27 września 2025, Sobota

Sobota XXV tygodnia zwykłego (rok I) – wspomnienie świętego Wincentego a Paulo, kapłana (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

↑ Ewangelia (Łk 9, 43b-45)

Druga zapowiedź męki

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Gdy wszyscy pełni byli podziwu dla wszystkich czynów Jezusa, On powiedział do swoich uczniów: «Weźcie wy sobie dobrze do serca te słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi». Lecz oni nie rozumieli tego powiedzenia; było ono zakryte przed nimi, tak że go nie pojęli, a bali się zapytać Go o to powiedzenie.

Oto Słowo Pańskie

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (25 sobota zwykła, rok liturgiczny C I)

Szokująca odpowiedź

Miała dobre serce. Gdy znajoma poprosiła ją o pomoc, ufnie udzieliła znacznego materialnego wsparcia. Niestety, radość życzliwego serca w niedługim czasie przekształciła się w głęboki wewnętrzny ból. Po początkowych emocjonalnych „dziękuję”, ze strony znajomej zaczęła pojawiać się obojętność, potem lekceważenie i ostatecznie nawet pogarda i oczerniające opowieści. Egzystencjalny szok: w odpowiedzi na wyciągniętą pomocną dłoń, cyniczny cios w plecy. Dlaczego?

W egzystencję człowieka wpisane jest naturalne poczucie sprawiedliwości. Czynię dobro i mam nadzieję otrzymać dobro. Tak funkcjonuje zdrowy mechanizm moralny. Niestety, po grzechu pierworodnym rzeczywistość pogmatwała się. Gdy człowiek o dobrym sercu nie weźmie tego pod uwagę, może otrzymać tak potężny cios, że będzie to swoisty egzystencjalny nokaut na całe życie.

Dlatego warto uświadomić sobie, że w doczesnych realiach wyświadczone dobro może spotkać się z odpowiedzią w trojakiej postaci: dobra, obojętności lub zła. Bez wzięcia pod uwagę tych trzech możliwości, lepiej może w ogóle nie pomagać. Pozwoli to uniknąć bolesnych rozczarowań. Jezus Chrystus, nawet gdy doświadczał początkowego podziwu tłumów, nie popadł w pokusę naiwności, że otrzyma od wszystkich piękną odpłatę za czynione dobro. Z wielką trzeźwością umysłu powiedział do swych rozentuzjazmowanych uczniów: „Weźcie wy sobie dobrze do serca te właśnie słowa: Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi” (Łk 9, 44). Mistrz dobrze wiedział, że w odpowiedzi na dokonane dzieło Zbawienia, wiwatujące ręce zamienią się w ręce wyrażające groźbę i pogardę. Jezusowy Absolut Dobra i ludzki bezmiar zła…

Jezus tę wielką próbę doskonale zniósł dzięki temu, że odpowiednio się przygotował. Wziął pod uwagę, że za wyświadczone dobro ludzie mogą odwdzięczyć się złem. To mądra sugestia dla każdego człowieka, który pragnie pomagać. Dlaczego ludzie odpowiadają złem na otrzymane dobro? Najpierw doprecyzujmy, że ta prawda oczywiście nie dotyczy wszystkich. Jeśli człowiek ma dobre, pokorne serce, to na dobro może odpowiedzieć jeszcze większym dobrem. Tak właśnie czynią prawdziwi uczniowie Jezusa Chrystusa.

Sytuacja zmienia się, gdy człowiek jest egocentrykiem zatroskanym tylko o siebie. Gdy taka osoba wpada w trudną sytuację, to prosi o pomoc. Dobroczyńcę traktuje jednak czysto użytkowo jako narzędzie potrzebne do załatwienia własnego interesu. Dlatego po uzyskaniu pomocy, gdy staje na nogi, bardzo szybko zapomina o doznanej życzliwości. Pojawia się postawa obojętności. Jeśli dla jakiegoś nowego interesu to pomocne, niepotrzebny już dobroczyńca może stać się przedmiotem kpin i oczerniania.

Ale ta obojętność nie jest jeszcze najgorsza. Bywa, że człowiek uratowany z wielkiej opresji ma serce wypełnione chorobliwą zazdrością,narcyzmem i kompleksami. Wtedy taki zazdrośnik przeżywa w swym wnętrzu ból, że musi prosić o pomoc. Jest to ból, który utożsamia się z poczuciem upokorzenia i złości, że drugi jest mocniejszy i „lepszy”. To zaczyna generować w głębokich pokładach duszy zawistne uczucia wobec człowieka, który proszony jest o pomoc. W rezultacie zazdrośnik jedną ręką bierze pomocny datek, a drugą ma chęć poniżyć, a nawet unicestwić darczyńcę. Rodzi się odpowiedź zła. Jest to forma udowodnienia sobie, że jednak to ja jestem lepszy. Negatywne uczucia zazdrości przelewane są na darczyńcę, wobec którego zamiast „dziękuję” pada „nienawidzę cię”. W to wchodzi zły duch, który dodatkowo karze darczyńcę za wyświadczoną pomoc pogardliwą złością, wzbudzaną w zazdrosnym człowieku.

Jeśli decydujemy się pomagać, to z miłością w sercu bądźmy przygotowani na bardzo szeroki wachlarz możliwych dalszych scenariuszy. Najważniejsze, aby konsekwentnie trwać na raz obranej drodze dobra… Jezus Chrystus Ukrzyżowany… Zmartwychwstały…

28 września 2013 (Łk 9, 43b-45)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →