13 listopada 2025. Słowo na czwartek 32 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
13 listopada 2025, Czwartek
Czwartek XXXII tygodnia zwykłego (rok I) – wspomnienie świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski (w Międzyrzeczu: Uroczystość świętych Benedykta, Jana, Mateusza, Izaaka i Krystyna, pierwszych męczenników Polski, patronów miasta) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święci pustelnicy dziś wspominani: święci Benedykt, Jan, Mateusz, Izaak i Krystyn, pierwsi męczennicy Polski
polscy patroni i patronki dnia: święci Benedykt, Jan, Mateusz, Izaak i Krystyn, pierwsi męczennicy Polski
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na czwartek 32 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (Mdr 7, 22 – 8, 1)
Pochwała Mądrości
Czytanie z Księgi Mądrości
Jest w Mądrości duch rozumny, święty, jedyny, wieloraki, subtelny, rączy, przenikliwy, nieskalany, jasny, niezadający bólu, miłujący dobro, bystry, niepowstrzymany, dobroczynny, miłujący ludzi, mocny, niezawodny, beztroski, wszechmogący i wszystkowidzący, przenikający wszelkie duchy rozumne, czyste i najsubtelniejsze. Mądrość bowiem jest ruchliwsza od wszelkiego ruchu; przez wszystko przechodzi i przenika dzięki czystości.
Jest bowiem tchnieniem mocy Bożej i przeczystym wypływem chwały Wszechmocnego, dlatego nic skażonego do niej nie przylgnie. Jest bowiem odblaskiem wieczystej światłości, zwierciadłem bez skazy działania Boga, obrazem Jego dobroci.
Jedna jest, a wszystko może, pozostając sobą, wszystko odnawia, a przez pokolenia zstępując w dusze święte, kształtuje przyjaciół Bożych i proroków.
Bóg bowiem miłuje tylko tego, kto przebywa z Mądrością. Bo ona piękniejsza niż słońce i niż wszelki gwiazdozbiór. Porównana ze światłością – uzyska pierwszeństwo, po tamtej bowiem nastaje noc, a Mądrości zło nie przemoże.
Sięga potężnie od krańca do krańca i włada wszystkim z dobrocią.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 119 (118), 89-90. 91 i 130. 135 i 175 (R.: por. 89))
Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki
Twoje słowo, Panie, jest wieczne, *
niezmienne jak niebiosa.
Twoja wierność przez pokolenia, *
umocniłeś ziemię, by trwała.
Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki
Wszystko trwa do dzisiaj według Twych wyroków, *
bo wszelkie rzeczy Ci służą.
Poznanie Twoich słów oświeca *
i naucza niedoświadczonych.
Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki
Okaż Twemu słudze światłość swego oblicza *
i naucz mnie Twoich ustaw.
Niech żyje moja dusza i niech Ciebie chwali, *
niech mnie wspierają Twoje wyroki.
Słowo Twe, Panie, niezmienne na wieki
Aklamacja (J 15, 5ab)
Alleluja, alleluja, alleluja
Ja jestem krzewem winnym, a wy – latoroślami.
Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 17, 20-25)
Królestwo Boże jest pośród was
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus zapytany przez faryzeuszów, kiedy przyjdzie królestwo Boże, odpowiedział im: «Królestwo Boże nie przyjdzie w sposób dostrzegalny; i nie powiedzą: „Oto tu jest” albo: „Tam”. Oto bowiem królestwo Boże pośród was jest».
Do uczniów zaś rzekł: «Przyjdzie czas, kiedy zapragniecie ujrzeć choćby jeden z dni Syna Człowieczego, a nie zobaczycie. Powiedzą wam: „Oto tam” lub: „Oto tu”. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi. Bo jak błyskawica, gdy zabłyśnie, jaśnieje od jednego krańca widnokręgu aż do drugiego, tak będzie z Synem Człowieczym w dniu Jego.
Wpierw jednak musi wiele wycierpieć i być odrzuconym przez to pokolenie».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (32 czwartek zwykły, rok liturgiczny C I)
Miejsce… czas… czy serce?
„Tam najlepiej, gdzie nas nie ma”. To proste stwierdzenie trafnie opisuje świat wyobrażeń, w którym bywamy. Nosimy w sobie obrazy idealnych miejsc. A nawet jeśli ta przestrzeń nie jest precyzyjnie określona, pozostaje marzenie o jakimś innym uszczęśliwiającym świecie. Podobnie z czasem. U starszych osób występuje tendencja do idealizowania minionych chwil z przeszłości. U młodszych podróże w przyszłość mogą stanowić przedmiot codziennych fascynacji. Być w wymarzonej czasoprzestrzeni. Oto przymglony drogowskaz do szczęścia, który pojawia się w naszych myślach i uczuciach. Ale czy jego wskazania są wiarygodne?
Przyjrzyjmy się bliżej. Najpierw przypadek, gdy szczęście jest ściśle powiązane z fizyczną przestrzenią. To pokłosie starożytnej myśli greckiej, która wprowadziła pojęcie kosmosu jako estetycznie uporządkowanego świata. W tym świetle piękne miejsce staje się synonimem szczęścia. Jeśli zamieszkam w jakimś uroczym domku w górach lub nad morzem, to doświadczę raju na ziemi. Jeśli pojadę na pielgrzymkę do wymarzonego sanktuarium, to będzie cudnie. W tej logice nieakceptowane miejsce zamieszkania może stać się piekłem na ziemi. U niektórych osób poranne otwarcie oczu rodzi pragnienie jak najszybszego ich zamknięcia, aby nie patrzeć na znienawidzone ściany i domowe obejście.
W drugim przypadku dokonuje się mocne zespolenie szczęścia z określonym czasem w przeszłości lub w przyszłości. To wkład myśli biblijnej, która wniosła ideę historii zbawienia i pełni czasu. Wspomnienia wydarzeń lub obietnice stają się codziennym pokarmem. Całe dnie można spędzać na myśleniu o ukochanej osobie z dawnych lat. Ziarenko dawnej przyjemności rozrasta się w wyobraźni do wielkiego drzewa. Z kolei w odniesieniu do przyszłości, niektórzy są w stanie całymi miesiącami żyć perspektywą wspaniałych wakacji. Konsekwencją takiego podejścia jest często poczucie ciężaru chwili obecnej.
W Ewangelii Jezus przezwycięża myślenie wiążące szczęście ściśle z czasem i przestrzenią. Chrystus, zapytany o czas i miejsce nadejścia Królestwa Bożego, odpowiada: „Królestwo Boże nie przyjdzie dostrzegalnie”. (…) Powiedzą wam: „Oto tam” lub „Oto tu”. Nie chodźcie tam i nie biegnijcie za nimi” (Por. Łk 17,20-25). Królestwo Boże oznacza rzeczywistość, gdzie Miłujący Bóg jest najważniejszy. Można więc dokonać utożsamienia Bożego królestwa ze stanem największego szczęścia. Wypowiedź Jezusa wyraźnie pokazuje, żeby nie koncentrować się na zewnętrznych realiach. Nie jest istotna fizyczna przestrzeń lub historyczny czas. Wiele sytuacji życiowych potwierdza iluzoryczność takiego czasowo-przestrzennego marzycielstwa. Po okresie fascynacji nowością, nawet wymarzone domy w najpiękniejszych miejscach stają się niejednokrotnie świadkami przerażających tragedii i okrutnych zachowań. Długo oczekiwana chwila przeobraża się czasami w jedno wielkie rozczarowanie.
Dlaczego tak się dzieje? Pełne światło na sprawę rzuca Jezusowe zdanie: „Oto bowiem królestwo Boże jest pośród was”. Wypowiedź ta ustanawia zupełnie inny punkt odniesienia. Nie jest to już zewnętrzna przestrzeń lub czas, ale obecność Jezusa Chrystusa. Królestwo Boże jest tam, gdzie jest Chrystus. Najcenniejszą przestrzenią tej obecności jest serce. Nie jest najważniejsze, gdzie człowiek jest. Najważniejszy jest wewnętrzny stan człowieka. Szczęście człowieka zależy przede wszystkim od stanu wnętrza, a nie od zewnętrznych uwarunkowań. Można być nieszczęśliwym pośród najwspanialszego krajobrazu. Zarazem niektórzy smakowali szczęścia nawet w przerażających realiach obozu koncentracyjnego. Jeśli Jezus jest w sercu, wtedy człowiek jest szczęśliwy wszędzie i zawsze. Gdy tej obecności brak, wtedy każda zewnętrzna sytuacja staje się nieznośna.
Doprecyzujmy, że Jezus oczywiście nie dyskwalifikuje znaczenia miejsca i czasu. Ale te zewnętrzne uwarunkowania pełnią funkcję tylko pomocniczą. Mogą jedynie pełniej wydobyć na zewnątrz to, co jest we wnętrzu. Im więcej Boga w sercu, tym człowiek bardziej jest szczęśliwy tu i teraz…i na wieki…
14 listopada 2013 (Łk 17, 20-25)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1902 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ
Źródło: Remi Recław SJ
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
