10 grudnia 2024, Wtorek

Wtorek II tygodnia adwentu (wspomnienie Najświętszej Marii Panny Loretańskiej) (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Czytania   +

↑   Ewangelia (Mt 18, 12-14)

Bóg nie chce zguby zbłąkanych

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.

Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (2 wtorek Adwentu, rok liturgiczny B I)

Jesteś kimś niepowtarzalnym

Czas wyjścia na duchową pustynię. To propozycja dla każdego człowieka, który szczerze szuka prawdy. Nieustanne bycie w „zagraconym świecie” skutecznie skazuje na zniewalające macki wielorakich mitów i przekłamań. Dla chrześcijanina pustynne ogołocenie, np. z pomocą rekolekcji, jest wielką szansą, aby wyraźniej dostrzec blask Jezusowego nauczania. Adwentowa pustynia to „błogosławiony dar”, aby z nową mocą uświadomić sobie pewien wielki chrześcijański skarb, który mocno zakorzeniony jest w Ewangelii. Tym ewangelicznym darem jest szacunek dla niepowtarzalności każdego człowieka. Poszanowanie godności osoby ludzkiej to wartość rdzennie ewangeliczna. Niestety, dla wielu współczesnych ludzi prawdy te nie kojarzą się z Ewangelią.

W powiązaniu z „postępową proklamacją” praw jednostek i praw wielorakich mniejszości pojawia się ton krytyczny lub wręcz agresywny wobec nauki chrześcijańskiej. Chrześcijaństwo jawi się jako „zacofana ideologia”, która tłamsi wszelkie przejawy oryginalności i wolności jednostek. Można odnieść wrażenie, że poszanowanie godności osoby ludzkiej to wartość obca religii chrześcijańskiej. Co więcej, „świat” kreuje się na „wrażliwego pasterza”, zatroskanego o najmniejszych i zagubionych, którzy są niszczeni przez „system chrześcijański”.

Dla każdego, kto choć troszkę zna rozwój myśli europejskiej, to historia prawdziwie przedziwna. Cała współczesna sytuacja przypomina wielką rzekę, która zapomniała o swym źródle i sobie samej zaczęła przypisywać obecność wody. Żeby było jeszcze zabawniej, rzeka postanowiła „edukować” źródło, że powinno generować wodę, która będzie miała mokrą, a nie suchą konsystencję. Gdy choć troszkę poczytamy Ewangelię, bez trudu dostrzeżemy wielką troskę Jezusa o każdego człowieka. W tamtych czasach była to myśl prawdziwie nowatorska. W potocznej mentalności oraz w myśli religijno-filozoficznej grupa społeczna była zdecydowanie ważniejsza aniżeli poszczególna jednostka. Taka wrażliwość charakteryzowała zarówno kulturę o podłożu żydowskim, jak i helleńskim. Wielka przemiana myślenia dokonała się za sprawą chrześcijaństwa. To właśnie Ewangelia jest u źródeł odkrycia godności indywidualnej osoby ludzkiej. Ewangelia ukazała, że każdy człowiek jest całym wszechświatem, który ma prawo do swego niepowtarzalnego istnienia. Myśl europejska została przesiąknięta tą piękną prawdą.

Współcześni „pogańscy” obrońcy praw jednostki często nie zdają sobie sprawy (lub nie chcą), że posługują się pojęciami i kategoriami myślenia, które mają genezę w nauce Jezusa z Nazaretu. Tak! Z mocą trzeba podkreślić, że to Ewangelia przyniosła wielki skarb zatroskania o każdego człowieka. W tym świetle warto przytoczyć przypowieść o zagubionej owieczce (por. Mt 18, 12-14). W przypowieści tej Jezus pyta retorycznie: „Jeśli kto posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich: czy nie zostawi dziewięćdziesięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się zabłąkała?”. Celem zasadniczym tej przypowieści jest ukazanie troskliwej miłości Boga, „żeby nie zginęło jedno z tych małych”. Aby jednak dojrzeć ten miłosierny blask, najpierw trzeba odkryć bardziej fundamentalną wartość, którą przekazuje nam Jezus. Jest to myślenie, które jest w stanie dostrzec jedną owieczkę wobec dziewięćdziesięciu dziewięciu. To ewidentny przykład „logiki nie-totalitarnej”.

Bez wrażliwości na prawa jednostki dzieło miłosierdzia nie będzie dobrze realizowane. Miłosierdzie będzie wtedy przymuszaniem, aby wejść na „dobrą drogę”, czyli być takim jak „dobra większość”. To błąd! Sprowadzić owieczkę na dobrą drogę, nie oznacza przymusić ją, aby robiła dokładnie tak samo, jak wszystkie pozostałe. Sercem ewangelicznego miłosierdzia jest troska o to, aby każda owieczka odnalazła i realizowała swą niepowtarzalną drogę, zgodnie z wolą Boga Ojca.

Adwentowa pustynia jest dla chrześcijan wielką szansą, aby pełniej podjąć ewangeliczny skarb szacunku dla każdego człowieka, w jego niepowtarzalności. Zarazem byłoby pięknie, gdyby jak najwięcej ludzi, szczerze zatroskanych o prawa jednostki i prawa mniejszości, odkryło „poszukiwane źródło”, którym jest Ewangelia Jezusa z Nazaretu.

9 grudnia 2014 (Mt 18, 12-14)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1564 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---