2 września 2023, Sobota

Sobota XXI tygodnia zwykłego (rok I) pierwsza sobota miesiąca (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)

Czytania i aklamacja przed Ewangelią    +

↑  Ewangelia – wersja dłuższa (Mt 25, 14-30)

Przypowieść o talentach

Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:

Jezus opowiedział swoim uczniom następującą przypowieść:

«Podobnie jest z królestwem niebieskim jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz ten, który otrzymał pięć talentów, poszedł, puścił je w obieg i zyskał drugie pięć. Tak samo i ten, który dwa otrzymał; on również zyskał drugie dwa. Ten zaś, który otrzymał jeden, poszedł i, rozkopawszy ziemię, ukrył pieniądze swego pana.

Po dłuższym czasie powrócił pan owych sług i zaczął rozliczać się z nimi.

Wówczas przyszedł ten, który otrzymał pięć talentów. Przyniósł drugie pięć i rzekł: „Panie, przekazałeś mi pięć talentów, oto drugie pięć talentów zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”

Przyszedł również i ten, który otrzymał dwa talenty, mówiąc: „Panie, przekazałeś mi dwa talenty, oto drugie dwa talenty zyskałem”. Rzekł mu pan: „Dobrze, sługo dobry i wierny! Byłeś wierny w rzeczach niewielu, nad wieloma cię postawię: wejdź do radości twego pana!”

Przyszedł i ten, który otrzymał jeden talent, i rzekł: „Panie, wiedziałem, że jesteś człowiekiem twardym: żniesz tam, gdzie nie posiałeś, i zbierasz tam, gdzie nie rozsypałeś. Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi. Oto masz swoją własność!” Odrzekł mu pan jego: „Sługo zły i gnuśny! Wiedziałeś, że żnę tam, gdzie nie posiałem, i zbieram tam, gdzie nie rozsypałem. Powinieneś więc był oddać moje pieniądze bankierom, a ja po powrocie byłbym z zyskiem odebrał swoją własność. Dlatego odbierzcie mu ten talent, a dajcie temu, który ma dziesięć talentów. Każdemu bowiem, kto ma, będzie dodane, tak że nadmiar mieć będzie. Temu zaś, kto nie ma, zabiorą nawet to, co ma. A sługę nieużytecznego wyrzućcie na zewnątrz – w ciemności! Tam będzie płacz i zgrzytanie zębów”».

Oto Słowo Pańskie.

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (21 sobota zwykła, rok liturgiczny C I)

Przezwyciężyć niszczący lęk

„Lepiej nie wychylaj się z szeregu”. „Żeby tylko ci się coś nie stało”. Niektórzy od dziecka zostali nasyceni takimi ostrzeżeniami. Gdy pewne treści wnikają w człowieka od samego początku, stają się częścią najgłębszych pokładów osobowości. Te „wdrukowane kody” są jak wewnętrzny pilot, który automatycznie prowadzi po życiowej drodze.

Jest to bardzo niebezpieczne, gdy człowiek został nasycony słowami, które wyzwalają reakcje lękowe. Lęk staje się paralizatorem, który blokuje lub wręcz uniemożliwia podejmowanie normalnego twórczego życia. Wszelkie rodzące się pomysły bardzo szybko są zbijane „czarnym scenariuszem” litanii różnego rodzaju niebezpieczeństw. W żaden sposób nie można jednak zgodzić się na takie życie zatrute lękiem. Jeśli ktoś nie ma zasadniczo problemu w tym względzie, to niech Bogu dziękuje i pomaga innym wydobyć się z tego zniewolenia. Jeśli lękliwe myśli i reakcje wypełniają codzienność, to trzeba zdecydowanie coś z tym zrobić. Najlepszą terapią jest uzdrawiająca mądrość Bożego Słowa.

W jednej z ewangelicznych przypowieści Jezus mówi o trzech sługach, którzy od wyjeżdżającego pana otrzymali jego majątek w kwocie pięciu, trzech i jednego talenta (por. Mt 25, 14-30). Talent był równowartością około sześciu tysięcy denarów; denar zaś stanowił zwyczajową opłatę za dniówkę pracy. Tak więc nawet jeden talent stanowił wielką sumę. Dwaj pierwsi odważnie wzięli się do kreatywnej pracy i proporcjonalnie pomnożyli to, co otrzymali. Trzeci sługa natomiast zakopał uzyskany talent w ziemi.

Znamienna jest reakcja pana, która odzwierciedla poglądy samego Jezusa. Sługa, który zwrócił pierwotnie otrzymany talent, bez żadnego wypracowanego zysku, uzasadnił swą postawę słowami: „Bojąc się więc, poszedłem i ukryłem twój talent w ziemi”. Dopowiedzmy, że nie było to wtedy jakieś bardzo dziwne zachowanie. Prawo żydowskie pozwalało na zakopanie w ziemi otrzymanych pieniędzy, co zwalniało zakopującego od odpowiedzialności za ten depozyt. To ważna informacja. Ewidentnie widać, że trzeci sługa jest zniewolony lękiem o siebie. Najważniejsze jest dla niego własne poczucie bezpieczeństwa. Nie jest zatroskany o pomnożenie dobra drugiego człowieka. Ale jest jeszcze coś gorszego. Nie uznaje lęku jako własnej słabości, ale usprawiedliwia się bojaźnią przed złym panem. To pan zostaje oskarżony.

Oto otrzymujemy obraz zalęknionego człowieka, który ostatecznie całą winę zwala na drugiego człowieka i zewnętrzne okoliczności. „Sługo zły i gnuśny”. Te ostre słowa jasno wskazują na niewłaściwość takiej postawy. Jest to bowiem swoista samozagłada. Zalęknienie prowadzi do frustracji; z czasem wewnętrzny stan psychiczny i duchowy przeobraża się w „ciemności, płacz i zgrzytanie zębów”. Taki zalękniony człowiek ma pretensje to całego otaczającego świata. Inni mają lepiej, a mnie przypadł los najbardziej poszkodowanego przez Boga i ludzi. W rzeczywistości powodem nie są inni, lecz własny egoistyczny lęk.

Jezus zawsze pragnie chronić przed zgubnymi zachowaniami. Dlatego z mocą wskazuje na pozytywny przykład sług, którzy odważnie pomnożyli otrzymane talenty. Uczeń Jezusa to człowiek, który opuszcza „logikę lęku” i podejmuje „logikę odwagi”. Nie jest najważniejsza wielkość uzyskanego owocu podjętych działań. Niezależnie od wypracowanej kwoty, każdy z dwóch odważnych sług usłyszał: „wejdź do radości twego pana”. Postawa odwagi otwiera człowieka na drugiego i otaczającą rzeczywistość. Najgłębiej na samego Boga. To wyzwala wewnętrzną pasję oraz radość tworzenia i rozwijania. Zamiast „niszczącego świętego spokoju” pojawia się ożywiająca fascynacja odważnie podejmowanymi wyzwaniami.

Odwaga ściśle łączy się z ryzykiem. Ale jeśli ryzyko jest mądrze przeżywane z Bogiem, to nawet w przypadku „śmierci” dokona się największy zysk w postaci „radości zmartwychwstania”. Panie, dziękuję Ci za dar odwagi podjęcia pustelniczej drogi…

31 sierpnia 2013 (Mt 25, 14-30)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1099 dostępny od 21:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dwie dzisiejsze homilie księdza kardynała Grzegorza Rysia. Pierwsza wygłoszona w parafii św. Jana Chrzciciela w Kazimierzu nad Nerem a kolejna w sanktuarium Chrztu świętej Faustyny Kowalskiej w Świnicach Warckich.

---