22 października 2025. Słowo na środę 29 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilie kard. Rysia i bp Wołkowicza
22 października 2025, Środa
Środa XXIX tygodnia zwykłego (rok I; w Wadowicach, Kalwarii Zebrzydowskiej, Świdnicy, mieście i gminie Bodzentyn, Bełchatowie, Ełku, Ostrołęce, Obornikach Wielkopolskich, Zakliczynie, Szamocinie, Dęblinie, Staszowie, w powiecie tatrzańskim oraz w województwach kujawsko-pomorskim i małopolskim: Uroczystość świętego Jana Pawła II, papieża) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polski patron dnia: święty Jan Paweł II, papież
Czytania +
Czytania na środę 29 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (Rz 6, 12-18)
Chrześcijanin jest sługą sprawiedliwości stroniącym od niewoli grzechu
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Rzymian
Bracia:
Niech grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom. Nie oddawajcie też członków waszych jako broni nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu. Albowiem grzech nie powinien nad wami panować, skoro nie jesteście poddani Prawu, lecz łasce.
Jaki stąd wniosek? Czy mamy dalej grzeszyć, dlatego że nie jesteśmy już poddani Prawu, lecz łasce? Żadną miarą! Czyż nie wiecie, że jeśli wydajecie samych siebie jako niewolników na posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu jesteście posłuszni: bądź niewolnikami grzechu, co wiedzie do śmierci, bądź posłuszeństwa, co wiedzie do sprawiedliwości?
Dzięki jednak niech będą Bogu za to, że gdy byliście niewolnikami grzechu, daliście z serca posłuch nakazom tego nauczania, któremu was poddano, a uwolnieni od grzechu oddaliście się w niewolę sprawiedliwości.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 124 (123), 1b-3. 4-6. 7-8 (R.: por. 8a))
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Gdyby Pan nie był po naszej stronie, przyznaj, Izraelu, †
gdyby Pan nie był po naszej stronie, *
gdy ludzie przeciw nam powstali,
wtedy żywcem by nas pochłonęli, *
kiedy gniew ich przeciw nam zapłonął.
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Wówczas zatopiłaby nas woda, †
potok by popłynął nad nami, *
wówczas potoczyłyby się nad nami wezbrane wody.
Błogosławiony Pan, który nas nie wydał *
na pastwę ich zębom.
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Dusza nasza jak ptak się wyrwała z sideł ptaszników, *
sidło się podarło i zostaliśmy uwolnieni.
Nasza pomoc w imieniu Pana, *
który stworzył niebo i ziemię.
Naszą pomocą jest Zbawiciel świata
Aklamacja (Por. Mt 24, 42a. 44)
Alleluja, alleluja, alleluja
Czuwajcie i bądźcie gotowi,
bo o godzinie, której się nie domyślacie,
Syn Człowieczy przyjdzie.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 12, 39-48)
Przypowieść o słudze oczekującym Pana
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».
Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?»
Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze? Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi.
Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (22 października, wspomnienie świętego Jana Pawła II, 29 środa zwykła, rok liturgiczny A II)
Dwie interpretacje panowania
„Człowiek i panowanie”. Dom rodzinny lub praca zawodowa mogą być przedsmakiem piekła lub nieba. Bardzo dużo zależy od sposobu rozumienia „panowania”. Warto wyróżnić dwie całkowicie odmienne interpretacje.
W pierwszym przypadku człowiek postrzega siebie jako absolutnego władcę. „Jestem panem” staje się podtekstem codziennie wypowiadanych słów i podejmowanych decyzji. Domownicy zostają sprowadzeni do poziomu poddanych, którzy mają bez dyskusji wykonywać kierowane „z góry” polecenia. Zanika klimat domowego ciepła. W pracy mają miejsce sytuacje jeszcze trudniejsze. Pojawia się mobbing. Słowa decydentów uderzają w poczucie godności podwładnych. Powstaje relacja, którą można opisać mianem pan-niewolnik, co prowadzi do powstawania różnych form współczesnego niewolnictwa.
Mechanizm, w którym człowiek uważa, że ma wszystkich „pod sobą” i „nikogo nad sobą”, bardzo dobrze ilustruje jedna z ewangelicznych przypowieści (por. Łk 12, 39-48). Zarządca, któremu właściciel powierzył swą służbę, popadł w iluzję bycia panem i zaczął „bić sługi i służebnice, a przy tym jeść, pić i upijać się”. Jezus tłumaczy, że wobec człowieka, który uznał się za pana, rzeczywisty Pan, czyli Bóg, wyciągnie surowe konsekwencje: „Każe go ćwiartować”. „Ćwiartowanie” oznacza, że tak naprawdę to sam „źle panujący” doprowadza się do stanu moralnego rozkładu.
Jan Paweł II, wspominany dzisiaj w liturgii Kościoła po raz pierwszy jako święty, zaprasza nas do radykalnie odmiennego rozumienia panowania. W języku ewangelicznym był on „rządcą wiernym i roztropnym”, o którym można powiedzieć: „Szczęśliwy ten sługa”. Pamiętamy wzruszającą scenę, gdy w czasie drogi krzyżowej 25 marca 2005 roku siedział wpatrzony, wręcz wtulony w Jezusa Chrystusa na krzyżu. Ten symboliczny obraz jest odpowiedzią, dlaczego panowanie stało się dla niego drogą do wielkiej świętości. Otóż tylko ten umie święcie panować, kto jednocześnie potrafi być poddanym Boga. Jedynie Bóg jest absolutnym Panem, człowiek zaś może być co najwyżej zarządcą w Jego imieniu. Szczere wpatrywanie się w krzyż jest uznaniem, że Jezus Chrystus jest Panem i Zbawicielem. Przyjęcie tego świętego zwierzchnictwa przynosi trzy konkretne owoce w kwestii panowania.
Przede wszystkim, co Jan Paweł II nieustannie pokazywał, drugi człowiek staje się siostrą i bratem. „Panuję nad tobą” staje się wtedy synonimem „służę tobie”. Gdy tak wyglądają relacje rodzinne lub zawodowe, wówczas dom i praca przeobrażają się w miejsca, w których chętnie i z radością się przebywa. Następnie nasz święty świetnie panował nad otoczeniem, czego pielgrzymki były rewelacyjnym przykładem. Nie było to manipulowanie tłumami, lecz życiodajne bycie sługą w imieniu Jezusa Chrystusa. Wreszcie Jan Paweł II stał się święty dzięki temu, że potrafił panować nad swym ciałem i duszą. Posiadł najtrudniejszą sztukę panowania nad sobą. Ludzie bez Boga nie panują nad sobą, dlatego moralnie „rozlatują się”.
Gdy człowiek uznaje panowanie Boga, wtedy potrafi panować nad sobą oraz nad swą sytuacją życiową. Zarazem drugi człowiek przestaje być uprzedmiotowionym niewolnikiem, stając się siostrą i bratem w Chrystusie.
Św. Janie Pawle II, módl się za nami.
22 października 2014 (Łk 12, 39-48)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1880 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsze homilie księdza kardynała Grzegorza Rysia oraz ksiedza biskupa Zbigniewa Wołkowicza.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
Homilia
Bp Zbigniew Wołkowicz
Źródło: Archidiecezja Łódzka
