
21 października 2025. Słowo na wtorek 29 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
21 października 2025, Wtorek
Wtorek XXIX tygodnia zwykłego (rok I; u Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa: Święto; u Misjonarzy Krwi Chrystusa: Uroczystość świętego Kaspra del Bufalo) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święci pustelnicy dziś wspominani: święty Hilarion, opat
polski patron dnia: błogosławiony Jakub Strzemię, biskup
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na wtorek 29 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (Rz 5, 12. 15b. 17-19. 20b-21)
Posłuszeństwo Chrystusa wynagradza grzech Adama
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Przez jednego człowieka grzech wszedł do świata, a przez grzech śmierć, i w ten sposób śmierć przeszła na wszystkich ludzi, ponieważ wszyscy zgrzeszyli.
Jeżeli przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich śmierć, to o ileż obficiej spłynęła na nich wszystkich łaska i dar Boży, łaskawie udzielony przez jednego Człowieka, Jezusa Chrystusa.
Jeżeli bowiem przez przestępstwo jednego śmierć zakrólowała z powodu jego jednego, to o ileż bardziej ci, którzy otrzymują obfitość łaski i daru sprawiedliwości, królować będą w życiu z powodu Jednego – Jezusa Chrystusa.
A zatem, jak przestępstwo jednego sprowadziło na wszystkich ludzi wyrok potępiający, tak czyn sprawiedliwy Jednego sprowadza na wszystkich ludzi usprawiedliwienie dające życie. Albowiem jak przez nieposłuszeństwo jednego człowieka wszyscy stali się grzesznikami, tak przez posłuszeństwo Jednego wszyscy staną się sprawiedliwymi.
Gdzie jednak wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska, aby jak grzech zaznaczył swoje królowanie śmiercią, tak łaska przejawiła swe królowanie poprzez sprawiedliwość, wiodącą do życia wiecznego przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 40 (39), 7-8a. 8b-10. 17 (R.: por. 8a i 9a))
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
Nie chciałeś ofiary krwawej ani z płodów ziemi, *
lecz otwarłeś mi uszy;
nie żądałeś całopalenia i ofiary za grzechy. *
Wtedy powiedziałem: «Oto przychodzę.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
W zwoju księgi jest o mnie napisane: †
Radością jest dla mnie pełnić Twoją wolę, mój Boże, *
a Twoje Prawo mieszka w moim sercu».
Głosiłem Twą sprawiedliwość w wielkim zgromadzeniu †
i nie powściągałem warg moich, *
o czym Ty wiesz, Panie.
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
Niech się radują i weselą w Tobie *
wszyscy, którzy Ciebie szukają,
a ci, którzy pragną Twojej pomocy, *
niech zawsze mówią: «Pan jest wielki».
Przychodzę, Boże, pełnić Twoją wolę
Aklamacja (Por. Łk 21, 36)
Alleluja, alleluja, alleluja
Czuwajcie i módlcie się w każdym czasie,
abyście mogli stanąć przed Synem Człowieczym.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 12, 35-38)
Oczekiwanie powrotu Pana
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Niech będą przepasane biodra wasze i zapalone pochodnie. A wy bądźcie podobni do ludzi oczekujących swego pana, kiedy z uczty weselnej powróci, aby mu zaraz otworzyć, gdy nadejdzie i zakołacze. Szczęśliwi owi słudzy, których pan zastanie czuwających, gdy nadejdzie. Zaprawdę, powiadam wam: Przepasze się i każe im zasiąść do stołu, a obchodząc, będzie im usługiwał. Czy o drugiej, czy o trzeciej straży przyjdzie, szczęśliwi oni, gdy ich tak zastanie».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (29 wtorek zwykły, rok liturgiczny B I)
Mnich i piękno kobiety
Doznanie olśniewającego piękna… Jakże niezwykłe doświadczenie! Zarazem jakże niebezpieczne! Fascynujące wznoszenie się do nieba lub przerażające spadanie do piekła. Mnich, zgodnie ze swym powołaniem, jest w szczególny sposób wezwany do tego, aby nieustannie czuwać i oczekiwać na przyjście Pana (por. Łk 12, 35-38). W tym świetle powstaje pytanie, jaką postawę prezentować wobec najwyższej formy stworzonego piękna, jakim dla mężczyzny jest kobieta? Otóż mnich, prawdziwie czuwający, powinien dążyć do tego, aby nie widzieć kobiety… Jak to rozumieć?
Przede wszystkim chodzi o to, aby w kobiecie widzieć człowieka. Poważny problem polega na tym, że piękno kobiety jest często redukowane do środka, który ma na celu pobudzać do konsumpcji i dawać zaspokojenie pożądania. Pewna opowieść mówi o dwóch mnichach przechodzących nad rzeką, przy której stała piękna kobieta. Chciała przejść na drugą stronę, ale z powodu silnego nurtu wody nie była w stanie. Jeden z mnichów czym prędzej oddalił się, aby nie widzieć „szatańskiej pokusy”. Drugi natomiast podszedł do niej, wziął ją na ręce i przeniósł na drugą stronę rzeki. Potem wrócił i dołączył do swego towarzysza. Od razu ujrzał na jego twarzy przerażenie i zgorszenie. Po chwili usłyszał zarzut: „Nie godzi się mnichowi spojrzeć na kobietę, a ty ją nawet wziąłeś na ręce! O zgrozo!”. Wówczas usłyszał odpowiedź: „Ja w sercu nie widziałem kobiety, ale człowieka, któremu pomogłem, jedynie krótko niosąc na rękach. Ty natomiast egoistycznie nie pomogłeś i co więcej, nadal ją niesiesz w myślach jako kobietę, czując do niej pożądanie”. Mnich, który czuwa nad czystym spojrzeniem, widząc piękną kobietę, dostrzega przede wszystkim człowieka, którego pragnie obdarować miłością, a nie kobietę jako przedmiot wyzwalający pożądanie.
Następnie cała wielka sztuka polega na tym, aby poprzez piękno kobiety doświadczyć Boskiego Piękna. Przecież najgłębszym źródłem piękna nie jest ciało, które w jednej chwili może utracić swe cudne walory. Drastycznie pokazują to przypadki kobiet, których twarze zostały okrutnie polane kwasem i oszpecone. Tym źródłem nie jest także dusza, która może utracić swe duchowe cnoty. Ostatecznie piękno wypływa z Boga i tylko ujawnia się poprzez obecność kobiety. Każda pokorna kobieta, gdy słyszy: „Jesteś piękna!”, uwielbia Boga, a nie popada w pyszny zachwyt nad sobą. Mnich jest zaproszony do tego, aby widząc fizycznymi oczami kobietę, oczami serca kontemplować Boga. Pierwsze odczucie: „Ależ ona jest piękna!” powinno być jak najszybciej przeobrażone w myśl: „Ależ Bóg jest piękny!”. Wówczas duchowy i psychologiczny efekt jest taki, jakby mnich nie widział kobiety, ale Boga. Dzięki temu nie powstaje pożądanie i nie ma szkodliwego rozproszenia wewnętrznego. Modlitwa nie jest utrudniona, ale wręcz ułatwiona. Przy odmawianiu psalmów nie ma w pamięci ujrzanej kobiety, ale pozostaje rozbudzone przeżycie Bożego piękna. Wszyscy zyskują na takim podejściu. Bóg jest jeszcze pełniej uwielbiony. Mnich niezmiennie czuwa, wpatrując się w Boskie Piękno. A „niezauważona kobieta” w żaden sposób nie jest zlekceważona, ale doznaje wyjątkowego szacunku i obdarowania. Czyż nie jest dla kobiety czymś wspaniałym fakt, że jest z miłością traktowana jako niepowtarzalne uobecnienie i zobrazowanie Boskiego Absolutu Nieskończonego Piękna?
Wreszcie zalecane jest roztropne ograniczenie fizycznego spoglądania na kobiety. Nie jest to obojętność lub mizoginizm, ale jedna z form nieustannego czuwania tylko przed Bogiem. Zarazem jest to specyficzna metoda miłości. W ten sposób mnich składa ofiarę, poprzez którą Bóg udziela docześnie najbardziej potrzebnych łask. Zarazem doczesna rezygnacja z patrzenia na kobiece piękno jest formą „postnego przygotowania” do wiecznej kontemplacji Bożego Piękna i w Bogu do jak najgłębszego obdarowywania się wzajemnym czystym spojrzeniem.
20 października 2015 (Łk 12, 35-38)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1879 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Czytania na Święto +
Czytania na Święto świętego Kaspra del Bufalo u Sióstr Adoratorek Krwi Chrystusa
1. czytanie (Iz 52, 7-10)
Wszystkie krańce ziemi ujrzą zbawienie
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
O, jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: „Twój Bóg zaczął królować”.
Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem.
Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
Oto Słowo Boże
Albo:
1. czytanie (Hbr 13, 12-15. 20-21)
Bóg pokoju niech uzdolni was do wszelkiego dobra
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Jezus, aby krwią swoją uświęcić lud, cierpiał mękę poza miastem. Również i my wyjdźmy do Niego poza obóz, dzieląc z Nim Jego urąganie.
Nie mamy tutaj trwałego miasta, ale szukamy tego, które ma przyjść. Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię.
Bóg zaś pokoju, który na mocy krwi przymierza wiecznego wywiódł spomiędzy zmarłych Wielkiego Pasterza owiec, Pana naszego Jezusa, niech was uzdolni do wszelkiego dobra, byście czynili Jego wolę, sprawując w was, co miłe jest w oczach Jego, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki wieków. Amen.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 96, 1. 3. 7-8a. 10)
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
ddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę. *
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu,
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Głoście wśród narodów, że Pan jest królem. *
tak świat utwierdził,
że się nie zachwieje, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Aklamacja (Łk 4, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
a więźniom głosił wolność.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Łk 4, 16-21)
Dziś spełniły się słowa Pisma
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza.
Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnych, abym obwoływał rok łaski od Pana». Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli».
Oto Słowo Pańskie
Czytania na Uroczystość +
Czytania na Uroczystość świętego Kaspra del Bufalo (u Misjonarzy Krwi Chrystusa)
1. czytanie (Iz 52, 7-10)
Wszystkie krańce ziemi ujrzą zbawienie
Czytanie z Księgi proroka Izajasza
O, jak są pełne wdzięku na górach nogi zwiastuna radosnej nowiny, który ogłasza pokój, zwiastuje szczęście, który obwieszcza zbawienie, który mówi do Syjonu: „Twój Bóg zaczął królować”.
Głos! Twoi strażnicy podnoszą głos, razem wznoszą okrzyki radosne, bo oglądają na własne oczy powrót Pana na Syjon. Zabrzmijcie radosnym śpiewaniem, wszystkie ruiny Jeruzalem! Bo Pan pocieszył swój lud, odkupił Jeruzalem.
Pan obnażył już swe ramię święte na oczach wszystkich narodów; i wszystkie krańce ziemi zobaczą zbawienie naszego Boga.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 96, 1. 3. 7-8a. 10)
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Śpiewajcie Panu pieśń nową, *
śpiewaj Panu, ziemio cała.
Głoście Jego chwałę wśród wszystkich narodów, *
rozgłaszajcie Jego cuda pośród wszystkich ludów.
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Oddajcie Panu, rodziny narodów, *
ddajcie Panu chwałę i uznajcie Jego potęgę. *
Oddajcie Panu chwałę należną Jego imieniu,
przynieście dary i wejdźcie na Jego dziedzińce.
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
Głoście wśród narodów, że Pan jest królem. *
tak świat utwierdził,
że się nie zachwieje, *
będzie sprawiedliwie sądził ludy.
Pan Bóg okazał ludom swe zbawienie
2. czytanie (Hbr 13, 12-15. 20-21)
Bóg pokoju niech uzdolni was do wszelkiego dobra
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Bracia:
Jezus, aby krwią swoją uświęcić lud, cierpiał mękę poza miastem. Również i my wyjdźmy do Niego poza obóz, dzieląc z Nim Jego urąganie.
Nie mamy tutaj trwałego miasta, ale szukamy tego, które ma przyjść. Przez Niego więc składajmy Bogu ofiarę czci ustawicznie, to jest owoc warg, które wyznają Jego imię.
Bóg zaś pokoju, który na mocy krwi przymierza wiecznego wywiódł spomiędzy zmarłych Wielkiego Pasterza owiec, Pana naszego Jezusa, niech was uzdolni do wszelkiego dobra, byście czynili Jego wolę, sprawując w was, co miłe jest w oczach Jego, przez Jezusa Chrystusa, któremu chwała na wieki wieków. Amen.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Łk 4, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Pan posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę,
a więźniom głosił wolność.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Łk 4, 16-21)
Dziś spełniły się słowa Pisma
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus przyszedł do Nazaretu, gdzie się wychował. W dzień szabatu udał się swoim zwyczajem do synagogi i powstał, aby czytać. Podano Mu księgę proroka Izajasza.
Rozwinąwszy księgę, natrafił na miejsce, gdzie było napisane: «Duch Pański spoczywa na Mnie, ponieważ Mnie namaścił i posłał Mnie, abym ubogim niósł dobrą nowinę, więźniom głosił wolność, a niewidomym przejrzenie; abym uciśnionych odsyłał wolnych, abym obwoływał rok łaski od Pana». Zwinąwszy księgę, oddał słudze i usiadł; a oczy wszystkich w synagodze były w Nim utkwione.
Począł więc mówić do nich: «Dziś spełniły się te słowa Pisma, któreście słyszeli».
Oto Słowo Pańskie