Słowo na 14 grudnia 2020. Roraty – msza na żywo, Ewangelia i komentarz.
14 grudnia 2020, Poniedziałek
Poniedziałek III tygodnia Adwentu, Rok B, I, Wspomnienie św. Jana od Krzyża
Poniżej znajdziesz:
- Ewangelia z dzisiejszej liturgii
- Komentarz do Słowa Bożego w kilku wersjach do wyboru:
- Zielone Pastwisko – komentarz franciszkański i błogosławieństwo
- Zoom do Ewangelii – mini komentarz o. Remiego Recława SJ
- Homilia Arcybiskupa Grzegorza Rysia
- Rozważanie Ojca Pustelnika z Eremu Maryi „Brama Nieba”
- Msza Święta na żywo w kilku odsłonach do wyboru:
- Roraty w Sanktuarium – 7:00
- Msza z Abp Rysiem – 7:30
- Msza z różańcem w Sanktuarium – 17:30
Wszystkie propozycje tu zamieszczone, zostały przez nas sprawdzone i należą do naszych ulubionych. Dla wygody zebraliśmy je w jednym miejscu. Zapraszamy do korzystania 🙂
↑ Ewangelia (Mt 21, 23-27)
Skąd pochodził chrzest Janowy?
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Gdy Jezus przyszedł do świątyni i nauczał, przystąpili do Niego arcykapłani i starsi ludu, pytając: «Jakim prawem to czynisz? I kto Ci dał tę władzę?».
Jezus im odpowiedział: «Ja też zadam wam jedno pytanie; jeśli odpowiecie Mi na nie, i Ja powiem wam, jakim prawem to czynię. Skąd pochodził chrzest Janowy: z nieba czy od ludzi?».
Oni zastanawiali się między sobą: «Jeśli powiemy: „z nieba”, to nam zarzuci: „Dlaczego więc nie uwierzyliście mu?”. A jeśli powiemy: „od ludzi”, to boimy się tłumu, bo wszyscy uważają Jana za proroka».
Odpowiedzieli więc Jezusowi: «Nie wiemy». On również im odpowiedział: «Zatem i Ja wam nie powiem, jakim prawem to czynię».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Zielone Pastwisko
Kilkuminutowy komentarz franciszkański do dzisiejszej Ewangelii ojca Piotra Kleszcza OFM conv. z kapłańskim błogosławieństwem online! (widoczny jest najbardziej aktualny odcinek).
Żródło: Archidiecezja Łódzka
Brak video na dziś? Sprawdź tutaj.
↑ Zoom
Od poniedziałku do piątku o 5:00 rano pojawia się króciutki komentarz do dzisiejszej Ewangelii o. Remigiusza Recława SJ (wcześniej widoczny jest najbardziej aktualny odcinek):
14 grudnia 2020
Źródło: Mocni w Duchu
Video nie działa? Sprawdź tutaj.
↑ Homilia Arcybiskupa Rysia
Poniżej (koło południa) pojawia się aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia do czytań z dzisiejszej Liturgii Słowa (przed jej publikacją widoczne jest najbardziej aktualne nagranie).
Homilii można wysłuchać wcześniej w ramach transmisji mszy świętej (od 7:30) – kliknij tutaj
Żródło: Archidiecezja Łódzka
Brak video na dziś? Sprawdź tutaj.
Poniżej wieczorna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia do czytań z dzisiejszej Liturgii Słowa z mszy świętej z udziałem łódzkich harcerzy.
Żródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Komentarz z Pustelni
Komentarz z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii z liturgii drugiej mszy. Polecam szczególnie w dniach strapienia lub osamotnienia a tym bardziej profilaktycznie 🙂
Pustynia i radość
Na zawsze byłaby przekleństwem. Ale na pewien czas jest błogosławieństwem. Gdy ogarnia swą obecnością, sprawy najważniejsze zaczynają być widzialne i słyszalne. Wiele wymaga, ale tym więcej daje. Jest bezwzględna, ale dzięki temu pomaga nam przezwyciężyć względność i usłyszeć zagłuszany głos. Bez retuszu odsłania wszystkie życiowe krzywizny, wskazując zarazem na proste drogi. Jest bezcennym skarbcem duchowym. Dlatego zły duch nie chce dopuścić do jej zaistnienia, a gdy zaistnieje, na różne sposoby dyskredytuje jej sens…
Nazywa się… pustynia duchowa… To nie jest jakieś egzotyczne pojęcie dla spirytualistów. Chodzi o duchowy stan wewnętrznego ogołocenia, który jest niezbędny dla zdrowia duszy i ciała każdego człowieka. Głęboki sens pustyni polega na tym, aby po prostu pewien czas spędzić w jej uzdrawiających objęciach. Nie trzeba „samemu tworzyć”. Istotne znaczenie ma cierpliwe trwanie w obecności Stwórcy. Jest to odwaga prostego bycia, które nie szczyci się litanią poważnych odpowiedzialności. Kto wyjdzie na pustynię i wytrwa na niej przez pewien czas, ten zyska nowe spojrzenie na życie. W pustynnych warunkach możemy z nową mocą doświadczyć Bożej obecności i sensu życia. Warto przejąć się świadectwem św. Jana Chrzciciela, który z głębi pustyni nieustannie woła: „Jam głos wołającego na pustyni: Prostujcie drogę Pańską, jak powiedział prorok Izajasz” (por. J 1, 19-28). Realna i trwała przemiana życia nie dokonuje się poprzez nasze ambitne decyzje lub postanowienia w wirze świata. Cudu przemiany może dokonać tylko Bóg, usłyszany i na nowo przyjęty w warunkach pustynnych.
Pustynia może być rozumiana na dwa sposoby. W pierwszym przypadku oznacza ciężkie życiowe doświadczenia. To może być choroba, która uniemożliwia wykonywanie najprostszych czynności. Ogałacającym bólem jest odejście ukochanej osoby, w sensie śmierci, zdrady lub opuszczenia. W sercu rodzi się wtedy okrutne poczucie, że już nikogo nie ma. Pustynią jest zawalenie się życiowych marzeń i planów. Gdy takie sytuacje mają miejsce, wtedy najwyraźniej Bóg sam zaprasza na pustynię, aby przemawiać do serca. W takim doświadczeniu najważniejsze jest heroiczne powiedzenie: „Tak, zgadzam się”. Dzięki temu otrzymamy wielkie błogosławieństwo, spotkamy Boga żywego. Szatan będzie piekielnie wmawiał, że zostaliśmy ukarani boskim przekleństwem. Nie dajmy się oszukać. Całą energię wnętrza zaangażujmy w kontemplację Bożego głosu: „Kocham cię, bardzo…”.
W drugim przypadku człowiek sam inicjuje pewien czas pustyni. To mogą być rekolekcje adwentowe. Najważniejsze jest zwyczajne zatrzymanie się i trwanie w określonej przestrzeni, „sam na sam” z Bogiem. Taka cisza pozwala ograniczyć „wieczne gadanie”, które dla ducha jest zabójcze. Nasza duchowa energia ulega wtedy rozproszeniu; słowa tracą moc. Gdy człowiek ciągle mówi, wtedy przestaje słyszeć siebie samego i drugiego człowieka. Tym bardziej przestaje docierać głos Boga. Stajemy się niewolnikami złego ducha, który zaczyna nas torturować swymi piekielnymi myślami i pomysłami. Dzięki pustynnej ciszy nasze wnętrze może nawiązać i pogłębić kontakt z Bogiem, z samym sobą i z drugim człowiekiem.
Jeśli podejmiemy dar pustyni, doświadczymy wielorakich darów. Nawet w największych ciemnościach, dostrzeżemy jasne promienie Bożej Światłości. Pustynia rewelacyjnie leczy z „pysznego poczucia bycia kimś”, zarazem uzdrawia z wielorakich kompleksów. Stajemy się ludźmi zdrowo pokornymi. Jak to możliwe? Odpowiedź daje nam św. Jan Chrzciciel, który ubogacony łaskami pustyni wołał odnośnie Jezusa: „nie jestem godzien odwiązać rzemyka u Jego sandała”. Na „targowisku zapędzenia” jesteśmy skazani na „syndrom pyszałka lub samobójcy”. Na „pustyni ogołocenia” odkrywamy najgłębszy sens życia, który wyraża się w pokornym kierowaniu swego wzroku na Jezusa. Takie spojrzenie chroni przed „pychą sukcesu” i ratuje przed zdołowaniem w chwilach porażki.
Korzystajmy z łaski Adwentowej pustyni. Prostujmy nasze drogi! Gaudete! Radujcie się! Zbawiciel nachodzi…
14 grudnia 2014 (J 1, 6-8. 19-28)
Powyższy tekst i ilustracja w całości pochodzą ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”.
Nasz mini kalendarz liturgiczny z odpowiednimi do Ewangelii komentarzami z Eremu znajduje się TUTAJ.
↑ Transmisje mszy świętych
↑ Roraty w Sanktuarium online
Poniżej poranne Roraty transmitowane na żywo o godzinie 7:00 z Sanktuarium Jezuitów w Łodzi.
Poniedziałek, 14 grudnia 2020, na żywo o godzinie 7:00.
Źródło: Mocni w Duchu Dzieciom
Brak video na dziś? Sprawdź tutaj.
↑ Transmisja Mszy Świętej z Arcybiskupem Grzegorzem Rysiem
Poniżej transmisja na żywo dzisiejszej Mszy Świętej z Księdzem Arcybiskupem Grzegorzem Rysiem.
(pojawia się najpóźniej danego dnia rano – wcześniej widoczne jest najbardziej aktualne nagranie).
Poniedziałek, 14 grudnia 2020, na żywo o godzinie 7:30.
14 grudnia 2020 godz. 7:30
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Brak video na dziś? Sprawdź tutaj.
Modlitwa Jubileuszowa – kliknij!
↑ Msza święta i różaniec w Sanktuarium
Msza święta z kościoła Jezuitów w Łodzi o godzinie 18:00.
Mszę poprzedza różaniec o 17:30.
Przewodniczy ojciec Remigiusz Recław SJ.
Poniedziałek, 14 grudnia 2020, godzina 17:30 i 18:00.
o. R. Recław SJ
Źródło: Mocni w Duchu Live
Video nie działa? Sprawdź tutaj.
Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl