10 lutego 2023, Piątek

Piątek V tygodnia okresu zwykłego (rok I) – wspomnienie świętej Scholastyki, dziewicy (u benedyktynów: Święto; u benedyktynek: Uroczystość; patroni dnia: tu; inne oficjum: tu)

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania i aklamacja przed Ewangelią +

Czytania (rok liturgiczny I)

1. czytanie (Rdz 3, 1-8)

Grzech pierworodny

Czytanie z Księgi Rodzaju

Wąż był bardziej przebiegły niż wszystkie zwierzęta lądowe, które Pan Bóg stworzył. On to rzekł do niewiasty: «Czy rzeczywiście Bóg powiedział: Nie jedzcie owoców ze wszystkich drzew tego ogrodu?»

Niewiasta odpowiedziała wężowi: «Owoce z drzew tego ogrodu jeść możemy, tylko o owocach z drzewa, które jest w środku ogrodu, Bóg powiedział: Nie wolno wam jeść z niego, a nawet go dotykać, abyście nie pomarli». Wtedy rzekł wąż do niewiasty: «Na pewno nie umrzecie! Ale wie Bóg, że gdy spożyjecie owoc z tego drzewa, otworzą się wam oczy i tak jak Bóg będziecie znali dobro i zło».

Wtedy niewiasta spostrzegła, że drzewo to ma owoce dobre do jedzenia, że jest ono rozkoszą dla oczu i że owoce tego drzewa nadają się do zdobycia wiedzy. Zerwała zatem z niego owoc, skosztowała i dała swemu mężowi, który był z nią, a on zjadł. A wtedy otworzyły się im obojgu oczy i poznali, że są nadzy; spletli więc gałązki figowe i zrobili sobie przepaski.

Gdy zaś mężczyzna i jego żona usłyszeli kroki Pana Boga przechadzającego się po ogrodzie w porze powiewu wiatru, skryli się przed Panem Bogiem wśród drzew ogrodu.

Oto Słowo Boże

Psalm (Ps 32 (31), 1b-2. 5. 6-7 (R.: por. 1b))

Szczęśliwy, komu odpuszczono grzechy

Szczęśliwy człowiek, †
któremu nieprawość została odpuszczona, *
a jego grzech zapomniany.
Szczęśliwy ten, któremu Pan nie poczytuje winy, *
a w jego duszy nie kryje się podstęp.

Szczęśliwy, komu odpuszczono grzechy

Grzech wyznałem Tobie *
i nie skryłem mej winy.
Rzekłem: «Wyznaję mą nieprawość Panu», *
a Ty darowałeś niegodziwość mego grzechu.

Szczęśliwy, komu odpuszczono grzechy

Do Ciebie więc modlić się będzie każdy wierny, †
gdy znajdzie się w potrzebie. *
Choćby nawet wezbrały wody, fale go nie dosięgną.
Ty jesteś moją ucieczką, †
wyrwiesz mnie z ucisku *
i dasz mi radość mego ocalenia.

Szczęśliwy, komu odpuszczono grzechy

Aklamacja (Por. Dz 16, 14b)

Alleluja, alleluja, alleluja

Otwórz, Panie, nasze serca,
abyśmy uważnie słuchali słów Syna Twojego.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Mk 7, 31-37)

Uzdrowienie głuchoniemego

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Jezus opuścił okolice Tyru i przez Sydon przyszedł nad Jezioro Galilejskie, przemierzając posiadłości Dekapolu.

Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, żeby położył na niego rękę. On wziął go na bok, z dala od tłumu, włożył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się. Zaraz otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić.

Jezus przykazał im, żeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to rozgłaszali. I przepełnieni zdumieniem mówili: «Dobrze wszystko uczynił. Nawet głuchym słuch przywraca i niemym mowę».

Oto Słowo Pańskie.

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Tajniki otwartości

Otworzyła się… Posłuchała sloganu: „Otwórz się na drugiego człowieka”. W odpowiedzi otrzymała życiowy cios. Potem potrzebowała wiele czasu, aby w ogóle „stanąć na nogi”… Stała się radykalną zwolenniczką postawy: „Zamknij się!”. Tak to niestety bywa z niektórymi pięknymi sloganami, które czynią więcej krzywdy aniżeli dobrego… Bardzo trzeba uważać na słowa: „Otwórz się”. Zły duch często przeinacza to Jezusowe słowo i potem pustoszy ludzkie dusze. Jak to robi?

Otóż najpierw występuje nawoływanie do postawy otwartości. W głowie odbiorcy abstrakcyjny człowiek zostaje utożsamiony z dobrem. I tu jest punkt newralgiczny. Człowiek jako Boże stworzenie jest oczywiście dobry, wręcz „na obraz Boży”. Ale konkretny człowiek może ten obraz podjąć lub roztrzaskać. W praktyce życia ludzie zachowują się „jak ludzie” lub „jak nie-ludzie”. Wszyscy mają taką samą godność dziecka Bożego, ale jedni dzban tego daru niosą, zaś inni go wyrzucili i potłukli. Kto tego rozróżnienia nie weźmie pod uwagę, słono za to w życiu zapłaci. Albo zmarnuje szansę na wielkie dobro, albo padnie ofiarą wielkiego zła.

Przy kontakcie z dobrym człowiekiem, im bardziej się otworzymy, tym więcej Bożego dobra otrzymamy. Gdy człowiek źle czyni, im bardziej się na niego otworzymy, tym bardziej nas zdemoluje. Pod płaszczykiem „otwórz się na człowieka”, zły duch dokonuje tu aktu destrukcji.

Można to przyrównać do otwarcia drzwi domu. Gdy o otwarcie prosi dobry człowiek, to owocem jego wejścia będzie Boże Błogosławieństwo. Wielka radość i szczęście głębokiego spotkania. Nieotwarcie drzwi byłoby niepowetowaną stratą. Ale gdy chce wejść zły człowiek, lepiej nie otwierać. Ów złodziej, gdy otrzyma zgodę na wejście, zdemoluje nam wnętrze i może okraść z tego, co najcenniejsze. Potem powstaje mechanizm lękowy, w którym otwarcie drzwi od razu kojarzy się ze śmiertelnym niebezpieczeństwem. Paraliżująca obawa, aby znów nie być skrzywdzonym.

Tym razem zły duch generuje myśl: „Zamknij się!”. Do jednego worka zostają wrzuceni wszyscy ludzie: zarówno czyniący dobro, jak i zło. Następuje totalne zamknięcie serca. Tabliczka z napisem „zamknięte” zostaje postawiona także przed Jezusem. Zły duch dopina swego celu. Bóg zostaje oskarżony jako potencjalny złoczyńca i otrzymuje absolutny zakaz wstępu do serca. Serce bez Stwórcy umiera w bólu zamknięcia się w sobie…

Jak w takim razie rozumieć „otwórz się”? Szukając odpowiedzi, zwróćmy uwagę na precyzję ewangelicznego zapisu odnośnie zachowania Jezusa w trakcie uzdrawiania głuchoniemego: „a spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: „Effatha”, to znaczy „Otwórz się” (por. Mk 7, 31-37). Jest to przede wszystkim zaproszenie, aby otworzyć się na Boga, jako tego, który pragnie nas wypełnić darem swej uzdrawiającej obecności. Jezus nie chce być uznany za cudownego magika. Dlatego wskazuje na niebo, które symbolicznie oznacza Boga. Poprzez westchnienie niejako przyjmuje Bożego Ducha. Tak więc słowa „Otwórz się” są przede wszystkim wezwaniem, aby otworzyć się na Boga. Jezusowi zawsze warto otwierać drzwi swego wnętrza, gdyż wypełnia nas miłującą Obecnością.

Owocem Bożej miłości jest mądrość, która pozwala rozróżnić, jakim duchem jest wiedziony człowiek, którego spotykamy. Jeśli czujemy złego ducha, nie można się otwierać. Gdy konieczna jest rozmowa, podstawą jest czujna uwaga na każde słowo; zawsze trzeba rozmawiać z miłością, ale niezbędna jest świadomość, że nieraz mamy przed sobą wroga! To nas uchroni przed niebezpieczeństwem.

Gdy człowiek jest z Bożego Ducha, warto ufnie otworzyć się. Tak uczynił głuchoniemy przed Jezusem, dzięki czemu został uzdrowiony. Spotkanie z Bożym człowiekiem pomaga nam lepiej słyszeć i mówić zgodnie z wolą Bożą. Doświadczamy wtedy pokoju serca oraz mamy kojące poczucie większego wewnętrznego ładu i rozumienia siebie. Jest to owoc działania Ducha Świętego, który wypełnia nas i uzdrawia swą obecnością.

13 lutego 2015 (Mk 7, 31-37)

Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →