9 września 2023, Sobota

Sobota XXII tygodnia zwykłego (rok I; u jezuitów: wspomnienie św. Piotra Klawera, kapłana) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polscy patroni i patronki dnia: bł. Aniela Salawa

Czytania i aklamacja przed Ewangelią    +

↑  Ewangelia (Łk 6, 1-5)

Chrystus jest Panem szabatu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

W pewien szabat Jezus przechodził wśród zbóż, a uczniowie zrywali kłosy i jedli, wykruszając ziarna rękami.

Niektórzy zaś z faryzeuszów mówili: «Czemu czynicie to, czego nie wolno w szabat?»

Wtedy Jezus, odpowiadając im, rzekł: «Nawet tego nie czytaliście, co uczynił Dawid, gdy poczuł głód, on i jego ludzie? Jak wszedł do domu Bożego i wziąwszy chleby pokładne, sam jadł i dał swoim ludziom? Chociaż samym tylko kapłanom wolno je spożywać».

I dodał: «Syn Człowieczy jest Panem także szabatu».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (22 sobota zwykła, rok liturgiczny B I)

Prawo i inne wartości

„Najważniejsza jest miłość, a nie prawne wymogi”… „Prawo jest podstawą życiowego porządku i społecznego ładu i należy je przestrzegać”… Te dwa poglądy funkcjonują często jako wzajemnie wykluczające się. Szkoda, gdyż tak naprawdę przy właściwym rozumieniu stwierdzenia te nie są sprzeczne, ale wręcz wzajemnie się dopełniają. Aby odnaleźć optymalny sposób postępowania w kontekście prawnych uregulowań, warto najpierw uświadomić sobie dwie szkodliwe skrajności: „bez prawa” i „zawsze wedle prawa”.

W pierwszym przypadku wszelkie prawne wymagania mają zdecydowanie negatywny status. Prawo jest traktowane z założenia jako zestaw bezdusznych zasad, które wpychają w „martwe szablony” oraz pozbawiają spontanicznej ekspresji i życiowej wolności. Jest to świecki lub religijny balast, który niepotrzebnie komplikuje i zubaża życie. Z kolei wysokie notowania ma odczuwana „miłość” lub „wolność”, które postrzegane są jako jedyna racja tłumacząca i argumentująca podejmowane decyzje i prezentowane zachowania. Przykładem tego są pary, które trwale mieszkają razem jak „mąż” z „żoną”, ale nie widzą sensu formalizacji swych związków. Wszak sama miłość wystarczy. Innym przejawem tej mentalności jest codzienność, gdzie nie obowiązuje jasno określony porządek dnia. Wszystko przebiega bez jakiegoś sensownego planu i celu działania. Powiedzmy od razu: „miłość” lub „wolność” bez respektowania niezbędnych formalnych praw to prosta droga do regresu, gdzie dominuje chaotyczny ciąg działań lub ociężały bezruch.

W drugim przypadku prawo podlega swoistej sakralizacji, stając się absolutną wartością, która nie dopuszcza żadnych wyjątków. Przy czym chodzi tu o prawa wymyślone przez człowieka, które na dalszy plan odsuwają nawet prawo natury, czyli prawo Boże. Cechą charakterystyczną takiej postawy jest skrupulatne przestrzeganie wymogów prawa świeckiego lub religijnego, nawet ze szkodą dla człowieka, z pogwałceniem fundamentalnych zasad miłości. Przykładem takiego myślenia jest zachowanie ewangelicznych faryzeuszów, którzy oskarżyli uczniów Jezusa o łamanie prawa, gdyż w dzień szabatu ośmielili się zrywać i łuskać kłosy, naruszając w ten sposób obowiązek odpoczynku (por. Łk 6, 1-5). Łuskanie zostało zinterpretowane jako wysiłek żniwny. Jezus jednoznacznie stanął w obronie swych uczniów, wskazując na moralną i religijną czystość ich zachowania. Co więcej, uczniowie nie tylko nie złamali szabatu, ale wręcz uszanowali szabat, stawiając na pierwszym miejscu prawo Boże i dobro człowieka (zjedzone zboże pozwoliło zaspokoić głód). Wszak pierwotnym sensem szabatu nie był ludzki zakaz lub nakaz robienia czegoś, ale oddanie chwały Bogu i wzmocnienie człowieka. Prawo, które zapomina o miłości i zdrowym rozsądku, zamiast pomóc, staje się nieznośnym ciężarem; oddala od Boga, gdyż w sercu są wprawdzie martwe przepisy, ale nie ma już żywej miłości do człowieka.

Postawa Jezusa w epizodzie z łuskaniem kłosów wyraziście pokazuje, jak powinna wyglądać prawidłowa hierarchia wartości i właściwe podejście do „kwestii wyjątku”. Otóż na pierwszym miejscu są Boże Przykazania, których zachowywanie jest gwarancją autentycznej miłości wobec Boga i człowieka. Przykazań należy przestrzegać zawsze. Nawet jeden wyjątek jest „grzeszną szkodą” dla całości życia danego człowieka, związku lub rodziny. Następnie są prawa i przepisy ludzkie, które gdy nie łamią Dekalogu, powinny być zasadniczo przestrzegane. To pozwala zachować życiowy i społeczny ład oraz chroni przed niepotrzebnymi problemami. Ale tym razem mogą zaistnieć sytuacje wyjątkowe. Na przykład gdy człowiek jest chory, może nie iść do kościoła na niedzielną Mszę św. W przypadku choroby, nieobecność na Mszy św. nie jest oczywiście grzechem. Grzech jest brakiem miłości, a tym razem motywem jest właśnie miłość, troska o zdrowie. Jednocześnie z wyjątkami trzeba być uważnym. Chodzi o to, aby wyjątek był wystarczająco uzasadniony (np. lekkie osłabienie raczej nie jest „ciężką chorobą”), zarazem wyjątek nie może stać się regułą. Wówczas bowiem człowiek wprowadza w swe życie szkodliwy nieporządek i zaczyna łamać zasady Miłości Boga i człowieka.

5 września 2015 (Łk 6, 1-5)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1106 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---