14 stycznia 2022,

Piątek I tygodnia zwykłego, rok liturgiczny C, II (inne oficjum: tu)

● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homilie (~10-25′)
● Msze i nabożeństwa na żywo

+   Komplet Czytań – rozwiń

↑  Ewangelia (Mk 2, 1-12)

Chrystus ma władzę odpuszczania grzechów

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Gdy po pewnym czasie Jezus wrócił do Kafarnaum, posłyszano, że jest w domu. Zebrało się zatem tylu ludzi, że nawet przed drzwiami nie było miejsca, a On głosił im naukę.

I przyszli do Niego z paralitykiem, którego niosło czterech. Nie mogąc z powodu tłumu przynieść go do Niego, odkryli dach nad miejscem, gdzie Jezus się znajdował, i przez otwór spuścili nosze, na których leżał paralityk. Jezus, widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: «Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy».

A siedziało tam kilku uczonych w Piśmie, którzy myśleli w sercach swoich: «Czemu On tak mówi? On bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?»

Jezus poznał zaraz w swym duchu, że tak myślą, i rzekł do nich: «Czemu myśli te nurtują w waszych sercach? Cóż jest łatwiej: powiedzieć paralitykowi: Odpuszczone są twoje grzechy, czy też powiedzieć: Wstań, weź swoje nosze i chodź? Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów – rzekł do paralityka: Mówię ci: Wstań, weź swoje nosze i idź do swego domu!»

On wstał, wziął zaraz swoje nosze i wyszedł na oczach wszystkich. Zdumieli się wszyscy i wielbili Boga, mówiąc: «Nigdy jeszcze nie widzieliśmy czegoś podobnego».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Wiara i pomoc

        Wiara jednego człowieka może pomóc drugiemu człowiekowi. Wszyscy stanowimy zespół naczyń połączonych, gdyż niezależnie od wielorakich różnic, jesteśmy dziećmi tego samego Boga Ojca.

         W tym wzajemnym oddziaływaniu bezcenne jest wsparcie duchowe. Wspaniale mieć świadomość, że jest ktoś, kto na pewno dobrze mi życzy i chce zawsze dla mnie tego, co najlepsze. Co więcej, modlitwa zanoszona przez wierzącego ma moc wyjednać innemu wierzącemu lub niewierzącemu łaskę zerwania z grzechem. Grzech jest odwróceniem się od Boga, aby realizować własny projekt życia. Skutkiem tego jest choroba duszy, mająca wpływ także na ciało. Pojawia się konieczność uzdrowienia.

         W kontekście tego egzystencjalnego dramatu, w Ewangelii odnajdujemy wielkie źródło nadziei, która wsparta jest na Jezusie, w powiązaniu z prawdą o jedności międzyludzkiej. Otóż czterech ludzi postanowiło przynieść pewnego paralityka do Jezusa, aby go uzdrowił. Gdy pojawiła się blokada w postaci zgromadzonego tłumu, wykazali się oni kreatywnym myśleniem, spuszczając sparaliżowanego przez otwór w dachu. Jezus „widząc ich wiarę, rzekł do paralityka: „Dziecko, odpuszczone są twoje grzechy” (por. Mk 2, 1-12). Paralityk odzyskał także zdrowie fizyczne. Tak więc wiara jednego człowieka, otwartego na Boże natchnienia i pomysły, przyczyniła się do tego, że drugi człowiek został uzdrowiony.

         Ten epizod może być pomocą, aby lepiej zrozumieć sens powołania pustelniczego. Dzisiejszy dzień jest świetną okazją do tego, gdyż w liturgii wspominamy św. Pawła z Teb, który uznawany jest za pierwszego chrześcijańskiego pustelnika. Żył on na przełomie III i IV wieku na pustyni egipskiej. W trakcie rekolekcji w tym „świętym pustelniczym miejscu” mogłem doświadczyć, jak wiara człowieka, który wiele wieków temu żył w całkowitej samotności, przynosi obecnie obfite owoce; sama wiara w ukryciu, bez żadnych zewnętrznych form nauczania. Zasadniczo byłem cały czas na pustynnym odludziu, w całkowitej samotności, pośród skał i piasków. Pozwoliło mi to głęboko „poczuć” realia, w których całe swe życie spędził św. Paweł Pustelnik. Teraz cały czas czerpię z prawd, które pozwoliły mi u „pustelniczych źródeł” uchwycić specyfikę bycia pustelnikiem.

         Gdy ostatniego dnia wyjeżdżałem, przy monasterze czekałem kilka godzin na jakiś „zbawienny pojazd” do pewnego innego miejsca na pustyni. Wtedy ujrzałem ogrom pielgrzymów, którzy tego dnia dotarli, aby otrzymać błogosławieństwo od św. Pawła. Uświadomiłem sobie niesamowitą prawdę. Dzięki temu, że kiedyś pewien pustelnik trwał w samotności przed Bogiem, teraz tłumy ludzi ciągną z miast i wiosek na pustynię, aby spotkać się z Bogiem i doświadczyć Jego uzdrawiającej mocy. Tak! Jezus widział wiarę św. Pawła, przeżywaną w ukryciu, i teraz wzbudza w ludzkich sercach duchowe pragnienia. Mnie też obdarzył takim pragnieniem i łaską uzdrowienia z paraliżu.

         Obok wiary warto dostrzec także „pustelniczą pomysłowość” na wzór tej, którą zaprezentowali przyjaciele ewangelicznego paralityka. Świat, podobnie jak ewangeliczny tłum, utrudnia dotarcie do Jezusa. Co w takim razie zrobić? Trzeba po prostu znaleźć sposób, aby odejść od świata i zacząć żyć w samotności, w bezpośredniej bliskości Boga. Pustelnia jest takim „Bożym pomysłem”, który na zasadzie „ewangelicznego otworu w dachu” pozwala „obejść” „światowe blokady” i trwać przy Jezusie. W odpowiedzi na tę pustelniczą obecność wiary, Jezus udziela ludziom w świecie potrzebnych łask. Bez zewnętrznej ewangelizacji i bezpośredniego kontaktu, Jezus uzdrawia także na mocy wiary pustelników, którzy w poczuciu swej ogromnej nędzy trwają samotnie tylko przed Bogiem.

         Najbardziej skuteczne dla czyjegoś uzdrowienia z grzechu nie jest „moje” ludzkie działanie, ale „moje” trwanie przed Bogiem. Dzieje się tak, gdyż człowieka z grzechu nie uzdrawia drugi człowiek, ale tylko Jezus, który jest Bogiem. Im bardziej jesteśmy zjednoczeni z Bogiem, tym bardziej Bóg może poprzez nas uzdrawiać innych.

         Św. Pawle, dziękujemy za Twą wiarę i pomysłowość… Św. Pawle, módl się za nami.

15 stycznia 2016 (Mk 2, 1-12)

Powyższe rozważanie w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.

↑   Komentarze video

Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):

↑   Dobra Homilia

Najbardziej aktualna albo dzisiejsza (jeśli jest dostępna) homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′).

↑   Msza z Różańcem w Sanktuarium

Transmisja na żywo wieczornej Mszy Świętej w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi o godzinie 18:00, poprzedzonej Różańcem o 17:30.
Dostępne homilie i transmisje mszy z Abp Rysiem – TUTAJ.

Piątek, 14 stycznia 2022, transmisja z Sanktuarium: 17:30 – różaniec, 18:00 msza święta.

Rok Świętej Rodziny

---

Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl