20 sierpnia 2022. Słowo na 20 sobotę okresu zwykłego w roku II. Czytania, Ewangelia i komentarz
20 sierpnia 2022, Sobota
Sobota XX tygodnia okresu zwykłego (rok II) – wspomnienie obowiązkowe świętego Bernarda z Clairvaux, opata i doktora Kościoła (W Pelplinie: Uroczystość; inne oficjum: tu)
● Czytania
● Ewangelia
● Rozważanie Ojca Pustelnika (lectio ~2-3′)
● Inne komentarze (video ~3-35′)
+ Wszystkie czytania – rozwiń
Czytania (rok liturgiczny II)
1. czytanie (Ez 43, 1-7a)
Chwała Boża wraca do świątyni
Czytanie z Księgi proroka Ezechiela
Anioł poprowadził mnie ku bramie, która skierowana jest na wschód. I oto chwała Boga Izraela przyszła od wschodu, a głos Jego był jak szum wielu wód, a ziemia jaśniała od Jego chwały. Było to widzenie jak to, które miałem wtedy, gdy przyszedł, by zniszczyć miasto, widzenie jak tamto, które oglądałem nad rzeką Kebar. I upadłem na twarz.
A chwała Pańska weszła do świątyni przez bramę, która wychodziła na wschód. Wtedy uniósł mnie duch i zaniósł mnie na wewnętrzny dziedziniec. – A oto świątynia pełna była chwały Pańskiej.
I usłyszałem, jak ktoś mówił do mnie od strony świątyni, podczas gdy ów mąż stał jeszcze przy mnie. Rzekł do mnie: «Synu człowieczy, to jest miejsce tronu mojego, miejsce podstawy mych stóp, gdzie chcę na wieki mieszkać pośród Izraelitów».
Psalm (Ps 85 (84), 9ab i 10. 11-12. 13-14 (R.: por. 10b))
Na ziemi naszej Bóg zamieszka w chwale
Będę słuchał tego, co Pan Bóg mówi: *
oto ogłasza pokój ludowi i swoim wyznawcom.
Zaprawdę, bliskie jest Jego zbawienie †
dla tych, którzy Mu cześć oddają, *
i chwała zamieszka w naszej ziemi.
Na ziemi naszej Bóg zamieszka w chwale
Łaska i wierność spotkają się z sobą, *
ucałują się sprawiedliwość i pokój.
Wierność z ziemi wyrośnie, *
a sprawiedliwość spojrzy z nieba.
Na ziemi naszej Bóg zamieszka w chwale
Pan sam szczęściem obdarzy, *
a nasza ziemia wyda swój owoc.
Sprawiedliwość będzie kroczyć przed Nim, *
a śladami Jego kroków zbawienie.
Na ziemi naszej Bóg zamieszka w chwale
Aklamacja (Por. Mt 23, 9b. 10b)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jeden jest Ojciec wasz w niebie
i jeden jest wasz Nauczyciel, Chrystus.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mt 23, 1-12)
Strzeżcie się pychy i obłudy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.
Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.
A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus.
Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».
Oto Słowo Pańskie.
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′).
Dar Ojca
Walka duchowa trwa. W tym boju, zły duch jest w stanie posługiwać się nawet zdaniami z Pisma Świętego. W ten sposób, argumentem biblijnym, chce wprowadzić na drogę, która w rzeczywistości jest zaprzeczeniem Woli Bożej. Oszukany człowiek podąża wtedy w złym kierunku, sądząc, że tak właśnie każe czynić sam Jezus Chrystus. Dlatego bardzo ważne, aby Słowo Ewangelii zawsze zgłębiać w świetle wielowiekowej Tradycji Kościoła.
Takim bardzo „niebezpiecznym” zdaniem jest zapis w Ewangelii św. Mateusza: „Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie” (Mt 23, 9). Zły duch nieraz wykorzystuje to wskazanie, aby podszepnąć: „Zobacz, nawet sam Jezus nakazuje, aby nikogo nie nazywać ojcem. Tak więc nie uważaj nikogo za ojca!”. W ten sposób może dojść do podwójnego błędu. Przede wszystkim, zakwestionowane zostanie ojcostwo fizycznego ojca: myśl w rodzaju „nie uważam go za ojca”. Ponadto w innych relacjach duchowych lub społecznych zanegowana zostanie zasada „duchowego ojcostwa”. Zwrot „ojcze” znika. Ale czy jest to zgodne z Ewangelią?
Są to oczywiście błędne interpretacje tego, co św. Mateusz chciał przekazać. Przede wszystkim, Bóg nie przeczy samemu sobie. Skoro w przykazaniach nakazuje szanować ojca i matkę, to jednocześnie nie zabrania używać stosownych określeń. Co więcej, z czwartego przykazania wręcz wypływa prawda, aby na znak uszanowania swego ojca, nazywać go ojcem. Kto tak nie czyni, tak naprawdę ignoruje nie człowieka, ale samego Boga, który przez tego człowieka przekazał życie. Kto szanuje ojca, oddaje cześć samemu Bogu Ojcu. Kto nie szanuje ojca, zamyka się na Boga i Jego Ojcowskie Błogosławieństwo.
W ten sposób dochodzimy do serca Jezusowej wypowiedzi. Jezus pragnie przekazać, że tylko Bóg jest Ojcem w sensie absolutnym, czyli tym który udziela życia jako absolutne Źródło. Ojciec fizyczny jest tym, który stanowi niejako naczynie, poprzez które to błogosławieństwo życia jest udzielane. W tej samej logice, w tradycji chrześcijańskiej utrwaliło się także określenie „ojciec” w sensie duchowym. Początkowo, tak nazywano na pustyni wielu eremitów i mnichów. Z czasem tym zwrotem zaczęto posługiwać się w całym Kościele. I teraz rzecz ogromnej wagi. Zgodnie z wolą Jezusa, w żaden sposób nie należy tego rozumieć jako „tytuł nobilitujący”. Ostry zakaz „nikogo nie nazywajcie ojcem” dotyczył właśnie takiego chorego rozumienia, które zaczęli prezentować uczeni w Piśmie i faryzeusze. Traktowali siebie jako „mistrzów i dawców życia”, którym należą się „pierwsze miejsca i pochwały”.
Jezus wyraźnie pokazał, że istnieje tylko jeden ojciec, który jest absolutnym dawcą życia i któremu należy oddawać Boską chwałę. Tym ojcem jest tylko i wyłącznie Bóg Ojciec. W tym świetle, uważanie jakiegokolwiek człowieka za ojca jest niewłaściwe. Dlatego postawa paternalistyczna jest sprzeczna z Ewangelią. Jednocześnie, zwrot „ojcze” jest właściwy, gdy rozumiemy przez to określenie człowieka, poprzez którego Bóg Ojciec udziela łaski życia. Czyli podobna zasada jak w przypadku fizycznego ojca. Jest to oddanie czci Bogu, który jako Ojciec daje życie. Kto tak czyni, otwiera się poprzez słowo „ojcze” na błogosławieństwo samego Boga Ojca.
Adresat zwrotu „ojcze”, zgodnie z duchem Jezusowego słowa, powinien czuć się jako nędzne narzędzie, którym Bóg Ojciec zechciał się w swym Miłosierdziu posłużyć. Jednocześnie ważne jest poczucie bycia bratem, pośród innych sióstr i braci we wspólnocie Kościoła. Taka samoświadomość jest fundamentem na drodze Chrystusowego uniżenia i służby. Mocą Ducha Świętego, w Chrystusie, wypełniajmy wolę Ojca w Niebie…
23 sierpnia 2014 (Mt 23, 1-12)
Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z kalendarzem liturgicznym Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Inne komentarze
1) Wieczorne wprowadzenie do Lectio Divina księży Salwatorianów, odcinek 721 (~5-35′).
Odpowiedni odcinek dostępny jest w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku) od godziny 21:00 dnia poprzedniego.
Słowo na jutro
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
2) Zoom Mocnych w Duchu (dostępny od 5:00 rano ~3′) i Zielone Pastwisko ojca Piotra Kleszcza (dostępne od godziny 00.00 ~5-7′). Przycisk powinien wyświetlać najbardziej aktualny odcinek, czasem jednak trzeba go odszukać w rozwijanej playliście.
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
3) Dzisiejsza homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia (~10-25′):
Abp Ryś – homilia
Źródło: Archidiecezja Łódzka