28 marca 2025, Piątek

Piątek III tygodnia Wielkiego Postu (patron dnia: tu)
święci pustelnicy dziś wspominani: bł. Joanna Maria de Maille, wdowa

Czytania   +

↑   Ewangelia (Mk 12, 28b-34)

Pierwsze ze wszystkich przykazań

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Jeden z uczonych w Piśmie podszedł do Jezusa i zapytał Go: «Które jest pierwsze ze wszystkich przykazań?»

Jezus odpowiedział: «Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan Bóg nasz jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego”. Nie ma innego przykazania większego od tych».

Rzekł Mu uczony w Piśmie: «Bardzo dobrze, Nauczycielu, słusznie powiedziałeś, bo Jeden jest i nie ma innego prócz Niego. Miłować Go całym sercem, całym umysłem i całą mocą i miłować bliźniego jak siebie samego znaczy daleko więcej niż wszystkie całopalenia i ofiary».

Jezus, widząc, że rozumnie odpowiedział, rzekł do niego: «Niedaleko jesteś od królestwa Bożego». I nikt już nie odważył się Go więcej pytać.

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (piątek 3 tygodnia Wielkiego Postu, rok liturgiczny C I)

Cierpienie drogowskazu

Szukasz drogi. Nasłuchujesz. Wypatrujesz drogowskazu. Takiego najprawdziwszego, do bólu szczerego i autentycznego. Jezus, wsłuchany w ciebie, wskazuje: „Pierwsze jest: „Słuchaj, Izraelu, Pan, Bóg nasz, jest jedynym Panem. Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całym swoim umysłem i całą swoją mocą”. Drugie jest to: „Będziesz miłował swego bliźniego jak siebie samego” (Mk 12, 28-31).

Jakże bezcenne słowa! Często jednak pojawiają się na mało czytelnej tabliczce. Tak! „Bóg jest miłością”. Dla wielu to puste słowa. Ale istnieje rodzaj wyrazistego drogowskazu. To człowiek uczciwie żyjący w celibacie, kochający Boga i szczerze wskazujący na piękno miłości małżeńskiej, piękno seksu. Wielką moc ma drogowskaz zbudowany z materiału o nazwie „Miłość Boga”, mający tabliczkę wskazującą: „Szczęście małżeńskie i rodzinne. Radość seksu w miłości małżeńskiej”. Taki drogowskaz cierpi. Bardzo cierpi bólem przeszywającym na wskroś. Cierpi, płacze nocami, gdy nikt nie widzi, ale wciąż stoi. Nie jest nieszczęśnikiem. W cierpieniu jest szczęśliwy ofiarą rezygnacji i szczęściem innych. Bóg wlał głęboko w naturę człowieka pragnienie małżeństwa i rodziny. Dał wielką radość płynącą ze zjednoczenia seksualnego. Małżeństwo, seks to wielkie dobro, które pochodzi od Boga. To znaki miłości Boga do człowieka.

Ten nasz drogowskaz wskazujący na szczęście małżeńskie, rodzinne i seksualne jest przeznaczony do cierpienia. Wskazuje bowiem drogę do krainy szczęścia, do której zarazem sam iść nie może. Ludzie przechodzą, spoglądają i idą we wskazanym kierunku. Docierają do szczęścia. A autentyczny drogowskaz wciąż stoi. Przeżywa ciche cierpienie. Wskazuje bowiem piękną, fascynującą krainę, do której sam pójść nie może.

Tak, drogowskaz nie może ruszyć się z miejsca. Został wstawiony, aby wskazywać drogę. Gdyby wyruszył w tę drogę, wtedy przestałby już być drogowskazem. Doświadczyłby wskazywanego piękna i szczęścia, ale za straszną cenę zatraty tego, czym ma być.

Postawiony już drogowskaz może jeszcze uniknąć cierpienia. Ale ceną jest nieszczerość i nieprawda. Wtedy wskazuje krainę małżeńskiego i rodzinnego życia, ale wewnętrznie uważa, że jest to coś gorszego. Seksu nie postrzega jako doczesnego znaku Wiecznej Rozkoszy w Bogu, ale jako pokarm dla gorszych i nieczystych. Wskazuje kierunek, który tak naprawdę uważa za zły lub przynajmniej gorszy.

Drogowskaz także cierpi, gdy widzi, że ludzie nie podejmują dobrego kierunku. Gdy wybierają celibat, lekceważąc małżeństwo i seks. Gdy wybierają małżeństwo, seks, lekceważąc Boga.

Cierpienie drogowskazu. Stoi, w środku skręca się z bólu, cicho płacze, cieszy się szczęściem korzystających z jego życia. Co jest nadzieją drogowskazu? Pewnego dnia, po latach wskazywania, z wyczerpania, z wiekiem przewróci się… Powoli kawałki drogowskazu zmieszają się z ziemią. Drogowskaz zamieni się w proch ziemi, na której stał. To jest ta sama ziemia, na której znajduje się kraina, do której wskazywał przez lata drogę. Ze łzami w oczach, drogowskaz ufa Temu, który go postawił… ufa Jezusowi Chrystusowi, Miłości Wcielonej.

8 marca 2013 (Mk 12, 28b-34)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1672 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsze homilie księdza kardynała Grzegorza Rysia oraz ojca biskupa Piotra Kleszcza.

---