Słowo na 17 marca 2022. Nowenna Pompejańska o ustanie wojny. Помпейська дев’ятниця на кінець війни. Msza z różańcem online. Ewangelia z rozważaniem Ojca Pustelnika


17 marca 2022, Czwartek

Czwartek II tygodnia Wielkiego Postu; rok C, II (inne oficjum: tu)

● Ewangelia
● Rozważanie (~2-3′)
● Komentarze (~3-7′)
● Homila (~10-25′)

● Msza i różaniec

+   Komplet Czytań – rozwiń

  Ewangelia (Łk 16, 19-31)


Przypowieść o Łazarzu i bogaczu

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:


Jezus powiedział do faryzeuszów:

«Żył pewien człowiek bogaty, który ubierał się w purpurę i bisior i dzień w dzień ucztował wystawnie. U bramy jego pałacu leżał żebrak pokryty wrzodami, imieniem Łazarz. Pragnął on nasycić się odpadkami ze stołu bogacza. A także psy przychodziły i lizały jego wrzody.

Umarł żebrak i aniołowie zanieśli go na łono Abrahama. Umarł także bogacz i został pogrzebany.

Gdy cierpiąc męki w Otchłani, podniósł oczy, ujrzał z daleka Abrahama i Łazarza na jego łonie. I zawołał: „Ojcze Abrahamie, ulituj się nade mną i przyślij Łazarza, aby koniec swego palca umoczył w wodzie i ochłodził mój język, bo strasznie cierpię w tym płomieniu”.

Lecz Abraham odrzekł: „Wspomnij, synu, że za życia otrzymałeś swoje dobra, a Łazarz w podobny sposób – niedolę; teraz on tu doznaje pociechy, a ty męki cierpisz. A ponadto między nami a wami zionie ogromna przepaść, tak że nikt, choćby chciał, stąd do was przejść nie może ani stamtąd nie przedostają się do nas”.

Tamten rzekł: „Proszę cię więc, ojcze, poślij go do domu mojego ojca. Mam bowiem pięciu braci: niech ich ostrzeże, żeby i oni nie przyszli na to miejsce męki”.

Lecz Abraham odparł: „Mają Mojżesza i Proroków, niechże ich słuchają!” „Nie, ojcze Abrahamie – odrzekł tamten – lecz gdyby ktoś z umarłych poszedł do nich, to się nawrócą”. Odpowiedział mu: „Jeśli Mojżesza i Proroków nie słuchają, to choćby ktoś z umarłych powstał, nie uwierzą”».

Oto Słowo Pańskie.


   Rozważanie Ojca Pustelnika


Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).



Mocne świadectwo Benedykta XVI


        Znamy ewangeliczną przypowieść o Łazarzu i bogaczu. Często rozumiana jest jako ostrzeżenie. Jeśli nie będziesz miłosierny, pójdziesz do piekła jak bogacz, który naszpikowany bogactwem nie chciał wesprzeć biedaka. W świetle Ewangelii, bogacz nie został skazany za posiadane bogactwo i odmowę pomocy. Łazarz nie otrzymał wiecznego szczęścia za to, że był biedny i poszkodowany. Istota problemu polegała na odniesieniu do Boga. Bogacz złożył całą ufność w posiadanych dobrach ziemskich. Tak był zajęty doczesnym rozkoszowaniem się, że nawet nie zobaczył cierpiącego człowieka. Łazarz natomiast w swej niedoli spoglądał ku Bogu. Od Niego oczekiwał wybawienia. Obecne w sercu pragnienie nie mogło być spełnione na ziemi. W wieczności, doświadczył wreszcie upragnionego nasycenia.

         Jezus Chrystus uwrażliwia nas, że życie nie kończy się na ciasnych granicach ziemskiego czasu i przestrzeni. Istnieje także życie wieczne, gdzie człowiek będzie szczęśliwy na tyle, na ile złożył ufność w Bogu. Jak tę prawdę przełożyć na doczesne rozwiązania?

         Bezcenną pomoc otrzymujemy poprzez świadectwo życia papieża Benedykta XVI. Po dogłębnie przemyślanej i przemodlonej decyzji, 28 lutego kończy sprawowanie papieskiej posługi. To historyczna decyzja. Uznając swe ograniczone siły fizyczne, rezygnuje. Nie złożył ufności w doczesnym bogactwie. Budował swe życie na Bogu i dzięki temu zyskał wewnętrzną wolność; dokładne zaprzeczenie postawy bogacza. Zarazem papieska rezygnacja nie jest egoistyczną formą ucieczki. Jak sam Papież mocno akcentuje, nie przechodzi do prywatnego życia. Pragnie nadal służyć Kościołowi, tylko w innej formie.

         Ludzkie siły pozwalają co najwyżej uporczywie trzymać się stanowiska lub zrezygnować na zasadzie opuszczenia lub pozostawienia. Tylko Bóg może dać człowiekowi mądrość i moc, aby zrezygnować i dalej trwać z niezmiennym zaangażowaniem serca. Zewnętrznie istnieje duża różnica między Benedyktem XVI i Łazarzem. Istotny jest stan wnętrza. W tym sensie, istnieje podobieństwo: doczesne ubóstwo, które poprzez ufność serca otwiera się na wieczne bogactwo życia w Bogu.

         Odważna decyzja Papieża pozwala uświadomić sobie cztery formy życia, z których dwie są właściwe, a dwie błędne. Najpierw życie aktywne. Pełniąc urząd, działał, ale było to działanie oparte na modlitwie. W ten sposób wskazał na egzystencjalną pustkę aktywizmu, bez boskiego fundamentu. Tak gromadził swe dobra bogacz. Rezygnując z urzędu, Benedykt XVI wszedł na drogę życia kontemplacyjnego. Podkreślił przy tym pragnienie poświęcenia się modlitwie i medytacji, aby trwać w głębokiej jedności z całym Kościołem. Tym razem Benedykt wskazał na pustkę odejścia od społeczeństwa, które jest tylko egoistyczną ucieczką dla własnego świętego spokoju.

         Aktywizm i izolacja, stan bez Boga. Obrazem tego jest życie bezimiennego bogacza. Działanie inspirowane modlitwą i życie kontemplacyjne, stan z Bogiem. Ilustruje to doczesne ubóstwo Łazarza, który w sercu stał się bogaty obecnością Boga. To droga, o której zaświadcza Benedykt.

         Nosząc imię mnicha Benedykta z Nursji, Papież poprzez swą historyczną decyzję dokonał potężnej medialnie katechezy o życiu kontemplacyjnym i pustelniczym. Dotąd koniec pontyfikatu był (z pewnymi wyjątkami) konsekwencją fizycznej śmierci papieża i jego przejścia do wieczności. Teraz jest koniec, ale nie ma fizycznej śmierci. Papież nadal żyje, ale wchodzi w życie ukryte przed światem. To swoista śmierć dla świata, aby kontemplacyjnie żyć w Bogu. Dla świata istnieje tylko zewnętrzne działanie lub jego brak. Benedykt XVI zaprosił do odkrycia sensu wewnętrznego, duchowego działania. Mnich, mniszka, pustelnik nie uciekają egoistycznie od ludzi w świecie. Papież podkreślił: „Nie porzucam krzyża, lecz pozostaję w nowy sposób przy ukrzyżowanym Panu”. Dla ludzi w Kościele i w świecie to wielkie zaproszenie do odkrywania życia w Bogu. Życie, które może przybrać formę działalności aktywnej lub kontemplacyjnej.

28 lutego 2013 (Łk 16, 19-31)



Powyższe rozważanie wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdziecie TUTAJ.



   Komentarze video

Zoom Mocnych w Duchu (~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (~5-7′). Poniżej wyłącznie aktualny odcinek, poprzednie dostępne są w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video):

Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu

Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka


   Dobra Homilia


Dzisiejsza albo najbardziej aktualna dostępna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):

Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka


   Msza z Różańcem


Msza Święta w Sanktuarium Najświętszego Imienia Jezus w Łodzi, poprzedzona Różańcem.
Od 1 marca do 24 kwietnia 2022 roku codziennie odmawiane są trzy części Różańca w ramach Nowenny Pompejańskiej w intencji szybkiego ustania wojny. Dwie części odmawiane są od 14:00 do 15:00, ostatnia część o dotychczasowej godzinie 17:30.

Czwartek, 17 marca 2022
, transmisja z Sanktuarium: 14:00 – nowenna, 17:30 – różaniec, 18:00 – msza święta.

Nowenna Pompejańska 17
Помпейська дев’ятниця на кінець війни
Źródło: Mocni w Duchu Live
Video nie działa? Sprawdź tu


Wszystkie nasze najnowsze artykuły możecie znaleźć na stronie głównej fioletowemirabelki.pl