
23 sierpnia 2025. Słowo na sobotę 20 tygodnia zwykłego w roku I. Czytania, Ewangelia, rozważanie, komentarze oraz homilia kard. Rysia
23 sierpnia 2025, Sobota
Sobota XX tygodnia zwykłego (rok I; wspomnienie św. Róży z Limy, dziewicy) patron dnia: tu; inne oficjum: tu
polski patron dnia: błogosławiony Władysław Findysz, kapłan i męczennik
Spis treści:
۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia kard. Rysia
Czytania +
Czytania na sobotę 20 tygodnia zwykłego (rok liturgiczny I)
1. czytanie (Rt 2, 1-3. 8-11; 4, 13-17)
Booz poślubia Rut i staje się przodkiem Chrystusa
Czytanie z Księgi Rut
Noemi miała powinowatego, krewnego jej męża, człowieka bardzo zamożnego z rodziny Elimeleka. Nazywał się Booz.
Powiedziała Rut Moabitka do Noemi: «Pozwól mi pójść na pole zbierać kłosy za tym, który będzie mnie darzył życzliwością». «Idź, moja córko» – odpowiedziała jej Noemi. Rut wyszła więc i przyszła zbierać kłosy na polu za żniwiarzami, a przypadkiem tak się stało, że było to pole Booza, który był z rodu Elimeleka.
Powiedział Booz do Rut: «Słuchaj dobrze, moja córko! Nie chodź zbierać kłosów na innym polu i nie odchodź stąd, ale przyłącz się do moich dziewcząt. Spójrz na pole, na którym pracują żniwiarze, idź za nimi. Oto nakazałem młodym sługom, aby ci nie dokuczali. Kiedy będziesz miała pragnienie, idź do naczyń napić się tego, co będą czerpać młodzi słudzy».
Wtedy Rut padła na twarz, oddając pokłon aż do ziemi, i zawołała: «Dlaczego darzysz mnie życzliwością, tak iż mnie uznajesz, choć jestem obca?»
Odpowiedział jej Booz: «Oznajmiono mi dokładnie to wszystko, co uczyniłaś swojej teściowej po śmierci swego męża: opuściłaś ojca swego i matkę swoją, i swoją ziemię rodzinną, a przyszłaś do narodu, którego przedtem nie znałaś».
Booz zaślubił więc Rut i stała się jego żoną. Gdy zbliżył się do niej, Pan sprawił, że poczęła i urodziła syna.
Kobiety mówiły do Noemi: «Niech będzie błogosławiony Pan, który nie pozwolił, aby dzisiaj zabrakło ci powinowatego z prawem wykupu. Imię jego będzie wspominane w Izraelu. On będzie dla ciebie pociechą, będzie cię utrzymywał w twojej starości. Zrodziła go dla ciebie twoja synowa, która cię kocha, która dla ciebie jest warta więcej niż siedmiu synów». Wzięła Noemi dziecko i położyła je na swym łonie. Ona też je wychowywała.
Sąsiadki nadały mu imię. Mówiły: «Narodził się syn dla Noemi», nadały mu imię Obed. On to jest ojcem Jessego, ojca Dawida.
Oto Słowo Boże
Psalm (Ps 128 (127), 1b-2. 3. 4-5 (R.: 1b))
Szczęśliwy człowiek, który służy Panu
Szczęśliwy człowiek, który służy Panu *
i chodzi Jego drogami.
Będziesz spożywał owoc pracy rąk swoich, *
szczęście osiągniesz i dobrze ci będzie.
Szczęśliwy człowiek, który służy Panu
Małżonka twoja jak płodny szczep winny *
w zaciszu twego domu.
Synowie twoi jak oliwne gałązki *
dokoła twego stołu.
Szczęśliwy człowiek, który służy Panu
Tak będzie błogosławiony człowiek, *
który służy Panu.
Niech cię z Syjonu Pan błogosławi †
i obyś oglądał pomyślność Jeruzalem *
przez wszystkie dni twego życia.
Szczęśliwy człowiek, który służy Panu
Aklamacja (Por. Mt 23, 9b. 10b)
Alleluja, alleluja, alleluja
Jeden jest Ojciec wasz w niebie
i jeden jest wasz Nauczyciel, Chrystus.
Alleluja, alleluja, alleluja
↑ Ewangelia (Mt 23, 1-12)
Strzeżcie się pychy i obłudy
Słowa Ewangelii według Świętego Mateusza:
Jezus przemówił do tłumów i do swych uczniów tymi słowami: «Na katedrze Mojżesza zasiedli uczeni w Piśmie i faryzeusze. Czyńcie więc i zachowujcie wszystko, co wam polecą, lecz uczynków ich nie naśladujcie. Mówią bowiem, ale sami nie czynią. Wiążą ciężary wielkie i nie do uniesienia i kładą je ludziom na ramiona, lecz sami palcem ruszyć ich nie chcą.
Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. Lubią zaszczytne miejsca na ucztach i pierwsze krzesła w synagogach. Chcą, by ich pozdrawiano na rynkach i żeby ludzie nazywali ich Rabbi.
A wy nie pozwalajcie nazywać się Rabbi, albowiem jeden jest wasz Nauczyciel, a wy wszyscy jesteście braćmi. Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie. Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus.
Największy z was niech będzie waszym sługą. Kto się wywyższa, będzie poniżony, a kto się poniża, będzie wywyższony».
Oto Słowo Pańskie
↑ Rozważanie Ojca Pustelnika
Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (20 sobota zwykła, rok liturgiczny A II)
Dar Ojca
Walka duchowa trwa. W tym boju, zły duch jest w stanie posługiwać się nawet zdaniami z Pisma Świętego. W ten sposób, argumentem biblijnym, chce wprowadzić na drogę, która w rzeczywistości jest zaprzeczeniem Woli Bożej. Oszukany człowiek podąża wtedy w złym kierunku, sądząc, że tak właśnie każe czynić sam Jezus Chrystus. Dlatego bardzo ważne, aby Słowo Ewangelii zawsze zgłębiać w świetle wielowiekowej Tradycji Kościoła.
Takim bardzo „niebezpiecznym” zdaniem jest zapis w Ewangelii św. Mateusza: „Nikogo też na ziemi nie nazywajcie waszym ojcem; jeden bowiem jest Ojciec wasz, Ten w niebie” (Mt 23, 9). Zły duch nieraz wykorzystuje to wskazanie, aby podszepnąć: „Zobacz, nawet sam Jezus nakazuje, aby nikogo nie nazywać ojcem. Tak więc nie uważaj nikogo za ojca!”. W ten sposób może dojść do podwójnego błędu. Przede wszystkim, zakwestionowane zostanie ojcostwo fizycznego ojca: myśl w rodzaju „nie uważam go za ojca”. Ponadto w innych relacjach duchowych lub społecznych zanegowana zostanie zasada „duchowego ojcostwa”. Zwrot „ojcze” znika. Ale czy jest to zgodne z Ewangelią?
Są to oczywiście błędne interpretacje tego, co św. Mateusz chciał przekazać. Przede wszystkim, Bóg nie przeczy samemu sobie. Skoro w przykazaniach nakazuje szanować ojca i matkę, to jednocześnie nie zabrania używać stosownych określeń. Co więcej, z czwartego przykazania wręcz wypływa prawda, aby na znak uszanowania swego ojca, nazywać go ojcem. Kto tak nie czyni, tak naprawdę ignoruje nie człowieka, ale samego Boga, który przez tego człowieka przekazał życie. Kto szanuje ojca, oddaje cześć samemu Bogu Ojcu. Kto nie szanuje ojca, zamyka się na Boga i Jego Ojcowskie Błogosławieństwo.
W ten sposób dochodzimy do serca Jezusowej wypowiedzi. Jezus pragnie przekazać, że tylko Bóg jest Ojcem w sensie absolutnym, czyli tym który udziela życia jako absolutne Źródło. Ojciec fizyczny jest tym, który stanowi niejako naczynie, poprzez które to błogosławieństwo życia jest udzielane. W tej samej logice, w tradycji chrześcijańskiej utrwaliło się także określenie „ojciec” w sensie duchowym. Początkowo, tak nazywano na pustyni wielu eremitów i mnichów. Z czasem tym zwrotem zaczęto posługiwać się w całym Kościele. I teraz rzecz ogromnej wagi. Zgodnie z wolą Jezusa, w żaden sposób nie należy tego rozumieć jako „tytuł nobilitujący”. Ostry zakaz „nikogo nie nazywajcie ojcem” dotyczył właśnie takiego chorego rozumienia, które zaczęli prezentować uczeni w Piśmie i faryzeusze. Traktowali siebie jako „mistrzów i dawców życia”, którym należą się „pierwsze miejsca i pochwały”.
Jezus wyraźnie pokazał, że istnieje tylko jeden ojciec, który jest absolutnym dawcą życia i któremu należy oddawać Boską chwałę. Tym ojcem jest tylko i wyłącznie Bóg Ojciec. W tym świetle, uważanie jakiegokolwiek człowieka za ojca jest niewłaściwe. Dlatego postawa paternalistyczna jest sprzeczna z Ewangelią. Jednocześnie, zwrot „ojcze” jest właściwy, gdy rozumiemy przez to określenie człowieka, poprzez którego Bóg Ojciec udziela łaski życia. Czyli podobna zasada jak w przypadku fizycznego ojca. Jest to oddanie czci Bogu, który jako Ojciec daje życie. Kto tak czyni, otwiera się poprzez słowo „ojcze” na błogosławieństwo samego Boga Ojca.
Adresat zwrotu „ojcze”, zgodnie z duchem Jezusowego słowa, powinien czuć się jako nędzne narzędzie, którym Bóg Ojciec zechciał się w swym Miłosierdziu posłużyć. Jednocześnie ważne jest poczucie bycia bratem, pośród innych sióstr i braci we wspólnocie Kościoła. Taka samoświadomość jest fundamentem na drodze Chrystusowego uniżenia i służby. Mocą Ducha Świętego, w Chrystusie, wypełniajmy wolę Ojca w Niebie…
23 sierpnia 2014 (Mt 23, 1-12)
↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.
↑ Komentarze video
↑ Wszystkie poniższe okna video powinny wyświetlać najbardziej aktualny (dzisiejszy) odcinek, czasem trzeba go jednak odszukać w rozwijanej playliście (biała ikonka w oknie video, aktywna po kliknięciu przycisku odtwarzania).
↑ „Słowo na jutro” (~5-35′)
↑ Wprowadzenie do dzisiejszej Ewangelii, proponowane przez Centrum Formacji Duchowej w Krakowie na wieczór poprzedniego dnia, odcinek 1820 dostępny od 20:00 (~5-35′).
„Słowo na jutro”
Źródło: CFD księży Salwatorianów w Krakowie
↑ Zoom (~2-3′)
↑ Od poniedziałku do piątku Zoom Mocnych w Duchu prowadzi o. Remigiusz Recław, Jezuita, a w soboty i niedziele Inga Pozorska, kierownik zespołu Mocni w Duchu (odcinek dostępny od godziny 5:00 rano).
Zoom Mocnych w Duchu
o. Recław SJ/I. Pozorska
Źródło: Mocni w Duchu
↑ Zielone Pastwisko (~4-7′)
↑ Zielone Pastwisko prowadzone przez ojca biskupa Piotra Kleszcza OFM conv., franciszkanina (odcinek na dziś pojawia się koło godziny 0:00).
Zielone Pastwisko
bp Piotr Kleszcz OFM
Źródło: Archidiecezja Łódzka
↑ Homilia (~9-29′)
↑ Dzisiejsza homilia księdza kardynała Grzegorza Rysia.
Homilia
Kardynał Grzegorz Ryś
Źródło: Archidiecezja Łódzka