
20 maja 2025. Słowo na wtorek 5 tygodnia okresu wielkanocnego. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
20 maja 2025, Wtorek
Wtorek V tygodnia Okresu Wielkanocnego (patron dnia: tu; inne oficjum: tu)
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania +
Czytania na wtorek 5 tygodnia okresu wielkanocnego
1. czytanie (Dz 14, 19-28)
Wędrówki misyjne apostołów
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Do Listry nadeszli Żydzi z Antiochii i z Ikonium. Podburzyli tłum, ukamienowali Pawła i wywlekli go za miasto, sądząc, że nie żyje. Kiedy go jednak otoczyli uczniowie, podniósł się i wszedł do miasta, a następnego dnia udał się razem z Barnabą do Derbe.
W tym mieście głosili Ewangelię i pozyskali wielu uczniów, po czym wrócili do Listry, do Ikonium i do Antiochii, umacniając dusze uczniów, zachęcając do wytrwania w wierze, «bo przez wiele ucisków trzeba nam wejść do królestwa Bożego». Kiedy w każdym Kościele wśród modlitw i postów ustanowili im starszych, polecili ich Panu, w którego uwierzyli.
Potem przeszli przez Pizydię i przybyli do Pamfilii. Głosili słowo w Perge, zeszli do Attalii, a stąd odpłynęli do Antiochii, gdzie za łaską Bożą zostali przeznaczeni do dzieła, które wykonali.
Kiedy przybyli i zebrali miejscowy Kościół, opowiedzieli, jak wiele Bóg przez nich zdziałał i jak otworzył poganom podwoje wiary. I dość długi czas spędzili wśród uczniów.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 145 (144), 10-11. 12-13. 21 (R.: por. 12))
Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo
albo: Alleluja
Niech Cię wielbią, Panie, wszystkie Twoje dzieła *
i niech Cię błogosławią Twoi wyznawcy.
Niech mówią o chwale Twojego królestwa *
i niech głoszą Twoją potęgę.
Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo
albo: Alleluja
Aby synom ludzkim oznajmić Twoją potęgę *
i wspaniałość chwały Twojego królestwa.
Królestwo Twoje królestwem wszystkich wieków, *
przez wszystkie pokolenia Twoje panowanie.
Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo
albo: Alleluja
Niech usta moje *
głoszą chwałę Pana,
a wszystko, co żyje, †
niech wielbi Jego święte imię *
na zawsze i na wieki.
Niech wierni Twoi głoszą Twe królestwo
albo: Alleluja
Aklamacja (Por. Łk 24, 46b. 26b)
Alleluja, alleluja, alleluja
Chrystus musiał cierpieć i zmartwychwstać,
aby wejść do swojej chwały.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (J 14, 27-31a)
Pokój zostawiam wam
Słowa Ewangelii według Świętego Jana:
Jezus powiedział do swoich uczniów:
«Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
A teraz powiedziałem wam o tym, zanim to nastąpi, abyście uwierzyli, gdy się to stanie. Już nie będę z wami wiele mówił, nadchodzi bowiem władca tego świata. Nie ma on jednak nic swego we Mnie. Ale niech świat się dowie, że Ja miłuję Ojca i że tak czynię, jak Mi Ojciec nakazał».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (wtorek 5 tygodnia okresu wielkanocnego, rok liturgiczny C I)
Upragniony pokój
Tęsknota, dotykająca najgłębszych pokładów duszy. Zewnętrzne zawieruchy, jeszcze bardziej wyzwalające wołanie wnętrza. Tak, serce spragnione jest pokoju. Ale droga do jego zdobycia nie jest łatwa. Najczęściej próby uzyskania pokoju ograniczają się do czysto zewnętrznych lub powierzchownych działań. Pokój jest wtedy definiowany jako brak wojny. Zwycięzca narzuca swoją wolę przegranemu. Pozornie wszystko może pięknie wyglądać. Ale we wnętrzu wrze. Często tak wiele wysiłku wkładanego w różne dyplomatyczne zabiegi. Uścisk dłoni przypieczętowujący zawarte porozumienia. Przez pewien czas zadowolenie z uzyskanego pokoju. Ale po pewnym okresie następuje kolejny wybuch. Odsłania się rzeczywiste napięcie, które istniało w ludziach. Bardzo dobrym obrazem takiego zewnętrznego pokoju jest czynny wulkan. Na zewnątrz spokój, ale im głębiej, tym bardziej wrze.
Na tej zasadzie niejednokrotnie budowany jest pokój w domach rodzinnych. Nie ma wzajemnego wsłuchania i szczerego dialogu. Dominuje przymus i stosowanie wymogów bez tłumaczenia. Istniejący pokój jest konsekwencją lęku. Dziecko, małżonek niewiele mówi z obawy o reakcję pozostałych domowników. W rezultacie występuje złudny pokój, który jednak wcześniej czy później rozsypuje się jak domek z kart. Na lęku i strachu nie zbuduje się autentycznego pokoju.
Bardziej wewnętrzna propozycja pochodzi z myśli stoickiej. Stoik pozostaje niewzruszony nawet wtedy, gdy świat dokoła się wali. Stoicki pokój jest niewrażliwością na wszystko, co wzburza ducha i powoduje silne reakcje uczuciowe. Stoicka rezerwa wobec emocji wywarła przez wieki duży wpływ na myśl chrześcijańską. Wskazuje się tutaj zwłaszcza na cztery namiętności, które uniemożliwiają wewnętrzny pokój: rozkosz, smutek, pożądanie i strach. Rozkosz jest owocem doświadczenia przyjemności, która jednak przemija. Smutek powstaje, gdy człowiek doznaje przykrości. Pożądanie jest doświadczeniem braku i niepewnym zdążaniem ku jego zaspokojeniu. Strach łączy się z niepewnością wobec tego, co może się wydarzyć.
Istnieje także „pancerny” pokój. Charakteryzuje się zimną obojętnością wobec doświadczeń innych ludzi. Pomimo bezmiaru cierpienia w świecie, egoistyczny kokon pozwala zachować stan zadowolenia i spokoju. Nie ma wyrzutów sumienia. Dobrą ilustracją jest tutaj scena, gdy jakiś człowiek zostaje napadnięty, a przechodzień z pokojem przechodzi obok, nie interesując się losem ofiary.
Wspomniane rodzaje pokoju przynoszą pewne doraźne rozwiązanie. Nie przenikają jednak do głębi duszy. Pod wierzchnimi warstwami iluzorycznego pokoju skrywają się pokłady niepokoju, co znajduje ujście w różnorakich formach złości i moralnego zła.
Człowiek sam sobie nie jest w stanie dać autentycznego pokoju. Daru tego może udzielić jedynie Bóg. Nie jest przypadkiem, że jako swoisty życiowy testament, Jezus Chrystus wypowiada słowa: „Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję” (J 14, 27). Oto prawdziwy pokój, który odpowiada na najgłębsze tęsknoty serca. Nie ma tu iluzorycznej zgody, egoistycznej obojętności i stoickiej beznamiętności. Człowiek otwiera swe serce i w odpowiedzi doświadcza daru obecności Jezusa Chrystusa.
Ta święta obecność przezwycięża wszelkie lęki. Zarazem nawet największe wichury codzienności nie są w stanie dotrzeć do głębi duszy, gdzie panuje swoista Boża cisza oceanu. Bóg bowiem jest głębiej w nas niż my sami w sobie. Praca człowieka nie polega na tym, aby samemu taki pokój stworzyć. Sens trudu wyraża się w przyjęciu udzielanego nam daru. Nie ma potrzeby konstruowania pokoju. Wystarczy otworzyć ufnie serce na pokój, który Jezus nam daje. Taki święty pokój ma potężną moc promieniowania dobrem. Już samo wejście w obszar takiego Chrystusowego pokoju wewnętrznie przemienia i wypełnia harmonią. Człowiek doświadcza, że odnajduje to, czego najbardziej pragnie…
Jezu Chryste, nawet pośród najciemniejszych chmur „pseudopokoju”, wprowadzaj nas w głębiny Twego „Niebiańskiego” pokoju!
30 kwietnia 2013 (J 14, 27-31a)
.jpg)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1725 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka