżonkowi o zaistniałej niewierności; wiedząc, że druga osoba nie da sobie z tym rady. Pada przewrotny argument, pozornie zachęcający do wielkiego dobra, aby niczego nie ukrywać i żyć w pełnej prawdzie. Powiedzenie o grzechu niewierności powoduje, że druga osoba jest jak trafiona piorunem i rzeczywiście zostaje zdruzgotana. W rezultacie często dochodzi do definitywnego rozpadu związku małżeńskiego.
Drugie uderzenie tak naprawdę okazuje się najbardziej niszczące. Podkreślmy mocno, że chodzi tu o sytuację, gdy po popełnionym grzechu następuje szczere nawrócenie i nie ma już podwójnego życia. Oczywiście, gdy ktoś się nie nawraca, sytuacja jest zupełnie inna. Wtedy drugie uderzenie polega na wyrobieniu w sercu zdradzającego przekonania, że wszystko jest w porządku. Na początku mogła być tylko jednorazowa słabość, ale potem pojawia się trwała zatwardziałość serca i odrzucenie Boga.
Gdy człowiek uległ jakiejś pokusie, bardzo ważne, aby potem zatrzymać się przed Bogiem, pokornie uznać swą słabość i spokojnie na modlitwie rozważyć, co dalej robić. Nie można popaść w panikę. Wszelkie chaotyczne pomysły, najprawdopodobniej są bezwzględną kontynuacją szatańskiego planu i stanowią przygotowanie do zdetonowania jeszcze większego ładunku zła. Optymalną rzeczą jest pójść do sakramentu pojednania oraz skonsultować z roztropną osobą najlepszy sposób dalszego działania. Wówczas serce jest oczyszczone i ewentualny diabelski „pomysł dobra” zostaje zdekonspirowany i unieszkodliwiony. Drugi wybuch nie następuje. Jakieś zło dokonało się, ale przed największym złem człowiek został uchroniony. Zarazem pokorne wejście na drogę nawrócenia pozwala zadziałać Bożemu Miłosierdziu. Dzięki temu grzech zostaje przezwyciężony przez jeszcze większą Bożą Miłość i Mądrość…
9 marca 2014 (Mt 4, 1-11)
Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 911 dostępny od 21:00 (~5-35′).
Słowo na jutro
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.
Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka