27 grudnia 2023, Środa

Święto świętego Jana, Apostoła i Ewangelisty w Oktawie Bożego Narodzenia (patroni dnia: tu)

Czytania   +

↑   Ewangelia (J 20, 2-8)

Jan ujrzał i uwierzył

Słowa Ewangelii według Świętego Jana:

Pierwszego dnia po szabacie Maria Magdalena pobiegła i przybyła do Szymona Piotra i do drugiego ucznia, którego Jezus kochał, i rzekła do nich: «Zabrano Pana z grobu i nie wiemy, gdzie Go położono».

Wyszedł więc Piotr i ów drugi uczeń i szli do grobu. Biegli oni obydwaj razem, lecz ów drugi uczeń wyprzedził Piotra i przybył pierwszy do grobu. A kiedy się nachylił, zobaczył leżące płótna, jednakże nie wszedł do środka. Nadszedł potem także Szymon Piotr, idący za nim. Wszedł on do wnętrza grobu i ujrzał leżące płótna oraz chustę, która była na Jego głowie, leżącą nie razem z płótnami, ale oddzielnie zwiniętą na jednym miejscu.

Wtedy wszedł do wnętrza także i ów drugi uczeń, który przybył pierwszy do grobu. Ujrzał i uwierzył.

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Święto świętego Jana, Apostoła i Ewangelisty, rok liturgiczny A II)

Mistyka pięknych chwil

„Piękne chwile nie są po to, aby przemijać. Piękne chwile są zaproszeniem, aby podjąć ich tajemniczy dotyk na dalszej drodze życia”. Ta prawda świetnie pasuje do świąt Bożego Narodzenia. Bardzo często można usłyszeć komentarz w stylu „święta, święta i po świętach”. Nostalgiczna nuta, smutno zamykająca kolejny bajkowy rozdział. Chcąc nie chcąc, trzeba ponownie wejść w szary strumień dotychczasowej prozy życia.

W rezultacie prawda o Narodzeniu Jezusa prawie nic trwałego nie wnosi. Co najwyżej pozostaje miłe wspomnienie. Oczywiście można prezentować takie podejście, ale to wielkie marnotrawstwo otrzymanych łask. Dlatego o wiele bardziej sensowne jest podejście, które proponuje Kościół. Otóż od Uroczystości 25 grudnia przeżywamy jeszcze czas Oktawy Bożego Narodzenia. Przez osiem kolejnych dni nasycamy się prawdą, że Bóg stał się Człowiekiem. Odkrywamy kolejne odsłony tego zbawczego wydarzenia, które może na trwałe zmienić dalszy bieg naszego życia. Realna przemiana jest jak najbardziej możliwa, jeżeli Boże Narodzenie przestaniemy traktować jako bajkową opowiastkę dla małych dzieci. W rzeczywistości chodzi o konkret życia „na poważnie”.

W dzisiejszym dniu Jan Apostoł zaprasza nas do odkrycia prawdy, że tylko miłość jest w stanie nadać życiu sens. Ten „banał” dla wielu osób stanowi jedynie pretekst do pretensji w rodzaju: „dlaczego nie jestem kochany?”. W takim rozżaleniu trudno dopatrzeć się śladów Bożego Narodzenia i Zmartwychwstania. Na szczęście istnieją całkiem inne słowa. Jakie? „Ujrzał i uwierzył” (J 20, 8), zapisane w Ewangelii odnośnie postawy Jana Apostoła. Ujrzeć stanowi odniesienie do prostego fizycznego faktu, który dostrzegany jest oczami. Uwierzyć stanowi interpretację napotkanej rzeczywistości. Uwierzyć, to głęboko w sercu doświadczyć prawdy, że Jezus się narodził, umarł i zmartwychwstał. Naturalną konsekwencją tego odkrycia jest posmakowanie prawdy o byciu kochanym Boską Miłością. Z tego zaś wynika gorące pragnienie, aby dalej tę miłość przekazywać. Szok! Totalna zmiana logiki przeżywania. Zamiast oczekiwania na miłość, sam wychodzę z miłością. Boże Narodzenie staje się wyzwalaczem uśpionej Miłości. Gdy człowiek zaczyna kochać, to zaczyna przezwyciężać pewien głęboki lęk. Jest to lęk, że nie zostanę pokochany, lub jeśli jestem kochany, to że zostanę porzucony. Wyzwolenie polega na tym, że „co by nie było” będę kochał. Godzę się nawet na samotność umierania. Pokornie przyjmuję, że mogę być dogłębnym skazańcem na śmierć.

Od św. Jana można zyskać kilka cennych inspiracji na drodze głębszej miłości. W trakcie Ostatniej Wieczerzy Apostoł spoczywał na piersi Pana. W połączeniu z prawdą o Bożej Dziecinie, to ośmielenie do postawy delikatnej czułości w miłowaniu. Jak uczy Papież, trzeba zerwać okowy zimnej zdystansowanej miłości. Kochać, to także serdecznie przytulać i nie bać się przytulić. Czyste przytulenie jest wcieleniem subtelnej delikatności Boga. Następnie Jan zaprasza do heroicznej wierności. Pozostał przy Jezusie na Krzyżu do końca. Jasno i klarownie zaświadczył swą postawą, że kochać to mówić: „Możesz na mnie liczyć. Nie zostawię Cię. Będę przy Tobie do końca”. Dla Jezusa i każdej kochanej osoby, jakaż to radość i poczucie bezpieczeństwa!

Wreszcie miłość zawsze ściśle łączy się z tajemnicą kobiecości i męskości. Wzorem swego Mistrza, Jan Apostoł twórczo współpracował z kobietami. Na serio potraktował Marię Magdalenę, gdy przyniosła wiadomość o zabraniu ukochanego Pana. Ufając jej słowom, natychmiast udał się do grobu, aby zbadać sprawę. I oczywiście ogromne znaczenie ma przyjęcie wraz z Maryją Jezusowego Testamentu na Krzyżu.

Boże Narodzenie… piękne chwile… nowa interpretacja życiowych łez…

27 grudnia 2013 (J 20, 2-8)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1215 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---