11 czerwca 2025, Środa

Wspomnienie świętego Barnaby, Apostoła (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)
święty pustelnik dziś wspominany: św. Paryzjusz, pustelnik

Czytania   +

↑   Ewangelia (Mt 10, 7-13)

Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Jezus powiedział do swoich apostołów:

«Idźcie i głoście: Bliskie już jest królestwo niebieskie. Uzdrawiajcie chorych, wskrzeszajcie umarłych, oczyszczajcie trędowatych, wypędzajcie złe duchy. Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie. Nie zdobywajcie złota ani srebra, ani miedzi do swych trzosów. Nie bierzcie w drogę torby ani dwóch sukien, ani sandałów, ani laski. Wart jest bowiem robotnik swej strawy.

A gdy przyjdziecie do jakiegoś miasta albo wsi, wywiedzcie się, kto tam jest godny, i u niego zatrzymajcie się, dopóki nie wyjdziecie.

Wchodząc do domu, przywitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, niech zstąpi na niego pokój wasz; jeśli zaś nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Wspomnienie św. Barnaby, Apostoła, rok liturgiczny C I)

Dar miłości w wolności

Nosimy w sercach prawdy, które są nam szczególnie bliskie. Powstaje wielkie pytanie. Co dalej z nimi robić? Jaka postawa jest wyrazem sensownej miłości? Kiedy autentycznie stajemy się pośrednikami działania Ducha Świętego? Na tej drodze poszukiwań trzeba najpierw wykluczyć dwie niewłaściwe postawy.

W pierwszym przypadku pojawia się obojętność i egoistyczne zatrzymanie na sobie. Człowiek cieszy się doświadczaną prawdą. Czerpie z wielorakich darów otrzymanych od Boga. Ale wszystko zatrzymuje dla siebie. Nie dostrzega innych ludzi, którzy żyją w potrzebie. W głębi taki człowiek wszelkie dobra uważa za owoc własnej pracy. Nie jest w stanie podzielić się bezinteresownie nawet z najbliższymi. Niech każdy sam się trudzi. W wymiarze poglądów zamknięte serce nie narzuca się, bo tak naprawdę nie jest w stanie z miłością promieniować dobrem. Wielu chrześcijan nie widzi potrzeby dzielenia się wiarą. W ich przekonaniu taki obowiązek spoczywa jedynie na osobach, które postanowiły szczególnie poświęcić się Bogu.

W drugim przypadku występuje zdecydowanie odmienna postawa. Ujawnia się zwłaszcza wobec najbliższych członków rodziny. Często występuje także u ludzi, którzy świeżo weszli na drogę nawrócenia lub odkrycia jakiś ważnych życiowych prawd. Poczucie obdarowania przez Boga i oczywistość przeżywanych prawd jest tak wielka, że prowadzi do zakwestionowania lub pomijania wolności drugiego człowieka. Oczywiście najczęściej nie jest to świadomy akt odbierania prawa do wolnego wyboru. Ale w praktyce wywierana presja jest bardzo silna. Usiłuje się zobligować drugiego do podjęcia i zachowywania reguł moralnych, które samemu uważa się za właściwe. Prawdy wiary stają się przedmiotem przymusu. Nieraz rodzice nawet dorosłym dzieciom (oczywiście kwestia przymusu inaczej wygląda wobec dzieci i nastolatków) chcą nakazywać chodzenie do kościoła lub podejmowanie zasad, odkrytych w życiu jako najlepsze. Owocem przymusu staje się często porzucenie w przyszłości nawet najpiękniejszych prawd. Pragnienie obdarzania jest dobre, ale wiele zostaje zaprzepaszczone poprzez brak miłości i przytłaczający nakaz, który pozbawia odbiorcę prawa do własnych życiowych wyborów.

Zarówno egoistyczne zatrzymanie na sobie, jak i napastliwe zmuszanie do czegoś nie odzwierciedlają optymalnej postawy, jaką prezentuje Jezus Chrystus. Gdy Mistrz posyła uczniów, podaję im znamienną instrukcję właściwego postępowania: „Wchodząc do domu, powitajcie go pozdrowieniem. Jeśli dom na to zasługuje, nich zstąpi na niego pokój wasz; jeśli nie zasługuje, niech pokój wasz powróci do was” (Mt 10, 12-13). Genialne ustawienie sprawy w kontekście daru i wolności. Jezus zaprasza nas do tego, abyśmy z otwartym sercem dzielili się otrzymanymi dobrami. Niech wypełniający nas pokój jak najpełniej promieniuje. Zarazem należy drugiemu człowiekowi pozostawić prawo przyjęcia lub odrzucenia otrzymywanego pokoju i w ogóle wszelkiego dobra.

Zwłaszcza w odniesieniu do prawd wiary, nie chodzi tylko o to, aby ktoś zaczął zewnętrznie postępować w oczekiwany, podobny do mojego, sposób. Celem nie jest nawet, aby w sugestywny sposób intelektualnie przekonać do własnego punktu widzenia. Najgłębiej, najważniejsze jest to, aby w głębi serca dokonał się autonomiczny wybór określonej, dobrej drogi życiowej. Gdy nie ma daru, nie ma co wybrać. Gdy do czegoś jest się na siłę zmuszanym, nie ma wolności. Dopiero otrzymanie daru i możliwość samodzielnego odniesienia i wyboru w sercu, stanowi optymalną sytuację. Chodzenie na Mszę św. wpisze się w panoramę całego życia danego człowieka, gdy będzie owocem dobrowolnie przyjętego w sercu otrzymanego daru wiary.

Miłość podejmuje drogę bezinteresownego daru i zarazem respektuje wolność ludzkiego serca. Niech Pan chroni nas od egoistycznej postawy obojętności i zmuszania. Niech Duch Święty emanuje poprzez nas pełną pokoju miłością, którą „napromieniowane” serca pragną chętnie przyjmować.

11 czerwca 2013 (Mt 10, 7-13)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1747 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---