13 listopada 2023. Słowo na wspomnienie świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski w poniedziałek 32 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilia kard. Rysia
13 listopada 2023, Poniedziałek
Wspomnienie świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski
Poniedziałek XXXII tygodnia zwykłego (rok I; w Międzyrzeczu: Uroczystość świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski, patronów miasta; patron dnia: tu; inne oficjum: tu)
święci pustelnicy dziś wspominani: święci Benedykt, Jan, Mateusz, Izaak i Krystyn, pierwsi męczennicy Polski
polscy patroni i patronki dnia: święci Benedykt, Jan, Mateusz, Izaak i Krystyn, pierwsi męczennicy Polski
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia kard. Rysia
Czytania +
Czytania na poniedziałek 32 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (Mdr 1, 1-7)
Grzech zamyka drogę do mądrości
Czytanie z Księgi Mądrości
Umiłujcie sprawiedliwość, sędziowie ziemscy! Myślcie o Panu właściwie i szukajcie Go w prostocie serca! Daje się bowiem znaleźć tym, co Go nie wystawiają na próbę, objawia się takim, którym nie brak wiary w Niego.
Bo przewrotne myśli oddzielają od Boga, a Moc, gdy ją wystawiają na próbę, karci niemądrych. Mądrość nie wejdzie w duszę przewrotną, nie zamieszka w ciele uwikłanym w grzech. Święty Duch uczący karności ucieknie przed obłudą, odsunie się od niemądrych myśli, wypłoszy Go nadejście nieprawości.
Mądrość bowiem jest duchem miłującym ludzi, ale bluźniercy z powodu jego warg nie zostawi bez kary: ponieważ Bóg świadkiem jego nerek, prawdziwym stróżem jego serca, Tym, który słyszy mowę jego języka. Albowiem Duch Pański wypełnił zamieszkaną ziemię, Ten, który ogarnia wszystko, ma znajomość mowy.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 139 (138), 1b-3. 4-5. 7-8. 9-10. (R.: por. 24b))
Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną
Przenikasz i znasz mnie, Panie, *
Ty wiesz, kiedy siedzę i wstaję.
Z daleka spostrzegasz moje myśli, †
przyglądasz się, jak spoczywam i chodzę, *
i znasz wszystkie moje drogi.
Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną
Zanim słowo się znajdzie na moim języku, *
Ty, Panie, już znasz je w całości.
Ty ze wszystkich stron mnie ogarniasz *
i kładziesz na mnie swą rękę.
Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną
Gdzie ucieknę przed Duchem Twoim? *
Gdzie oddalę się od Twego oblicza?
Jeśli wstąpię do nieba, Ty tam jesteś, *
jesteś przy mnie, gdy położę się w Otchłani.
Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną
Gdybym wziął skrzydła jutrzenki, *
gdybym zamieszkał na krańcach morza,
tam również będzie mnie wiodła Twa ręka *
i podtrzyma mnie Twoja prawica.
Prowadź mnie, Panie, swą drogą odwieczną
Aklamacja (Por. Flp 2, 15d. 16a)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jawicie się jako źródło światła w świecie,
trzymając się mocno Słowa Życia.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 17, 1-6)
Obowiązek przebaczania
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus powiedział do swoich uczniów: «Niepodobna, żeby nie przyszły zgorszenia; lecz biada temu, przez którego przychodzą. Byłoby lepiej dla niego, gdyby kamień młyński zawieszono mu u szyi i wrzucono go w morze, niż żeby miał być powodem grzechu dla jednego z tych małych. Uważajcie na siebie!
Jeśli brat twój zawini, upomnij go; i jeśli będzie żałował, przebacz mu. I jeśliby siedem razy na dzień zawinił przeciw tobie i siedem razy zwrócił się do ciebie, mówiąc: „Żałuję tego”, przebacz mu».
Apostołowie prosili Pana: «Dodaj nam wiary».
Pan rzekł: «Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniem i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (32 poniedziałek zwykły, rok liturgiczny A II)
Wyzwalające przebaczenie
Nosimy w sobie głębokie poczucie sprawiedliwości. Otrzymanie raniącego ciosu generuje pragnienie adekwatnej odpowiedzi. Sumienie postrzega to jako dobry akt słusznego wymierzenia sprawiedliwości. Świat takich przeżyć uaktywnia się najpełniej wtedy, gdy krzywda spotyka bliską nam osobę, za którą czujemy się odpowiedzialni i której powinniśmy zagwarantować poczucie bezpieczeństwa. Niepodjęcie „krwawej zemsty” rodzi wręcz poczucie zdrady kochanego człowieka, który został skrzywdzony. W założeniu „zemsta bez przebaczenia” nie jest wyrządzaniem krzywdy, ale ukaraniem krzywdziciela oraz rekompensatą za poniesione straty moralne.
W świetle „logiki sprawiedliwości” chrześcijańskie przesłanie o przebaczeniu jest bardzo trudne do przyjęcia. Nawet gdy rozum zgodzi się, że „trzeba przebaczać”, wówczas w konkretnej sytuacji życiowej serce postawi mocny opór. Diabeł będzie przewrotnie utwierdzał w przekonaniu, że chrześcijańskie „przebacz” jest niedopuszczalnym „gwałtem na sumieniu”.
Nie jest przypadkiem, że Apostołowie po usłyszeniu od Jezusa, że trzeba zawsze przebaczać, wypowiedzieli prośbę: „Przymnóż nam wiary” (por. Łk 17, 1-6). Tak! Ewangeliczne wezwanie, żeby przebaczać nawet „siedem razy na dzień”, czyli za każdym razem, przekracza ludzkie możliwości, zwłaszcza w sytuacjach drastycznego zła. Dlatego Jezus zaprasza do postawy wiary, która jest swoistą „duchową trampoliną”. Poprzez wiarę otwieramy się na Boże łaski, które pozwalają nam przejść z „poziomu sprawiedliwości” na „poziom miłosierdzia”. Mistrz zapewnia: „Gdybyście mieli wiarę jak ziarnko gorczycy, powiedzielibyście tej morwie: „Wyrwij się z korzeniami i przesadź się w morze”, a byłaby wam posłuszna”. W przypadku doznanego zła bardzo ważne jest, aby w ramach tak rozumianej wiary wzbudzić w swoim sercu szczerą intencję: „Panie Jezu, pragnę być Tobie posłuszny. Skoro powiedziałeś, aby zawsze przebaczać, to tak uczynię. Choć nie rozumiem, to jednak ufam Tobie, że tak jest najlepiej”. Intencja posłuszeństwa jest swoistym „ziarnkiem gorczycy” i zielonym światłem”. Bóg może wtedy dokonywać wielkich rzeczy. Potężna jest moc posłuszeństwa.
Człowiek przyjmuje wtedy Ducha Świętego. Duch Święty z kolei udziela wewnętrznego światła, które pozwala dostrzec życiodajny sens przebaczenia. Dzięki Bożemu światłu wchodzimy na głębszy poziom świadomości. Wtedy staje się jasne to, co wcześniej pozostawało zakryte. Logika zimnej sprawiedliwości okazuje się być zgubną pokusą. Duch Święty pozwala dostrzec, że nie warto być „mścicielem”. Brak przebaczenia, nawet przy udanym „akcie zemsty”, zamiast dać trwałe szczęście, długofalowo jeszcze bardziej pogrąży w cierpieniu oraz nam i bliskim zaszkodzi.
Wobec takiej tragedii Duch Święty daje alternatywne rozwiązanie w postaci „logiki miłosierdzia”. Przebaczenie pozwala przyjąć do wnętrza Boga, który zaczyna dokonywać „operacji” wewnętrznego leczenia doznanych ran. Jednocześnie Bóg podsuwa zewnętrzne rozwiązania, które chronią przed diabelskimi pułapkami. Cechą tych pułapek jest to, że sprawiają wrażenie „aktów sprawiedliwości”, które dadzą nasycenie i ulgę. W rzeczywistości są to pomysły, które działają jak wyrafinowany narkotyk. Po ewentualnej uldze mściwego odreagowania wewnętrzne „nienasycenie” staje się jeszcze większe. Dla „uspokojenia” kolejna dawka zemsty staje się konieczna. O zgrozo! Człowiek niszczy siebie i staje się ciężarem dla tych, których chciał pomścić.
Przebaczenie chroni przed tym wszystkim. Dokonuje się cud. Bóg sprawia, że nawet po wielkiej krzywdzie człowiek może mieć pokój serca. Wzruszające są świadectwa ludzi, którzy zaufali Jezusowi i obrali drogę przebaczenia. Rodzice, którym skrzywdzono dzieci; kobiety, które zostały zgwałcone; małżonkowie, którzy dowiedzieli się o zdradzie; aktualni biedacy, których perfidnie oszukano. Są wolni, bez złości i nienawiści. Pośród tych, którzy nie przebaczyli, takich ludzi nie znajdziemy. Ulegli pokusie „sprawiedliwego nieprzebaczenia”. Po doznanym „wstępie piekielnym”, sami sobie zgotowali największe piekło w duszy. Wpadli w macki diabła, który uwielbia pastwić się nad skrzywdzonymi, aby jeszcze bardziej ich pogrążyć. Szczęśliwy i mądry człowiek, który posłusznie ufa Jezusowi we wszystkim. A zwłaszcza w temacie życiodajnego przebaczenia…
10 listopada 2014 (Łk 17, 1-6)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1171 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka