Słowo-na-18-września-2023

Poniedziałek, 18 września 2023. Słowo na Święto świętego Stanisława Kostki. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilie kard. Rysia

Dziś w Polsce przypada święto świętego Stanisława Kostki, a w diecezji Płockiej, w Przasnyszu i w Drobinie obchodzona jest uroczystość i tam odczytywane są dwa czytania. Jezuici również obchodzą święto, ale z odrębnymi czytaniami. Natomiast w całej Polsce i u Jezuitów odczytywany jest ten sam fragment Ewangelii o odnalezieniu Jezusa w świątyni (Łk 2, 41-52).

18 września 2023, Poniedziałek

Święto świętego Stanisława Kostki (u Jezuitów: Święto; w diecezji Płockiej, w Przasnyszu i w Drobinie: Uroczystość) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
inni polscy patroni dnia: bł. Józef Kut, kapłan i męczennik

Czytania na Święto    +

Czytania na Uroczystość    +

Czytania u Jezuitów    +

  Ewangelia (Łk 2, 41-52)

Powinienem być w tym, co należy do mego Ojca

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Rodzice Jezusa chodzili co roku do Jeruzalem na Święto Paschy. Gdy miał lat dwanaście, udali się tam zwyczajem świątecznym. Kiedy wracali po skończonych uroczystościach, został młody Jezus w Jerozolimie, a tego nie zauważyli Jego Rodzice. Przypuszczając, że jest wśród pątników, uszli dzień drogi i szukali Go między krewnymi i znajomymi. Gdy Go nie znaleźli, wrócili do Jeruzalem, szukając Go.

Dopiero po trzech dniach odnaleźli Go w świątyni, gdzie siedział między nauczycielami, przysłuchiwał się im i zadawał pytania. Wszyscy zaś, którzy Go słuchali, byli zdumieni bystrością Jego umysłu i odpowiedziami.

Na ten widok zdziwili się bardzo, a Jego Matka rzekła do Niego: «Synu, czemu nam to uczyniłeś? Oto ojciec Twój i ja z bólem serca szukaliśmy Ciebie».

Lecz On im odpowiedział: «Czemu Mnie szukaliście? Czy nie wiedzieliście, że powinienem być w tym, co należy do mego Ojca?» Oni jednak nie zrozumieli tego, co im powiedział.

Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego chowała wiernie wszystkie te sprawy w swym sercu. Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi.

Oto Słowo Pańskie.

   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Święto świętego Stanisława Kostki, rok liturgiczny A II)

Erem-Maryi-Brama-Nieba-nagłówek-strony

W poszukiwaniu mądrości

„Lepiej być mądrym, aniżeli głupim”. Teoretycznie rzecz biorąc, trudno o bardziej oczywiste stwierdzenie. Jednak życie pokazuje, że w realiach „praktycznej” codzienności dominuje często zdecydowanie odmienne przesłanie: „Lepiej być głupim, aniżeli mądrym”.

Kto nie podejmie świadomego trudu, aby coraz sensowniej mówić i postępować, skazany jest na „spływanie” w strumieniu głupoty, niczym martwa ryba z nurtem rzeki. Mądrość wcale nie jest związana w sposób konieczny z wiekiem. Gdyby tak było, automatycznie w miarę upływu lat wszyscy ludzie, bez wyjątku, stawaliby się mądrzejsi. A przecież wcale tak nie jest. Cóż więc robić, aby wzrastać w mądrości?

Przede wszystkim trzeba najpierw doprecyzować, że istotą mądrości jest trwała zdolność podejmowania decyzji zgodnie z Wolą Bożą w bardzo różnorodnych sytuacjach życiowych. To zakłada umiejętność uprzedniego zdobycia oglądu sytuacji, ze wszystkich możliwych stron. Następnie cała sztuka polega na tym, aby jak najlepiej połączyć konkretną sytuację ze specyficznym sposobem myślenia i reagowania osób, które w niej uczestniczą. Mądra decyzja i postawa życiowa są wcieleniem miłości Boga i człowieka. Przy czym w poważniejszych sytuacjach, bardzo ważne jest rozróżnienie doraźnych efektów i skutków późniejszych, ostatecznych. „Himalaje mądrości” wyrażają się w tym, że nieraz najpierw konieczny jest efekt, który powierzchownie kojarzy się z głupotą i grzechem. Wtedy ludzie o płytkim myśleniu zawołają: „Na krzyż z nim”. Później jednak okaże się, że pozorna głupota była tylko niezbędnym etapem na drodze do mądrego rozwiązania i zwycięstwa.

Mądrość jest owocem ciężkiej i wytrwałej współpracy człowieka z Bogiem. Od strony ludzkiej fundamentem jest modlitwa o mądrość i metoda, która polega na nieustannym wyciąganiu wniosków z doświadczonych sytuacji. Wiele skarbów mądrości gromadzimy, gdy pokornie analizujemy przyczyny naszych porażek i sukcesów. Gdzie popełniłem błąd? Co najlepiej się sprawdziło? Owocem modlitwy i analizy powinno być układanie (przynajmniej w myślach) „scenariuszy” działań na przyszłość. Ponadto, każde konkretne zdarzenie pozwala odkryć i pogłębić ogólne prawa życiowe. W ten sposób po wcześniejszym błędzie, następnym razem jesteśmy już bardziej przygotowani. Brak modlitwy, analizy i wyciągania wniosków to wielkie marnotrawstwo.

Kto modli się i wyciąga wnioski, w miarę upływu czasu coraz bardziej wzrasta w mądrości. Z reguły ten cel jest podświadomie „jakoś” realizowany. Dlatego generalnie rzecz biorąc, im człowiek jest starszy, tym ma więcej życiowej mądrości. Zarazem, kto solidnie pracuje, już w młodym wieku może zyskać tyle, co inni dopiero po dziesiątkach lat „zbytniego nieprzemęczania się myśleniem”.

Oczywiście cały ten ludzki trud jest tylko formą stopniowego otwierania swego serca i umysłu na Mądrość, której ostatecznym dawcą jest sam Bóg. W Ewangelii znajdujemy piękne i „praktyczne” zdanie: „Jezus zaś czynił postępy w mądrości, w latach i w łasce u Boga i u ludzi” (Łk 2, 52). W Jezusie Boża Świętość doskonale przenika jego Człowieczeństwo. Świętość zaś jest oknem, poprzez które wnika do duszy człowieka Boża Mądrość. Niektórzy święci, jak patron dzisiejszego dnia, św. Stanisław Kostka, już w młodości zwracali uwagę dojrzałością wypowiadanych słów i podejmowanych decyzji. Było to możliwe dzięki temu, że poprzez święte życie wchłaniali w siebie promienie Bożej Mądrości.

To tłumaczy także, dlaczego niektórzy ludzie wchodząc w dorosłość „głupieją”. Niestety rezygnują z drogi świętości, w wyniku czego pogrążają się w ciemnościach głupoty. Im człowiek jest dalej od Boga, tym więcej głupot czyni i „wygaduje”. W swym mniemaniu jest „mędrcem”, a tak naprawdę w oczach Bożych jest głupcem, który zamknął się na światło Ducha Świętego. Panie, Ty sam widzisz jak w mej głupocie szukam Twojej Mądrości. Jako żebrak błagam Cię, każdego dnia udziel mi chociażby jeden promyk Twej Odwiecznej Mądrości…

18 września 2014 (Łk 2, 41-52)


   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

   Komentarze video

  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

   „Słowo na jutro” (~5-35′)

   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1115 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie

   Zoom (~2-3′)

  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu

   Zielone Pastwisko (~4-7′)

  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka

   Homilia (~9-29′)

  Dzisiejsze homilie księdza kardynała Grzegorza Rysia. Pierwsza wygłoszona została podczas sumy odpustowej w Uroczystość świętego Stanisława Kostki, patrona Archikatedry Łódzkiej, natomiast druga w parafii świętych Archaniołów Michała, Gabriela i Rafała w Aleksandrowie Łódzkim w intencji uczniów i nauczycieli z okazji 50-lecia Szkoły Podstawowej im. Janusza Korczaka w Rudzie Bugaj.

Homilia odpustowa
(Archikatedra Łódzka)
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka

Homilia (Aleksandrów Łódzki)
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka