26 października 2024. Słowo na sobotę 29 tygodnia zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
26 października 2024, Sobota
Sobota XXIX tygodnia zwykłego (rok II) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polska patronka dnia: błogosławiona Celina Borzęcka, dziewica
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na sobotę 29 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny II)
1. czytanie (Ef 4, 7-16)
Jedność różnych członków Kościoła
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Każdemu z nas została dana łaska według miary daru Chrystusowego. Dlatego mówi Pismo: «Wstąpiwszy na wysokości, wziął do niewoli jeńców, rozdał ludziom dary». Słowo zaś „wstąpił” cóż oznacza, jeśli nie to, że również zstąpił do niższych części ziemi? Ten, który zstąpił, jest i Tym, który wstąpił ponad wszystkie niebiosa, aby wszystko napełnić. On też ustanowił jednych apostołami, innych prorokami, innych ewangelistami, innych pasterzami i nauczycielami, aby przysposobili świętych do wykonywania posługi dla budowania Ciała Chrystusowego, aż dojdziemy wszyscy razem do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do człowieka doskonałego, do miary wielkości według Pełni Chrystusa.
Chodzi o to, abyśmy już nie byli dziećmi, którymi miotają fale i porusza każdy powiew nauki, na skutek oszustwa ze strony ludzi i przebiegłości w sprowadzaniu na manowce fałszu. Natomiast, żyjąc prawdziwie w miłości, sprawmy, by wszystko wzrastało ku Temu, który jest Głową – ku Chrystusowi. Od Niego poczynając, całe Ciało – zespalane i utrzymywane w łączności więzią umacniającą każdy z członków stosownie do jego miary – przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 122 (121), 1b-2. 4-5 (R.: por. 1bc))
Idźmy z radością na spotkanie Pana
albo: Alleluja
Ucieszyłem się, gdy mi powiedziano: *
«Pójdziemy do domu Pana».
Już stoją nasze stopy *
w twoich bramach, Jeruzalem.
Idźmy z radością na spotkanie Pana
albo: Alleluja
Do niego wstępują pokolenia Pańskie, *
aby zgodnie z prawem Izraela wielbić imię Pana.
Tam ustawiono trony sędziowskie, *
trony domu Dawida.
Idźmy z radością na spotkanie Pana
albo: Alleluja
Aklamacja (Por. Ez 33, 11)
Alleluja, alleluja, alleluja
Pan mówi: Nie chcę śmierci grzesznika,
lecz pragnę, aby się nawrócił i miał życie.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 13, 1-9)
Jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
W tym czasie przyszli jacyś ludzie i donieśli Jezusowi o Galilejczykach, których krew Piłat zmieszał z krwią ich ofiar.
Jezus im odpowiedział: «Czyż myślicie, że ci Galilejczycy byli większymi grzesznikami niż inni mieszkańcy Galilei, iż to ucierpieli? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie zginiecie. Albo myślicie, że owych osiemnastu, na których zwaliła się wieża w Siloam i zabiła ich, było większymi winowajcami niż inni mieszkańcy Jeruzalem? Bynajmniej, powiadam wam; lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy tak samo zginiecie».
I opowiedział im następującą przypowieść: «Pewien człowiek miał zasadzony w swojej winnicy figowiec; przyszedł i szukał na nim owoców, ale nie znalazł. Rzekł więc do ogrodnika: „Oto już trzy lata, odkąd przychodzę i szukam owocu na tym figowcu, a nie znajduję. Wytnij go, po co jeszcze ziemię wyjaławia?” Lecz on mu odpowiedział: „Panie, jeszcze na ten rok go pozostaw, aż okopię go i obłożę nawozem; i może wyda owoc. A jeśli nie, w przyszłości możesz go wyciąć”».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (29 sobota zwykła, rok liturgiczny A II)
Poranne przebudzenie
Pierwsze chwile po porannym przebudzeniu. Szkoda, jeśli natychmiast poddajemy się natłokowi myśli odnośnie tego, co trzeba zrobić. Jest to jak gilotyna, która ścina nas u samego początku dnia. Dlatego bezcenną wartość mają chwile kontemplacyjnego zatrzymania się w ciszy. Proste trwanie, zainicjowane jedynie znakiem krzyża, pełni rolę kotwicy, która potem w ciągu dnia wydatnie wspomaga, aby nie wpaść w oko cyklonu wielorakich spraw.
Bardzo dobrze, jeśli po czasie wyciszenia i milczenia na ustach pojawi się zwyczajne dziękczynienie: „Dziękuję Panie, że dałeś mi dożyć kolejnego dnia”. Zarazem warto, aby tym słowom nadać jak najbardziej Chrystusowy sens. Bardzo często „dziękuję”, jeśli jest praktykowane, tak naprawdę nie ma charakteru chrześcijańskiego, ale stanowi jedynie humanistyczną afirmację doczesnego życia. Jest to oczywiście piękne, ale w świetle wiary chrześcijańskiej zostaje pominięte to, co najważniejsze. Sens czysto humanistyczny koncentruje się na fakcie, że „jeszcze żyję”, co suponuje pierwszoplanowe znaczenie „tego świata”. Podświadome przekonanie sprowadza się do zadowolenia, że „jeszcze kolejny dzień mogę w tym świecie pożyć”. Tak naprawdę, życie doczesne jest tu najważniejszą wartością. Taki sposób przeżywania bliższy jest filozofii epikurejskiej, aniżeli myśli ewangelicznej. Chrystus odsłania przed nami zupełnie nową, nieskończenie szerszą perspektywę przeżywania. Wedle niej, poranne „dziękuje, że jeszcze żyję” nabiera zupełnie nowego sensu.
Otóż tym razem serce człowieka, ciesząc się z doczesności, zdecydowanie zwrócone jest do Wieczności. Jeżeli o poranku mogliśmy się jeszcze obudzić, to znaczy, że Bóg w swym Miłosierdziu obdarzył nas kolejnym dniem, abyśmy poczynili konkretne kroki na drodze nawrócenia. Tak więc poranne: „Dziękuję, że jeszcze żyję” znaczy dla chrześcijanina mniej więcej tyle, co: „Dziękuję Boże, że dałeś mi kolejną szansę, abym się wreszcie nawrócił”.
Świadomość, że trzeba przygotować się na spotkanie z Bogiem, z reguły naturalnie pojawia się, gdy człowiek jest już w podeszłym wieku lub zapada na ciężką chorobę. Niektórzy jednak nie otrzymują daru „stopniowego odchodzenia” z tego świata. Śmierć przychodzi nagle: Zdrowy człowiek spokojnie coś robi i raptem w jednej chwili traci życie. Najczęściej są to różnego rodzaju wypadki losowe lub konsekwencje czyjegoś zbrodniczego działania, którego ofiarą padają niewinni ludzie. W jednej ze swych wypowiedzi Jezus nawiązuje do nagłej śmierci „osiemnastu, na których zawaliła się wieża” oraz do Galilejczyków, którzy zginęli z rąk Piłata (por. Łk 13, 1-9). Ogromnej wagi jest komentarz Mistrza do tych dwóch tragicznych wydarzeń: „Lecz jeśli się nie nawrócicie, wszyscy podobnie/ tak samo zginiecie”. Jezus mocno uwyraźnia, aby nie traktować tych zdarzeń jako kary, która spadła na wspomniane ofiary. Jest tylko Bogu wiadome, dlaczego akurat „padło” na tych ludzi. Ci, którzy dowiedzieli się o śmiertelnej tragedii innych, nie mają prawa nikogo osądzać. Zarazem byłoby wielkim marnotrawstwem łaski, i nawet subtelną hipokryzją, zatrzymać się jedynie na „czysto ludzkim współczuciu, że biedaków spotkało coś, czego na szczęście uniknąłem i co mnie nie dotyczy”. Jezus tłumaczy, że takie wydarzenia są „zimnym kubłem wody”, aby zmotywować nas do solidnego podjęcia kwestii swego nawrócenia, w perspektywie życia wiecznego.
Przy nagłej śmierci nie ma wprawdzie długich doczesnych cierpień cielesnych, ale gdy dusza nie jest przygotowana na Wieczność, będzie to „tragiczne zaskoczenie”. W tym świetle wyraźnie widać, że dla chrześcijanina możliwość porannego przebudzenia się jest równoznaczna z otrzymaniem kolejnej szansy ze strony Bożego Miłosierdzia. Warto za tę szansę podziękować i jak najwięcej z niej zaczerpnąć. Oby ewentualna nagła śmierć dla nikogo z nas nie była przerażająco przykrym doświadczeniem! Bóg jest nieskończenie cierpliwy i bogaty w Miłosierdzie, ale poranek, gdy już w tym świecie się nie obudzimy, nadchodzi…
25 października 2014 (Łk 13, 1-9)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1519 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka