14 sierpnia 2023, Poniedziałek

Wspomnienie św. Maksymiliana Marii Kolbego, kapłana i męczennika
Poniedziałek XIX tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu

Czytania i aklamacja przed Ewangelią    +

↑  Ewangelia (Mt 17, 22-27)

Podatek na świątynię

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Gdy Jezus przebywał w Galilei z uczniami, rzekł do nich: «Syn Człowieczy będzie wydany w ręce ludzi. Oni zabiją Go, ale trzeciego dnia zmartwychwstanie». I bardzo się zasmucili.

Gdy przyszli do Kafarnaum, przystąpili do Piotra poborcy didrachmy z zapytaniem: «Wasz Nauczyciel nie płaci didrachmy?» Odpowiedział: «Tak».

Gdy wszedł do domu, Jezus uprzedził go, mówiąc: «Szymonie, jak ci się zdaje: Od kogo królowie ziemscy pobierają daniny lub podatki? Od synów swoich czy od obcych?»

Gdy Piotr powiedział: «Od obcych», Jezus mu rzekł: «A zatem synowie są wolni. Żebyśmy jednak nie dali im powodu do zgorszenia, idź nad jezioro i zarzuć wędkę. Weź pierwszą złowioną rybę, a gdy otworzysz jej pyszczek, znajdziesz statera. Weź go i daj im za Mnie i za siebie».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (19 poniedziałek zwykły, rok liturgiczny C I)

Jaką decyzję podjąć?

„Zrobić to czy nie?”. Niektóre decyzje są bardzo trudne. W ich podjęciu ważną rolę odgrywa relacja pomiędzy wartością danego czynu i sposobem jego postrzegania przez drugiego człowieka. Wartość wskazuje, czy jakieś zachowanie wedle przykazań Bożych jest dobre czy też złe. Jednocześnie często występuje presja ludzkiej opinii. Warto wyróżnić trzy charakterystyczne przypadki.

Pierwsza grupa to czyny dobre, ale postrzegane przez niektórych ludzi jako złe. Presja opinii może być wielka. Istnieje wtedy pokusa, aby zrezygnować nawet z wielkiego dobra w imię zachowania dobrej opinii. Nieraz w pracy spotyka kogoś jawna niesprawiedliwość. Niestety, nikt nie staje w słusznej obronie poszkodowanego, aby samemu nie zyskać „złej etykietki” i nie ponieść przykrych konsekwencji. Jezus swym postępowaniem wskazuje, że nie jest to właściwa droga. Orędzie, które głosił, nie podobało się uczonym w Piśmie i arcykapłanom. Zyskał zdecydowanie negatywną opinię we wpływowych środowiskach religijnych. Ale nie zrezygnował z głoszenia Prawdy, nawet za cenę umierania na krzyżu w opinii największego złoczyńcy i bluźniercy.

Następnie bardzo ponętnie wyglądają czyny, które wprawdzie obiektywnie są złe, ale tym razem odbierane są w danym środowisku jako dobre. Jest to wielka pokusa dla tych, dla których liczy się przede wszystkim posiadanie dobrej opinii w oczach innych ludzi. Taka płytka chęć przypodobania się komuś. Głos Boży i w konsekwencji głos sumienia odchodzą tu na dalszy plan. Na przykład znajomy będący w małżeństwie ewidentnie postępuje źle i winny jest rozpadającego się związku. Zamiast powiedzieć trudną prawdę, pojawia się przymilne przyklaskiwanie złemu zachowaniu. Uczeń Chrystusa nigdy nie może wejść na taką drogę. Powinien jasno powiedzieć: robisz źle, krzywdzisz współmałżonka. Nawet gdyby człowiek stał się wychwalanym bohaterem, w oczach Bożych wchodzi na drogę grzechu, gdy łamie przykazania moralne. Dla Jezusa najważniejszym motywem działania i mówienia nigdy nie była opinia ludzka, ale wola Ojca w Niebie.

Wreszcie trzeci rodzaj decyzji. W pewien sposób najtrudniejszy i najbardziej subtelny. Tym razem chodzi o czyny, które są dobre same w sobie. Takim czynem może być słuszne zrobienie czegoś lub w pełni właściwe niepodjęcie czegoś. Jednakże ze względu na odmienny sposób patrzenia drugiego człowieka, postępuje się zgodnie z jego, a nie własnym poglądem. Celem jest to, aby swym postępowaniem nie zgorszyć drugiego człowieka. Nie jest to lęk przed negatywną opinią, ale troska o zyskanie większego dobra lub uniknięcie większego zła. W Ewangelii jest fragment, gdy poborcy podatkowi oskarżają Jezusa, że nie płaci dwudrachmy, czyli obowiązkowego podatku na utrzymanie świątyni jerozolimskiej (Por. Mt 17, 22-27). Jezus rzeczywiście nie uiszcza tego podatku, ale jako Syn Boży nie jest zobowiązany w sumieniu płacić na świątynię swego Ojca. Poborcy podatkowi tej duchowej prawdy jednak nie byli w stanie zrozumieć. Dlatego po otrzymanym zarzucie Jezus każe Piotrowi zapłacić wymaganą prawem sumę, podając bardzo ważną argumentację: „Żebyśmy jednak nie dali powodu do zgorszenia …daj im za Mnie i za siebie”. Niezapłacenie było czymś właściwym, ale zapłacenie stanowiło jeszcze większe dobro. W tym sensie można np. przyjmować Komunię Świętą na stojąco. Ale jeżeli gdzieś w parafii wszyscy ludzie nabożnie przyjmują na klęcząco, to należy uczynić podobnie, aby uniknąć ewentualnego zgorszenia. Niektórzy mogliby potraktować postawę stojącą jako bolesny brak szacunku do Jezusa, który przychodzi w Komunii świętej.

Panie, niech nasze decyzje i zachowania zawsze jak najlepiej prowadzą do Nieba.

12 sierpnia 2013 (Mt 17, 22-27)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1080 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu  (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---