6 sierpnia 2023. Słowo na Święto Przemienia Pańskiego w roku A. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
6 sierpnia 2023, Niedziela
XVIII Niedziela zwykła (rok A) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania na Święto Przemienienia Pańskiego w niedzielę (rok liturgiczny A)
1. czytanie (Dn 7, 9-10. 13-14)
Szata Jego była biała jak śnieg
Czytanie z Księgi proroka Daniela
Patrzyłem, aż postawiono trony, a Przedwieczny zajął miejsce. Szata Jego była biała jak śnieg, a włosy na Jego głowie jakby z czystej wełny. Tron Jego był z ognistych płomieni, jego koła z płonącego ognia. Strumień ognia się rozlewał i wypływał od Niego. Tysiąc tysięcy służyło Mu, a dziesięć tysięcy razy dziesięć tysięcy stało przed Nim. Sąd zasiadł i otwarto księgi.
Patrzyłem w nocnych widzeniach: a oto na obłokach nieba przybywa jakby Syn Człowieczy. Podchodzi do Przedwiecznego i wprowadzają Go przed Niego. Powierzono Mu panowanie, chwałę i władzę królewską, a służyły Mu wszystkie narody, ludy i języki. Panowanie Jego jest wiecznym panowaniem, które nie przeminie, a Jego królestwo nie ulegnie zagładzie.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 97 (96), 1-2. 5-6. 9 (R.: por. 1a i 9a))
Pan Bóg króluje ponad całą ziemią
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Pan Bóg króluje ponad całą ziemią
Góry jak wosk topnieją przed obliczem Pana, *
przed obliczem Władcy całej ziemi.
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa *
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę.
Pan Bóg króluje ponad całą ziemią
Ponad całą ziemią *
Ty jesteś wywyższony
i nieskończenie wyższy *
od wszystkich bogów.
Pan Bóg króluje ponad całą ziemią
2. czytanie (2 P 1, 16-19)
Słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba
Czytanie z Drugiego Listu Świętego Piotra Apostoła
Najmilsi:
Nie za wymyślonymi mitami postępowaliśmy wtedy, gdy daliśmy wam poznać moc i przyjście Pana naszego, Jezusa Chrystusa, ale jako naoczni świadkowie Jego wielkości.
Otrzymał bowiem od Boga Ojca cześć i chwałę, gdy taki oto głos Go doszedł od wspaniałego Majestatu: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie». I słyszeliśmy, jak ten głos doszedł z nieba, kiedy z Nim razem byliśmy na górze świętej.
Mamy jednak mocniejszą, prorocką mowę, i dobrze zrobicie, jeżeli będziecie przy niej trwali jak przy lampie, która świeci w ciemnym miejscu, aż dzień zaświta, a gwiazda poranna wzejdzie w waszych sercach.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Mt 17, 5c)
Alleluja, alleluja, alleluja
To jest mój Syn umiłowany,
w którym mam upodobanie,
Jego słuchajcie.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mt 17, 1-9)
Twarz Jego zajaśniała jak słońce
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Jezus wziął z sobą Piotra, Jakuba oraz brata jego, Jana, i zaprowadził ich na górę wysoką, osobno. Tam przemienił się wobec nich: twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło. A oto ukazali się im Mojżesz i Eliasz, rozmawiający z Nim.
Wtedy Piotr rzekł do Jezusa: «Panie, dobrze, że tu jesteśmy; jeśli chcesz, postawię tu trzy namioty: jeden dla Ciebie, jeden dla Mojżesza i jeden dla Eliasza».
Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!» Uczniowie, słysząc to, upadli na twarz i bardzo się zlękli.
A Jezus zbliżył się do nich, dotknął ich i rzekł: «Wstańcie, nie lękajcie się!» Gdy podnieśli oczy, nikogo nie widzieli, tylko samego Jezusa.
A gdy schodzili z góry, Jezus przykazał im, mówiąc: «Nie opowiadajcie nikomu o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zmartwychwstanie».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Święto Przemienienia Pańskiego, rok liturgiczny A II)
Zdejmij buty!
„Zdejmij buty przed wejściem do świątyni!”. W powszechnej świadomości obowiązek ten najczęściej kojarzony jest z meczetem w islamie. Warto jednak wiedzieć, że zdejmowanie butów przed wejściem do klasztorów, do świętych grot i kaplic jest powszechnie praktykowane także przez wielu chrześcijan na Wchodzie, zwłaszcza w Egipcie. Byłoby wręcz profanacją wejść np. do skalnej groty św. Antoniego w butach. Chrześcijaństwo ma swe początki w pierwszym wieku. Islam pojawił się dopiero w wieku VII. Muzułmanie wiele elementów swej aktualnej tradycji przejęli z chrześcijańskiego Wschodu i następnie rozpowszechnili. Zwyczaj zdejmowania butów, na znak uszanowania świętości miejsca, jest tego przykładem. Szkoda, że sami chrześcijanie nie wprowadzili tego głębokiego duchowo gestu na całym świecie. Trzeba jednak zdawać sobie sprawę, że zdejmowanie butów przed wejściem do świątyni ma swe korzenie nie w islamie, ale w chrześcijaństwie wschodnim, które charakteryzuje się głębokim poczuciem sacrum. Z kolei chrześcijanie zaczerpnęli z biblijnego wydarzenia na Synaju, gdzie Bóg powiedział do Mojżesza: „Zdejmij sandały z nóg, gdyż miejsce, na którym stoisz, jest ziemią świętą” (Wy 3, 5).
To wielka szkoda, że powszechnie nie praktykujemy tego zwyczaju na Zachodzie. Nie chodzi oczywiście jedynie o pewne pobożne rytuały, ale o głębszą rzeczywistość duchową. Zewnętrzny znak wskazuje na wnętrze. Konkretny gest pomaga wyzwolić określoną duchową postawę. Zdjęcie obuwia przed wejściem do świętego miejsca pomaga uświadomić sobie, że przechodzę ze „strefy profanum” do „przestrzeni sacrum”. Niestety bardzo często przekraczanie kościelnego progu dokonuje się tak, jak gdyby nic istotnego się nie zmieniło; swoiste „bezmyślne wchodzenie w świętość”. To wielka strata, gdyż człowiek nie otwiera się wtedy na dar Bożej obecności. Nawet będąc fizycznie w świętym miejscu, można wewnętrznie pozostawać w więzieniu bezbożnego świata. Jesteśmy ludźmi, czyli mamy duszę i ciało. Dlatego materialne znaki są niezbędne, aby realnie uzyskać określone stany duchowe. Można powiedzieć, że każde wejście w świętą przestrzeń przypomina wyjście na biblijną Górę Tabor.
W Ewangelii czytamy, że Jezus zaprosił uczniów na tę wysoką górę, a następnie tam „przemienił się wobec nich: Twarz Jego zajaśniała jak słońce, odzienie zaś stało się białe jak światło” (Mt 17, 2). Jakże niezwykłe wydarzenie Przemienienia Pańskiego! W doczesnej przestrzeni Jezus dał zasmakować Wiecznej Chwały. Przemienienie Pańskie było teofanią, czyli objawieniem się Boga. Poprzez ciało Jezusa z mocą promieniowała Boża obecność. To nie było tylko wskazanie na Boga, ale manifestacja, że Jezus jest Bogiem. Przemienienie Pańskie to swoista kontynuacja tego, czego niegdyś doświadczył Mojżesz na Synaju.
Bez cienia przesady, każde wejście do kościoła, kaplicy czy jakiegoś świętego miejsca jest powtórką wydarzenia na Synaju i na Górze Tabor. Szczególna emanacja Bożej obecności w Jezusie dokonuje się poprzez Najświętszy Sakrament. Dlatego warto przemyśleć kwestię zdejmowania butów przed wejściem do świętych chrześcijańskich miejsc. Jeśli nie jest to możliwe w sensie fizycznym dosłownie, to można to uczynić duchowo, w sercu. Takie duchowe zdjęcie obuwia przed przekroczeniem progu kościoła lub kaplicy to bezcenna pomoc w uszanowaniu świętości miejsca. Nasze serce pełniej otwiera się na dar Bożego Objawienia. Nie pozostajemy w stanie zamroczenia światowymi ciemnościami.
Obecnie przed wejściem do Kaplicy św. Brunona w Eremie zawsze zdejmuję buty. To bezcenna pomoc w uniżonym przyjęciu daru Bożej Obecności w tej świętej przestrzeni Kaplicy Eremu. Niezwykły smak „świętości ziemi”. Nie jest to naśladowanie muzułmanów. Jest to pokorne wpisanie się w strumień rdzennie chrześcijańskiej tradycji, którą zwłaszcza chrześcijanie w Egipcie od wieków pięknie przechowują.
6 sierpnia 2014 (Mt 17, 1-9)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1072 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka