22 grudnia 2024, Niedziela

IV Niedziela adwentu (rok C) patron dnia: tu; inne oficjum: tu

Czytania   +

↑   Ewangelia (Łk 1, 39-45)

Maryja jest Matką oczekiwanego Mesjasza

Słowa Ewangelii według Świętego Łukasza:

W tym czasie Maryja wybrała się i poszła z pośpiechem w góry do pewnego miasta w ziemi Judy. Weszła do domu Zachariasza i pozdrowiła Elżbietę.

Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę. Wydała ona głośny okrzyk i powiedziała: «Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona. A skądże mi to, że Matka mojego Pana przychodzi do mnie? Oto bowiem, skoro głos Twego pozdrowienia zabrzmiał w moich uszach, poruszyło się z radości dzieciątko w moim łonie. Błogosławiona jest, która uwierzyła, że spełnią się słowa powiedziane Jej od Pana».

Oto Słowo Pańskie

↑   Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (IV Niedziela Adwentu, rok liturgiczny C II)

Jaki styl życia?

Uczucia, których doświadczamy, zależą przede wszystkim od nas samych. Nie możemy głównej odpowiedzialności przerzucać na zewnętrzne otoczenie. Istotne znaczenie ma to, co stanowi centrum naszego życia. Jeśli najważniejsze jest „moje ja”, wtedy powstaje cała plejada autodestrukcyjnych uczuć. Najbardziej niszczy zazdrość, która wszelkie dobro odbiera i nic w zamian dobrego nie daje. Jest to chorobliwe dążenie do tego, aby „mieć więcej” lub „posiadać tylko dla siebie”. Wówczas wolność nie jest dawana drugiemu człowiekowi, ale odbierana. Przeżywane cierpienie nie pomaga wzrastać w miłości, ale wzmacnia egoizm i samopotępienie. W sercu narasta „piekło nie do zniesienia”, intensyfikowane przez Złego ducha.

Jest to droga bez sensu, gdyż człowiek niszczy sam siebie i innych. O wiele lepiej podjąć przesłanie, które w czwartą niedzielę Adwentu przekazują nam Maryja i Elżbieta (por. Łk 1, 39-45). To najlepsza propozycja dla każdego, kto autentycznie pragnie otworzyć swe serce na Jezusa Chrystusa, jedynego Pana i Zbawiciela. Otrzymujemy genialną receptę, aby w swoim wnętrzu cieszyć się „niebiańską radością”. Na co warto zwrócić uwagę w postawie tych świętych kobiet?

Jest to nastawienie, gdzie od „ja” ważniejsze jest „ty”. Maryja podejmuje bardzo trudną, wielodniową drogę, aby odwiedzić i wspomóc swą krewną Elżbietę. Czyni to nawet „z pośpiechem”. Ale nie jest to nerwowy pośpiech zapędzenia, lecz intensywne i harmonijne pragnienie, aby jak najszybciej obdarować dobrem drugiego człowieka. Szczytem duchowej czystości Maryi jest emanowanie dobrocią, która uobecnia się w osobie Ducha Świętego. Ewangelista zanotował: „Gdy Elżbieta usłyszała pozdrowienie Maryi, poruszyło się dzieciątko w jej łonie, a Duch Święty napełnił Elżbietę”.

Nie chodzi o to, aby narzucać swoje „dobre ja”, lecz aby być przejrzystym pośrednikiem, poprzez którego może spływać Duch Święty. W głosie Maryi była Boża obecność, która niejako uzewnętrzniała bogactwo jej miłującego wnętrza. Niejednokrotnie miłość jest mylona z posiadaniem. W posiadaniu jest zawłaszczanie drugiej osoby dla siebie; „ty” jest zniewalane przez „ja”. W miłości ma miejsce rezygnacja z siebie, aby drugi mógł być bardziej szczęśliwy; „ja” pomaga „ty” być bardziej wolnym. Taka postawa jest swoistą modlitwą, która sprawia, że Duch Święty zostaje przywołany i zstępuje. Zwykła rozmowa może sprawić, że wnętrze rozmówcy zostanie wypełnione niezwyczajną obecnością Ducha Świętego. Warto prosić Maryję, aby nam wypraszała ten bezcenny dar.

Fascynująca jest także postawa Elżbiety. Nie jest ona skoncentrowana na swym „ja”, ale na „Maryjnym Ty”. Ten styl reagowania jest totalnym zaprzeczeniem zazdrości. Jest to zachowanie, gdzie dominuje radość z tego, że drugi człowiek otrzymał jakieś dobro. Niebiańska postawa charakteryzuje się zdolnością do cieszenia się z tego, że drugi człowiek został obdarowany. Pięknie wyraża to okrzyk Elżbiety w trakcie spotkania z Maryją: „Błogosławiona jesteś między niewiastami i błogosławiony jest owoc Twojego łona”. Te słowa wyrażały radość, że „Matka mojego Pana przychodzi do mnie”. To wyznanie było wyrazem pokornego uznania, że Maryja otrzymała „większy dar”, zostając Matką Pana wszechświata.

Przy takim podejściu nie ma zazdrosnego cierpienia, że drugi ma więcej. Wręcz przeciwnie, czyjeś większe dobro powoduje we mnie radość; szczerze cieszę się, że drugi otrzymał więcej niż ja. Nie ma tu także zazdrosnego zawłaszczania kogoś dla siebie. Ujawnia się proces odwrotny: potrafię odsuwać się, aby sobą nie przysłaniać i nie stawiać siebie na pierwszym miejscu. Elżbieta nie zabierała Bogu Maryi dla siebie, ale z radością chętnie ją wspierała w coraz głębszym zanurzaniu się w Bogu poprzez ufną wiarę. Jest to rewelacyjny drogowskaz dla każdego, zwłaszcza dla pustelnika. Jako pustelnik pragnę coraz bardziej znikać i być w samotności jak niewidzialne powietrze. Zarazem pragnę cieszyć się radością, jakiej doświadczają ludzie, którzy mogą ze sobą być.

20 grudnia 2015 (Łk 1, 39-45)

---

↑   Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

↑   Komentarze video

↑  Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).

↑   „Słowo na jutro” (~5-35′)

↑   Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1576 dostępny od 20:00 (~5-35′). 

↑   Zoom (~2-3′)

↑  Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).

↑   Zielone Pastwisko (~4-7′)

↑  Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).

↑   Homilia (~9-29′)

↑  Dzisiejsza homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.

---