30 października 2025, Czwartek

Czwartek XXX tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święty pustelnik dziś wspominany: święty Liberat z Loro Piceno

Czytania   +

↑   Ewangelia (Łk 13, 31-35)

Jezus wierny swojemu posłannictwu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

W tym czasie przyszli niektórzy faryzeusze i rzekli do Jezusa: «Wyjdź i uchodź stąd, bo Herod chce Cię zabić». Lecz On im odpowiedział: «Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wyrzucam złe duchy i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego dnia będę u kresu. Jednak dziś, jutro i pojutrze muszę być w drodze, bo rzecz to niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jeruzalem.

Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani. Ile razy chciałem zgromadzić twoje dzieci, jak ptak swoje pisklęta pod skrzydła, a nie chcieliście. Oto dom wasz tylko dla was pozostanie. Mówię zaś wam: nie ujrzycie Mnie, aż nadejdzie czas, gdy powiecie: „Błogosławiony Ten, który przychodzi w imię Pańskie”».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (30 czwartek zwykły, rok liturgiczny B I)

Cel i sens życia

Mieć cel do realizacji… Oto szczególny środek, który pomaga doświadczać sensu życia. Poczucie bezsensu jest często konsekwencją zatrzymania się na życiowej drodze. Stanie w miejscu powoduje, że duszę zaczyna ogarniać paraliżująca sieć. Dzieje się tak, gdy człowiek ulega bezczynności lub prowadzi zbyt aktywne życie. Dlatego w tradycji monastycznej zawsze podkreślano, aby ani na chwilę nie pozostać bez jakiegoś zajęcia. Modlitwa i praca to jakby dwa skrzydła, które pozwalają prawidłowo szybować w przestworzach. Zarazem praca nie może być na pierwszym miejscu, usuwając na dalszy plan modlitwę. W klasztorach monastycznych dźwięk dzwonu na modlitwę jest traktowany jako znak, że trzeba przerwać natychmiast aktualnie prowadzone prace.

Istnieje ścisły związek pomiędzy „celem” i „sensem”. Cel sprawia, że życie zaczyna przypominać „strzałę”, która porusza się w określonym kierunku. Owocem tego jest doświadczenie sensu życia. Chodzi o to, aby zawsze realizować jakiś cel zasadniczy i powiązane z nim cele poboczne. Do czego teraz dążę? Gdzie pragnę dotrzeć? Takie podejście powoduje, że życie staje się jedną wielką drogą do Nieba. Nie jest to „wygodny spacerek”, ale ciężkie zmaganie. Doskonałym wzorem jest Jezus Chrystus, który pewnego razu rzekł do faryzeuszy: „Jednak dziś, jutro i pojutrze muszę być w drodze, bo rzecz niemożliwa, żeby prorok zginął poza Jerozolimą” (Łk 13, 31-32). Słowa te odzwierciedlają rozumienie całokształtu życia jako drogi, która wiedzie do upragnionego celu. Wszystko jest temu celowi podporządkowane. Dla Jezusa tym celem jest zdążanie do Jerozolimy, aby oddać życie dla zbawienia świata. Znamienny jest fakt, że Mistrz doskonale wiedział o śmierci, która Go spotka. Ale nie przestraszył się, lecz tym bardziej był zdeterminowany, aby wypełnić wolę Boga Ojca. To bardzo ważne światło. Wielka pułapka polega na tym, że trudności osłabiają pierwotny zapał. Uczeń Jezusa wszelkie problemy powinien traktować jako wyzwanie do twórczego podjęcia i rozwiązania. Najgłębiej rzecz ujmując, chodzi o zgodę na śmierć. Jezus nie był zaskoczony tym, co Go spotkało. Gdy człowiek ma „umiłowany cel”, wtedy powinien być przygotowany na próby, które będą usiłowały go unicestwić. Ale nie można się poddać, lecz tym bardziej trzeba kontynuować drogę z jeszcze większą determinacją.

Istotne znaczenie ma także paleta bolesnych doznań w związku z miłością. Najwięcej cierpienia sprawia miłość odrzucona. Jezus darzy wyjątkowym uczuciem Jerozolimę, ale niestety bez wzajemności. „Jeruzalem, Jeruzalem! Ty zabijasz proroków i kamienujesz tych, którzy do ciebie są posłani”. Trzeba tutaj dokonać ważnego rozróżnienia. Otóż istnieje zasadnicza różnica zachowania pomiędzy przypadkiem miłości oblubieńczej „eros” i miłości bezinteresownej „caritas”. Aby relacja pomiędzy mężczyzną i kobietą mogła się należycie rozwijać, konieczna jest wzajemność. W przypadku miłości „caritas” możliwe jest jednostronne zaangażowanie. Jerozolima odrzucała Jezusa, ale On niezmiennie obdarzał ją miłością. Co więcej, pragnął, aby w tym mieście dokonało się uwieńczenie Jego życiowej drogi. Gdy człowiek trwa w postawie miłości, nawet będąc odrzuconym, zaczyna uczestniczyć w głębszych pokładach Boskiego miłowania. Bóg po prostu kocha niezależnie od otrzymywanej odpowiedzi zwrotnej. Taki stan duchowy umożliwia wyjątkowe smakowanie sensu życia. Wszelkie pożądanie jest oczyszczane i coraz pełniej lśni w sercu człowieka uświęcająca miłość Boga. Odpowiedzią na brak miłości nie jest podobny brak, ale jeszcze pełniejsze obdarowanie.

Wreszcie każda droga, na której realizowany jest dobry cel, staje się miejscem zastraszenia. Szatan usiłuje odwieść człowieka od podjętego zadania. Faryzeusze przestrzegali Jezusa, że Herod chce Go zabić. Ale Mistrz w żaden sposób się nie uląkł, lecz tym bardziej podkreślił dobro, które realizował. Odwaga pomaga iść do przodu, nawet wtedy, gdy niektórzy wołają: „Zatrzymaj się”. Szczytem odważnej konsekwencji jest umieranie z Jezusem, aby potem razem z Nim zmartwychwstać. Absolutny sens ludzkiej drogi…

29 października 2015 (Łk 13, 31-35)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1888 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---