Poniedziałek, 20 maja 2024. Słowo na Święto NMP Matki Kościoła. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
20 maja 2024, Poniedziałek
Święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła (w archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej oraz w diecezjach drohiczyńskiej i ełckiej: u uroczystość; patron dnia: tu; inne oficjum: tu)
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania na Święto +
Czytania na święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła w Polsce
1. czytanie (Rdz 3, 9-15. 20)
Matka wszystkich żyjących
Czytanie z Księgi Rodzaju
Gdy Adam spożył z drzewa, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: «Gdzie jesteś?»
On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się».
Rzekł Bóg: «Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?»
Mężczyzna odpowiedział: «Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem».
Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: «Dlaczego to uczyniłaś?»
Niewiasta odpowiedziała: «Wąż mnie zwiódł i zjadłam».
Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i dzikich; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono ugodzi cię w głowę, a ty ugodzisz je w piętę».
Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących.
Oto Słowo Boże
Albo:
1. czytanie (Dz 1, 12-14)
Uczniowie trwali na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Jezus został wzięty do nieba, apostołowie wrócili do Jeruzalem z góry zwanej Oliwną, która jest blisko Jeruzalem, w odległości drogi szabatowej.
Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, i Jakub, i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa, i z braćmi Jego.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 87 (86), 1-3. 5-7 (R.: por. 3))
Głoszą o Tobie rzeczy pełne chwały
Gród Jego wznosi się na świętych górach: †
umiłował Pan bramy Syjonu *
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, *
miasto Boże.
Głoszą o Tobie rzeczy pełne chwały
O Syjonie powiedzą: †
«Każdy człowiek narodził się na nim, *
a Najwyższy sam go umacnia».
Pan zapisuje w księdze ludów: «Oni się tam narodzili». †
I tańcząc, śpiewać będą: *
«Wszystkie moje źródła są w tobie».
Głoszą o Tobie rzeczy pełne chwały
Aklamacja
Alleluja, alleluja, alleluja
Szczęśliwa Dziewico, która porodziłaś Pana, błogosławiona Matko Kościoła,
Ty strzeżesz w nas Ducha Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.
Alleluja, alleluja, alleluja
Czytania na Uroczystość +
Czytania w diecezji szczecińsko-kamieńskiej oraz w diecezjach drohiczyńskiej i ełckiej na uroczystość Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła, głównej patronki diecezji:
1. czytanie (Rdz 3, 9-15. 20)
Matka wszystkich żyjących
Czytanie z Księgi Rodzaju
Gdy Adam spożył z drzewa, Pan Bóg zawołał na niego i zapytał go: «Gdzie jesteś?»
On odpowiedział: «Usłyszałem Twój głos w ogrodzie, przestraszyłem się, bo jestem nagi, i ukryłem się».
Rzekł Bóg: «Któż ci powiedział, że jesteś nagi? Czy może zjadłeś z drzewa, z którego ci zakazałem jeść?»
Mężczyzna odpowiedział: «Niewiasta, którą postawiłeś przy mnie, dała mi owoc z tego drzewa i zjadłem».
Wtedy Pan Bóg rzekł do niewiasty: «Dlaczego to uczyniłaś?»
Niewiasta odpowiedziała: «Wąż mnie zwiódł i zjadłam».
Wtedy Pan Bóg rzekł do węża: «Ponieważ to uczyniłeś, bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i dzikich; na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Wprowadzam nieprzyjaźń między ciebie a niewiastę, pomiędzy potomstwo twoje a potomstwo jej: ono ugodzi cię w głowę, a ty ugodzisz je w piętę».
Mężczyzna dał swej żonie imię Ewa, bo ona stała się matką wszystkich żyjących.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 87 (86), 1-3. 5-7 (R.: por. 3))
Głoszą o Tobie rzeczy pełne chwały
Gród Jego wznosi się na świętych górach: †
umiłował Pan bramy Syjonu *
bardziej niż wszystkie namioty Jakuba.
Wspaniałe rzeczy głoszą o tobie, *
miasto Boże.
Głoszą o Tobie rzeczy pełne chwały
O Syjonie powiedzą: †
«Każdy człowiek narodził się na nim, *
a Najwyższy sam go umacnia».
Pan zapisuje w księdze ludów: «Oni się tam narodzili». †
I tańcząc, śpiewać będą: *
«Wszystkie moje źródła są w tobie».
Głoszą o Tobie rzeczy pełne chwały
2. czytanie (Dz 1, 12-14)
Uczniowie trwali na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Jezus został wzięty do nieba, apostołowie wrócili do Jeruzalem z góry zwanej Oliwną, która jest blisko Jeruzalem, w odległości drogi szabatowej.
Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, i Jakub, i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa, i z braćmi Jego.
Oto Słowo Boże
Aklamacja
Alleluja, alleluja, alleluja
Szczęśliwa Dziewico, która porodziłaś Pana, błogosławiona Matko Kościoła,
Ty strzeżesz w nas Ducha Twojego Syna, Jezusa Chrystusa.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 19, 25-34)
Oto syn Twój. Oto Matka twoja
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Obok krzyża Jezusowego stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: «Niewiasto, oto syn Twój». Następnie rzekł do ucznia: «Oto Matka twoja».
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Potem Jezus, świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: «Pragnę». Stało tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę nasączoną octem i do ust Mu podano. A gdy Jezus skosztował octu, rzekł: «Dokonało się!»
I skłoniwszy głowę, oddał ducha.
Ponieważ był to dzień Przygotowania, aby zatem ciała nie pozostawały na krzyżu w szabat – ów bowiem dzień szabatu był wielkim świętem – Żydzi prosili Piłata, żeby ukrzyżowanym połamano golenie i usunięto ich ciała.
Przyszli więc żołnierze i połamali golenie tak pierwszemu, jak i drugiemu, którzy z Jezusem byli ukrzyżowani. Lecz gdy podeszli do Jezusa i zobaczyli, że już umarł, nie łamali Mu goleni, tylko jeden z żołnierzy włócznią przebił Mu bok, a natychmiast wypłynęła krew i woda.
Oto Słowo Pańskie
Ewangelia zamienna +
Ewangelia zamienna na dzisiejsze święto NMP Matki Kościoła z lekcjonarzy sprzed 2019 roku
Aklamacja (Łk 1, 28)
Alleluja, alleluja, alleluja
Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławionaś Ty między niewiastami.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 2,1-11)
Wesele w Kanie Galilejskiej
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
W Kanie Galilejskiej odbywało się wesele i była tam Matka Jezusa.
Zaproszono na to wesele także Jezusa i Jego uczniów. A kiedy zabrakło wina, Matka Jezusa mówi do Niego: „Nie mają już wina”.
Jezus Jej odpowiedział: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Niewiasto? Jeszcze nie nadeszła moja godzina”.
Wtedy Matka Jego powiedziała do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”.
Stało zaś tam sześć stągwi kamiennych przeznaczonych do żydowskich oczyszczeń, z których każda mogła pomieścić dwie lub trzy miary.
Rzekł do nich Jezus: „Napełnijcie stągwie wodą”. I napełnili je aż po brzegi.
Potem do nich powiedział: „Zaczerpnijcie teraz i zanieście staroście weselnemu”. Ci zaś zanieśli.
A gdy starosta weselny skosztował wody, która stała się winem, i nie wiedział, skąd ono pochodzi, ale słudzy, którzy czerpali wodę, wiedzieli, przywołał pana młodego i powiedział do niego: „Każdy człowiek stawia najpierw dobre wino, a gdy się napiją, wówczas gorsze. Ty zachowałeś dobre wino aż do tej pory”.
Taki to początek znaków uczynił Jezus w Kanie Galilejskiej. Objawił swoją chwałę i uwierzyli w Niego Jego uczniowie.
Oto Słowo Pańskie
Albo:
Ewangelia (J 19, 25-27)
Oto Matka Twoja
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Obok krzyża Jezusa stały: Matka Jego i siostra Matki Jego, Maria, żona Kleofasa, i Maria Magdalena.
Kiedy więc Jezus ujrzał Matkę i stojącego obok Niej ucznia, którego miłował, rzekł do Matki: „Niewiasto, oto syn Twój”. Następnie rzekł do ucznia: „Oto Matka twoja”.
I od tej godziny uczeń wziął Ją do siebie.
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (J 2, 1-11) (święto Najświętszej Maryi Panny, Matki Kościoła, rok liturgiczny B I)
Wspólne piękno
Kobieta i mężczyzna postrzegają rzeczywistość odmiennie. Jest to zbawienna komplementarność, która ma na celu wzajemne wspieranie się na drodze życia. Pełne odczytanie prawdy jest niezbędnym warunkiem prawidłowych decyzji i sensownych działań. Oczywiście chodzi o pewne ogólne tendencje, od których w konkretnych przypadkach mogą występować odstępstwa.
Kobieta ma z reguły podwyższoną zdolność poznania intuicyjnego oraz lepszą wrażliwość uczuciową i percepcję wielorakich szczegółów i konkretów. Mężczyzna jest często bardziej obdarowany umiejętnością racjonalnych analiz oraz rozbudowanym myśleniem koncepcyjno-abstrakcyjnym. Z tego wypływa cenna „zasada współpracy”. Otóż bardzo dobrze, jeśli w różnych przedsięwzięciach kobieta prezentuje pewną pierwotną intuicję odnośnie tego, co robić, a czego unikać. To ściśle łączy się z dostrzeżeniem konkretnych spraw, które nie cierpią zwłoki. Mężczyzna dobrze uczyni, jeśli pokornie uzna, że nie dostrzegł czegoś, co kobieta potrafiła o wiele lepiej „wychwycić”. Następnie męska rola polega na tym, aby zaangażować rozum analityczny i posiadane siły we wcielanie otrzymanej intuicji w życie. Nie jest dla mężczyzny ujmą, że aktualizuje kobiecą intuicję. Najgłębiej chodzi bowiem o realizację prawdy, której kobieta jest przekazicielem. To zakłada, że zarówno mężczyzna, jak i kobieta, są osobami w pełni dojrzałymi, a nie „dorosłymi nastolatkami”.
W historii istnieje wiele fascynujących przypadków świętej współpracy pomiędzy mistyczką i teologiem. Kobieta otrzymywała Boże objawienia, które potem były teologicznie analizowane przez mężczyznę; ewentualnie przeobrażane w konkretne czyny i przedsięwzięcia. Wielkie dzieło jednego ze współczesnych teologów ma u swych źródeł głębokie wizje mistyczne, otrzymywane przez kobietę. Trafne dostrzeżenie jakiegoś konkretnego szczegółu bądź problemu jest u początku wielu męskich inicjatyw.
Świetnym wzorcem takiej współpracy jest ewangeliczna scena w Kanie Galilejskiej (por. J 2, 1-11). Będąc na przyjęciu weselnym, Maryja dostrzega, że gospodarze nie mają już wina. Tym spostrzeżeniem dzieli się z Jezusem, który odpowiada: „Czyż to moja lub Twoja sprawa, Kobieto?”. Komentatorzy podkreślają fakt, że pada tu określenie: „kobieto”. Słowa te nie są odmową lub wyrazem obojętności, lecz akcentują konieczność bliższego przeanalizowania otrzymanego spostrzeżenia. Potwierdzeniem tego jest fakt, że Maryja niejako kontynuuje swoją „kobiecą misję”, mówiąc do sług: „Zróbcie wszystko, cokolwiek wam powie”. Polecenie to jest wyrazem świetnej intuicji, zarazem nie ma tu wchodzenia w kompetencje mężczyzny. Owocem tej współpracy było piękne dzieło, którego Jezus dokonał przemieniając wodę w wino.
Osobiście jestem bezgranicznie wdzięczny Maryi za wszystkie konkretne spostrzeżenia i trafne intuicje, które od Niej otrzymuję każdego dnia. Nazwa naszego Eremu, to oczywiście inspiracja Maryi, która użyczyła swego tytułu „Bramy Nieba”. Zasadniczo wszystko, co aktualnie robię (w tym oczywiście każdy tekst), ma u źródeł modlitwę przed wizerunkiem Maryi w kaplicy Eremu. Ufne słuchanie Maryi w żaden sposób nie jest ujmą dla mej męskiej tożsamości. Wręcz przeciwnie, dzięki temu mogę jeszcze bardziej być pustelnikiem, który realizuje twarde męskie życie. Maryja jest kobietą, która nie narzuca mi swoich „egoistycznych pomysłów”, ale serdecznie i rzetelnie pomaga odczytać wolę samego Boga. Genialna intuicja i wrażliwość. Zarazem Maryja nie wyręcza mnie w tym, co powinienem sam robić. Po otrzymaniu inspiracji, muszę maksymalnie uaktywnić moje szare komórki i wolę działania, aby wszystko możliwie najlepiej zrealizować.
W kontekście epizodu w Kanie Galilejskiej, kobieta otrzymuje zaproszenie, aby na wzór Maryi być „Bożą inspiratorką” w odniesieniu do mężczyzny. Cenne jest także to, aby potrafiła sprowadzić mężczyznę na ziemię, gdy ten ulega pokusie „kosmicznych pomysłów”. Z kolei mężczyzna w Jezusie odnajduje wzorzec, aby racjonalnie i konsekwentnie realizować Boże przedsięwzięcia. Kobieta w ten sposób otrzymuje poczucie bezpieczeństwa i solidne wsparcie, będące odzwierciedleniem Chrystusowej Skały. Wszelki ludzki brak jest wtedy przekształcany w Boży Dar Miłości, z pożytkiem dla wszystkich.
Maryjo, Matko Kościoła, módl się za nami…
25 maja 2015 (J 2, 1-11)
Ikona Maryi Portaitissa w kaplicy św. Brunona Kartuza Eremu Maryi „Brama Nieba”
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1360 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka