
1 października 2025. Słowo na środę 26 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
1 października 2025, Środa
Środa XXVI tygodnia zwykłego (rok I) – wspomnienie św. Teresy od Dzieciątka Jezus, dziewicy i doktora Kościoła) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na środę 26 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (Ne 2, 1-8)
Artakserkses pozwala na odbudowę świątyni
Czytanie z Księgi Nehemiasza
Ja, Nehemiasz, w miesiącu Nisan dwudziestego roku panowania króla Artakserksesa wykonywałem swój urząd, wziąłem wino i podałem królowi, i w jego obecności nie okazywałem smutku. Lecz król mi rzekł: «Czemu tak smutno wyglądasz? Przecież nie jesteś chory! Nie, lecz masz jakieś zmartwienie?»
I przeraziłem się do najwyższego stopnia, i rzekłem królowi: «Niech król żyje na wieki! Jakże nie mam smutno wyglądać, gdy miasto, gdzie są groby moich przodków, jest spustoszone, a bramy jego są strawione ogniem».
I rzekł mi król: «O co chciałbyś prosić?»
Wtedy pomodliłem się do Boga niebios i rzekłem królowi: «Jeśli to wyda się słuszne królowi i jeśli sługa twój ma względy u ciebie, to proszę, abyś mnie posłał do Judy, do grodu grobów moich przodków, abym go odbudował».
I rzekł mi król, podczas gdy królowa siedziała obok niego: «Jak długo potrwa twoja podróż? I kiedy powrócisz?» I król, gdy podałem mu termin, raczył mnie wyprawić.
I rzekłem królowi: «Jeśli to wyda się słuszne królowi, proszę o wystawienie dla mnie listów do namiestników Transeufratei, aby mnie przepuścili, aż dotrę do Judy; również pisma do Asafa, zarządcy lasu królewskiego, aby mi dał drewno do sporządzenia bram twierdzy przy świątyni, bram muru miejskiego i domu, do którego się wprowadzę». I król mi zezwolił, gdyż łaskawa ręka Boga mojego była nade mną.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 137 (136), 1-2. 3. 4-5. 6 (R.: por. 6b))
Kościele święty, nie zapomnę ciebie
Nad rzekami Babilonu siedzieliśmy, *
płacząc na wspomnienie Syjonu.
Na topolach tamtej krainy *
zawiesiliśmy nasze harfy.
Kościele święty, nie zapomnę ciebie
Bo ci, którzy nas uprowadzili, *
żądali od nas pieśni.
Nasi gnębiciele żądali pieśni radosnej: *
«Zaśpiewajcie nam którąś z pieśni syjońskich!»
Kościele święty, nie zapomnę ciebie
Jakże możemy śpiewać pieśń Pańską *
w obcej krainie?
Jeruzalem, jeśli zapomnę o tobie, *
niech uschnie moja prawica.
Kościele święty, nie zapomnę ciebie
Niech mi język przyschnie do gardła, *
jeśli nie będę o tobie pamiętał,
jeśli nie wyniosę Jeruzalem *
ponad wszelką swoją radość.
Kościele święty, nie zapomnę ciebie
Aklamacja (Flp 3, 8b-9a)
Alleluja, alleluja, alleluja
Wyzułem się ze wszystkiego i uznaję to za śmieci,
bylebym pozyskał Chrystusa i w Nim się znalazł.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 9, 57-62)
Naśladowanie Chrystusa wymaga wyrzeczenia
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Gdy Jezus z uczniami szedł drogą, ktoś powiedział do Niego: «Pójdę za Tobą, dokądkolwiek się udasz».
Jezus mu odpowiedział: «Lisy mają nory i ptaki podniebne – gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł położyć».
Do innego rzekł: «Pójdź za Mną». Ten zaś odpowiedział: «Panie, pozwól mi najpierw pójść pogrzebać mojego ojca». Odparł mu: «Zostaw umarłym grzebanie ich umarłych, a ty idź i głoś królestwo Boże».
Jeszcze inny rzekł: «Panie, chcę pójść za Tobą, ale pozwól mi najpierw pożegnać się z moimi w domu». Jezus mu odpowiedział: «Ktokolwiek przykłada rękę do pługa, a wstecz się ogląda, nie nadaje się do królestwa Bożego».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (26 środa zwykła, rok liturgiczny B I)
Motywacje i intencje
Motywacje i intencje naszych zachowań… Jakie są naprawdę? To bardzo ważne pytanie, gdyż rzeczywista treść motywacji i intencji ma pierwszoplanowe znaczenie na drodze do Nieba…
Motywacje oznaczają przyczyny, które pobudzają nas do aktywności. Motywy wyzwalają w nas energię do działania. Intencje wskazują na cel, ku któremu pragniemy zdążać. Jest to kierunek, który obieramy, aby uzyskać zamierzony efekt. Bardzo często istnieje rozbieżność pomiędzy świadomymi przekonaniami oraz rzeczywistymi „pragnieniami mobilizującymi”, które pozostają w ukryciu, starannie kamuflowane i wypierane.
W logice światowej najważniejszy jest widzialny i mierzalny efekt. W drodze do Nieba centralne znaczenie zajmują rzeczywiste intencje i motywy; efekt ma znaczenie drugorzędne. Na wieczność pozostanie jedynie to, co było motywowane czystą miłością Boga i człowieka. Tylko to bowiem może przedostać się przez „bramę śmierci” i jako „Boże” na wieki pozostać w Bogu. Wszystko inne ulegnie unicestwieniu. Jednocześnie czysta intencja już teraz na ziemi jest bardzo ważna, gdyż pozwala uzyskać autentyczny pokój serca i eliminuje liczne niepotrzebne problemy. Wielka szkoda, gdy inwestujemy energię w coś, co potem ulegnie bezpowrotnie rozproszeniu. Dlatego warto oczyszczać swe intencje. Co to znaczy? Oczywiście trzeba eliminować intencje, o których wiemy, że są nieczyste. O wiele trudniejsza jest jednak sprawa z intencjami, które są w rzeczywistości nieczyste, ale skrywają się pod jakąś piękną maską szlachetnej czystości. Aby je oczyścić trzeba najpierw odważnie stanąć w prawdzie.
Warto uświadomić sobie dwa fundamentalne rodzaje intencji, które pod różnymi płaszczykami są realnym motorem wielu „szlachetnych” zaangażowań. Są to względy społeczne (np. dobra opinia, popularność) oraz egoistyczne „ja”. Przykładowo, ktoś działa społecznie, ale rzeczywistym motywem nie jest troska o ludzi, lecz chęć „błyszczenia” jako „społecznik”. Dobrą pomocą w zbadaniu intencji, np. w zaangażowaniu ewangelizacyjnym, jest reakcja na czyjeś stwierdzenie w rodzaju: „Opowiadasz bez sensu”. Pokorne „dziękuję” będzie potwierdzeniem szczerego głoszenia Jezusa. Gdy jednak odpowiedzią będzie oburzenie lub zlekceważenie, to Jezus raczej nie jest tu na pierwszym miejscu.
W przypadku egoistycznego „ja” sprawa jest jeszcze trudniejsza. Często ukrytą motywacją jest posiadanie dobrego obrazu własnej osoby. Niektórzy wkładają wiele trudu w modlitwę, aby potem dyskretnie delektować się samopoczuciem: „Wierzę bardziej niż inni!”. Z kolei panowanie nad różnymi pożądaniami staje się powodem do pysznej samooceny: „Jestem porządny i mam silną wolę!”. Paradoks polega na tym, że ta „nobilitacja siebie” w związku z Jezusem odsuwa na dalszy plan samego Jezusa. W rezultacie dusza pozostaje niejako bez Chrystusa. Spełniają się Jego słowa: „Lisy mają nory i ptaki powietrzne gniazda, lecz Syn Człowieczy nie ma miejsca, gdzie by głowę mógł oprzeć” (por. Łk 9, 57-62).
Warto podejmować starania, aby nasze intencje były czyste, czyli żeby Bóg był najważniejszy. Nie robimy w ten sposób łaski Bogu, ale sami otwieramy się na łaskę od Niego. Przykładowo, gdy idziemy na Mszę Świętą z czystą intencją, wtedy Jezus poprzez swe słowo i Komunię Świętą z radością zamieszkuje w naszym sercu. Dzięki tej uświęcającej obecności jesteśmy wypełniani Bożą mocą i Bożym pokojem. Gdy ktoś idzie tylko po to, aby „pokazać się” lub poczuć się „lepszym”, będzie to wielkie zubożenie duchowe. Podobnie z modlitwą różańcową. Najlepiej jeśli odmawiamy różaniec, aby po prostu serdecznie pobyć z Maryją i z Jezusem. Wtedy Chrystus rzeczywiście znajduje miejsce w naszej duszy i z radością obdarza łaskami nas i tych, których Mu powierzamy. Przy takiej postawie znika próżny podtekst: „Ależ jestem dobry, bo odmawiam różaniec”. Sama czynność odmawiania różańca staje się wystarczającą motywacją, gdyż jest źródłem kojącego wewnętrznie czasu. Przesuwam kolejne różańcowe ziarenka, gdyż dzięki temu z pomocą Maryi jestem razem z Jezusem. Cóż więcej potrzeba?…
30 września 2015 (Łk 9, 57-62)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1859 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka