21 maja 2023. Słowo na Niedzielę Wniebowstąpienia Pańskiego i 7 niedzielę wielkanocną w roku A. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze
21 maja 2023, Niedziela
Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego (rok A; poza Polską możliwa VII Niedziela Okresu Wielkanocnego w roku A) patron dnia: tu
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)
Czytania na Uroczystość +
Czytania na Niedzielę Wniebowstąpienia Pańskiego w roku A
1. czytanie (Dz 1, 1-11)
Uniósł się w ich obecności w górę
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Pierwszą Księgę napisałem, Teofilu, o wszystkim, co Jezus czynił i czego nauczał od początku aż do dnia, w którym dał polecenia apostołom, których sobie wybrał przez Ducha Świętego, a potem został wzięty do nieba. Im też po swojej męce dał wiele dowodów, że żyje: ukazywał się im przez czterdzieści dni i mówił o królestwie Bożym.
A podczas wspólnego posiłku przykazał im nie odchodzić z Jerozolimy, ale oczekiwać obietnicy Ojca:
«Słyszeliście o niej ode Mnie – mówił – Jan chrzcił wodą, ale wy wkrótce zostaniecie ochrzczeni Duchem Świętym».
Zapytywali Go zebrani: «Panie, czy w tym czasie przywrócisz królestwo Izraela?» Odpowiedział im: «Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą, ale gdy Duch Święty zstąpi na was, otrzymacie Jego moc i będziecie moimi świadkami w Jeruzalem i w całej Judei, i w Samarii, i aż po krańce ziemi».
Po tych słowach uniósł się w ich obecności w górę i obłok zabrał Go im sprzed oczu. Kiedy jeszcze wpatrywali się w Niego, jak wstępował do nieba, przystąpili do nich dwaj mężowie w białych szatach. I rzekli: «Mężowie z Galilei, dlaczego stoicie i wpatrujecie się w niebo? Ten Jezus, wzięty od was do nieba, przyjdzie tak samo, jak widzieliście Go wstępującego do nieba».
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 47 (46), 2-3. 6-7. 8-9 (R.: por. 6))
Pan wśród radości wstępuje do nieba
Wszystkie narody, klaskajcie w dłonie, *
radosnym głosem wykrzykujcie Bogu,
bo Pan Najwyższy i straszliwy, *
jest wielkim Królem nad całą ziemią.
Pan wśród radości wstępuje do nieba
Bóg wstępuje wśród radosnych okrzyków, *
Pan wstępuje przy dźwięku trąby.
Śpiewajcie psalmy Bogu, śpiewajcie, *
śpiewajcie Królowi naszemu, śpiewajcie.
Pan wśród radości wstępuje do nieba
Gdyż Bóg jest Królem całej ziemi, *
hymn zaśpiewajcie!
Bóg króluje nad narodami, *
Bóg zasiada na swym świętym tronie.
Pan wśród radości wstępuje do nieba
2. czytanie (Ef 1, 17-23)
Bóg posadził Chrystusa po swojej prawicy
Czytanie z Listu Świętego Pawła Apostoła do Efezjan
Bracia:
Bóg Pana naszego, Jezusa Chrystusa, Ojciec chwały, niech da wam ducha mądrości i objawienia w głębszym poznawaniu Jego samego. Niech da wam światłe oczy serca, byście wiedzieli, czym jest nadzieja, do której On wzywa, czym bogactwo chwały Jego dziedzictwa wśród świętych i czym przeogromna Jego moc względem nas wierzących – na podstawie działania Jego potęgi i siły. Wykazał On je, gdy wskrzesił Go z martwych i posadził po swojej prawicy na wyżynach niebieskich, ponad wszelką Zwierzchnością i Władzą, i Mocą, i Panowaniem, i ponad wszelkim innym imieniem, wzywanym nie tylko w tym wieku, ale i w przyszłym.
I wszystko poddał pod Jego stopy, a Jego samego ustanowił nade wszystko Głową dla Kościoła, który jest Jego Ciałem, Pełnią Tego, który napełnia wszystko wszelkimi sposobami.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (Mt 28, 19a. 20b)
Alleluja, alleluja, alleluja
Idźcie i nauczajcie wszystkie narody.
Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mt 28, 16-20)
Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Jedenastu uczniów udało się do Galilei, na górę, tam gdzie Jezus im polecił. A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili. Wtedy Jezus podszedł do nich i przemówił tymi słowami:
«Dana Mi jest wszelka władza w niebie i na ziemi. Idźcie więc i nauczajcie wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego. Uczcie je zachowywać wszystko, co wam przykazałem. A oto Ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata».
Oto Słowo Pańskie.
Czytania na 7 niedzielę wielkanocną +
Czytania na 7 Niedzielę Wielkanocną w roku A
1. czytanie (Dz 1, 12-14)
Modlitwa apostołów
Czytanie z Dziejów Apostolskich
Gdy Jezus został wzięty do nieba, apostołowie wrócili do Jeruzalem z góry zwanej Oliwną, która jest blisko Jeruzalem, w odległości drogi szabatowej.
Przybywszy tam, weszli do sali na górze i przebywali w niej: Piotr i Jan, i Jakub, i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon Gorliwy, i Juda, brat Jakuba. Wszyscy oni trwali jednomyślnie na modlitwie razem z niewiastami, z Maryją, Matką Jezusa, i z braćmi Jego.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 27 (26), 1bcde. 4. 7-8a)
W krainie życia ujrzę dobroć Boga
albo: Alleluja
Pan moim światłem i zbawieniem moim, *
kogo miałbym się lękać?
Pan obrońcą mego życia, *
przed kim miałbym czuć trwogę.
W krainie życia ujrzę dobroć Boga
albo: Alleluja
O jedno tylko Pana proszę i o to zabiegam, †
żebym mógł zawsze przebywać w Jego domu *
po wszystkie dni mego życia,
abym kosztował słodyczy Pana, *
stale się radował Jego świątynią.
W krainie życia ujrzę dobroć Boga
albo: Alleluja
Usłysz, Panie, kiedy głośno wołam, *
zmiłuj się nade mną i mnie wysłuchaj.
O Tobie mówi serce moje: *
«Szukaj Jego oblicza!»
W krainie życia ujrzę dobroć Boga
albo: Alleluja
2. czytanie (1 P 4, 13-16)
Cierpienie dla imienia Chrystusa
Czytanie z Pierwszego Listu Świętego Piotra Apostoła
Najdrożsi:
Cieszcie się, im bardziej jesteście uczestnikami cierpień Chrystusowych, abyście się cieszyli i radowali przy objawieniu się Jego chwały. Błogosławieni jesteście, jeżeli złorzeczą wam z powodu imienia Chrystusa, albowiem Duch chwały, Boży Duch na was spoczywa.
Nikt jednak z was niech nie cierpi jako zabójca albo złodziej, albo złoczyńca, albo jako niepowołany nadzorca obcych dóbr. Jeżeli zaś cierpi jako chrześcijanin, niech się nie wstydzi, ale niech wychwala Boga w tym imieniu.
Oto Słowo Boże
Aklamacja (J 14, 18)
Alleluja, alleluja, alleluja
Nie zostawię was sierotami,
powrócę do was i rozraduje się serce wasze.
Alleluja, alleluja, alleluja
Ewangelia (J 17, 1-11a)
Ojcze, otocz swego Syna chwałą
Słowa Ewangelii według Świętego Jana
W czasie Ostatniej Wieczerzy Jezus, podniósłszy oczy ku niebu, rzekł:
«Ojcze, nadeszła godzina. Otocz swego Syna chwałą, aby Syn Ciebie nią otoczył i aby mocą władzy udzielonej Mu przez Ciebie nad każdym człowiekiem dał życie wieczne wszystkim tym, których Mu dałeś. A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, jedynego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jezusa Chrystusa.
Ja Ciebie otoczyłem chwałą na ziemi przez to, że wypełniłem dzieło, które Mi dałeś do wykonania. A teraz Ty, Ojcze, otocz Mnie u siebie tą chwałą, którą miałem u Ciebie wpierw, zanim świat powstał.
Objawiłem imię Twoje ludziom, których Mi dałeś ze świata. Twoimi byli i Ty Mi ich dałeś, a oni zachowali słowo Twoje. Teraz poznali, że wszystko, cokolwiek Mi dałeś, pochodzi od Ciebie. Słowa bowiem, które Mi powierzyłeś, im przekazałem, a oni je przyjęli i prawdziwie poznali, że od Ciebie wyszedłem, oraz uwierzyli, że Ty Mnie posłałeś.
Ja za nimi proszę, nie proszę za światem, ale za tymi, których Mi dałeś, ponieważ są Twoimi. Wszystko bowiem moje jest Twoje, a Twoje jest moje, i w nich zostałem otoczony chwałą. Już nie jestem na świecie, ale oni są jeszcze na świecie, a Ja idę do Ciebie».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
*Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Uroczystość Wniebowstąpienia Pańskiego, rok liturgiczny A II)
Tęsknota i Wniebowstąpienie
Serce mocno tęskni. Jakże trudne doświadczenie braku. Pragnienie obecności tuż obok, zawsze i wszędzie. A jednak nie jest to możliwe. Zamiast bliskości, przestrzenna odległość. Zarazem oddzielenie staje się bolesne z powodu istniejącej już bliskości. Misterium tęsknoty…
W pierwszej odsłonie tęsknota sprawia wrażenie czegoś zdecydowanie negatywnego. Jest postrzegana jako brak, który jest okrutną koniecznością. W sercu tli się marzenie, aby „czarodziejską różdżką” wnet umieścić wytęsknioną osobę tuż obok; jak najbliżej siebie. A właściwie, gdy jest to do głębi przeszywające doświadczenie, nie chodzi tylko o zewnętrzną „obecność przy mnie”, ale pragnieniem jest wręcz wewnętrzna „obecność we mnie”. Na horyzoncie rysuje się ideał nieobecności całkowicie przezwyciężonej, która przeobraża się w pełną współobecność.
Ale, tak naprawdę, ta „nagłość zmiany sytuacji” wcale nie jest optymalna. Jeśli w sercu jest autentyczna wola „miłowania coraz bardziej”, to tęsknota jest czymś wysoce pozytywnym. Mówiąc krótko i dobitnie: tęsknota nie jest przekleństwem, ale bezcennym błogosławieństwem. Jest to wielka pomoc, aby wejść w stan ewangelicznej bliskości. O bliskości decyduje bowiem nie bliskość fizyczna, ale bliskość duchowa w Duchu Świętym. To, co naprawdę łączy ludzi, ma charakter ponadczasowy i ponadprzestrzenny.
Gdy nie ma tęsknoty, wtedy nie ma możliwości rozwoju. Sama fizyczność bardzo szybko przeradza się w stan nudy. Wyraziście pokazują to przypadki znudzonych sobą małżonków. Tęsknota jest bólem, który umożliwia „przedostanie się” na wyższy duchowy poziom relacji. Oddalenie fizyczne jest właściwie środkiem koniecznym, aby wejść na drogę pogłębiania wzajemnej bliskości i miłości. Gdy z miłością tęsknię, wtedy coraz bardziej odkrywam wartość osoby, za którą tęsknię, i z którą pragnę być razem. Cała sztuka tęsknoty polega na tym, aby zgodzić się na ból fizycznego oddalenia i ten ból uczynić tworzywem do budowania coraz głębszej duchowej jedności.
Na tej drodze pułapką jest „kontemplacja” doświadczanego bólu braku. Powoduje to stan emocjonalnej autodestrukcji. Przyczyną tego jest koncentracja na swych oczekiwaniach i wyobrażeniach. Zamiast odkrywać wartość wytęsknionej osoby, osoba ta staje się celem pretensjonalnych oskarżeń i w rezultacie cała relacja jest niszczona.
Optymalna droga polega na tym, aby tęsknotę traktować jako tworzywo, przy pomocy którego pragniemy twórczo budować. Jest to bardzo szlachetna glina, z której w piecu cierpienia możemy wypalać super solidne i piękne cegły. Z kolei te cegły stają się materiałem do wznoszenia wspaniałej budowli duchowej jedności. Szczera miłość do człowieka, za którym tęsknimy, niejako sukcesywnie wchłania i przeobraża tę tęsknotę. Bardzo ważna jest tu wiara we wzajemność i szczere zaufanie. Podejmuję „krzyż tęsknoty”, bo jestem pewien, że ty także za mną bardzo tęsknisz. Tak oto tęsknota staje się super-tworzywem, które umożliwia pogłębienie i oczyszczanie istniejącej już miłości. Poprzez tęsknotę, świadomość coraz bardziej odkrywa wielkość i piękno daru, jakim jest osoba, za którą tęsknimy. Zauważmy, nawet najpiękniejszy i najcenniejszy obraz z bliska jest tylko zestawem różnych plam. Potrzeba spojrzenia z pewnej odległości, aby dostrzec całą genialną wartość dzieła. Sztuka „niebiańskiego tęsknienia” polega na tym, aby w Duchu Świętym fizyczne oddalenie przeobrażać w duchowe zjednoczenie.
To wszystko staje się możliwe na mocy słów Jezusa: „A oto ja jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata” (Mt 28, 20). Dzisiejsza uroczystość Wniebowstąpienia to jeden gigantyczny argument, że tęsknota ewangelicznie podjęta ma wielki sens. Kto z miłością tęskni za Bogiem i za człowiekiem, ten już teraz może czerpać wiele radości z duchowego zjednoczenia. Ukoronowaniem podjętego bólu tęsknoty będzie nieustanne bycie „przy sobie i w sobie” w Niebie. Niebo to duchowo-cielesna przestrzeń w Bogu, gdzie wszelka tęsknota z nadmiarem zostanie na wieki zaspokojona.
1 czerwca 2014 (Mt 28, 16-20)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 995 dostępny od 21:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
o. Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza albo najbardziej aktualna homilia Księdza Arcybiskupa Grzegorza Rysia.
Homilia
Ks abp Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka