8 września 2024, Niedziela

XXIII Niedziela zwykła (rok B, II) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polscy patroni dnia: błogosławiony Władysław Błądziński, kapłan i męczennik; błogosławiony Adam Bargielski, kapłan i męczennik

Czytania   +

↑   Ewangelia (Mk 7, 31-37)

Uzdrowienie głuchoniemego

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu.

Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić.

Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (23 niedziela zwykła, rok liturgiczny B I)

Modlitwa i otwartość

Prośba o modlitewne wsparcie w życiowych zmaganiach… To piękny i pokorny znak uznania prawdy, że potrzebujemy Bożej i ludzkiej pomocy. Wspaniale, gdy dar tej wspomagającej modlitwy zostanie udzielony. Niestety, niejednokrotnie wiele z otrzymanego obdarowania marnujemy, gdyż zatrzymujemy się niejako w pół drogi. Najpierw wyrażamy modlitewną intencję, ale potem już nie otwieramy się świadomie i z zaangażowaniem, pozostając w stanie zamknięcia wobec dopływającego strumienia wymodlonej łaski. To tak, jakby poprosić obsługę na stacji benzynowej o wlanie paliwa, a potem zapomnieć o tym, że trzeba otworzyć wlew do baku w samochodzie.

Modlitwa nie jest zabiegiem magicznym. Istotna jest wiara w Boga i otwarcie swego wnętrza na Jego działanie. Prawdę mówiąc, Bóg nieustannie emituje w naszą stronę wszelkie niezbędne łaski. Sens modlitwy nie polega na tym, aby obudzić śpiącego Boga i zmobilizować Go do pracy, ale chodzi o to, aby otworzyć się na wciąż dopływające łaski i przyjąć je w siebie. To oznacza konieczność wzbudzenia w sobie intensywnego pragnienia, zarówno w sensie fundamentalnym, jak i konkretnym. Pragnienie fundamentalne oznacza żywą wolę przyjęcia tego, co Bóg udzieli. Ale nie na tym koniec. Jeśli prosimy o modlitwę jakąś osobę, to potem bardzo ważne jest wzbudzenie w sobie pragnienia przyjęcia owoców jej modlitwy. Otrzymywana modlitwa wspierająca jest jak dopływający do nas strumień, na który trzeba potem otworzyć swe serce. Najlepiej, jeśli wzbudzamy w sobie świadomie myśl: „Pragnę przyjąć owoce jego/jej modlitwy”. Im bardziej z rdzenia woli wydobywa się „gorące pragnę”, im serce szerzej się otwiera, tym głębiej i obficiej strumień modlitwy może wypełnić i zaowocować obecnością Bożej Miłości. Z kolei ta Miłość nie jest abstrakcyjną chmurką, ale konkretnym dobrem, które w nas się „materializuje”. Może pojawić się także doświadczenie wdzięcznej radości, a nawet wielkiego szczęścia.

Gdy jestem spragniony i proszę o pomoc, to „odpowiedzią i wcieleniem miłości” będzie dla mnie konkretna szklanka wody. Zarazem muszę skoncentrować się na ręce osoby, która mi ją podaje. Jeśli będę rozglądał się na wszystkie strony wypatrując „promieni Bożej miłości”, to z wysokim prawdopodobieństwem albo tej szklanki nie zauważę, albo ją niezręcznie uderzę i potłukę, rozlewając zbawienną wodę. Uważne skoncentrowanie się na otrzymywanej szklance wody jest otwieraniem swego spragnionego wnętrza, poprzez pomoc konkretnej osoby, na źródłową Miłość Boga.

Wielką wagę postawy otwarcia się i różnych konkretyzacji ukazuje pewien ewangeliczny epizod (por. Mk 7, 31-37). Otóż Jezus, uzdrawiając głuchoniemego, „włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka, a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: „Effatha”, to znaczy: „Otwórz się”. Jezus wyraźnie pokazuje, że nie działa magicznie, ale jako człowiek pokornie zwraca się do Boga Ojca („spojrzawszy w niebo”). Głuchoniemy otworzył się na modlitwę stojącego przed nim człowieka; nie wiedział przecież, że w osobie Jezusa ma jednocześnie przed sobą Boga. Co więcej, cały proces otwarcia zostaje zintensyfikowany poprzez fizyczne gesty. Trzeba mocno podkreślić, że włożenie palców do uszów i dotknięcie śliną języka nie były czynnościami magicznymi. Były to gesty symboliczne, które miały na celu wizualne pobudzenie wiary oraz wyzwolenie przez dotyk jeszcze głębszej podatności chorych części ciała na działanie uzdrawiającej łaski. Głuchoniemy rzeczywiście posłusznie się otworzył i dzięki temu został uzdrowiony.

Modlitwa, którą otrzymujemy w odpowiedzi na naszą prośbę, jest jak strumień wody. Potem możemy być jak „zamknięty kamień” lub jak „otwarta gąbka”. W pierwszym przypadku modlitwa nie przynosi owoców, gdyż opływa po zamkniętym człowieku jak woda po kamieniu. W drugim przypadku modlitwa pięknie owocuje, gdyż zostaje wchłonięta przez otwartego człowieka tak, jak woda przez gąbkę. Dzięki temu dokonuje się optymalne działanie Bożej łaski.

6 września 2015 (Mk 7, 31-37)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1471 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Homilie księdza kardynała Grzegorza Rysia do dzisiejszej Ewangelii, pierwsza wygłoszona w łódzkiej Archikatedrze podczas mszy świętej prymicyjnej księdza biskupa Krzysztofa Nykiela 7 września 2024 roku, dwie pozostałe wygłoszone w dzisiejszą niedzielę z okazji 100-lecia parafii świętego Antoniego w Łodzi oraz z okazji 40-lecia parafii Miłosierdzia Bożego w Pabianicach.

---