
Niedziela, 1 czerwca 2025. Słowo na Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego w roku C oraz na 7 niedzielę wielkanocną w roku C. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
Poza Polską – tam gdzie już obchodzono Wniebowstąpienie Pańskie – przypada dziś VII niedziela wielkanocna (czytania TUTAJ), którą w Polsce zastępuje dzisiaj uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego
1 czerwca 2025, Niedziela
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego (rok C; poza Polską możliwa
VII Niedziela Wielkanocna rok C) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święci pustelnicy dziś wspominani: św. Inigo z Oña, opat
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego (rok liturgiczny C)
1. czytanie (Dz 1, 1-11)
Uniósł się w ich obecności w górę
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku aż do dnia, w którym dał polecenia apostołom, których sobie wybrał przez Ducha Świętego, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.
A podczas wspólnego posiłku przykazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca:
«Słyszeliście o niej ode Mnie – mówił – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».
Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 47 (46), 2-3. 6-7. 8-9 (R.: por. 6))
Pan wśród radości wstępuje do nieba
Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy i straszliwy, *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Pan wśród radości wstępuje do nieba
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Pan wśród radości wstępuje do nieba
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Pan wśród radości wstępuje do nieba
2. czytanie (Hbr 9, 24-28; 10, 19-23)
Chrystus wszedł do samego nieba
Czytanie z Listu do Hebrajczyków
Chrystus wszedł nie do świątyni zbudowanej rękami ludzkimi, będącej odbiciem prawdziwej świątyni, ale do samego nieba, aby teraz wstawiać się za nami przed obliczem Boga, ani nie po to, aby się wielekroć sam miał ofiarować, jak arcykapłan, który co roku wchodzi do świątyni z krwią cudzą, gdyż w takim przypadku musiałby cierpieć wiele razy od stworzenia świata. A tymczasem raz jeden ukazał się teraz na końcu wieków, aby zgładzić grzech przez ofiarę z samego siebie.
A jak postanowione ludziom raz umrzeć, potem zaś sąd, tak Chrystus raz jeden był ofiarowany dla zgładzenia grzechów wielu, drugi raz ukaże się nie w związku z grzechem, lecz dla zbawienia tych, którzy Go oczekują.
Mamy więc, bracia, pewność, iż wejdziemy do Miejsca Świętego przez krew Jezusa. On nam zapoczątkował drogę nową i żywą, przez zasłonę, to jest przez ciało swoje. Mając zaś kapłana wielkiego, który jest nad domem Bożym, przystąpmy z sercem prawym, z wiarą pełną, oczyszczeni na duszy od wszelkiego zła świadomego i obmyci na ciele wodą czystą. Trzymajmy się niewzruszenie nadziei, którą wyznajemy, bo godny jest zaufania Ten, który dał obietnicę.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Mt 28, 19a. 20b)
Alleluja, alleluja, alleluja
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody.
Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (Łk 24, 46-53)
Jezus został uniesiony do nieba
↑ Ewangelia (Łk 24‚ 46-53)
Jezus został uniesiony do nieba
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego.
Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka».
Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba.
Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.
Oto Słowo Pańskie
Czytania poza Polską +
Czytania poza Polską na VII Niedzielę Wielkanocną (rok liturgiczny C) – tu gdzie obchodzono już Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego. Do tych czytań nie ma rozważania Ojca Pustelnika
1. czytanie (Dz 7, 55-60)
Syn Człowieczy stojący po prawicy Boga
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Szczepan, pełen Ducha Świętego, patrzył w niebo i ujrzał chwałę Bożą i Jezusa, stojącego po prawicy Boga. I rzekł: «Widzę niebo otwarte i Syna Człowieczego, stojącego po prawicy Boga». A oni podnieśli wielki krzyk, zatkali sobie uszy i rzucili się na niego wszyscy razem. Wyrzucili go poza miasto i kamienowali, a świadkowie złożyli swe szaty u stóp młodzieńca, zwanego Szawłem.
Tak kamienowali Szczepana, który modlił się: «Panie Jezu, przyjmij ducha mego!» A gdy osunął się na kolana, zawołał głośno: «Panie, nie licz im tego grzechu!» Po tych słowach skonał.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 97 (96), 1-2. 6 i 7c i 9)
Pan Bóg króluje ponad całą ziemią
albo: Alleluja
Pan króluje, wesel się, ziemio, *
radujcie się, liczne wyspy!
Obłok i ciemność wokół Niego, *
prawo i sprawiedliwość podstawą Jego tronu.
Pan Bóg króluje ponad całą ziemią
albo: Alleluja
Jego sprawiedliwość rozgłaszają niebiosa †
i wszystkie ludy widzą Jego chwałę. *
Wszystkie bóstwa hołd Mu oddają.
Ponad całą ziemią Ty jesteś wywyższony *
i nieskończenie wyższy od wszystkich bogów.
Pan Bóg króluje ponad całą ziemią
albo: Alleluja
2. czytanie (Ap 22, 12-14. 16-17. 20)
Przyjdź, Panie Jezu!
Czytanie z Apokalipsy Świętego Jana Apostoła
Ja, Jan, usłyszałem głos mówiący do mnie:
«Oto przyjdę niebawem, a moja zapłata jest ze Mną, by tak każdemu odpłacić, jaka jest jego praca. Ja jestem Alfa i Omega, Pierwszy i Ostatni, Początek i Koniec. Błogosławieni, którzy płuczą swe szaty, aby władza nad drzewem życia do nich należała i aby bramami wchodzili do Miasta.
Ja, Jezus, posłałem mojego anioła, by wam zaświadczyć o tym, co dotyczy Kościołów. Ja jestem Odrośl i Potomstwo Dawida, Gwiazda świecąca, poranna».
A Duch i Oblubienica mówią: «Przyjdź!» A kto słyszy, niech powie: «Przyjdź!» I kto odczuwa pragnienie, niech przyjdzie, kto chce, niech wody życia darmo zaczerpnie.
Mówi Ten, który o tym zaświadcza: «Zaiste, przyjdę niebawem».
Amen. Przyjdź, Panie Jezu!
Oto Słowo Boże
Aklamacja (J 14, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 17, 20-26)
Aby stanowili jedno
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, modlił się tymi słowami:
«Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.
I także chwałę, którą mi dałeś, przekazałem im, aby stanowili jedno, tak jak My jedno stanowimy. Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, że Ty Mnie posłałeś i że Ty ich umiłowałeś, tak jak Mnie umiłowałeś.
Ojcze, chcę, aby także ci, których Mi dałeś, byli ze Mną tam, gdzie Ja jestem, aby widzieli chwałę moją, którą Mi dałeś, bo umiłowałeś Mnie przed założeniem świata.
Ojcze sprawiedliwy! Świat Ciebie nie poznał, lecz Ja Ciebie poznałem, i oni poznali, że Ty Mnie posłałeś. Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, rok liturgiczny C I)
Niebiańskie Szczęście
Czy człowiek może być szczęśliwy? Pytanie to dotyka najdelikatniejszych strun naszej duszy. Wydobywający się dźwięk dotyczy motywu istnienia na tym ziemskim padole. Wstąpienie Chrystusa do Nieba utwierdza w przekonaniu o słuszności pragnienia szczęścia. „A kiedy ich błogosławił… został uniesiony do nieba” (Łk 24, 51). Niebo nie jest tylko wymysłem wybujałej ludzkiej fantazji. Niebo jest rzeczywistością.
Tak! Pragniemy być szczęśliwi. Pragniemy doświadczać radości istnienia. To nie jest powód do wstydu, ale do chrześcijańskiej dumy. Istnieją ludzie, którzy niestety już na starcie zabili w sobie wiarę w istnienie Nieba. Najczęściej ma tu miejsce kontemplacja doznawanych od innych prawdziwych lub urojonych zranień. Nawet w najlepszej sytuacji życiowej, ludzie ci znajdują wystarczający powód, aby trwać w przygnębieniu. Na własne życzenie tworzą sobie piekło. Warto od razu dodać. Piekło nie jest produktem Bożej Miłości. Bóg nigdy nie wysyła do piekła. To człowiek sam sobie lub drugiemu tworzy piekło.
Oprócz radykalnego odrzucenia szczęścia jest jeszcze jedna droga, która niestety prowadzi na manowce. Tym razem pragnienie szczęścia jak najbardziej otrzymuje prawo do istnienia. Wszystko jednak zostaje ograniczone do życia doczesnego. Szczęście utożsamia się z doraźną rozkoszą. „Niebo” nie ma wtedy odniesienia do Boga, lecz stanowi jedynie symboliczny opis uzyskanego dobrobytu i błogostanu na ziemi. Niebem stają się minuty seksualnej rozkoszy. Niebem są stany psychiczne uzyskiwane poprzez alkohol lub narkotyki. Niebem jest relaksacyjny weekend spędzony na łonie natury, gdzie modlitwa lub Msza święta za bardzo do niczego nie jest potrzebna. Dramat takiego nieba polega na tym, że jest po prostu iluzją. Wcześniej lub później dokonuje się tragiczne przekształcenie. To, co miało dać nasycenie, w rzeczywistości rodzi jeszcze większy niezaspokojony głód. Doświadczenie iluzorycznego nieba można oczywiście wciąż powtarzać. Tym bardziej jednak domniemane doraźne niebo przekształci się w późniejsze trwałe piekło. Sprawa jest jasna! Doczesność nie jest w stanie zaspokoić głodu szczęścia. Czyżby więc człowiek był jakąś absurdalną pokręconą konstrukcją, która pragnie niemożliwego?
Żadną miarą! Głód szczęścia jest jak najbardziej sensowny. Sam Bóg wpisał w naturę człowieka pragnienie Nieba. Niebo istnieje, ale nie jest nim żadne doczesne dobro samo w sobie. Niebem jest stan bycia razem z Bogiem, w czym doczesność może tylko pomagać. To zjednoczenie z Bogiem. W Bogu zaś na zawsze nastąpi nasycenie wszelkich naszych pragnień i dążeń. Jezus Chrystus wstąpił do Nieba. Wskazał w ten sposób drogę, która pozwoli uzyskać wieczne zaspokojenie. Rozkosz bez granic i bez końca w Wiecznej Boskiej Szczęśliwości. Jezus cały czas jest Bogiem i Człowiekiem. Dlatego Jego Wniebowstąpienie wskazuje niejako na dwa kierunki, które otwierają się przed każdym z nas. Z jednej strony Boskie wnika w to, co ludzkie. Z drugiej strony ludzkie zanurza się w tym, co Boskie. Wniebowstąpienie to jedno wielkie niejako dwuczłonowe zaproszenie. Chodzi o to, aby uwierzyć w realność nieba i otworzyć się na wnikającą obecność Boga. Jednocześnie potrzeba inicjatywy, aby jako człowiek zanurzać się w Niebie Bożej obecności.
Pięknym symbolem jest tutaj akt małżeńskiego zjednoczenia kobiety i mężczyzny. Kobieta otwiera się na wnikającą i zaspokajającą obecność mężczyzny. Mężczyzna z kolei zanurza się w dającej nasycenie obecności kobiety. Warto też podkreślić, że Niebo w Bogu nie pojawia się dopiero na zasadzie swoistego przełącznika nowego stanu w momencie śmierci. Całe życie doczesne jest zaproszeniem do coraz pełniejszego doświadczania Wiecznego Szczęścia Nieba. Na tyle w wieczności będziemy smakować rozkoszy Nieba, na ile teraz w doczesności na ten dar się otworzymy.
Poprzez padół doczesności, zdążajmy do wiecznej Niebiańskiej Szczęśliwości.
12 maja 2013 (Łk 24, 46-53)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1737 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka