19 października 2022, Środa

Środa XXIX tygodnia okresu zwykłego (rok II; inne oficjum: tu)

SPIS TREŚCI:

● Rozważanie z Eremu Maryi „Brama Nieba”

۰ Słowo na jutro (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania i aklamacja przed Ewangelią +

Czytania (rok liturgiczny II)

1. czytanie (Ef 3, 2-12)

Poganie są współuczestnikami obietnicy zbawienia

Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan

Bracia:

Słyszeliście przecież o udzieleniu przez Boga łaski danej mi dla was, że mianowicie przez objawienie oznajmiona mi została ta tajemnica, jaką pokrótce przedtem opisałem. Dlatego, czytając te słowa, możecie się przekonać o moim zrozumieniu tajemnicy Chrystusa. Nie była ona oznajmiona synom ludzkim w poprzednich pokoleniach, tak jak teraz została objawiona przez Ducha świętym Jego apostołom i prorokom, to znaczy, że poganie już są współdziedzicami i współczłonkami Ciała, i współuczestnikami obietnicy w Chrystusie Jezusie przez Ewangelię. Jej sługą stałem się z daru łaski Boga udzielonej mi przez działanie Jego potęgi.

Mnie, zgoła najmniejszemu ze wszystkich świętych, została dana ta łaska: ogłosić poganom jako Dobrą Nowinę niezgłębione bogactwo Chrystusa i wydobyć na światło, czym jest wykonanie tajemniczego planu, ukrytego przed wiekami w Bogu, Stwórcy wszechrzeczy. Przez to teraz wieloraka w przejawach mądrość Boga poprzez Kościół stanie się jawna Zwierzchnościom i Władzom na wyżynach niebieskich – zgodnie z planem wieków, jaki powziął Bóg w Chrystusie Jezusie, Panu naszym. W Nim mamy śmiały przystęp do Ojca z ufnością, przez wiarę w Niego.

Psalm (Iz 12, 2. 3 i 4bcd. 5-6 (R.: por. 3))

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Oto Bóg jest moim zbawieniem! *
Jemu zaufam i bać się nie będę.
Pan jest moją pieśnią i mocą, *
i On stał się moim zbawieniem.

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Wy zaś z weselem czerpać będziecie wodę *
ze zdrojów zbawienia.
Chwalcie Pana, wzywajcie Jego imienia! †
Ukażcie narodom Jego dzieła, *
przypominajcie, że Jego imię jest chwalebne.

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Śpiewajcie Panu, bo czynów wspaniałych dokonał! *
I cała ziemia niech o tym się dowie.
Wznoś okrzyki i wołaj radośnie, mieszkanko Syjonu, *
bo wielki jest wśród ciebie Święty Izraela.

Będziecie czerpać ze zdrojów zbawienia

Aklamacja (Por. Mt 24, 42a. 44)

Alleluja, alleluja, alleluja

Czuwajcie i bądźcie gotowi,
bo o godzinie, której się nie domyślacie,
Syn Człowieczy przyjdzie.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Łk 12, 39-48)

Przypowieść o słudze oczekującym Pana

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

Jezus powiedział do swoich uczniów:

«To rozumiejcie, że gdyby gospodarz wiedział, o której godzinie przyjść ma złodziej, nie pozwoliłby włamać się do swego domu. Wy też bądźcie gotowi, gdyż o godzinie, której się nie domyślacie, Syn Człowieczy przyjdzie».

Wtedy Piotr zapytał: «Panie, czy do nas mówisz tę przypowieść, czy też do wszystkich?»

Pan odpowiedział: «Któż jest owym rządcą wiernym i roztropnym, którego pan ustanowi nad swoją służbą, żeby rozdawał jej żywność we właściwej porze? Szczęśliwy ten sługa, którego pan, powróciwszy, zastanie przy tej czynności. Prawdziwie powiadam wam: Postawi go nad całym swoim mieniem. Lecz jeśli sługa ów powie sobie w sercu: Mój pan się ociąga z powrotem, i zacznie bić sługi i służące, a przy tym jeść, pić i upijać się, to nadejdzie pan tego sługi w dniu, kiedy się nie spodziewa, i o godzinie, której nie zna; surowo go ukarze i wyznaczy mu miejsce z niewiernymi.

Ów sługa, który poznał wolę swego pana, a nic nie przygotował i nie uczynił zgodnie z jego wolą, otrzyma wielką chłostę. Ten zaś, który nie poznał jego woli, a uczynił coś godnego kary, otrzyma małą chłostę. Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele powierzono, tym więcej od niego żądać będą».

Oto Słowo Pańskie.

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).

Decyzje i konsekwencje

Zdobywanie urzędów i stanowisk… Warto porządnie przemyśleć ubieganie się o różne społeczne lub zawodowe funkcje. Także w przypadku otrzymania propozycji jakiejś formy awansu dobrze na spokojnie sprawę przeanalizować. Kto ślepo postępuje wedle zasady „im wyżej, tym lepiej”, ten pomija cenne ewangeliczne rady i sugestie. Jezus ostrzega: „Komu wiele dano, od tego wiele wymagać się będzie; a komu wiele zlecono, tym więcej od niego żądać będą” (por. Łk 12, 39-48). W tym świetle można powiedzieć, że człowiek, który pragnie podjąć jakieś odpowiedzialne zadania w społeczeństwie, jest „świętym” albo szaleńcem. Dlaczego?

W celu jasnego dostrzeżenia odpowiedzi warto wyróżnić dwie radykalnie odmienne postawy. Pierwsza charakteryzuje się tym, że stanowisko jest traktowane jako środek do realizacji własnych interesów. Nie ma tu służby, ale ludzie są sprowadzeni do poziomu „przydatnego materiału”, przy pomocy którego sprawowana jest władza. Duże znaczenie odgrywa prestiż i czerpanie satysfakcji z bycia „wyżej” w hierarchii społecznej. Często rzeczywistym motywem są wysokie i ułatwione korzyści finansowe. Człowiek o takich motywacjach zaczyna zachowywać się tak jakby był „panem i władcą”. Zachodzi proces demoralizacji. Nie ma tu odpowiedzialności za powierzonych sobie ludzi. Docześnie taki człowiek może zyskać wiele profitów, ale gdy nadejdzie śmierć , Bóg „każe go poćwiartować i z niewiernymi wyznaczy mu miejsce”. Czyż nie jest szaleństwem dążenie do „czasowych zysków i przywilejów”, aby potem doigrać się konsekwencji w postaci „wiecznego potępienia”?

W drugim przypadku na plan pierwszy wysuwa się wola Boża i poczucie odpowiedzialności za drugiego człowieka. Człowiek podejmuje dane zadanie tylko dlatego, że taką powinność doświadcza w swym sumieniu. Wskazane, aby taka poważna decyzja była zobiektywizowana z pomocą jakiejś kompetentnej osoby. Motywem wiodącym jest poczucie bycia „rządcą”, którego Bóg wybrał, aby „wydzielać żywność” powierzonym sobie ludziom. Jezus mocno akcentuje wartość czujności i wierności. Czujność polega na nieustannej pamięci o byciu narzędziem w ręku Pana. Wierność łączy się ze stałym przekonaniem i pragnieniem: „Służę Bogu i ludziom, a nie sobie”.

W wymiarze ludzkim pierwszoplanowe znaczenie odgrywa odpowiedzialność. Jest to żywa świadomość, którą można wyrazić słowami: „Odpowiadam za twoje życie”. Tym razem drugi człowiek jest „świętą historią”, której pragnę pomagać w rozwoju zgodnym z wolą Boga. Posiadana władza jest tylko środkiem do tego, aby pełnić posługę miłości i mądrości. Takie podejście łączy się z walką duchową. Trzeba dużo modlitwy i pokornej codziennej pracy, aby utrzymać trwałą pamięć o byciu narzędziem w ręku Boga. Zarazem szatan nieustannie atakuje. Im człowiek ma większą odpowiedzialność, tym ataki są bardziej intensywne i wysublimowane. Dzieje się tak, gdyż wzrasta potencjalne pole rażenia. Nie będzie przesadą powiedzieć, że jest to „białe męczeństwo” na drodze świętości. Im wyższe stanowisko, tym ostrzejsza jest alternatywa: demoralizacja lub heroiczne uświęcenie. Kto myśli sensownie, ten nie będzie się rwał, aby zdobyć jakieś odpowiedzialne stanowisko. Wie bowiem, że wzrasta niebezpieczeństwo wiecznego potępienia; zarazem „święta posługa” zakłada konieczność coraz większych doczesnych wyrzeczeń. Kto wytrwa na tej drodze, otrzymuje od Jezusa zapewnienie. „Szczęśliwy ten sługa, którego pan powróciwszy zastanie przy tej czynności”. Szczęściem nie jest samowola, ale postępowanie zgodne z wolą Boga. Odpowiedzialność za drugiego człowieka oznacza zaangażowanie, aby pomóc mu odkryć i wypełnić Bożą wolę. Niezwykłość sytuacji polega na tym, że jeden człowiek może mieć głęboki wspływ na życie drugiego człowieka.

Trzeba także pamiętać, że nieraz otrzymywane propozycje nie są wolą Boga. Kto skusi się wówczas na jakieś stanowisko, poniesie bolesne konsekwencje. Czujność oznacza także zdolność wychwytywania sytuacji, gdy optymalną odpowiedzią jest odmowa. Lepiej zdecydowanie zrezygnować i mieć pokój serca niż zaakceptować i potem wpaść w jakiś „światowy wir”, wewnętrznie niszczący.

21 października 2015 (Łk 12, 39-48)

Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →