11 czerwca 2024, Wtorek

Wspomnienie świętego Barnaby, Apostoła (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)
święci pustelnicy dziś wspominani: św. Paryzjusz, pustelnik

Czytania   +

↑   Ewangelia (Mt 10, 7-13)

Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie w drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.

A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie.

Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Wspomnienie św. Barnaby, Apostoła, rok liturgiczny B I)

Wiara i trudności

Ból bycia opuszczonym. Brak upragnionego wsparcia i umocnienia. Lęk generowany przez poczucie zagubienia. Bycie zapomnianym i nierozumianym. Udręczenie tak wielkie, że umęczony organizm zdaje się być u kresu wytrzymałości. Po ludzku, to ciężkie doświadczenia…

A jednak wbrew pozorom takie stany to szczególny dar na drodze autentycznej wiary. Tak! Kto nie chce pluskać się w brodziku ludzkich iluzji, ale pragnie wypłynąć na prawdziwy ocean wiary w Boga, ma powód do radości, gdy każdą komórką swego ciała odczuwa opuszczenie, a nawet porzucenie. Taki świat wewnętrznych przeżyć nie jest bezsensem, ale unikatową szansą głębszego wejścia w obszar Bożego sensu. Tylko za pośrednictwem silnego strumienia pustki Bóg może oczyszczać naszą egzystencję, aby lśniła „wiarą ewangelizującą”, a nie bezpłodnymi podróbkami (por. Mt 10, 7-13). Wielką pokusą jest budowanie swego życia na czynniku ludzkim. Ludzka wspólnota jest pięknym darem, ale gdy staje się najważniejsza, od Boga oddala. Dlatego Bóg powoduje lub dopuszcza scenariusze w rodzaju: „pustynna grota, samotny bohater akcji, źródełko i palmy daktylowe; jak okiem sięgnąć, tylko skały i wszechobecny piasek”.

Pustelnik dobrowolnie odsuwa się od świata. Jest to rezygnacja z obecności w widzialnej i dotykalnej wspólnocie ludzi. Codzienność przybiera postać „samotnej przestrzeni”, która bezlitośnie ogołaca i przypomina o kruchości. Piasek zdaje się oczekiwać, aby przysypać samotnego wędrowca. Ryzyko jest wielkie. Kto chce przeżyć, ma tylko jedno rozwiązanie: uwierzyć, że niewidzialny Bóg ma moc realnego działania. Pustelnik nie chce trwać w iluzji nazywania Bogiem tego, co Bogiem nie jest. Dlatego staje samotnie pośród murów pustelni, na przemian wyciągając ręce ku górze i padając twarzą do ziemi. Jeśli pomimo ciśnienia pustki, nie następuje śmierć, ale wzrost wewnętrznego życia i pokoju, to ewidentnie Bóg jest i działa. Objawia się sens wiary, która jest ufnym oczekiwaniem na Miłosierdzie Boga. Pustelnik, świadom swej nędzy, stawia wszystko na jedną kartę: albo Bóg istnieje i przeżyję, albo Boga nie ma i wtedy zginę…

Zdecydowana większość ludzi „doświadczenie pustelnicze” przeżywa w świecie. Jest to wieloraka samotność pośród ludzi, nawet w obrębie własnej rodziny i w małżeństwie. Jeśli taka sytuacja ma miejsce, to jest to trudny, ale cenny dar. Bóg dopuszcza doświadczenie bycia opuszczonym i „bez oparcia”, aby pomóc nam wejść na drogę autentycznej wiary. Jezus zaprasza wtedy, aby na życiowej drodze polegać przede wszystkim na Nim: „Nie bierzcie na drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski”. Wielką pokusą jest to, że wspólnota ludzka może zająć miejsce Boga. Bóg jest wtedy całkowicie wyeliminowany, odsunięty na dalszy plan lub sprowadzony jedynie do roli religijnej przykrywki niereligijnych, czysto ludzkich priorytetów.

Szczególnym „obszarem pustynnym” mogą być nieporozumienia międzyludzkie. Ta pozornie uśmiercająca pustynia jest szansą, aby rozkwitło nowe życie oparte na Bogu. To tłumaczy, dlaczego nawet w najzgodniejszych relacjach może dojść do ostrych spięć. Dwie osoby, które wchodzą w sytuację konfliktową, otrzymują „świętą szansę”. Świętość nie jest mdłym bezruchem, ale wyrazistą ekspresją, inspirowaną przez Ducha Świętego. Nawet wielcy święci miewają poważne sytuacje konfliktowe. Przykładem tego jest relacja pomiędzy św. Pawłem i św. Barnabą, dzisiejszym patronem, „człowiekiem dobrym, pełnym Ducha Świętego i wiary”. Wspólnie bardzo dużo dokonali. Ale doszło pomiędzy nimi do sporu odnośnie udziału w drugiej podroży misyjnej Jana Marka. Rozdźwięk był tak silny, że drogi ewangelizatorów przybrały odmienny kształt: Barnaba popłynął z Janem Markiem na Cypr, zaś Paweł wyruszył z Sylasem do Azji Mniejszej.

To „pustynne doświadczenie” było szlifowaniem wiary opartej na woli Bożej, odczytywanej w sumieniu. Ostatecznie obydwaj przyjaciele Jezusa pięknie zakończyli ziemskie zmagania. Zarówno Barnaba, jak i Paweł przelali krew dla Chrystusa i teraz jako wielcy święci wspólnie wspierają nas z Nieba.

11 czerwca 2015 (Mt 10, 7-13)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1382 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---