20 czerwca 2023. Słowo na wtorek 11 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilia abp Rysia
20 czerwca 2023, Wtorek
Wtorek XI tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania na wtorek 11 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (2 Kor 8, 1-9)
Chrystus dla was stał się ubogim
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Donosimy wam, bracia, o łasce Bożej, jakiej dostąpiły Kościoły Macedonii, jak to w dotkliwej próbie ucisku uradowały się bardzo i jak skrajne ich ubóstwo zajaśniało bogactwem prostoty. Według możliwości, a nawet – zaświadczam to – ponad swe możliwości okazali oni gotowość, nalegając na nas bardzo i prosząc o łaskę współdziałania w posłudze na rzecz świętych.
I nie tylko tak było, jak się spodziewaliśmy, lecz ofiarowali siebie samych naprzód Panu, a potem nam przez wolę Bożą. Poprosiliśmy więc Tytusa, aby, jak to już rozpoczął, tak też i dokonał tego dzieła miłosierdzia pośród was.
A podobnie jak obfitujecie we wszystko, w wiarę, w mowę, w wiedzę, we wszelką gorliwość, w miłość naszą do was, tak też obyście i w tę łaskę obfitowali. Nie mówię tego, aby wam wydawać rozkazy, lecz aby wskazując na gorliwość innych, wypróbować waszą miłość. Znacie przecież łaskę Pana naszego, Jezusa Chrystusa, który będąc bogatym, dla was stał się ubogim, aby was ubóstwem swoim ubogacić.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 146 (145), 1b-2. 5-6b. 6c-7. 8-9a (R.: por. 2a))
Przez całe życie będę chwalił Pana
albo: Alleluja
Chwal, duszo moja, Pana. *
Będę chwalił Pana do końca mego życia,
będę śpiewał mojemu Bogu, *
dopóki istnieję.
Przez całe życie będę chwalił Pana
albo: Alleluja
Szczęśliwy ten, kogo wspiera Bóg Jakuba, *
kto pokłada nadzieję w Panu Bogu.
On stworzył niebo i ziemię, i morze *
ze wszystkim, co w nich istnieje.
Przez całe życie będę chwalił Pana
albo: Alleluja
Bóg wiary dochowuje na wieki, *
uciśnionym wymierza sprawiedliwość,
chlebem karmi głodnych, *
wypuszcza na wolność uwięzionych.
Przez całe życie będę chwalił Pana
albo: Alleluja
Pan przywraca wzrok ociemniałym, *
Pan dźwiga poniżonych.
Pan kocha sprawiedliwych, *
Pan strzeże przybyszów.
Przez całe życie będę chwalił Pana
albo: Alleluja
Aklamacja (J 13, 34)
Alleluja, alleluja, alleluja
Daję wam przykazanie nowe, abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mt 5, 43-48)
Bądźcie doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Słyszeliście, że powiedziano: „Będziesz miłował swego bliźniego”, a nieprzyjaciela swego będziesz nienawidził.
A Ja wam powiadam: Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują, abyście się stali synami Ojca waszego, który jest w niebie; ponieważ On sprawia, że słońce Jego wschodzi nad złymi i nad dobrymi, i On zsyła deszcz na sprawiedliwych i niesprawiedliwych.
Jeśli bowiem miłujecie tych, którzy was miłują, cóż za nagrodę mieć będziecie? Czyż i celnicy tego nie czynią? I jeśli pozdrawiacie tylko swych braci, cóż szczególnego czynicie? Czyż i poganie tego nie czynią?
Bądźcie więc wy doskonali, jak doskonały jest Ojciec wasz niebieski».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (11 wtorek zwykły, rok liturgiczny B I)
Głębia miłości
Serce jest duchową przestrzenią w głębi człowieka, gdzie dopływa miłość Boga. Gdy ta miłość jest przyjęta, ogarnia całego człowieka i potem rozpływa się na innych ludzi. Jako, że mamy jedno serce, w sensie najbardziej pierwotnym może w nas płynąć tylko jedna rzeka miłości, która dopiero potem, niczym egipski Nil u swego ujścia, rozdziela się na wiele różnorodnych odnóg, tworząc piękną deltę. Dzięki temu, ta sama życiodajna woda Nilu nawadnia i użyźnia różne obszary o przebogatej florze. Podobnie, ten sam Duch Święty, jako Boża miłość w człowieku, jest w stanie dawać życie i wzrost wielorakim relacjom, w których uczestniczymy. Ta różnorodność jest wtórnym owocem pierwotnej „jednej miłości”.
Tak więc istnieją tylko dwie możliwości: mamy w sobie Bożą miłość albo jej nie mamy. Obdarzamy wszystkich prawdziwą miłością albo nikogo! W pierwszym przypadku z serca wypływa strumień Bożej miłości, która potem wielorako owocuje; w drugim istnieje niestety posucha bądź wydobywa się jedynie strumień toksycznego pożądania, na skutek odcięcia się od Boga i koncentracji na swoim „ja”.
Na pierwszy rzut oka te stwierdzenia mogą budzić sprzeciw. Przecież tak często ludzie są pewni swej szczerej miłości do jednych, zaś innych, zwłaszcza nieprzyjaciół, traktują nawet z nienawiścią, nie widząc w tym żadnej sprzeczności? Zarazem czyż nie jest rzeczą słuszną odmiennie przeżywać obecność przyjaciela i człowieka, który wciąż snuje jakieś złowrogie intrygi? Znając nasze głębokie rozterki, Chrystus podpowiada: „Miłujcie waszych nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was prześladują; tak będziecie synami Ojca waszego, który jest w niebie” (por. Mt 5, 43-48).
Wypowiadając to zaproszenie, Jezus domyślnie rozumie miłość w sensie głębokim, jako bezinteresowne pragnienie dobra i brak chęci wyrządzenia zła. Jest to odzwierciedlenie czystej miłości Boga, który zawsze działa wedle zasady: daję ci, bo jesteś. Nie ma tu reguł handlowych „coś za coś”. W przypadku zła, Bóg nigdy nie stosuje niszczącej zemsty, niezmiennie promieniując miłosierdziem. Ewentualnie stosuje „święty odwet”, który polega na intensyfikacji miłości, aby pomóc wypełnić „nienawistną pustkę”. Dlatego szczytem rozsądku jest modlić się za swych prześladowców, aby maksymalnie zneutralizować siłę rażenia zła, którego jesteśmy ofiarami. Brak modlitwy jest swoistym „strzałem w stopę”, gdyż płomień atakującego zła, bez gaszącej wody Ducha Świętego, jeszcze bardziej się rozprzestrzenia i nas pochłania. Zarazem nie pomagamy prześladowcy w przyjęciu miłości, którą Bóg mu ofiaruje. Podkreślmy jeszcze, że autentyczna miłość nie jest koniecznością ciepłego rzucania się w ramiona; nieraz w trosce o dobro wręcz niezbędna jest twarda surowość i zewnętrzny dystans.
W świetle prawdy o jednej pierwotnej miłości otrzymujemy szansę przezwyciężania „miłosnych iluzji”. Otóż, jeśli przynajmniej jednego człowieka nie kochamy, to znak, że nikogo tak naprawdę głęboko nie kochamy. Tam, gdzie sądzimy, iż istnieje Boża miłość, w rzeczywistości dominuje naturalny instynkt, egoistyczny interes lub zaborcze pożądanie, najczęściej mocno zakamuflowane. Nieraz trzeba długich lat, aby ujawniła się smutna rzeczywistość. Najgorzej, gdy zaślepiony człowiek „idzie w zaparte”, wciąż nazywając dobrem to, co w oczach Bożych i poszkodowanych jest złem. W tym sensie „trudny delikwent” jest swoistym próbnym „papierkiem lakmusowym”. Kto kocha nawet największego nieprzyjaciela, znaczy, że kocha wszystkich. Oczywiście nie chodzi tu o konieczność „miłosnych czułości”. Wystarczy życzenie dobra, brak zemsty i szczera modlitwa.
Gdy takie próby przechodzimy pozytywnie, mamy podstawę do wielkiej radości. To pewny znak, że z naszego serca wypływa Boża miłość, która przenika wszystkie relacje, w których uczestniczymy. Wtedy ujawnia się swoiste prawo naczyń połączonych. Gdy obdarzamy dobrocią jedną osobę, zyskują także inni. Nie ma konkurencji, ale jest komplementarność. Zarazem każda relacja przebiega w niepowtarzalny sposób; każdy otrzymuje to, co trzeba, zgodnie z wolą Bożą. Człowiek, który mocą Ducha Świętego kocha każdą osobę, staje się wiernym i posłusznym świadkiem Chrystusa. Niebiańska perspektywa…
16 czerwca 2015 (Mt 5, 43-48)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1025 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.
Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka