Czwartek, 30 maja 2024. Słowo na Uroczystość Bożego Ciała w roku B. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilie kard. Rysia
30 maja 2024, Czwartek
Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (rok B) patron dnia: tu; inne oficjum: tu)
polscy patroni i patronki dnia: św. Jan Sarkander, prezbiter i męczennik; bł. Marta Wiecka, dziewica
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilie kard. Rysia
Czytania +
Czytania na Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa (rok liturgiczny B)
1. czytanie (Wj 24, 3-8)
Zawarcie przymierza przez krew
Czytanie z Księgi Wyjścia
Mojżesz wrócił z góry Synaj i obwieścił ludowi wszystkie słowa Pana i wszystkie Jego polecenia. Wtedy cały lud odpowiedział jednogłośnie: «Wszystkie słowa, jakie powiedział Pan, wypełnimy».
Spisał więc Mojżesz wszystkie słowa Pana. Nazajutrz wcześnie rano zbudował ołtarz u stóp góry i postawił dwanaście stel, stosownie do liczby dwunastu szczepów Izraela. Potem polecił młodzieńcom izraelskim złożyć Panu ofiarę całopalną i ofiarę biesiadną z cielców.
Mojżesz zaś wziął połowę krwi i wlał ją do czar, a drugą połową krwi skropił ołtarz.
Wtedy wziął Księgę Przymierza i czytał ją głośno ludowi. I oświadczyli: «Wszystko, co powiedział Pan, uczynimy i będziemy posłuszni».
Mojżesz wziął krew i pokropił nią lud, mówiąc: «Oto krew przymierza, które Pan zawarł z wami na podstawie wszystkich tych słów».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 116B (115), 12-13. 15 i 16bc. 17-18 (R.: por. 13))
Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana
albo: Alleluja
Czym się Panu odpłacę *
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia *
i wezwę imienia Pana.
Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana
albo: Alleluja
Cenna jest w oczach Pana *
śmierć Jego wyznawców.
Jestem Twym sługą, synem Twojej służebnicy, *
Ty rozerwałeś moje kajdany.
Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana
albo: Alleluja
Tobie złożę ofiarę pochwalną *
i wezwę imienia Pana.
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.
Kielich zbawienia wzniosę w imię Pana
albo: Alleluja
2. czytanie (Hbr 9, 11-15)
Krew Chrystusa oczyszcza nasze sumienia
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Chrystus, zjawiwszy się jako arcykapłan dóbr przyszłych, przez wyższy i doskonalszy, i nie ręką – to jest nie na tym świecie – uczyniony przybytek, ani nie przez krew kozłów i cielców, lecz przez własną krew wszedł raz na zawsze do Miejsca Świętego i osiągnął wieczne odkupienie.
Jeśli bowiem krew kozłów i cielców oraz popiół z krowy, którymi skrapia się zanieczyszczonych, sprawiają oczyszczenie ciała, to o ile bardziej krew Chrystusa, który przez Ducha wiecznego złożył Bogu samego siebie jako nieskalaną ofiarę, oczyści wasze sumienia z martwych uczynków, abyście służyć mogli Bogu żywemu.
I dlatego jest pośrednikiem Nowego Przymierza, ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw popełnionych za pierwszego przymierza, ci, którzy są wezwani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy.
Oto Słowo Boże
Jeśli okoliczności za tym przemawiają, można odmawiać sekwencję:
Sekwencja
Chwal, Syjonie, Zbawiciela,
Chwal pieśniami wśród wesela
Wodza i pasterza rzesz.
Ile zdołasz, sław Go śmiało,
Bo przewyższa wszystko chwałą,
Co wyśpiewać pieśnią chcesz.
Chwały przedmiot nad podziwy,
Chleb – żyjących pokarm żywy,
Dzisiaj się objawia nam.
Za wieczerzy świętym stołem
Pan go, łamiąc z braćmi społem,
Iście dał Dwunastu sam.
Niech brzmi sława w zgodnym dźwięku,
Z serc radosnych, pełne wdzięku,
Niech mu pieśni płyną chwał.
Dzień obchodzim głośny sławą,
W którym pierwszą Pan ustawą
Rajski stół ten światu dał.
W uczcie tej nowego Pana
Pascha nowym prawem dana,
«Fazy» dawne kończy już.
Przeszłość starą – nowa era,
Cień rozprasza prawda szczera,
Pierzcha noc przed blaskiem zórz.
Co Pan czynił przy Wieczerzy,
Wskazał, że i nam należy
Spełniać ku pamięci nań.
Pouczeni tą ustawą,
Chleb i wino na bezkrwawą
Święcim Odkupienia dań.
Dogmat dan jest do wierzenia,
Że się w Ciało chleb przemienia,
Wino zaś przechodzi w Krew.
Gdzie zmysł próżno dojść się stara,
Serce żywa wzmacnia wiara,
Porządkowi rzeczy wbrew.
Pod odmiennych szat figurą,
W znakach różny, nie naturą,
Kryje się tajemnic cud.
Ciało – strawą, Krew – napojem,
W obu znakach z Bóstwem swoim
Cały Chrystus trwa, bez złud.
Przez biorących niełamany,
Nie pokruszon, bez odmiany,
Cały jest w spożyciu bran.
Bierze jeden, tysiąc bierze:
Ten, jak tamci, w równej mierze,
Wzięty zaś nie ginie Pan.
Biorą dobrzy i grzesznicy,
Lecz się losów przyjrz różnicy:
Życie tu – zagłada tam.
Złym śmierć niesie, dobrym życie:
Patrz, jak w skutkach rozmaicie
Czyn ujawnia się ten sam.
Kiedy kruszą się znamiona,
Nie wątp, lecz wierz z głębi łona,
Że to kryje ukruszona
Cząstka, co i całość wprzód.
Rzecz się sama nie rozrywa,
Znaków kruszą się ogniwa,
Przez co stan i postać żywa
Znaczonego nie zna szkód.
Poniższą część sekwencji można według uznania opuścić:
Oto chleb Aniołów błogi,
Dan wędrowcom pośród drogi,
Synów wraca w Ojca progi,
Dawać Go nie można złym!
Figur głoszą go osłony!
Izaak na stos wiedziony,
Jagniąt Paschy krwawe zgony,
Manna ojcom dana im.
Dusz Pasterzu! Prawy Chlebie!
Dobry Jezu, prosim Ciebie:
Ty nas karm i broń w potrzebie,
Ty nam dobra okaż w niebie,
Kędy jest żyjących raj!
Twa dłoń, Panie, wszystko zdoła,
Ty nas karmisz z Twego stoła:
Gdzie wciąż uczta trwa wesoła,
W gronie niebian nasze czoła
Na Twe łono skłonić daj!
Aklamacja (J 6, 51ab)
Alleluja, alleluja, alleluja
Ja jestem chlebem żywym, który zstąpił z nieba.
Jeśli ktoś spożywa ten chleb, będzie żył na wieki.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mk 14, 12-16. 22-26)
Ustanowienie ofiary Nowego Przymierza
Słowa Ewangelii według Świętego Marka:
W pierwszy dzień Przaśników, kiedy ofiarowywano Paschę, zapytali Jezusa Jego uczniowie: «Gdzie chcesz, żebyśmy przygotowali Ci spożywanie Paschy?»
I posłał dwóch spośród swoich uczniów z tym poleceniem: «Idźcie do miasta, a spotka was człowiek niosący dzban wody. Idźcie za nim i tam, gdzie wejdzie, powiedzcie gospodarzowi: Nauczyciel pyta: Gdzie jest dla Mnie izba, w której mógłbym spożyć Paschę z moimi uczniami? On wskaże wam na górze salę dużą, usłaną i gotową. Tam przygotujecie dla nas».
Uczniowie wybrali się i przyszli do miasta, a tam znaleźli wszystko, tak jak im powiedział, i przygotowali Paschę.
A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im, mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje». Potem wziął kielich i odmówiwszy dziękczynienie, dał im, i pili z niego wszyscy. I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana. Zaprawdę, powiadam wam: Odtąd nie będę już pił napoju z owocu winnego krzewu aż do owego dnia, kiedy pić będę go nowy w królestwie Bożym».
Po odśpiewaniu hymnu wyszli w stronę Góry Oliwnej.
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, rok liturgiczny B I)
Boże Ciało
Ciało ludzkie pragnie drugiego ciała. Człowiek „z krwi i kości” nie jest samowystarczalną pełnią. Dlatego niecierpliwie wygląda nasycającego dopełnienia. Życie przeniknięte jest swoistym oczekiwaniem, którego ukoronowaniem będzie stan pełni. Pragnienie ciała, poprzez materialny znak, objawia potrzebę duchowej współobecności i nowej mocy istnienia.
Religia kojarzona jest potocznie z paletą zakazów, a nie duchowym wyzwoleniem. Przedziwne nieporozumienie! Dlatego kultura współczesna podjęła próbę przełamania istniejących ograniczeń, aby wyzwolić ciało i zapewnić niczym nieskrępowany błogostan. Jesteśmy świadkami swoistego kultu ciała. Ta „nowa religia” nie prowadzi jednak do Boga, ale narcystycznie całą uwagę koncentruje na tym, co „ziemskie” i „moje”. To skutkuje w postaci narastającego zagubienia, permanentnego niedosytu lub chorego przesytu. Trzeba jednak pamiętać, że wszystko, co pojawia się, niesie w sobie jakieś przesłanie do odczytania i twórczego podjęcia. Pustelnia, będąc przestrzenią wyciszenia oraz wsłuchania w Boże Serce i ludzkie serca, pozwala usłyszeć pewne charakterystyczne wołanie współczesnego świata. Jakie?
Jest to, pochodzące od Boga, pragnienie zjednoczenia się z drugim ciałem, które udzieliłoby daru nieskończonego nasycenia, wyzwalającej pełni i wiecznej lekkości istnienia. Niestety, szukając spełnienia tych pragnień, świat obiera złą drogę, zatrzymując się jedynie na poziomie „doczesnej ziemi”. Stąd bierze się redukcja dążeń do poziomu drugiego ludzkiego ciała i koncentracja na swoim ciele, aby poprzez uzyskaną atrakcyjność wzbudzić sycące wewnętrznie poczucie bycia pożądanym. Ta droga wiedzie ostatecznie do znudzenia, rozczarowania i utraty kontaktu z rzeczywistością „tu i teraz”. Człowiek szukający ukojenia jedynie poprzez ludzkie ciało skazany jest bowiem na nieustanne trwanie w „miłych wspomnieniach” z przeszłości lub na wybieganie myślą do „miłych perspektyw” w przyszłości. Kto w takim razie jest zdolny udzielić daru zjednoczenia, które trwale zaspokoi i wyciszy wszelkie pragnienia i pożądania?
Powiedzmy szczerze, tak wysokie oczekiwania jest w stanie zrealizować tylko osoba, która jest zarazem Bogiem i Człowiekiem. Te warunki spełnia jedynie Jezus Chrystus, który w trakcie Ostatniej Wieczerzy wypowiedział zdumiewające słowa: „Bierzcie, to jest Ciało moje” (por. Mk 14, 22-26). Oto święty trop…
Tak! Bóg wlał w człowieka pragnienie drugiego ciała po to, aby w ten sposób przygotować nas na przyjęcie Jego Boskiego Ciała. Chodzi o realne Boże Ciało, które jest obiektem westchnień każdego człowieka, choć niestety najczęściej nieświadomie. Ten Cielesny Dar możemy przyjąć w Komunii Świętej. Im bardziej otworzymy się na to święte obdarowanie, tym bardziej zostaniemy umocnieni i wprowadzeni w stan uszczęśliwiającej pełni. Jeden z patronów naszego Eremu, św. Miołaj z Flue, otrzymał nawet łaskę, że w ciągu całego pustelniczego życia karmił się jedynie Ciałem Boga w Eucharystii.
Dzisiejsza Uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, czyli Bożego Ciała, jest wielkim zaproszeniem, aby uświadomić sobie Jezusowy Dar w odniesieniu do wszelkich pragnień, duchowych i cielesnych. Warto podkreślić, że ustanowienie święta Bożego Ciała jest odpowiedzią na autentyczne objawienie, które miała w XIII wieku św. Julianna z Cornillon. Jezus wyjaśnił, że pragnie ustanowienia specjalnego święta ku czci Bożego Ciała; wskazał nawet konkretny dzień: czwartek po niedzieli Trójcy Świętej. Początkowo niektórzy „duchowi ludzie” byli zgorszeni propozycją „cielesnej nazwy”, uznając ją za wysoce niewłaściwą. Święta mistyczka doznała bardzo bolesnych prześladowań i została nawet karnie zesłana. Ale Duch Święty działa! Jeden z obrońców św. Julianny został z czasem papieżem i jako Urban IV wprowadził uroczystość Bożego Ciała w Rzymie; w XIV w. zatwierdzoną dla całego Kościoła.
Celebrowanie Bożego Ciała jest prawdziwym kultem. Jest to uwielbienie Boga, które daje człowiekowi dogłębnie wyzwalające zaspokojenie najgłębszych pragnień. Oto, czego tak naprawdę poszukuje współczesny świat, oddając kult bożkowi ludzkiego ciała. Kto otworzy swe ciało i duszę na Boże Ciało, doświadczy tego, „czego ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, ani serce człowieka nie zdołało pojąć”… przez Całą Wieczność!…
4 czerwca 2015 (Mk 14, 12-16. 22-26)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1370 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsze homilie księdza kardynała Grzegorza Rysia z mszy świętej oraz z procesji eucharystycznej.
Homilia mszalna
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia 2
1 ołtarz procesji Bożego Ciała
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia 3
2 ołtarz procesji Bożego Ciała
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia 4
3 ołtarz procesji Bożego Ciała
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia 5
4 ołtarz procesji Bożego Ciała
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka