14 maja 2023. Słowo na 6 Niedzielę wielkanocną w roku A. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
Dziś VI niedziela wielkanocna a w kolejną niedzielę w Polsce zamiast VII niedzieli wielkanocnej będziemy obchodzić uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, dlatego dzisiaj (na terenie Polski) można zastąpić dzisiejsze drugie czytanie i Ewangelię tymi z VII Niedzieli Wielkanocnej (TUTAJ).
14 maja 2023, Niedziela
VI Niedziela Okresu Wielkanocnego (rok A) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania i aklamacja przed Ewangelią +
Czytania na 6 Niedzielę Wielkanocną w roku A
1. czytanie (Dz 8, 5-8. 14-17)
Apostołowie nakładali ręce, a wierni otrzymywali Ducha Świętego
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Filip przybył do miasta Samarii i głosił im Chrystusa. Tłumy słuchały z uwagą i skupieniem słów Filipa, ponieważ widziały znaki, które czynił. Z wielu bowiem opętanych wychodziły z donośnym krzykiem duchy nieczyste, wielu też sparaliżowanych i chromych zostało uzdrowionych. Wielka zaś radość zapanowała w tym mieście.
Kiedy apostołowie w Jerozolimie dowiedzieli się, że Samaria przyjęła słowo Boże, wysłali do niej Piotra i Jana, którzy przyszli i modlili się za nich, aby mogli otrzymać Ducha Świętego. Bo na żadnego z nich jeszcze nie zstąpił. Byli jedynie ochrzczeni w imię Pana Jezusa. Wtedy więc nakładali apostołowie na nich ręce, a oni otrzymywali Ducha Świętego.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 66 (65), 1b-3a. 4-5. 6-7a. 16 i 20 (R.: por. 1b))
Niech cała ziemia chwali swego Pana
albo: Alleluja
Z radością sławcie Boga, wszystkie ziemie, *
opiewajcie chwałę Jego imienia,
cześć Mu wspaniałą oddajcie. *
Powiedzcie Bogu: «Jak zadziwiające są Twe dzieła!
Niech cała ziemia chwali swego Pana
albo: Alleluja
Niechaj Cię wielbi cała ziemia i niechaj śpiewa Tobie, *
niech Twoje imię opiewa».
Przyjdźcie i patrzcie na dzieła Boga, *
zadziwiających rzeczy dokonał wśród ludzi!
Niech cała ziemia chwali swego Pana
albo: Alleluja
Morze na suchy ląd zamienił, *
pieszo przeszli przez rzekę.
Nim się przeto radujmy! *
Jego potęga włada na wieki.
Niech cała ziemia chwali swego Pana
albo: Alleluja
Przyjdźcie i słuchajcie mnie wszyscy, †
którzy boicie się Boga, *
opowiem, co uczynił mej duszy.
Błogosławiony Bóg, który nie odepchnął mej prośby *
i nie oddalił ode mnie swej łaski.
Niech cała ziemia chwali swego Pana
albo: Alleluja
2. czytanie (1 P 3, 15-18)
Znaczenie śmierci Chrystusa
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła
Najdrożsi:
Pana Chrystusa uznajcie w sercach waszych za Świętego i bądźcie zawsze gotowi do obrony wobec każdego, kto domaga się od was uzasadnienia tej nadziei, która w was jest.
A z łagodnością i bojaźnią Bożą zachowujcie czyste sumienie, ażeby ci, którzy oczerniają wasze dobre postępowanie w Chrystusie, doznali zawstydzenia właśnie przez to, co wam oszczerczo zarzucają. Lepiej bowiem – jeżeli taka wola Boża – cierpieć, czyniąc dobrze, aniżeli źle czyniąc.
Chrystus bowiem również raz jeden umarł za grzechy, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was do Boga przyprowadzić; zabity wprawdzie na ciele, ale powołany do życia przez Ducha.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (J 14, 23)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jeśli Mnie kto miłuje, będzie zachowywał moją naukę,
a Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 14, 15-21)
Będę prosił Ojca, a da wam Ducha Prawdy
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Parakleta da wam, aby z wami był na zawsze – Ducha Prawdy, którego świat przyjąć nie może, ponieważ Go nie widzi ani nie zna. Ale wy Go znacie, ponieważ u was przebywa i w was będzie.
Nie zostawię was sierotami. Przyjdę do was. Jeszcze chwila, a świat nie będzie już Mnie widział. Ale wy Mnie widzicie; ponieważ Ja żyję, i wy żyć będziecie. W owym dniu poznacie, że Ja jestem w Ojcu moim, a wy we Mnie i Ja w was.
Kto ma przykazania moje i je zachowuje, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie».
Oto Słowo Pańskie.
Czytania alternatywne +
2 czytanie i Ewangelia z 7 Niedzieli Wielkanocnej w roku A
2. czytanie (1 P 4, 13-16)
Cierpienie dla imienia Chrystusa
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła
Najdrożsi:
Cieszcie się, im bardziej jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, abyście się cieszyli i radowali przy objawieniu się Jego chwały. Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch chwały, Boży Duch na was spoczywa.
Nikt jednak z was niech nie cierpi jako zabójca albo złodziej, albo złoczyńca, albo jako niepowołany nadzorca obcych dóbr. Jeżeli zaś cierpi jako chrześcijanin, niech się nie wstydzi, ale niech wychwala Boga w tym imieniu.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (J 14, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 17, 1-11a)
Ojcze, otocz swego Syna chwałą
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:
«Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.
Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie wpierw, zanim świat powstał.
Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś.
Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (6 niedziela wielkanocna (rok liturgiczny A II)
Duch Święty i przykazania
Na drogach umieszczone są drogowskazy oraz różne oznakowania. Jest to bezcenna pomoc, która pomaga prawidłowo poruszać się i chroni przed różnymi niebezpieczeństwami. Ten obrazek sytuacji drogowej stanowi bardzo dobrą metaforę życia ludzkiego. Można powiedzieć, że życie jest jedną wielką drogą. Niejednokrotnie pojawia się pytanie, jaki kierunek w danej sytuacji obrać; co można, a czego nie można robić? W tym poszukiwaniu, warto uświadomić sobie istnienie Jezusowych przykazań oraz miłości Ducha Świętego. To prawdziwie święte drogowskazy i oznakowania, które pomagają poruszać się po drodze życia zgodnie z Wolą Bożą. Pozostaje jednak wielka trudność właściwego „posługiwania się” tymi wskazaniami. Niestety, bardzo łatwo wpaść w dwa złudne uproszczenia. Wtedy zamiast dotrzeć do celu człowiek znajdzie się na bezdrożach lub po prostu nie tam, gdzie trzeba.
Pierwsze uproszczenie polega na sprowadzeniu wszystkiego jedynie do przykazań, które są postrzegane tylko jako formalne przepisy zakazowo-nakazowe. Nie ma tu miejsca na rozpatrywanie indywidualnych sytuacji. Na piedestale jest „myślenie sztampowe”, czyli raczej myślenia nie ma; w praktyce obowiązuje realizacja otrzymanego wdrukowania „dobrego postępowania”. Przykazania zostają utożsamione z zestawem „zimnych” reguł, które trzeba niewolniczo przestrzegać. Nie ma tu miejsca na przykazania rozumiane jako „wcielenie miłości”. Powoływanie się na Ducha Świętego, z założenia, traktowane jest jako wysoce podejrzane. Duch Święty funkcjonuje w tej postawie jako „puste pojęcie”, którego w konkretnych zachowaniach i decyzjach nie bierze się pod uwagę.
Druga redukcja jest wyrazem przeciwstawnej postawy. Tym razem odniesienie do Ducha Świętego zajmuje centralne miejsce. Często padają słowa: „Pan mi powiedział”. Silny akcent pada na konieczność „żywego rozeznawania” każdej sytuacji życiowej. Przykazania zyskują w praktyce negatywny status, jako abstrakcyjne zasady. Wysokie notowania ma postawa miłości, która wszystko usprawiedliwia. Miłość i Duch Święty są tu jednak rozumiane zasadniczo tylko jako „dobre uczucia i emocje”. Głos wnętrza staje się jedynym środkiem do odczytywania takiego „emocjonalnego” Ducha Świętego. Przykazania przeobrażają się w rozmazane widoki na horyzoncie lub w uciążliwe ograniczenia, które należy przezwyciężyć na drodze do wewnętrznej wolności.
Niestety te dwie postawy są sprzeczne z nauką Jezusa. Chrystus bardzo mocno wskazuje na ścisły związek miłości, przykazań i Ducha Świętego. Będziemy poruszać się prawidłową drogą życiową, jeżeli te trzy rzeczywistości będą stanowiły spójną jedność w całokształcie przeżyć i myśli. „Jeżeli Mnie miłujecie, będziecie zachowywać moje przykazania. Ja zaś będę prosił Ojca, a innego Pocieszyciela da wam, aby z wami był na zawsze, Ducha Prawdy” (J 14, 15-17).
Na podstawie tej wypowiedzi, warto wyróżnić trzy etapy w odczytywaniu właściwego postępowania w życiu. Najpierw bardzo ważne jest, aby wyzwolić w sumieniu szczere pragnienie miłości. Chodzi o wypływającą z głębi serca szczerą motywację, która jest wołaniem: „Pragnę kochać”. W grę wchodzi jedynie czysta intencja. Drugim etapem jest spojrzenie na Jezusowe przykazania jako najwyższe kryterium dobra i zła. Chodzi o całokształt nauczania, zapisany w Piśmie Świętym. Oczywiście fundamentem jest Dziesięć przykazań. Szczególne światło płynie ze słowa Jezusa, które zapisane jest w Ewangelii. Troska o respektowanie Ewangelii otwiera serce na obecność Ducha Świętego, którego na prośbę Jezusa udziela Bóg Ojciec. Jest to trzeci etap, gdzie Duch Święty, jako Pocieszyciel i Dawca Prawdy, sprawia, że przykazania są właściwie interpretowane w konkretnej sytuacji. Ta sama ogólna zasada często może być bowiem różnie realizowana, w zależności od zewnętrznych uwarunkowań i wewnętrznego stanu człowieka.
Duch Święty daje doświadczenie wewnętrznego pokoju i radosne przekonanie o byciu na drodze Prawdy. Jest to głębokie przekonanie w sumieniu, które w zgodzie z przykazaniami prawidłowo odzwierciedla Wolę Boga.
25 maja 2014 (J 14, 15-21)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 988 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.
Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka