27 maja 2024. Słowo na poniedziałek 8 tygodnia zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
27 maja 2024, Poniedziałek
Poniedziałek VIII tygodnia zwykłego (rok II) patron dnia: tu; inne oficjum: tu)
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na poniedziałek 8 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny II)
1. czytanie (1 P 1, 3-9)
Radość płynąca z wiary
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła
Niech będzie błogosławiony Bóg i Ojciec Pana naszego, Jezusa Chrystusa. On w swoim wielkim miłosierdziu przez powstanie z martwych Jezusa Chrystusa na nowo zrodził nas do żywej nadziei: do dziedzictwa niezniszczalnego i niepokalanego, i niewiędnącego, które jest zachowane dla was w niebie. Wy bowiem jesteście przez wiarę strzeżeni mocą Bożą dla zbawienia, gotowego objawić się w czasie ostatecznym.
Dlatego radujcie się, choć teraz musicie doznać trochę smutku z powodu różnorodnych doświadczeń. Przez to wartość waszej wiary okaże się o wiele cenniejsza od zniszczalnego złota, które przecież próbuje się w ogniu, na sławę, chwałę i cześć przy objawieniu Jezusa Chrystusa. Wy, choć nie widzieliście, miłujecie Go; wy w Niego teraz, choć nie widzicie, przecież wierzycie, a ucieszycie się radością niewymowną i pełną chwały wtedy, gdy osiągniecie cel waszej wiary – zbawienie dusz.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 111 (110), 1b-2. 5-6. 9 i 10c (R.: 5b))
Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
albo: Alleluja
Z całego serca będę chwalił Pana *
w radzie sprawiedliwych i na zgromadzeniu.
Wielkie są dzieła Pana, *
zgłębiać je mają wszyscy, którzy je miłują.
Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
albo: Alleluja
Dał pokarm bogobojnym, *
pamiętać będzie wiecznie o swoim przymierzu.
Ludowi swemu okazał potęgę dzieł swoich, *
oddając im posiadłości pogan.
Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
albo: Alleluja
Zesłał odkupienie swojemu ludowi, *
na wieki ustanowił swoje przymierze,
imię Jego jest święte i wzbudza trwogę, *
a Jego sprawiedliwość będzie trwać na wieki.
Pan Bóg pamięta o swoim przymierzu
albo: Alleluja
Aklamacja (Por. 2 Kor 8, 9)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jezus Chrystus, będąc bogatym, dla was stał się ubogim,
aby was ubóstwem swoim ubogacić.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mk 10, 17-27)
Należy wszystko porzucić, aby iść za Jezusem
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
Gdy Jezus wybierał się w drogę, przybiegł pewien człowiek i upadłszy przed Nim na kolana, zaczął Go pytać: «Nauczycielu dobry, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?»
Jezus mu rzekł: «Czemu nazywasz Mnie dobrym? Nikt nie jest dobry, tylko sam Bóg. Znasz przykazania: Nie zabijaj, nie cudzołóż, nie kradnij, nie zeznawaj fałszywie, nie oszukuj, czcij swego ojca i matkę».
On Mu odpowiedział: «Nauczycielu, wszystkiego tego przestrzegałem od mojej młodości».
Wtedy Jezus spojrzał na niego z miłością i rzekł mu: «Jednego ci brakuje. Idź, sprzedaj wszystko, co masz, i rozdaj ubogim, a będziesz miał skarb w niebie. Potem przyjdź i chodź za Mną». Lecz on spochmurniał na te słowa i odszedł zasmucony, miał bowiem wiele posiadłości.
Wówczas Jezus spojrzał dookoła i rzekł do swoich uczniów: «Jak trudno tym, którzy mają dostatki, wejść do królestwa Bożego». Uczniowie przerazili się Jego słowami, lecz Jezus powtórnie im rzekł: «Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność. Łatwiej jest wielbłądowi przejść przez ucho igielne, niż bogatemu wejść do królestwa Bożego».
A oni tym bardziej się dziwili i mówili między sobą: «Któż więc może być zbawiony?»
Jezus popatrzył na nich i rzekł: «U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (8 poniedziałek zwykły, rok liturgiczny A II)
Życie nudne czy interesujące?
„Jeżeli mamy dojść do miejsca, którego nie znamy, to musimy iść drogą, której nie znamy i dlatego potrzebujemy całkowicie zaufać przewodnikowi, który tę drogę zna”. Te słowa św. Jana od Krzyża wyrażają fascynującą prawdę dla tych wszystkich, którzy w życiu nie chcą się nudzić. Spostrzeżenie wielkiego mistyka odnosi się do zwyczajnej codzienności, ale zarazem jest to świetna recepta na głębokie życie duchowe. Ludzie często narzekają na egzystencjalną nudę; wstajesz, otwierasz oczy i „ciągle tak samo”. „Coś” zanudza? Nie, ewentualnie człowiek sam siebie wkłada w jakieś nudne ramy. Jak? Zasadniczo na dwa całkiem odmienne sposoby.
Pierwszy z nich łączy się z życiem, które zostaje „odbarwione” różnymi prawdami. Prawdy te same w sobie są piękne, ale niestety nawet perły można wrzucić w błoto. Najczęściej chodzi o Boże Przykazania, które postrzegane są na zasadzie zadręczającego przymusu. „Muszę to, muszę tamto” przybiera postać codziennej powtórki, która przytłacza swą bezbarwnością. Jeszcze bardziej osłabia błędna interpretacja prawdy o akceptacji cierpienia. „Bierz swój krzyż” oznacza tu smutne cierpiętnictwo. Na dokładkę nieraz „głęboko wierzący”, niby to walcząc z „próżną sensacją”, z nawet najbardziej odkrywczej perełki potrafią zrobić „nic nowego”, wypowiedziane z wyniosłą miną.
W konsekwencji w wielu umysłach niebo zaczyna kojarzyć się z niemiłosiernie nudnym miejscem. Ostrą reakcją na tę „bezpłciowość” jest pragnienie czerpania pełnymi garściami z uroków życia; carpe diem. Niestety ten dobry cel zostaje zaprzepaszczony na skutek złych środków. Interesujące doznania i nowe przeżycia stają się „bożkiem”, któremu wszystko jest podporządkowywane. Narkotyki, alkohol, tzw. „wolna miłość”, nieustanne imprezowanie. Gdy wszystko jest dozwolone bez żadnych ograniczeń, bardzo szybko nawet największe przyjemności stają się porażająco nudne. Zamiast „fascynującej pełni” pojawia się „pusta nuda”.
Wspólny mianownik tych dwóch dróg sprowadza się do tego, że człowiek zaczyna podążać za własnym „ja”, które raz ujawnia się pod postacią „faryzejskiej ego-mądrości”, a innym razem w formie hedonistycznych zachcianek. Gdy człowiek „idzie tylko za sobą”, wedle swej dobrze znanej drogi, to takie podróżowanie zawsze przeobrazi się w śmiertelną nudę. Pokładanie ufności we własnych „bogactwach” przysłania autentycznie fascynujący koloryt życia.
Dlatego Jezus mówi: „Dzieci, jakże trudno wejść do królestwa Bożego tym, którzy w dostatkach pokładają ufność.” (Por. Mk 10, 24). To konkretna inspiracja, co robić, aby zdążać w stronę królestwa Bożego. Królestwo Boże to niezwykły Boży świat, pełen życiowej atrakcyjności. Nie ma tu miejsca na szarzyznę. Zachwyca koloryt życia. Jak wejść w taki stan istnienia i przeżywania?
Przede wszystkim, w punkcie wyjścia niezbędne jest pragnienie dotarcia do jakiegoś interesującego miejsca, którego jeszcze nie znamy. Ta nieokreśloność nie może paraliżować lękiem, ale jest zaproszeniem do odważnego otwarcia się na zupełnie nowe obszary przeżywania. Z tym łączy się pokorne uznanie swej niewiedzy odnośnie drogi wiodącej do tego tajemniczego celu. Taka postawa jest ogołoceniem, które odziera z posiadanych bogactw materialnych i duchowych. Poczucie własnej bezradności jest wielką pomocą, aby otworzyć swe serce na przewodnika, który poprowadzi nas po tej nieznanej drodze. Człowiek przestaje wtedy pokładać ufność w swej mądrości, zaczyna natomiast ufać swemu przewodnikowi.
Najdoskonalszym Mistrzem, który na pewno poprowadzi nas najlepszą drogą, jest Jezus Chrystus. Taka Jezusowa Droga jest pasmem nieustannych zaskoczeń. Życie w Duchu Świętym staje się pełnym pasji nieustannym smakowaniem tego, czego jeszcze dotąd nie było. Najlepszym podsumowaniem takiego życia są słowa samego Jezusa: „U ludzi to niemożliwe, ale nie u Boga; bo u Boga wszystko jest możliwe” (Mk 10, 27)…
3 marca 2014 (Mk 10, 17-27)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1367 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka