3 kwietnia 2023, Poniedziałek

Poniedziałek Wielkiego Tygodnia (patron dnia: tu)

Czytania i aklamacja przed Ewangelią    +

↑  Ewangelia (J 12, 1-11)

Namaszczenie w Betanii

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Na sześć dni przed Paschą Jezus przybył do Betanii, gdzie mieszkał Łazarz, którego Jezus wskrzesił z martwych. Urządzono tam dla Niego ucztę. Marta usługiwała, a Łazarz był jednym z zasiadających z Nim przy stole. Maria zaś wzięła funt szlachetnego, drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowi stopy, a włosami swymi je otarła. A dom napełnił się wonią olejku.

Na to rzekł Judasz Iskariota, jeden z Jego uczniów, ten, który Go miał wydać: «Czemu to nie sprzedano tego olejku za trzysta denarów i nie rozdano ich ubogim?» Powiedział zaś to nie dlatego, że dbał o biednych, ale ponieważ był złodziejem i mając trzos, wykradał to, co składano.

Na to rzekł Jezus: «Zostaw ją! Przechowała to, aby Mnie namaścić na dzień mojego pogrzebu. Bo ubogich zawsze macie u siebie, Mnie zaś nie zawsze macie».

Wielki tłum Żydów dowiedział się, że tam jest; a przybyli nie tylko ze względu na Jezusa, ale także by ujrzeć Łazarza, którego wskrzesił z martwych. Arcykapłani zatem postanowili zabić również Łazarza, gdyż wielu z jego powodu odłączyło się od Żydów i uwierzyło w Jezusa.

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Wonny dar miłości

Miłość, która zostaje przyjęta… Oto głębokie źródło sensu życia. Serce wypełnia wówczas radość istnienia. Miłość odrzucona powoduje cierpienie umierania. Egzystencja staje się wtedy synonimem zranionej pustki, tchnienie niebytu. Miłość odwzajemniona i przeobrażona w duchowy dialog daje doświadczenie Ożywiającej Pełni, woń Boskiego Bytowania.

Wieczne Piękno objawia swój blask, gdy szczere „kocham Cię” wyzwala zwrotne „kocham Cię”. Takie wyznanie może być wyrażona poprzez różne sposoby zachowania. Nie są istotne słowa, ale stan ducha „dawcy” i „odbiorcy”. Pierwszoplanowe znaczenie ma fakt, że jedno życie przyjmuje w siebie dar drugiego życia. Zarazem obdarowany jest pełen wdzięczności i szczęścia z powodu otrzymanego daru. Taka wymiana tworzy pomiędzy dwiema osobami przestrzeń duchową, w której różnorodność staje się tworzywem jedności. Im głębszy poziom wzajemności, tym bardziej zanikają rozdzielające granice i powstaje klimat uczestniczenia we wspólnym bezkresie.

Absolutnie źródłowym Inicjatorem miłości jest Bóg, który w Chrystusie składa dar Miłości Ucieleśnionej. Wspaniałym obrazem „dialogu miłości” jest spotkanie, jakie miało miejsce pomiędzy Jezusem i Marią w jej domu w Betanii. W trakcie uczty Maria „wzięła funt szlachetnego i drogocennego olejku nardowego i namaściła Jezusowe nogi, a włosami je otarła” (por. J 12, 1-11). W ten sugestywny sposób Maria odpowiedziała na otrzymany wcześniej dar Bożej miłości. Z reguły, aby wyrazić szacunek, gospodarz skrapiał kilkoma kroplami olejku głowę gościa. Tym razem obficie namaszczone zostały nogi, co było świadomym i wolnym aktem głębokiego uniżenia. To nie było autodestrukcyjne samoponiżenie. Uniżenie Marii było odzwierciedleniem pragnienia, jakie powstaje w sercu wobec człowieka wypełnionego miłością.

Dobrowolne uniżenie wobec miłości nie upokarza, ale daje odczucie bycia wywyższonym i ukojonym poprzez akt bezinteresownego obdarowania. Jednocześnie nie ma tu nic z przepaści, jaka pojawia się pomiędzy panem i niewolnikiem, który przez swego „właściciela” jest poniżany i traktowany jak rzecz. Poprzez otarcie stóp włosami ten sam olejek namaścił stopy Jezusa i głowę Marii. Ten gest był symbolem serdecznej bliskości i zażyłości. Jakże wzruszające piękno czystej miłości.

Wielkie znaczenie ma także to, że namaszczenie zostało dokonane z pomocą olejku o wielkiej wartości, równowartość rocznego dochodu ówczesnego pracownika. Dla człowieka, który nie kocha i jako skąpiec tkwi jedynie w logice zimnej ekonomii, takie zachowanie jest budzącym oburzenie przejawem rozrzutności. W ten sposób zareagował Judasz, który pod pozorem troski o biednych, tak naprawdę okazał swój brak miłości dla Jezusa. Objawem „chorego serca” jest patrzenie na drugiego człowieka jedynie w perspektywie wydanych pieniędzy w powiązaniu z jego istnieniem. Jest to postawa adekwatna do rzeczy, a nie do osoby. Miarą autentycznej miłości jest to, że nie ma miary. Dlatego nieraz „szalony wydatek”, z Ducha Bożego, może być pięknym świadectwem miłości.

Maria „zaszalała”, ofiarowując poprzez widzialny znak olejku niewidzialny dar swego serca. Jezus doskonale uchwycił to przesłanie, pełne najgłębszych uczuć. Wszak sam jako pierwszy dał przykład szaleństwa w miłości, czego Krzyż stał się ukoronowaniem. Jezus potraktował gest Marii z wdzięcznym szacunkiem, karcąc Judasza: „Zostaw ją!”. Co więcej, ujął w słowa to, co Maria intuicyjnie i proroczo uczyniła. „Przechowała to, aby Mnie namaścić na dzień mojego pogrzebu”. Jak to rozumieć?

Otóż Maria jeszcze za życia namaściła ciało Jezusa, co stanowiło zapowiedź Jego zmartwychwstania. Uczczenie ciała Jezusa poprzez namaszczenie stanowiło przygotowanie do uwielbienia sanktuarium Jego zmartwychwstałego ciała. Ten gest czyni z Marii „symbol oblubienicy”, której miłość Jezus przyjmuje. Dzięki swej wielkoduszności każdy kochający człowiek będzie mógł uczestniczyć w niebiańskiej uczcie z Jezusem. Woń olejku wskazuje także, że „Boży zapach” winien być przechowywany w pamięci zawsze: teraz, aż do śmierci i po śmierci.

Otwierajmy się na dar Bożej miłości, bezpośrednio lub pośrednio poprzez człowieka. Niezwykłe jest piękno wzajemnego daru miłości w Chrystusie…

30 marca 2015 (J 12, 1-11)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 947 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

Słowo na jutro
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu  (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka

↑   Rekolekcje dla Łodzi #1 i homilie

↑  Dzisiejsze homilie Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia: z uroczystości poświęcenia sztandaru Zespołu Szkół Ponadgimnazjalnych im. Jana Pawła II w Zgierzu oraz homilia z pierwszego dnia Rekolekcji Wielkopostnych dla Łodzi 2023 (dostępna najwcześniej po godzinie 19:00, po zakończeniu mszy rekolekcyjnej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi).

Niżej transmisje na żywo z pierwszego dnia Rekolekcji dla Łodzi: mszy świętej i poprzedzającego ją różańca o godzinie 17:30 oraz nauki rekolekcyjnej Księdza Arcybiskupa około godziny 19:00.

Całą naukę rekolekcyjną Księdza Arcybiskupa możecie śledzić na żywo w Wielki Poniedziałek, Wielki Wtorek oraz Wielką Środę 2023 od godziny 18:00 przez transmisję stałą z Sanktuarium, dostępną na stronie łódzkiej wspólnoty Ojców Jezuitów. 

---