7 października 2025, Wtorek

Wtorek XXVII tygodnia zwykłego (rok I) – wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej (w zakonie dominikańskim: Święto; patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia kard. Rysia

• Czytania na Wspomnienie

• Czytania na Święto

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania +

Czytania na wtorek 27 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)

1. czytanie (Jon 3, 1-10)

Nawrócenie sprowadza miłosierdzie Boże

Czytanie z Księgi proroka Jonasza

Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan.

Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».

I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje:

«Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy?»

Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

Oto Słowo Boże

Psalm (Ps 130 (129), 1b-2. 3-4. 7b-8 (R.: por. 3))

Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

Z głębokości wołam do Ciebie, Panie, *
Panie, wysłuchaj głosu mego.
Nachyl swe ucho *
na głos mojego błagania.

Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

Jeśli zachowasz pamięć o grzechach, Panie, *
Panie, któż się ostoi?
Ale Ty udzielasz przebaczenia, *
aby Ci służono z bojaźnią.

Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

U Pana jest bowiem łaska, *
u Niego obfite odkupienie.
On odkupi Izraela *
ze wszystkich jego grzechów.

Gdy grzechy wspomnisz, któż się z nas ostoi?

Aklamacja (Por. Łk 11, 28)

Alleluja, alleluja, alleluja

Błogosławieni ci, którzy słuchają słowa Bożego
i zachowują je wiernie.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Łk 10, 38-42)

Jezus w gościnie u Marty i Marii

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Jezus przyszedł do jednej wsi. Tam pewna niewiasta, imieniem Marta, przyjęła Go w swoim domu. Miała ona siostrę, imieniem Maria, która usiadłszy u nóg Pana, słuchała Jego słowa.

Marta zaś uwijała się około rozmaitych posług. A stanąwszy przy Nim, rzekła: «Panie, czy Ci to obojętne, że moja siostra zostawiła mnie samą przy usługiwaniu? Powiedz jej, żeby mi pomogła».

A Pan jej odpowiedział: «Marto, Marto, martwisz się i niepokoisz o wiele, a potrzeba mało albo tylko jednego. Maria obrała najlepszą cząstkę, której nie będzie pozbawiona».

Oto Słowo Pańskie

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (7 października, wspomnienie NMP Różańcowej, 27 wtorek zwykły, rok liturgiczny A II)

Z różańcem w ręku

Ból, który paraliżuje ciało. Cierpienie, które obezwładnia duszę. Chmury przytłaczających myśli. Czerń zdaje się być jedynym kolorem, realnie istniejącym. Ale bywają też stany, gdy radość wręcz rozpiera całe ciało. Szczęście daje poczucie nieziemskiej mocy. Głowa pełna jest górnolotnych myśli i „boskich projektów”.

Te dwie sytuacje pozornie nie mają ze sobą nic wspólnego. Gdy jednak przyjrzymy się ludzkim historiom, odkryjemy coś niebywałego. Otóż okazuje się, że często cierpienie i szczęście są to tylko dwie odmienne drogi, które ostatecznie prowadzą do tego samego, do życiowej porażki. Jak to możliwe?

Cierpienie ma potężną moc niszczenia człowieka. Dlatego samo z siebie nie uszlachetnia, ale wyzwala najbardziej upokarzające i autodestrukcyjne mechanizmy. Gdy sprawa dotyczy bólu serca, które zostało radykalnie skrzywdzone, kontemplacja doznanej cynicznej pogardy staje się wielką pokusą. Gdy człowiek pozostanie sam, wówczas skazuje się na pożarcie przez demony. Tragicznym finałem przeżywanych udręk fizycznych bądź duchowych staje się beznadziejna przegrana.

Jeśli chodzi o szczęście, na początku przybiera postać tego, co buduje i pozwala człowiekowi rozkwitać. Gdy jednak człowiek zacznie wierzyć tylko w swoją szczęśliwą moc, nastąpi proces „odlatywania od rzeczywistości”. W pewnym momencie demon ze śmiertelną powagą powie: „Jesteś Bogiem! Już nie podlegasz żadnym regułom. To reguły Tobie podlegają”. Wiara tym słowom powoduje, że „człowiekowi zaczyna rozum odbierać”. Sukces ziemski przeobraża się w ziemski upadek. Nieraz demon pozwala być „na fali” aż do śmierci, aby dopiero wtedy upodlić katastrofalną przegraną na wieki.

Porażka nie jest przeznaczeniem człowieka. Człowiek został stworzony do tego, aby odnieść zwycięstwo. Jest to możliwe jednak tylko dzięki mocy, która pochodzi od Boga. Tę Boską moc możemy przyjmować poprzez modlitwę. Gdy człowieka wypełnia skrajne cierpienie, zdecydowana większość modlitw jest jednak ponad siły. Z kolei w przypadku wielkiego szczęścia, często różne odniesienia do Boga nie są modlitwami, ale „pobożnym wyrażeniem” czysto ludzkiej euforii. Cóż więc począć?

Bezcenną odpowiedź daje nam dzisiejsze wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej. To świetna okazja, aby uświadomić sobie, że istnieje bardzo realistyczna i bezpieczna modlitwa, która nazywana jest różańcem. Dzisiejsze wspomnienie zostało ustanowione na pamiątkę zwycięstwa wojsk chrześcijańskich nad armią muzułmańską, pod Lepanto w roku 1571. Pierwotna nazwa wspomnienia brzmiała: „Matki Bożej Zwycięskiej”. Potem została zmieniona na obecną nazwę. Określenia „Matki Bożej Zwycięskiej” i „Matki Bożej Różańcowej” stały się synonimiczne. Oznaczają to samo.

W tym kontekście, możemy odkryć niesamowitą prawdę, że różaniec jest modlitwą dla ludzi, którzy pragną zwyciężać. Istotą jest tutaj zwycięstwo wewnętrzne; zwycięstwo przeżywane w sercu. W zewnętrznych kategoriach świata owoc modlitwy różańcowej może być postrzegany jako porażka lub sukces. W tym świetle, trzeba pamiętać, że prawidłowa logika nie jest taka, że najpierw mam wizję zwycięstwa i potem modlę się o jej spełnienie. To może skończyć się głębokim rozczarowaniem. Zwycięski charakter modlitwy różańcowej polega na trzech fundamentalnych krokach. Najpierw przeżywam określony stan życiowy, następnie gorąco modlę się na różańcu do Jezusa, za wstawiennictwem Maryi. Wreszcie, trzecim krokiem jest przyjęcie jako zwycięstwa tego, co jest owocem modlitwy. Istotę stanowi wewnętrzne poczucie zwycięstwa w tym, co z Bożej Opatrzności na zewnątrz zaistniało.

W szczególny sposób warto pamiętać o różańcu w wielkim cierpieniu i w szczęściu. Cierpienie przeżywane z różańcem w ręku pozwala kontemplować Boga (por. Łk 10, 38-42). Dzięki temu następuje uszlachetnienie i uświęcenie człowieka. Z kolei w przypadku szczęścia, pokorna forma różańca chroni modlącego się przed „pysznym odlatywaniem”. „Szczęściarz” jest niejako poprzez różaniec „temperowany i ociosywany”. Wówczas ziemskie szczęście i sukcesy nie powodują duchowego upadku, ale przynoszą największe zwycięstwo, jakim jest uwielbianie Boga w sercu.

Maryjo, Matko Różańcowa, módl się za nami!

7 października 2014 (Łk 10, 38-40)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →

↑ Komentarze video

↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1865 dostępny od 20:00 (~5-35′).

„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie

↑ Zoom (~2-3′)

↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu

Transmisja stała z Sanktuarium →

↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka

↑ Homilia (~9-29′)

↑ Dzisiejsza homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka

Inne homilie kard. Grzegorza Rysia →

Czytania na wspomnienie +

Czytania na wspomnienie Najświętszej Maryi Panny Różańcowej

1. czytanie (Dz 1, 12-14)

Uczniowie trwali na modlitwie z Maryją, Matką Jezusa

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Gdy Jezus został wzięty do nieba, apostołowie wrócili do Jeruzalem z góry zwanej Oliwną, która jest blisko Jeruzalem, w odległości drogi szabatowej.

Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, i Jakub, i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa, i z braćmi Jego.

Oto Słowo Boże

Psalm (Łk 1, 46b-48. 49-50. 51-53. 54-55 (R.: por. 49a))

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Wielbi dusza moja Pana, *
i raduje się duch mój w Bogu, Zbawicielu moim.
Bo wejrzał na uniżenie swojej służebnicy. *
Oto bowiem odtąd błogosławić mnie będą
wszystkie pokolenia.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Gdyż wielkie rzeczy uczynił mi Wszechmocny, *
a Jego imię jest święte.
Jego miłosierdzie z pokolenia na pokolenie *
nad tymi, którzy się Go boją.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Okazał moc swego ramienia, +
rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich.*
Strącił władców z tronu, a wywyższył pokornych.
Głodnych nasycił dobrami,*
a bogatych z niczym odprawił.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Ujął się za swoim sługą, Izraelem,*
pomny na swe miłosierdzie,
jak obiecał naszym ojcom,*
Abrahamowi i jego potomstwu na wieki.

Pan Bóg uczynił wielkie rzeczy dla mnie
albo: Bądź pochwalona, Boża Rodzicielko

Aklamacja (Łk 1, 28)

Alleluja, alleluja, alleluja

Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą,
błogosławiona jesteś między niewiastami

Alleluja, alleluja, alleluja

Ewangelia (Łk 1, 26-38)

Maryja pocznie i porodzi Syna

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Bóg posłał anioła Gabriela do miasta w Galilei, zwanego Nazaret, do dziewicy poślubionej mężowi imieniem Józef, z rodu Dawida; a dziewicy było na imię Maryja.

Wszedłszy do Niej, Anioł rzekł: «Bądź pozdrowiona, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławiona jesteś między niewiastami ». Ona zmieszała się na te słowa i rozważała, co by miało znaczyć to pozdrowienie.

Lecz anioł rzekł do Niej: «Nie bój się, Maryjo, znalazłaś bowiem łaskę u Boga. Oto poczniesz i porodzisz Syna, któremu nadasz imię Jezus. Będzie on wielki i zostanie nazwany Synem Najwyższego, a Pan Bóg da Mu tron Jego praojca, Dawida. Będzie panował nad domem Jakuba na wieki, a Jego panowaniu nie będzie końca».

Na to Maryja rzekła do anioła: «Jakże się to stanie, skoro nie znam męża?»

Anioł Jej odpowiedział: «Duch Święty zstąpi na Ciebie i moc Najwyższego okryje Cię cieniem. Dlatego też Święte, które się narodzi, będzie nazwane Synem Bożym. A oto również krewna Twoja, Elżbieta, poczęła w swej starości syna i jest już w szóstym miesiącu ta, którą miano za niepłodną. Dla Boga bowiem nie ma nic niemożliwego».

Na to rzekła Maryja: «Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według słowa twego».

Wtedy odszedł od Niej Anioł.

Oto Słowo Pańskie

Czytania na Święto +

Czytania na Święto Najświętszej Maryi Panny Różańcowej (w zakonie dominikańskim)