12 sierpnia 2025, Wtorek

Wtorek XIX tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polscy patroni dnia: błogosławiony Florian Stępniak, kapłan i męczennik oraz błogosławiony Józef Straszewski, kapłan i męczennik

Czytania   +

↑   Ewangelia (Mt 18, 1-5. 10. 12-14)

Godność dzieci. Przypowieść o zabłąkanej owcy

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Uczniowie przystąpili do Jezusa, pytając: «Kto właściwie jest największy w królestwie niebieskim?» On przywołał dziecko, postawił je przed nimi i rzekł:

«Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim. A kto by jedno takie dziecko przyjął w imię moje, Mnie przyjmuje.

Baczcie, żebyście nie gardzili żadnym z tych małych; albowiem powiadam wam: Aniołowie ich w niebie wpatrują się zawsze w oblicze Ojca mojego, który jest w niebie.

Jak wam się zdaje? Jeśli ktoś posiada sto owiec i zabłąka się jedna z nich, to czy nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na górach i nie pójdzie szukać tej, która się błąka? A jeśli mu się uda ją odnaleźć, zaprawdę, powiadam wam: cieszy się nią bardziej niż dziewięćdziesięciu dziewięciu tymi, które się nie zabłąkały.

Tak też nie jest wolą Ojca waszego, który jest w niebie, żeby zginęło nawet jedno z tych małych».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (19 wtorek zwykły, rok liturgiczny C I)

Wielkość pokornego uniżenia

„Osiągnąć w życiu jak najwięcej”. Interpretacja tego pragnienia ma wielki wpływ na obraz naszej codzienności. Totalne zobojętnienie. Pyszna megalomania. Chrystusowa pokora. Występują trzy zasadnicze rozumienia, które diametralnie różnią się od siebie.

Pierwsze z nich sprowadza się do życiowej obojętności i beznadziei. Człowiek wtedy właściwe do niczego nie dąży. Zarówno sprawy materialne jak i duchowe sytuują się poza kręgiem zainteresowań. Codzienna wegetacja. Jedno wielkie oczekiwanie, żeby to wszystko jak najszybciej się skończyło. Życie jawi się jako „choroba przenoszona drogą płciową”, której człowiek stał się niewinną ofiarą.

Druga interpretacja jest diametralnie inna. Tym razem „parcie na sukces” wyzwala potężne siły. Mania bycia wielkim staje się motorem wielorakich działań. Bycie kimś ważnym staje się życiowym celem. Niestety takie podejście przynosi ostatecznie opłakane skutki. Uzyskane stanowiska, tytuły lub duże pieniądze stają się powodem do wysokiego mniemania na swój temat. Liczą się tylko znajomości z ludźmi wysoko postawionymi w różnych strukturach. Ubożsi traktowani są z lekceważeniem, a nawet z pogardą. Osiągnięte sukcesy stają się materiałem, aby dawać innym do zrozumienia: „Jestem od ciebie lepszy”. Występuje nieustanne oczekiwanie, aby inni okazywali podziw i wdzięczność. Gdy ktoś nie zaspokaja tego głodu, wtedy pyszne ego „wielkiego człowieka” czuje się zranione i niedowartościowane. Inną odsłoną tej chorej megalomanii jest cierpienie, gdy pragnienia wielkości nie udało się przekuć na konkret. Przychodzi frustracja. Życie staje się jedną wielką pretensją do całego świata. Fundamentalnym błędem megalomana jest projekt życia, który oparty jest tylko na sobie. Bóg jest pominięty, co najwyżej stanowi przydatną dekorację lub użyteczne narzędzie.

Jezus, zapytany przez uczniów, kto jest największy w królestwie niebieskim, odpowiedział: „Zaprawdę powiadam wam: Jeśli się nie odmienicie i nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Kto się więc uniży jak to dziecko, ten jest największy w królestwie niebieskim” (Mt 18, 3n). Oto trzecia interpretacja, której autorem jest sam Chrystus. Jest to zaproszenie do wejścia na drogę wielkości, gdzie wzorem staje się dziecko. Trzeba dodać, że w tamtym czasie i kulturze dziecko darzono miłością, ale zarazem miało ono bezwzględnie słuchać i posłusznie wykonywać polecenia. W pewien sposób przypominało niewolnika. Stać się jak dziecko, to uznać się za niewolnika, który pokornie i ufnie przyjmuje to, co pan przekazuje. Zarazem dziecko w zdrowej rodzinie jest pewne siebie. Pewność ta nie jest jednak oparta na sobie, ale na fakcie obecności rodziców. Dziecko czuje się bezpieczne i silne, bo jest mama i tata, którzy obdarzają troskliwą miłością. Dzięki temu dziecko może prawidłowo rozwijać się. Dobrym obrazem jest tu drzewo. Dziecko tym lepiej wzrasta, im bardziej jest zakorzenione w miłości rodziców.

W królestwie niebieskim tym Panem jest Bóg, który obdarza bezinteresowną miłością. Jezus zaprasza, aby człowiek z zaangażowaniem wszedł na drogę, która prowadzi do wielkości. Jest to jednak możliwe tylko wtedy, gdy człowiek staje się pokornym niewolnikiem Boga. Wtedy Bóg Ojciec jako miłujący Pan może obdarzać łaskami. Człowiek tym bardziej wzrasta, im bardziej ukorzenia się w Bogu. Na tej drodze wszelkie ludzkie niedowartościowania przestają stanowić problem. Co więcej, dzięki pokorze, na przykład brak słusznej nagrody w pracy nie jest powodem zranienia lub oburzenia, ale wyzwala radość. Każde upokorzenie to świetna okazja, aby jeszcze bardziej ukorzenić się w glebie Bożej Miłości. Dumne „ego” by bez sensu cierpiało; pokorne „ja” ma okazję do smakowania szczęścia królestwa niebieskiego…

13 sierpnia 2013 (Mt 18, 1-5.10.12-14)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1809 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---