
1 września 2025. Słowo na poniedziałek 22 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
1 września 2025, Poniedziałek
Poniedziałek XXII tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święci pustelnicy oraz polska patronka dnia: bł. Bronisława, dziewica
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na poniedziałek 22 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (1 Tes 4, 13-18)
Zmartwychwstanie umarłych
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Tesaloniczan
Nie chcemy, bracia, byście trwali w niewiedzy co do tych, którzy umierają, abyście się nie smucili jak wszyscy ci, którzy nie mają nadziei. Jeśli bowiem wierzymy, że Jezus istotnie umarł i zmartwychwstał, to również tych, którzy umarli w Jezusie, Bóg wyprowadzi wraz z Nim.
To bowiem głosimy wam jako słowo Pańskie, że my, żywi, pozostawieni na przyjście Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy pomarli. Sam bowiem Pan zstąpi z nieba na hasło i na głos archanioła, i na dźwięk trąby Bożej, a zmarli w Chrystusie powstaną pierwsi. Potem my, żywi, tak pozostawieni, wraz z nimi będziemy porwani w powietrze, na obłoki naprzeciw Pana, i w ten sposób na zawsze będziemy z Panem. Przeto wzajemnie się pocieszajcie tymi słowami.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 96 (95), 1 i 3. 4-5. 11-12. 13 (R.: por. 13ab))
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię
Wielki jest Pan, godzien wszelkiej chwały, *
budzi trwogę najwyższą, większą niż inni bogowie.
Bo wszyscy bogowie pogan są tylko ułudą, *
Pan zaś stworzył niebiosa.
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię
Niech się radują niebiosa i ziemia weseli, *
niech szumi morze i wszystko, co je napełnia.
Niech się cieszą pola i wszystko, co na nich rośnie, *
niech wszystkie drzewa w lasach wykrzykują z radości.
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię
Przed obliczem Pana, który już się zbliża, *
który już się zbliża, by osądzić ziemię.
On będzie sądził świat sprawiedliwie, *
a ludy według swej prawdy.
Pan Bóg nadchodzi, aby sądzić ziemię
Aklamacja (Por. Łk 4, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
więźniom głosił wolność.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 4, 16-30)
Rozesłanie Jezus nieprzyjęty w Nazarecie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać.
Podano Mu księgę proroka Izajasza. Rozwinąwszy księgę, znalazł miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnymi, abym obwoływał rok łaski Pana».
Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Niego utkwione.
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, które słyszeliście». A wszyscy przyświadczali Mu i dziwili się pełnym łaski słowom, które płynęły z ust Jego. I mówili: «Czy nie jest to syn Józefa?»
Wtedy rzekł do nich: «Z pewnością powiecie Mi to przysłowie: Lekarzu, ulecz samego siebie; dokonajże i tu, w swojej ojczyźnie, tego, co wydarzyło się, jak słyszeliśmy, w Kafarnaum».
I dodał: «Zaprawdę, powiadam wam: Żaden prorok nie jest mile widziany w swojej ojczyźnie. Naprawdę, mówię wam: Wiele wdów było w Izraelu za czasów Eliasza, kiedy niebo pozostawało zamknięte przez trzy lata i sześć miesięcy, tak że wielki głód panował w całym kraju; a Eliasz do żadnej z nich nie został posłany, tylko do owej wdowy w Sarepcie Sydońskiej. I wielu trędowatych było w Izraelu za proroka Elizeusza, a żaden z nich nie został oczyszczony, tylko Syryjczyk Naaman».
Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwawszy się z miejsc, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na urwisko góry, na której zbudowane było ich miasto, aby Go strącić. On jednak, przeszedłszy pośród nich, oddalił się.
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (22 poniedziałek zwykły, rok liturgiczny C I)
Zwodnicze komplementy
Szereg komplementów. Kolejne piękne słowa, wyrażające zachwyt. Dla człowieka zapatrzonego w swe piękno i dobroć, wszelki doznawany podziw jest wspaniałą pożywką. Świetna okazja, aby karmić swą próżność i chore poczucie wielkości. Dla osoby mającej zdrowe spojrzenie na siebie, takie nadmierne komplementowanie traktowane jest zdecydowanie z przymrużeniem oka. Boża mądrość ostrzega, aby baczniej zwrócić uwagę na takie „komplementujące przypadki”. Nie można ulec pochopnej naiwnej ufności.
Niejednokrotnie rzeczywiście może się zdarzyć, że autor dobrotliwych słów jest pełen autentycznej miłości i szczerości. Wtedy istnieje wspaniała okazja, aby wspólnie coś cennego budować. Usłyszane zaś życzliwe słowa trzeba po prostu w pokorze serca „przekazać” Bożej Chwale. Tylko Bóg jest godzien uwielbienia!
Często jednak przejawy „czołobitności” nic dobrego nie zapowiadają. Trzeba uważać! Jakże wiele przypadków, że dzisiejszy klakier staje się jutrzejszym zabójcą. Ten niebezpieczny mechanizm wyraziście widać w ewangelicznym epizodzie w synagodze w Nazarecie (Por. Łk 4, 16-30). Jezus, ciesząc się już dużą popularnością, został poproszony o odczytanie i skomentowanie Słowa Bożego. Zdumiewająca jest radykalna odmienność zachowania tych samych słuchaczy na początku i na końcu całego wydarzenia. Po pierwszej części, ewangelista relacjonuje reakcję wobec Jezusa: „A wszyscy przyświadczyli Mu i dziwili się pełnym wdzięku słowom, które płynęły z ust Jego”. Na końcu całkowita zmiana klimatu: „Na te słowa wszyscy w synagodze unieśli się gniewem. Porwali Go z miejsca, wyrzucili Go z miasta i wyprowadzili aż na stok góry (…), aby Go strącić”. Dwie jakże przeciwstawne postawy. Najpierw słowa podziwu i uznania. Potem gwałtowne odrzucenie, a nawet pogarda posunięta aż do próby dokonania zabójstwa. Płynie z tego bezcenne ostrzeżenie. Ludzie, którzy teraz bardzo chwalą, za chwilę tymi samymi ustami są w stanie obgadać, zlekceważyć a nawet pogardzić. Jak to możliwe? Czy rzeczywiście zachodzi tu aż tak radykalna zmiana w sercach?
Przy głębszym wniknięciu, okazuje się, że tak naprawdę wszystko przebiega w tej samej logice egoizmu i miłości własnej. Ludzie w synagodze zachwycali się Jezusem, gdyż początkowo głoszonym Słowem sprawiał wrażenie, że spełnia ich oczekiwania. Słuchaczami byli pobożni Żydzi, którzy odebrali lekturę z Księgi Izajasza i pierwsze zdanie komentarza jako potwierdzenie ich szczególnego wybraństwa. Usłyszeli to, co chcieli usłyszeć. Dlatego wyrazili pozytywną opinię o mówcy. Jednocześnie trzeba odsłonić pewien mechanizm. Najczęściej podziw wobec kogoś, tak naprawdę jest zachwytem nad samym sobą. Poprzez drugiego dokonuje się uwielbienie własnej osoby. Tak więc fascynacja nad Jezusem w rzeczywistości stanowiła koncentrację na własnym egoistycznym ja.
Ta bolesna prawda w pełni odsłoniła się, gdy Jezus powiedział o łaskach, których nie doświadczyli Żydzi, ale przedstawiciele narodów pogańskich: wdowa z Sarepty Sydońskiej i Syryjczyk Naaman. To centralnie uderzyło w pychę słuchaczy, którzy uważali się za naród wybrany, jako jedyny mający prawa do szczególnego Bożego Błogosławieństwa. Jezus wygłosił prawdę o zbawieniu dla wszystkich. Taka prawda była kamieniem obrazy. Nagle Jezus przestał być wspaniały, gdy nie spełnił oczekiwań. Co więcej, ujawniła się zawiść. Zawiść zaś polega na złości, że komuś innemu zostało udzielone coś dobrego; że ktoś inny jest także kochany i obdarowywany.
Tak naprawdę u słuchaczy nie dokonała się radykalna zmiana w sercach, a jedynie ujawniły się odmienne reakcje ludzkiego egoizmu i braku miłości. Najpierw ego zachwycało się nad sobą przy pomocy drugiego, a później to samo ego chciało zabić drugiego.
Panie, udzielaj nam daru mądrości i chroń nas przed zgubną koncentracją na sobie…
2 września 2013 (Łk 4, 16-30)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1829 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka