Słowo na Wielki Czwartek, 1 kwietnia 2021. Ewangelia i rozważanie, Liturgia Wieczerzy Pańskiej online.
1 kwietnia 2021, Wielki Czwartek
Wielki Czwartek (Okres Wielkiego Postu), Rok B, I, (inne oficjum: tu)
● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze na żywo
Czytania z Liturgii Wieczerzy Pańskiej
+ Komplet Czytań – rozwiń
Przepisy o wieczerzy paschalnej Czytanie z Księgi Wyjścia Pan powiedział do Mojżesza i Aarona w ziemi egipskiej: «Miesiąc ten będzie dla was początkiem miesięcy, będzie pierwszym miesiącem roku! Powiedzcie całemu zgromadzeniu Izraela tak: „Dziesiątego dnia tego miesiąca niech się każdy postara o baranka dla rodziny, o baranka dla domu. Jeśliby zaś rodzina była za mała do spożycia baranka, to niech się postara o niego razem ze swym sąsiadem, który mieszka najbliżej jego domu, aby była odpowiednia liczba osób. Liczyć je zaś będziecie dla spożycia baranka według tego, co każdy może spożyć. Baranek będzie bez skazy, samiec, jednoroczny; wziąć możecie jagnię albo koźlę. Będziecie go strzec aż do czternastego dnia tego miesiąca, a wtedy zabije go całe zgromadzenie Izraela o zmierzchu. I wezmą krew baranka, i pokropią nią odrzwia i progi domu, w którym będą go spożywać. I tej samej nocy spożyją mięso pieczone w ogniu, i chleby przaśne będą spożywali z gorzkimi ziołami. Tak zaś spożywać go będziecie: biodra wasze będą przepasane, sandały na waszych nogach i laska w waszym ręku. Spożywać będziecie pośpiesznie, gdyż jest to Pascha na cześć Pana. Tej nocy przejdę przez Egipt, zabiję wszystko pierworodne w ziemi egipskiej, od człowieka aż po bydło, i odbędę sąd nad wszystkimi bogami Egiptu – Ja, Pan. Krew posłuży wam do oznaczenia domów, w których będziecie przebywać. Gdy ujrzę krew, przejdę obok i nie będzie pośród was plagi niszczycielskiej, gdy będę karał ziemię egipską. Dzień ten będzie dla was dniem pamiętnym i obchodzić go będziecie jako święto dla uczczenia Pana. Po wszystkie pokolenia – na zawsze w tym dniu będziecie obchodzić święto”». Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela Czym się Panu odpłacę * Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela Cenna jest w oczach Pana * Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela Tobie złożę ofiarę pochwalną * Kielich Przymierza to Krew Zbawiciela Ilekroć spożywacie ten chleb i pijecie kielich, śmierć Pana głosicie Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Pawła Apostoła do Koryntian Bracia: Ja otrzymałem od Pana to, co wam przekazałem, że Pan Jezus tej nocy, której został wydany, wziął chleb i dzięki uczyniwszy, połamał i rzekł: «To jest Ciało moje za was wydane. Czyńcie to na moją pamiątkę!» Podobnie, skończywszy wieczerzę, wziął kielich, mówiąc: «Kielich ten jest Nowym Przymierzem we Krwi mojej. Czyńcie to, ile razy pić będziecie, na moją pamiątkę!» Ilekroć bowiem spożywacie ten chleb i pijecie kielich, śmierć Pana głosicie, aż przyjdzie. Chwała Tobie, Królu wieków Daję wam przykazanie nowe, Chwała Tobie, Królu wieków 1. czytanie (Wj 12, 1-8. 11-14)
Psalm (Ps 116B (115), 12-13. 15 i 16bc. 17-18 (R.: por. 1 Kor 10, 16))
za wszystko, co mi wyświadczył?
Podniosę kielich zbawienia *
i wezwę imienia Pana.
śmierć Jego wyznawców.
Jestem Twym sługą, synem Twojej służebnicy, *
Ty rozerwałeś moje kajdany.
i wezwę imienia Pana.
Wypełnię me śluby dla Pana *
przed całym Jego ludem.2. czytanie (1 Kor 11, 23-26)
Aklamacja (J 13, 34)
abyście się wzajemnie miłowali,
tak jak Ja was umiłowałem.
↑ Ewangelia (J 13, 1-15)
Do końca ich umiłował
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Było to przed Świętem Paschy. Jezus, wiedząc, że nadeszła godzina Jego, by przeszedł z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował.
W czasie wieczerzy, gdy diabeł już nakłonił serce Judasza Iskarioty, syna Szymona, aby Go wydał, Jezus, wiedząc, że Ojciec oddał Mu wszystko w ręce oraz że od Boga wyszedł i do Boga idzie, wstał od wieczerzy i złożył szaty. A wziąwszy prześcieradło, nim się przepasał. Potem nalał wody do misy. I zaczął obmywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.
Podszedł więc do Szymona Piotra, a on rzekł do Niego: «Panie, Ty chcesz mi umyć nogi?» Jezus mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale poznasz to później». Rzekł do Niego Piotr: «Nie, nigdy mi nie będziesz nóg umywał».
Odpowiedział mu Jezus: «Jeśli cię nie umyję, nie będziesz miał udziału ze Mną». Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!»
Powiedział do niego Jezus: «Wykąpany potrzebuje tylko nogi sobie umyć, bo cały jest czysty. I wy jesteście czyści, ale nie wszyscy». Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści».
A kiedy im umył nogi, przywdział szaty i znów zajął miejsce przy stole, rzekł do nich: «Czy rozumiecie, co wam uczyniłem? Wy Mnie nazywacie „Nauczycielem” i „Panem”, i dobrze mówicie, bo nim jestem. Jeżeli więc Ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi. Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Komentarz Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Pustelnik i kapłan
Wielki Czwartek… Przeżywamy dzisiaj pamiątkę ustanowienia sakramentu Eucharystii. Ciało i Krew Chrystusa są bezcennym pokarmem teraz i na życie wieczne. Sakrament Eucharystii ściśle łączy się z sakramentem kapłaństwa…
Choć nędznik ze mnie wielki, to jednak Jezus Chrystus zechciał obdarzyć mnie darem kapłaństwa. Przedziwna myśl… W młodości szukałem „dowodów” na istnienie Boga. Owocem tych poszukiwań była decyzja o wstąpieniu do seminarium duchownego. Po święceniach kapłańskich coraz mocniej czułem w sercu: „Kierunek bardzo dobry, ale to jeszcze nie jest to, o co by chodziło”. Najgorzej, gdy ktoś zapytał: „Czy jesteś szczęśliwy jako ksiądz?”. Był problem z odpowiedzią… Nie mogłem radośnie zawołać „tak”, bo nie czułem się zbytnio szczęśliwy. Ale stwierdzenie „nie” byłoby nieprawdziwe, bo „jakieś przed-szczęście” z „bardzo dobrego wyboru” miałem. Z pomocą filozofii, ukułem konstatację: „Jestem na dobrej drodze do szczęścia”.
W pewnym momencie egzystencjalna gilotyna mojego życia z impetem opadła… Stało się super-jasne, że powołanie kapłańskie absolutnie „Tak”, ale uczelnia lub duszpasterstwo w świecie, to zdecydowanie nie jest moje droga. Co więcej, wnętrze wypełniła oczywistość, że trzeba odejść od świata, aby żyć w samotności i w odosobnieniu, oddając się pogłębionej modlitwie i pokucie. Streszczając totalnie „historię cierpień”, utwierdziłem się w przekonaniu, że moim miejscem na ziemi jest pustelnia i życie jako pustelnik. Po wcześniejszych bólach egzystencjalnych, podjęcie powołania pustelniczego umożliwiło dotarcie do kresu mego „pełnego powołania”: kapłan i pustelnik. A właściwie, precyzyjnie mówiąc: pustelnik będący kapłanem. Dopiero w takim stanie w pełni odkrytego i podjętego powołania mogę powiedzieć: „Jestem szczęśliwy”.
Znamienne, że w Liturgii Wieczerzy Pańskiej, gdy świętujemy pamiątkę ustanowienia sakramentu Eucharystii i kapłaństwa, w Ewangelii czytane są następujące słowa: „Jezus widząc, że nadeszła Jego godzina przejścia z tego świata do Ojca, umiłowawszy swoich na świecie, do końca ich umiłował” (por. J 13, 1-15). Niezwykłe! Słowa te idealnie tłumaczą także sens powołania pustelniczego. Na wzór Chrystusa, pustelnik odchodzi od świata, aby trwać w obecności Boga. Takie odejście nie jest egoistycznym opuszczeniem ludzi, ale wręcz przeciwnie; jest to akt miłości wobec „swoich na świecie”. Co więcej, trwanie w odosobnieniu i w samotności przed Bogiem motywowane jest pragnieniem, aby wszystkich ludzi „do końca umiłować”. Kochać, to dawać dobro. Największym dobrem nie jestem ja, ale Bóg. Im mniej mego ja, tym lepiej. Chodzi o dawanie Boga. Tak więc im bliżej Boga ktoś jest, sam znikając, tym więcej Boga może dać, czyli bardziej kocha.
Sensem życia pustelniczego jest samotne trwanie w pustelni na chwałę Boga i dla zbawienia ludzi w świecie. Pustelnia ogromnie pomaga, aby w sercu mieć miłość dla każdego człowieka, bez żadnego wyjątku. Wolą Bożą może być kapłaństwo w świecie, powołanie pustelnicze bez kapłaństwa służebnego lub jednoczesne bycie kapłanem i pustelnikiem. Dziękuję Bogu, że choć jestem nędznikiem totalnym, będę odchodził do Domu Ojca jako pustelnik i kapłan… A potem cała, caluteńka Nadzieja w Bożym Miłosierdziu… Św. Janie Pawle II, módl się za nami…
2 kwietnia 2015 (J 13, 1-15)
Powyższe rozważanie wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.
↑ Komentarze video
Krótkie komentarze video do Słowa Bożego – jezuicki (~3′) i franciszkański (~5-7′) – z kapłańskim błogosławieństwem na dziś (jeżeli są dostępne).
↑ Dobra Homilia – Mocne Kazanie
Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′).
↑ Msza z Abp Rysiem oraz Msza z Różańcem
Liturgia Wieczerzy Pańskiej na żywo z Abp Rysiem oraz w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus dziś w godzinach: 17:00 (dla rodzin z dziećmi), 19:00 z abp Grzegorzem Rysiem, 19:00 i 21:00 u Jezuitów. Wszystkie transmisje Liturgii Wieczerzy Pańskiej oraz całego Triduum Paschalnego i Oktawy Wielkiej Nocy znajdziecie TUTAJ:
Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl