14 sierpnia 2024, Środa

Środa XIX tygodnia zwykłego (rok II) – wspomnienie świętego Maksymiliana Marii Kolbego, kapłana i męczennika (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Czytania   +

↑   Ewangelia (Mt 18, 15-20)

Braterskie upomnienie

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Gdy brat twój zgrzeszy przeciw tobie, idź i upomnij go w cztery oczy. Jeśli cię usłucha, pozyskasz swego brata. Jeśli zaś nie usłucha, weź z sobą jeszcze jednego albo dwóch, żeby na słowie dwóch albo trzech świadków oparła się cała sprawa. Jeśli i tych nie usłucha, donieś Kościołowi. A jeśli nawet Kościoła nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik.

Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, cokolwiek zwiążecie na ziemi, będzie związane w niebie, a co rozwiążecie na ziemi, będzie rozwiązane w niebie.

Dalej, zaprawdę, powiadam wam: Jeśli dwóch z was na ziemi zgodnie o coś prosić będzie, to wszystko otrzymają od mojego Ojca, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (19 środa zwykła, rok liturgiczny A II)

Moc wspólnej modlitwy

Jedno słowo Bożej modlitwy ma większą wartość aniżeli najpiękniejsze ludzkie przemowy. Nie jest to poetycka przenośnia, ale dosłowna prawda. W modlitwie człowiek wchodzi w relację z Bogiem, który przychodzi poprzez kierowane ku Niemu słowo. Słowo staje się „przewodem”, poprzez który dociera „prąd” Bożej łaski.

Wartość osoby lub rzeczy zależy od poziomu zespolenia z Bogiem. Słowo modlitwy zyskuje wartość dzięki temu, że sprowadza Boga z nieba na ziemię. Konkretny obszar życia pojedynczego człowieka lub całej wspólnoty zostaje wtedy uświęcony, czyli przeniknięty świętością Boga. Im modlący się jest bardziej zjednoczony z Bogiem, tym więcej łaski spływa poprzez jego wołanie. Dlatego życie w Bożej obecności jest tak bardzo ważne. Wówczas zwyczajne mówienie do Boga staje się automatycznie życiodajną modlitwą.

Działa tu także swoiste „prawo wzmacniacza”. Wzmacniacz tym się charakteryzuje, że doprowadzony do niego sygnał wejściowy jest słaby. Jednakże sygnał wyjściowy jest bez porównania większy, w zależności od mocy wzmacniacza. Dzięki temu nawet słaby głos może zostać tak wzmocniony, że wielkie zgromadzenia bez problemu słyszą silny głos w głośnikach. W modlitwie Bóg jest tym „świętym wzmacniaczem”. Bóg sprawia, że wejściowy sygnał ludzkiego słowa zostaje przeobrażony w uświęcone Bogiem Słowo, które wypełnia serca wielu ludzi i ma wpływ na wiele życiowych sytuacji.

Gdy człowiek jedynie „mędrkuje”, takie dyskusje nie mają Boskiej mocy. Jest to słowo, które nie zostaje poddane wzmocnieniu przez „Boży wzmacniacz”. Takie słowo ma niewielką wartość, gdy nie jest uświęcone. Wtedy nawet najwspanialsze wypowiedzi, ostatecznie nie powodują trwałych realnych pozytywnych zmian. Otrzymujemy jasną odpowiedź, dlaczego tak wiele rozmów pokojowych nie owocuje w postaci trwałego pokoju, powodując nawet pogorszenie istniejących relacji. Podobnie, wiele „uczonych” dywagacji odnośnie poprawy świata i Kościoła stanowi jedynie „bezpłodne gadanie”, które w niczym nie prowadzi do uzdrowienia istniejącej sytuacji.

Tak więc modlitwa jednego człowieka ma już wielką moc. Ale nie na tym koniec! Jezus zapewnia: „Jeśli dwaj z was na ziemi zgodnie o coś prosić będą, to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie. Bo gdzie są dwaj albo trzej zebrani w imię moje, tam jestem pośród nich” (Mt 18, 19n.). Ta obietnica jest wielkim zaproszeniem, aby podejmować wspólne wołanie do Boga. Taka modlitwa jest skuteczna, gdyż wypowiadanie przez dwie różne osoby, w imię Jezusa, takiego samego słowa, jest świadectwem Bożej inspiracji. Modlitewne słowo jest zgodne ze Słowem samego Chrystusa. Czyli poprzez usta modlących się mówi sam Jezus, którego Ojciec zawsze wysłuchuje.

Aby najpełniej skorzystać z owoców wspólnej modlitwy, trzeba koniecznie najpierw uświadomić sobie dwie sprawy, związane z fizyczną współobecnością modlących się osób. Po pierwsze, fizyczne bycie obok siebie wcale nie oznacza automatycznie „zebrania w imię Jezusa”. Niestety, prawda może być taka, że każdy myśli o sobie i Bóg jest traktowany tylko jako narzędzie do realizacji własnych interesów. Niektóre rodzinne i wspólnotowe modlitwy z tego właśnie powodu nie przynoszą owoców, a nawet prowadzą do konfliktów i napięć. Po drugie, warunek „zgodnej prośby” i „zebrania w imię Jezusa” wcale nie zakłada konieczności bycia w jednym fizycznym miejscu. Taką modlitwę można jak najbardziej podejmować na zasadzie duchowej jedności, pozostając w fizycznym oddaleniu od siebie.

Istotne jest miłujące zjednoczenie serc w Chrystusie. Ludzie modlący się w imię Jezusa, niezależnie od miejsc fizycznego przebywania, stają się wspólnotą, do której przychodzi sam Bóg. Ojciec posyła wtedy Ducha Świętego, który na prośbę Jezusa obdarza darem „płodnej jedności”. To modlitewne zjednoczenie w miłości rodzi piękne owoce, które już tu na ziemi mają wspaniały smak. Zarazem jest to przedsmak Niebiańskiej Rozkoszy.

13 sierpnia 2014 (Mt 18, 15-20)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1445 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00). Poniższy komentarz dotyczy Ewangelii (J 15, 12-17) z liturgii obchodzonego dzisiaj przez franciszkanów konwentualnych święta świętego Maksymiliana Marii Kolbego. 

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---