1 marca 2023, Środa

Środa I tygodnia Wielkiego Postu (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania i aklamacja przed Ewangelią +

Czytania na środę 1 tygodnia Wielkiego Postu

1. czytanie (Jon 3, 1-10)

Nawrócenie sprowadza miłosierdzie Boże

Czytanie z Księgi proroka Jonasza

Pan przemówił do Jonasza po raz drugi tymi słowami: «Wstań, idź do Niniwy, wielkiego miasta, i głoś jej upomnienie, które Ja ci zlecam». Jonasz wstał i poszedł do Niniwy, jak powiedział Pan.

Niniwa była miastem bardzo rozległym – na trzy dni drogi. Począł więc Jonasz iść przez miasto jeden dzień drogi i wołał, i głosił: «Jeszcze czterdzieści dni, a Niniwa zostanie zburzona».

I uwierzyli mieszkańcy Niniwy Bogu, ogłosili post i przyoblekli się w wory od najstarszego do najmłodszego. Doszła ta sprawa do króla Niniwy. Powstał więc z tronu, zdjął z siebie płaszcz, przyoblókł się w wór i usiadł na popiele. Z rozkazu króla i jego dostojników zarządzono i ogłoszono w Niniwie, co następuje:

«Ludzie i zwierzęta, bydło i trzoda niech nic nie jedzą, niech się nie pasą i wody nie piją. Ludzie i zwierzęta niech przyobleką się w wory. Niech żarliwie wołają do Boga! Niechaj każdy odwróci się od swojego złego postępowania i od nieprawości, którą popełnia swoimi rękami. Kto wie, może się zwróci i ulituje Bóg, odstąpi od zapalczywości swego gniewu, i nie zginiemy?»

Zobaczył Bóg ich czyny, że odwrócili się od złego postępowania. I ulitował się Bóg nad niedolą, którą postanowił na nich sprowadzić, i nie zesłał jej.

Oto Słowo Boże

Psalm (Ps 51 (50), 3-4. 12-13. 18-19 (R.: por. 19b))

Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Zmiłuj się nade mną, Boże, w łaskawości swojej, *
w ogromie swej litości zgładź moją nieprawość.
Obmyj mnie zupełnie z mojej winy *
i oczyść mnie z grzechu mojego.

Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Stwórz, Boże, we mnie serce czyste *
i odnów we mnie moc ducha.
Nie odrzucaj mnie od swego oblicza *
i nie odbieraj mi świętego ducha swego.

Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Ofiarą bowiem Ty się nie radujesz, *
a całopalenia, choćbym dał, nie przyjmiesz.
Boże, moją ofiarą jest duch skruszony, *
pokornym i skruszonym sercem Ty, Boże, nie gardzisz.

Sercem skruszonym nie pogardzisz, Panie

Aklamacja (Jl 2, 13bc)

Chwała Tobie, Słowo Boże

Nawróćcie się do Boga waszego,
On bowiem jest łaskawy i miłosierny.

Chwała Tobie, Słowo Boże

↑ Ewangelia (Łk 11, 29-32)

Znak proroka Jonasza: śmierć i zmartwychwstanie

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Gdy tłumy się gromadziły, Jezus zaczął mówić: «To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza. Jak bowiem Jonasz stał się znakiem dla mieszkańców Niniwy, tak będzie Syn Człowieczy dla tego plemienia.

Królowa z południa powstanie na sądzie przeciw ludziom tego plemienia i potępi ich; ponieważ ona z krańców ziemi przybyła słuchać mądrości Salomona, a oto tu jest coś więcej niż Salomon.

Ludzie z Niniwy powstaną na sądzie przeciw temu plemieniu i potępią je; ponieważ oni dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili, a oto tu jest coś więcej niż Jonasz».

Oto Słowo Pańskie.

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Na drodze czystości

Ludzkie niedoskonałości… Błędy i grzechy… Na szczęście, Bóg nigdy nas nie opuszcza. Po każdym życiowym upadku zawsze możemy powstać. Bóg nieustannie oczekuje, aby obdarzać nas swym nieskończonym Miłosierdziem. Człowiek jest jednak wolny: może ten dar przyjąć lub odrzucić.

Jezus Miłosierny jest odrzucony, gdy spotyka się z przewrotnością. Serce przewrotne jest pysznie przekonane o swej doskonałości, dobroci i mądrości. Dlatego nie widzi dla siebie potrzeby nawrócenia, skoro już posiada wszelkie cnoty w stopniu najwyższym. Esencja przewrotności tkwi w tym, że człowiek sam siebie gloryfikuje, zaś drugiemu wykazuje jego niedoskonałość, zło i głupotę. Nawet największe dobro i prawda u innych są obłudnie i podejrzliwie interpretowane w negatywnym świetle. Wszystko jest przeinaczane i zatruwane. Do tego dochodzi próżność, która oczekuje zaspokojenia egoistycznych zachcianek. Przedmiotem oczekiwań mogą być także spektakularne zjawiska religijne. W przypadku przewrotności, celem zainteresowania nie jest prawda o Bogu, ale zyskanie materiału do ośmieszenia proroka. Dlatego Jezus do ludzi przewrotnych powiedział: „To plemię jest plemieniem przewrotnym. Żąda znaku, ale żaden znak nie będzie mu dany, prócz znaku Jonasza” (por. Łk 11, 29-32).

Sformułowanie „znak Jonasza” nawiązuje do proroka Jonasza, który został posłany przez Boga do mieszkańców pogańskiej Niniwy. Ludzie ci „dzięki nawoływaniu Jonasza się nawrócili”. W tym wydarzeniu znamienny jest fakt, że cel ten został osiągnięty jedynie dzięki prostemu i ubogiemu słowu. Prorok nie stosował żadnych spektakularnych zjawisk i metod, które zaspokajają „pyszne ego” słuchaczy. Ludzie trwający w grzechu po prostu na serio potraktowali wołanie proroka i nawrócili się. Takie zachowanie mieszkańców Niniwy jest świetnym zobrazowaniem postawy wewnętrznej uczciwości. Człowiek uczciwy przez pewien czas może trwać w danym grzechu na skutek słabości lub nieświadomości. Ale po usłyszeniu uświadamiającego słowa wkracza na drogę przemiany życia. Nie pojawia się przewrotna reakcja obronna w postaci oskarżania proroka, który nawołuje do nawrócenia.

Człowiek o prawym sumieniu nie jest „chodzącym ideałem”. Jest słabym grzesznikiem, który jednak pokornie uznaje swój grzech i zwraca się z prośbą o pomoc do Jezusa Miłosiernego. Wówczas Duch Święty rozświetla duszę, aby jak najlepiej dostrzec swą grzeszność. Celem nie jest zdołowanie grzesznika, ale pokazanie, co trzeba poddać uzdrawiającej mocy Bożego Miłosierdzia.

Na tym etapie pojawia się nieraz specyficzna pokusa. Otóż szatan wmawia człowiekowi, że powinien idealnie przygotować się do sakramentu pojednania. Zwłaszcza po latach trwania w grzechach, podsuwa pomysł, aby dokładnie przypomnieć sobie wszystkie upadki w dotychczasowym życiu. Szatan wciąż od nowa wtłacza myśl: „Jeszcze nie jesteś przygotowany”. W ten sposób przewrotnie powstrzymuje grzesznika przed przystąpieniem do spowiedzi. W rezultacie czas upływa, a człowiek wciąż nie korzysta ze zbawiennej łaski. A oto szatanowi chodzi… Nie jest to właściwe, gdyż z Bogiem trzeba pojednać się jak najszybciej. Gdy ktoś ciągle „się zbiera”, może nagle stracić życie i nie zdąży…

Prawidłowa postawa nawrócenia polega na tym, że człowiek oświecony słowem Bożym jak najszybciej udaje się do sakramentu pojednania. Spowiedź jest tylko środkiem pomocnym, aby Jezus mógł darmowo udzielić daru Miłosierdzia. Oczywiście rachunek sumienia jest potrzebny. Ale od robienia zestawów popełnionych grzechów ważniejsze jest ufne powierzenie się Jezusowi Miłosiernemu. Po szczerym wyznaniu grzechów, Bóg udziela daru przebaczenia. Optymalnie chodzi o to, aby cały czas być w stanie łaski uświęcającej i móc przyjmować Jezusa w Komunii świętej.

Słowo Jezusa Chrystusa jest w pełni wystarczającym znakiem dla każdej pokornej duszy. Człowiek wewnętrznie prawy nie jest idealny, ale każdego dnia od nowa podejmuje drogę nawrócenia. Owocem stawania w prawdzie jest przyjmowanie Bożego Miłosierdzia, najpełniej w sakramencie pojednania.

25 lutego 2015 (Łk 11, 29-32)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →