Środa, 3 stycznia 2024. Słowo na 3 stycznia w okresie Bożego Narodzenia oraz na uroczystość Najświętszego Imienia Jezus. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
3 stycznia 2024, Środa
3 stycznia w okresie Narodzenia Pańskiego, wspomnienie Najświętszego Imienia Jezus (u Jezuitów Uroczystość; u Franciszkanów: Wspomnienie obowiązkowe; patron dnia: tu; inne oficjum: tu)
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na 3 stycznia w okresie Bożego Narodzenia (rok liturgiczny I/II)
1. czytanie (1 J 2, 29 – 3, 6)
Chrystus objawił się po to, aby zgładzić grzechy
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Jana Apostoła
Najmilsi:
Jeżeli wiecie, że Bóg jest sprawiedliwy, to uznajcie również, że każdy, kto postępuje sprawiedliwie, pochodzi od Niego.
Popatrzcie, jaką miłością obdarzył nas Ojciec: zostaliśmy nazwani dziećmi Bożymi, i rzeczywiście nimi jesteśmy. Świat zaś dlatego nas nie zna, że nie poznał Jego.
Umiłowani, obecnie jesteśmy dziećmi Bożymi, ale jeszcze się nie ujawniło, czym będziemy. Wiemy, że gdy się objawi, będziemy do Niego podobni, bo ujrzymy Go takim, jakim jest.
Każdy zaś, kto pokłada w Nim tę nadzieję, uświęca się, podobnie jak On jest święty. Każdy, kto grzeszy, dopuszcza się bezprawia, ponieważ grzech jest bezprawiem.
Wiecie, że On się objawił po to, aby zgładzić grzechy, w Nim zaś nie ma grzechu. Ktokolwiek trwa w Nim, nie grzeszy, żaden zaś z tych, którzy grzeszą, nie widział Go ani Go nie poznał.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 98 (97), 1bcde. 3c-4. 5-6 (R.: por. 3cd))
Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
albowiem uczynił cuda.
Zwycięstwo Mu zgotowała Jego prawica *
i święte ramię Jego.
Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Ujrzały wszystkie krańce ziemi *
zbawienie Boga naszego.
Wołaj z radości na cześć Pana, cała ziemio, *
cieszcie się, weselcie i grajcie.
Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Śpiewajcie Panu przy wtórze cytry, *
przy wtórze cytry i przy dźwięku harfy.
Przy trąbach i przy głosie rogu, *
na oczach Pana, Króla, się radujcie.
Ziemia ujrzała swego Zbawiciela
Aklamacja (J 1, 14a. 12a)
Alleluja, alleluja, alleluja
Słowo stało się ciałem i zamieszkało między nami.
Wszystkim, którzy Je przyjęli, dało moc, aby się stali dziećmi Bożymi.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 1, 29-34)
Chrystus jest Barankiem, który gładzi grzech świata
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Jan zobaczył podchodzącego ku niemu Jezusa i rzekł: «Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: „Po mnie przyjdzie Mąż, który mnie przewyższył godnością, gdyż był wcześniej ode mnie”. Ja Go przedtem nie znałem, ale przyszedłem chrzcić wodą w tym celu, aby On się objawił Izraelowi».
Jan dał takie świadectwo: «Ujrzałem ducha, który zstępował z nieba jak gołębica i spoczął na Nim. Ja Go przedtem nie znałem, ale Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, powiedział do mnie: „Ten, nad którym ujrzysz ducha zstępującego i spoczywającego na Nim, jest Tym, który chrzci Duchem Świętym”. Ja to ujrzałem i daję świadectwo, że On jest Synem Bożym».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (3 stycznia w okresie Bożego Narodzenia, wspomnienie Najświętszego Imienia Jezus, rok liturgiczny A II)
Rozmowa w Duchu Świętym
Postanowili kupić meble. Owocem tej decyzji młodego małżeństwa stała się rozmowa, która trwała przez cały rok. Nowe mieszkanie stało w tym czasie prawie całkowicie puste. Nie byli wygodnymi materialistami, więc kilka całkowicie niezbędnych rzeczy w pełni wystarczyło. Ważniejsza była „wspólnota ducha w nowej przestrzeni”. Początkowo miał to być prosty wybór. Ale bardzo szybko okazało się, że sprawa ma wiele płaszczyzn. Przecież nie chodziło tylko o zakup jakiegoś tam mebla, ale o wspólne uzewnętrznienie tego, co wypełnia wnętrza dusz. Wielu ludzi kupuje jedynie na zasadzie powierzchownego skojarzenia estetycznego „podoba mi się”. Tym razem rozmowa przerodziła się w długi dialog, który nie był sporem, ale fascynującą drogą duchową. Ostateczny zakup stał się ukoronowaniem wielopłaszczyznowych poszukiwań, które pomogły niesamowicie pogłębić doświadczenie wzajemnej jedności i bliskości. W sumie meble okazały się tylko dodatkiem…
Ten intrygujący małżeński epizod daje bardzo dużo do myślenia odnośnie budowania wszelkiego rodzaju relacji międzyludzkich. Bardzo często pojawia się pokusa powierzchowności. Nawet obiektywnie poważne kwestie są traktowane naskórkowo i pośpieszenie. W rezultacie ludzie pozostają daleko od siebie; ewentualny problem nie powoduje wzajemnego zbliżenia. A przy większej rozbieżności stanowisk, niejednokrotnie następuje po prostu zerwanie relacji. Ale na szczęście istnieje także zupełnie inny wzorzec postępowania. Wtedy nawet pozornie drobna sprawa może stać się przedmiotem wielogodzinnej rozmowy i dokonuje się autentyczne spotkanie. Nie jest to oczywiście marnowanie czasu, ale przy okazji konkretnej kwestii wchodzenie w głąb duchowej rzeczywistości. Następuje budowanie głębokiej relacji, która prowadzi do tworzenia coraz większej wzajemnej więzi, bliskości i zrozumienia. We wspomnianym epizodzie, meble były oczywiście czymś zupełnie drugorzędnym. To była swoista „trampolina” do wzajemnego otwarcia się na siebie dwóch ludzkich światów. W końcu to nie ludzie są dla mebli, ale meble dla ludzi…
Najlepsza struktura antropologiczna wygląda właśnie w ten sposób. Najpierw jest konkretna kwestia, rzecz. Ważne jest to swoiste „fizyczne zakotwiczenie”. W oparciu o to zaczyna się wzajemna rozmowa, która powoli zaczyna odsłaniać kolejne wątki. Ujawniają się wówczas wszystkie cztery główne płaszczyzny przeżywania człowieka : estetyczna, etyczna, intelektualna i religijna. Co będzie najładniejsze, najlepsze, najprawdziwsze? Jaka jest Wola Boża?
Gdy ludzie są od siebie daleko, wtedy nie mają o czym rozmawiać. Nawet najpoważniejsze problemy zostają zbyte zdawkowymi hasłami. Gdy istnieje wola wzajemnego zbliżenia, wtedy coraz większym problemem staje się brak czasu. Prawdziwi przyjaciele mają nieustannie o czym rozmawiać. I nie jest to puste gadanie, ale tak naprawdę niezwykła duchowa podróż „w głąb siebie” dwóch światów; te światy coraz bardziej wzajemnie się odkrywają i przenikają, tworząc jedność w różnorodności. Nie ma tu lęku przed bliskością. Wręcz przeciwnie, na plan pierwszy wysuwa się odwaga wzajemnego spotkania, w duchu ufnego i szczerego obdarowywania się.
Kluczem do sukcesu jest pokorne podejście do drugiego. Pycha izoluje i zamyka w uzbrojonych twierdzach. Pokora otwiera na „smak zupy jedzonej z tego samego talerza”. Serdeczne dzielenie się, naturalnie otwiera na łaski nadprzyrodzone. Drugi zaczyna być postrzegany w świetle Ducha Świętego. W Ewangelii rewelacyjny przykład daje nam Jan Chrzciciel, który widząc Jezusa, pokornie stwierdza: „Ujrzałem Ducha, który jak gołębica zstępował z nieba i spoczął na Nim” (J 1, 32). Jednocześnie Jezus wyrażał się z wielkim szacunkiem o Janie Chrzcicielu. Duch Święty jest wzajemną Miłością pomiędzy Ojcem i Synem; otwiera oczy serc. Duch Święty nieustannie pragnie obdarzać jednoczącą miłością, która rozmowę przeobraża w głębokie duchowe spotkanie. To propozycja dla wszystkich, którzy chcą razem wypełniać Wolę Ojca w mocy Imienia Jezus…
3 stycznia 2014 (J 1, 29-34)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1222 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
Czytania na Uroczystość u Jezuitów +
Czytania na Uroczystość Najświętszego Imienia Jezus u Jezuitów
1. czytanie (Syr 51, 11-17)
Będę chwalił ustawicznie imię Twoje
Czytanie z Księgi Syracydesa
Prośba moja została wysłuchana, wybawiłeś mnie bowiem z zagłady i wyrwałeś z przygody złowrogiej. Dlatego będę Cię wielbił, Panie, i wychwalał, i błogosławił Twoje imię. Będąc jeszcze młodym, zanim zacząłem podróżować, szukałem jawnie mądrości w modlitwie. U bram świątyni prosiłem o nią i aż do końca szukać jej będę.
Z powodu jej kwiatów, jakby dojrzewającego winogrona, serce me w niej się rozradowało, noga moja wstąpiła na prostą drogę, od młodości mojej idę jej śladami. Nakłoniłem tylko trochę ucha mego, a już ją otrzymałem i znalazłem dla siebie rozległą wiedzę. Postąpiłem w niej, a Temu, co mi dał mądrość, chcę oddać cześć.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 8, 4-9 (R.: por. 2a))
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie
Gdy patrzę na Twe niebo, dzieło palców Twoich, *
na księżyc i gwiazdy, któreś Ty utwierdził:
czym jest człowiek, że o nim pamiętasz, *
czym syn człowieczy, że troszczysz się o niego?
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie
Uczyniłeś go niewiele mniejszym od aniołów, *
uwieńczyłeś go czcią i chwałą.
Obdarzyłeś go władzą nad dziełami rąk Twoich, *
wszystko złożyłeś pod jego stopy.
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie
Owce i bydło wszelakie *
i dzikie zwierzęta,
ptaki niebieskie i ryby morskie, *
wszystko, co szlaki mórz przemierza.
Jak jest przedziwne imię Twoje, Panie
2. czytanie (Flp 2, 1-11)
Darował Mu imię ponad wszelkie imię
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian
Bracia:
Jeśli jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli jakaś moc przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne współczucie, dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich.
Niech was ożywia to dążenie, które było w Chrystusie Jezusie.
On, istniejąc w postaci Bożej
nie skorzystał ze sposobności,
aby na równi być z Bogiem,
lecz ogołocił samego siebie,
przyjąwszy postać sługi,
stawszy się podobnym do ludzi.
A w tym co zewnętrzne uznany za człowieka,
uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci,
i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko
i darował Mu imię
ponad wszelkie imię,
aby na imię Jezusa
zgięło się każde kolano
istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych,
i aby wszelki język wyznał,
że Jezus Chrystus jest Panem,
ku chwale Boga Ojca.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Mt 1, 21)
Alleluja, alleluja, alleluja
Albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło.
Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Łk 2, 21-24)
Nadano Mu imię Jezus
Słowa Ewangelii według świętego Łukasza:
Gdy nadszedł dzień ósmy i należało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus, którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.
Gdy upłynęły dni Ich oczyszczenia według Prawa Mojżeszowego, Rodzice przynieśli Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w Prawie Pańskim: „Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu”. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie, zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego.
Oto Słowo Pańskie
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Czytania ze Wspomnienia u Franciszkanów +
Czytania na wspomnienie obowiązkowe Najświętszego Imienia Jezus w zakonach franciszkańskich
2. czytanie (Flp 2, 6-11)
Darował Mu imię ponad wszelkie imię
Czytanie z Listu świętego Pawła Apostoła do Filipian
Jezus Chrystus, istniejąc w postaci Bożej
nie skorzystał ze sposobności,
aby na równi być z Bogiem,
lecz ogołocił samego siebie,
przyjąwszy postać sługi,
stawszy się podobnym do ludzi.
A w tym co zewnętrzne uznany za człowieka,
uniżył samego siebie,
stawszy się posłusznym aż do śmierci,
i to śmierci krzyżowej.
Dlatego też Bóg wywyższył Go nad wszystko
i darował Mu imię
ponad wszelkie imię,
aby na imię Jezusa
zgięło się każde kolano
istot niebieskich i ziemskich, i podziemnych,
i aby wszelki język wyznał,
że Jezus Chrystus jest Panem,
ku chwale Boga Ojca.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 113 (R.: por. 2a))
Niech imię Pańskie będzie pochwalone
Chwalcie, słudzy Pańscy, *
chwalcie imię Pana.
Niech imię Pańskie będzie błogosławione *
teraz i na wieki.
Niech imię Pańskie będzie pochwalone
Pan jest wywyższony ponad wszystkie ludy, *
ponad niebiosa sięga Jego chwała.
Kto jest jak nasz Pan Bóg, †
co ma siedzibę w górze, *
i w dół spogląda na niebo i na ziemię?
Niech imię Pańskie będzie pochwalone
Podnosi z prochu nędzarza *
i dźwiga z gnoju ubogiego,
by go posadzić wśród książąt, *
wśród książąt swojego ludu.
Niech imię Pańskie będzie pochwalone
Aklamacja
Alleluja, alleluja, alleluja
Śpiewajcie Panu, błogosławcie Jego imię,
każdego dnia głoście Jego zbawienie.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Mt 1, 18-25)
Nadasz Mu imię Jezus
Słowa Ewangelii według świętego Mateusza:
Z narodzeniem Jezusa Chrystusa było tak. Po zaślubinach Matki Jego, Maryi, z Józefem, wpierw nim zamieszkali razem, znalazła się brzemienną za sprawą Ducha Świętego. Mąż Jej, Józef, który był człowiekiem sprawiedliwym i nie chciał narazić Jej na zniesławienie, zamierzał oddalić Ją potajemnie.
Gdy powziął tę myśl, oto anioł Pański ukazał mu się we śnie i rzekł: „Józefie, synu Dawida, nie bój się wziąć do siebie Maryi, twej Małżonki; albowiem z Ducha Świętego jest to, co się w Niej poczęło. Porodzi Syna, któremu nadasz imię Jezus, On bowiem zbawi swój lud od jego grzechów”
A stało się to wszystko, aby się wypełniło słowo Pańskie powiedziane przez Proroka: „Oto Dziewica pocznie i porodzi Syna, któremu nadadzą imię Emmanuel, to znaczy: «Bóg z nami»”.
Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański: wziął swoją Małżonkę do siebie, lecz nie zbliżał się do Niej, aż porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus.
Oto Słowo Pańskie
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka