16 października 2024. Słowo na środę 28 tygodnia zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
16 października 2024, Środa
w RP: Święto Papieża Jana Pawła II
Środa XXVIII tygodnia zwykłego (rok II) – patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polski patron dnia: błogosławiony Józef Jankowski, kapłan i męczennik
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na środę 28 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny II)
1. czytanie (Ga 5, 18-25)
Uczynki ciała i owoce Ducha
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Galatów
Bracia:
Jeśli pozwolicie się prowadzić duchowi, nie będziecie podlegać Prawu.
Jest zaś rzeczą wiadomą, jakie uczynki rodzą się z ciała: nierząd, nieczystość, wyuzdanie, bałwochwalstwo, czary, nienawiść, spory, zawiść, gniewy, pogoń za zaszczytami, niezgoda, rozłamy, zazdrość, pijaństwo, hulanki i tym podobne. Co do nich zapowiadam wam, jak to już zapowiedziałem: ci, którzy się takich rzeczy dopuszczają, królestwa Bożego nie odziedziczą.
Owocem zaś Ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość, uprzejmość, dobroć, wierność, łagodność, opanowanie. Przeciw takim cnotom nie ma Prawa. A ci, którzy należą do Chrystusa Jezusa, ukrzyżowali ciało swoje z jego namiętnościami i pożądaniami. Mając życie od Ducha, do Ducha się też stosujmy.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 1, 1-2. 3. 4 i 6 (R.: por. J 8, 12))
Dasz światło życia idącym za Tobą
Szczęśliwy człowiek,
który nie idzie za radą występnych, †
nie wchodzi na drogę grzeszników *
i nie zasiada w gronie szyderców,
lecz w Prawie Pańskim upodobał sobie *
i rozmyśla nad nim dniem i nocą.
Dasz światło życia idącym za Tobą
On jest jak drzewo zasadzone nad płynącą wodą, *
które wydaje owoc w swoim czasie.
Liście jego nie więdną, *
a wszystko, co czyni, jest udane.
Dasz światło życia idącym za Tobą
Co innego grzesznicy: *
są jak plewa, którą wiatr rozmiata.
Albowiem droga sprawiedliwych jest Panu znana, *
a droga występnych zaginie.
Dasz światło życia idącym za Tobą
Aklamacja (Por. J 10, 27)
Alleluja, alleluja, alleluja
Moje owce słuchają mego głosu,
Ja znam je, a one idą za Mną.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Łk 11, 42-46)
Jezus piętnuje obłudę faryzeuszów
Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:
Jezus powiedział:
«Biada wam, faryzeuszom, bo dajecie dziesięcinę z mięty i ruty, i z wszelkiej jarzyny, a pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą. Tymczasem to należało czynić, i tamtego nie pomijać. Biada wam, faryzeuszom, bo lubicie pierwsze miejsce w synagogach i pozdrowienia na rynku. Biada wam, bo jesteście jak groby niewidoczne, po których ludzie bezwiednie przechodzą».
Wtedy odezwał się do Niego jeden z uczonych w Prawie: «Nauczycielu, słowami tymi także nam ubliżasz». On odparł: «I wam, uczonym w Prawie, biada! Bo nakładacie na ludzi ciężary nie do uniesienia, a sami nawet jednym palcem ciężarów tych nie dotykacie».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (28 środa zwykła, rok liturgiczny A II)
Jak być dobrym?
„W życiu nie można być za dobrym”. Nieraz padają tego typu stwierdzenia. Najczęściej przeniknięte są poczuciem rozczarowania i bolesnego zawodu. Wyświadczone dobro postrzegane jest jak kamień, który bezpowrotnie przepadł w wodę. Najbardziej przygnębiające są sytuacje, gdy dobroć zostaje najpierw egoistycznie wykorzystana, a następnym krokiem jest odpowiedź w postaci zła. Końcowe zło pozwala obdarowanemu zrealizować swe egoistyczne interesy, natomiast „naiwny obdarowujący” zostaje skrzywdzony, a nawet zniszczony.
Powierzchowna analiza prowadzi do wniosku, że „nie można przesadzać z dobrocią”. Nasuwa się nawet refleksja, że trzeba być złym, aby nie dać się naiwnie wykorzystać. Wielka szkoda, gdy na drodze życiowej człowieka, po smutnych doświadczeniach, dokonuje się dogłębna reorientacja, w wyniku której pierwotna wielkoduszność zostaje zastąpiona przez zamknięcie się w obszarze własnych egoistycznych interesów. Przejście od jednej skrajności do drugiej jest oczywiście błędne, ale w takim zachowaniu występuje pewna słuszna intuicja. Chodzi o dostrzeżenie faktu, że „nadmierna dobroć” powoduje często moralną deprawację, zamiast oczekiwanego duchowego wzrostu. Klasycznym przykładem tego są rozkapryszone dzieci, a nawet dorośli.
Nie znaczy to jednak, że dobro należy zastąpić złem. Dla chrześcijanina sprawa jest absolutnie jasna i jednoznaczna. W każdej życiowej sytuacji należy czynić możliwie najwięcej dobra. Wolą Bożą jest, aby zawsze ofiarować jak najwięcej miłości. W tych stwierdzeniach nie ma krzty „bujania w obłokach”, ale jest to nauka wypływająca bezpośrednio z Ewangelii. Istotny problem nie sytuuje się bowiem na poziomie, czy warto być dobrym, ale dotyczy formy realizacji danego dobra. W wielu przypadkach błędem nie jest pragnienie dobroci, ale nieprawidłowy sposób wyrażania i realizowania tej dobroci. Efektem tej „pedagogicznej nieprawidłowości” są późniejsze niepotrzebne problemy, porażki i rozczarowania.
Bardzo ważne, aby prawidłowo zdefiniować życiową dobroć. W żaden sposób nie oznacza to „ckliwej” chęci przypodobania się. Dobroć jest tym, co obiektywnie pomaga człowiekowi rozwijać się na drodze człowieczeństwa. Jest to mądre działanie, które nie demoralizuje, ale wyzwala szlachetne zachowania. Maksymalna miłość stanowi „optimum dawania”, które znajduje się pomiędzy niedomiarem i nadmiarem. Gdy np. student nie posiada koniecznego minimum wiedzy, to wtedy profesor czyni dobrze, jest miłosierny, jeśli wstawia mu ocenę niedostateczną. Ocena dostateczna, „żeby być dobrym”, byłaby w rzeczywistości złem. Student zostałby skrzywdzony, gdyż nie zyskałby świadomości swego braku wiedzy i nie zostałby zmotywowany do solidnej pracy. Ponadto, zaistniałe braki stałyby się powodem późniejszego zła, np. w postaci błędów w procesie leczenia ze strony lekarza, który jako student medycyny nie opanował prawidłowo anatomii człowieka.
W Ewangelii warto przyjrzeć się postawie Jezusa wobec faryzeuszy i uczonych w Piśmie. Nie ma tu „słodkich serdeczności”, ale jest nadzwyczaj „twarda mowa”. W jednym z fragmentów znajdujemy cały zestaw surowych „biada” (por. Łk 11, 42-46). Sformułowania te raczej nie przypominają pełnych ciepła słów kierowanych do biednych ludzi. Nie oznacza to, że Jezus był zły dla faryzeuszy, zaś dobry dla biedaków. Mistrz w każdej sytuacji prezentował absolutny szczyt miłości. W przypadku uczonych w Piśmie potrzebna była reprymenda w postaci „mocnego biada”. „Cukierkowate” zachęcanie do przemiany zostałoby totalnie zignorowane i tak naprawdę byłoby krzywdzącym brakiem miłosierdzia. Konkretne unaocznienie faktu: „pomijacie sprawiedliwość i miłość Bożą”, stanowiło pełną dobroci demaskację obłudy. Dzięki takiej formie miłości Jezus stwarzał uczonym w Piśmie maksymalną szansę, aby dostrzegli prawdę i się nawrócili.
Tak więc w żaden sposób nie można powiedzieć, że Jezus dla ubogich był dobry, a wobec uczonych prezentował postawę zła. Jezus zawsze był dobry i pełen miłosierdzia. Zarazem w każdej sytuacji dobierał optymalny rodzaj słów i uczynków, aby najmądrzej wyrazić miłość. Panie Jezu, prowadź nas nieustannie drogą dobra, właściwie odczytywanego i realizowanego.
15 października 2014 (Łk 11, 42-46)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1509 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka