15 listopada 2025. Słowo na sobotę 32 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
15 listopada 2025, Sobota
Sobota XXXII tygodnia zwykłego (rok I) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
święty pustelnik dziś wspominany: święty Dydak z Alcali, zakonnik
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na sobotę 32 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (Mdr 18, 14-16; 19, 6-9)
Medytacja o nocy paschalnej
Czytanie z Księgi Mądrości
Gdy głęboka cisza ogarniała wszystko, a noc w swoim biegu dosięgała połowy, wszechmocne Twe słowo z nieba, z królewskiej stolicy, jak srogi wojownik runęło pośrodku zatraconej ziemi, jako miecz ostry niosąc Twój nieodwołalny rozkaz. I stanąwszy, napełniło wszystko śmiercią; nieba dotykało, a zstąpiło na ziemię.
Całe stworzenie znów w swej naturze podlegało przekształceniu, powolne Twoim rozkazom, by dzieci Twe zachować bez szkody.
Obłok ocieniający obóz i suchy ląd ujrzano, jak się wynurzał z wody poprzednio stojącej: droga bez przeszkód – Morze Czerwone i pole zielone – z burzliwej głębiny. Przeszli tędy wszyscy, których chroniła Twa ręka, ujrzawszy cuda godne podziwu. Byli jak konie na pastwisku i jak baranki brykali, wielbiąc Ciebie, Panie, który ich wybawiłeś.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 105 (104), 2-3. 36-37. 42-43 (R.: por. 5a))
Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał
albo: Alleluja
Śpiewajcie i grajcie Mu psalmy, *
rozgłaszajcie wszystkie Jego cuda.
Szczyćcie się Jego świętym imieniem, *
niech się weseli serce szukających Pana.
Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał
albo: Alleluja
Pobił wszystkich pierworodnych ich kraju, *
cały kwiat ich potęgi.
A lud swój wyprowadził ze srebrem i złotem *
i nikt nie był słaby w jego pokoleniach.
Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał
albo: Alleluja
Pamiętał bowiem o swym świętym słowie *
danym Abrahamowi, swojemu słudze.
I wyprowadził lud swój wśród radości, *
z weselem swoich wybranych.
Wspomnijcie cuda, które Pan Bóg zdziałał
albo: Alleluja
Aklamacja (Por. 2 Tes 2, 14)
Alleluja, alleluja, alleluja
Bóg wezwał nas przez Ewangelię,
abyśmy dostąpili chwały Pana naszego, Jezusa Chrystusa.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 18, 1-8)
Wytrwałość w modlitwie
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus opowiedział swoim uczniom przypowieść o tym, że zawsze powinni się modlić i nie ustawać: «W pewnym mieście żył sędzia, który Boga się nie bał i nie liczył się z ludźmi.
W tym samym mieście żyła wdowa, która przychodziła do niego z prośbą: „Obroń mnie przed moim przeciwnikiem!” Przez pewien czas nie chciał; lecz potem rzekł do siebie: „Chociaż Boga się nie boję ani z ludźmi się nie liczę, to jednak, ponieważ naprzykrza mi się ta wdowa, wezmę ją w obronę, żeby nie nachodziła mnie bez końca i nie zadręczała mnie”».
I Pan dodał: «Słuchajcie, co mówi ten niesprawiedliwy sędzia. A Bóg, czyż nie weźmie w obronę swoich wybranych, którzy dniem i nocą wołają do Niego, i czy będzie zwlekał w ich sprawie? Powiadam wam, że prędko weźmie ich w obronę. Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?»
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (32 sobota zwykła, rok liturgiczny C I)
Wyzwalająca moc świadomej modlitwy
Mamy w sobie coś niepowtarzalnego. Oprócz nas, ludzi, nic w świecie przyrody już tego nie posiada. A cóż to takiego? Świadomość istnienia! To unikatowy dar, ale może być zaprzepaszczony. Niestety bardzo łatwo wpadamy w pułapkę zamkniętego świata własnych myśli. Zniewalające więzienie. Człowiek staje się wtedy hermetyczną „wieżą z kości słoniowej”. Taki stan odizolowuje od zewnętrznej rzeczywistości. Iluzje zaczynają ogarniać swymi mackami. Smutny proces alienacji. Pomiędzy człowiekiem „odpływającym w myśli” i otaczającym światem powstaje coraz bardziej nieprzekraczalna przepaść. Żywy Bóg i rzeczywiści ludzie są uśmiercani.
Ale powołaniem świadomości nie jest izolacja, lecz odkrywanie istnienia i doświadczanie zjednoczenia. Oto właściwa droga! Warto wyróżnić tu trzy zasadnicze rodzaje istnienia: istnienie Boga, istnienie siebie samego oraz istnienie zewnętrznego świata osób i rzeczy. Zdrowo otwarta świadomość nie jest pysznym „stwórcą swego świata”, ale pokornym odkrywcą Boga i Jego dzieł. Ważne jednak, aby przygody ze świadomością nie rozpoczynać od zawołania „ja jestem”. To grozi pułapką pozostania we własnym świecie myśli. W tym świetle Jezus ostrzegająco pyta: „Czy jednak Syn Człowieczy znajdzie wiarę na ziemi, gdy przyjdzie?” (Łk 18, 8) Tak! Dla wierzącego zdecydowanie pierwszym krokiem jest uświadomienie sobie realnej obecności Boga w Jezusie Chrystusie. Wszak On sam zapewnił, że pozostanie z nami aż do skończenia świata. Tak rodzi się autentyczna modlitwa.
Tu warto dostrzec pewną pokusę. Otóż modlitwa może stać się bezmyślnym zestawem modlitewnych formuł. To bardzo niebezpieczna sytuacja. Z horyzontu znika bowiem prawdziwie istniejący Żywy Bóg. Pozostaje jedynie człowiek, który „trzyma narzędzie” wypowiadanych słów. Przypomina to zwykłe, bezmyślne kopanie ziemi szpadlem, bez żadnej głębszej świadomości. Taka modlitwa zamiast wyzwalać, prowadzi do osamotnienia. Takie otępiające osamotnienie polega zaś na przeżywaniu świata jedynie jako zestawu rzeczy. Nawet Bóg i inni ludzie stają się tylko kolejnymi puzzlami w tworzonej układance. Recytowanie modlitw bez świadomości staje się coraz bardziej nieznośnym ciężarem. Człowiek zachowuje się jak bezmyślnie stukająca maszyna. Dlatego obecność świadomości jest niezbędna w modlitwie. Na czym to polega?
Przede wszystkim na początku trzeba zatrzymać się i uświadomić sobie obecność Bożą. Rewelacyjny fakt polega na tym, że nie staję wobec pustki, ale wobec Nieskończenie Miłującego Istnienia. Świadomość obecności miłującego Jezusa otwiera drogę do nawiązania dialogu. Dialog zaś polega na kontakcie ze sobą dwóch osób. Najważniejsza jest tutaj świadomość, że Bóg jest rzeczywiście ze mną i przy mnie. Wypowiadane słowa nie padają w próżnię, ale w Ocean istnienia. Brak zmysłowych odczuć obecności wcale nie świadczy o braku rzeczywistej obecności.
Ale człowiek nie jest czystym duchem, tylko istotą duchowo-cielesną. Dlatego bezcenną pomocą są konkretne fizyczne znaki tej Bożej obecności, na przykład w postaci krzyża lub ikony. Ten materialny znak staje się niejako drzwiami, które pozwalają wejść do świata Bożego istnienia. Pięknie odzwierciedla to tradycja rozumienia ikony w chrześcijaństwie wschodnim. Ikona nie jest tu traktowana jako zwykły obraz. Ikona jest przestrzenią realnego uobecniania się Boga. Powoduje ona budzenie się w człowieku świadomości Boga, który w sposób jak najbardziej rzeczywisty jest obecny. W rezultacie dokonuje się autentyczne spotkanie dwóch istnień: Bożego i mojego. Trwanie bez słów lub wypowiadanie słów na modlitwie zyskuje wówczas zupełnie nowy wymiar. Cisza i słowa przestają być mechanicznymi sztychami szpadla; cisza i słowa zyskują status „twarzy Boga”. Świadomość jest wtedy otwieraniem się na dar Obecności Ty. Rodzi się głęboka modlitwa. Zamiast alienacji dokonuje się coraz głębsze doświadczenie jedności z Bogiem, samym sobą i otaczającym światem osób i rzeczy.
Panie, chroń nas przed bezmyślnym klepaniem modlitw. Panie, udzielaj nam daru coraz bardziej miłującej świadomości i świadomej miłości…
16 listopada 2013 (Łk 18, 1-8)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1904 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka
