25 stycznia 2024, Czwartek

Święto Nawrócenia świętego Pawła , Apostoła

Spis treści:

• Czytania

• Ewangelia

• Rozważanie z Eremu*

• Komentarze video:

۰ „Słowo na jutro” (~5-35′)
۰ Zoom (~2-3′)
۰ Zielone Pastwisko (~5′)
۰ Homilia (jeśli jest dostępna)

Koronka do Bożego Miłosierdzia online →

Czytania +

Czytania na Święto Nawrócenia świętego Pawła Apostoła

1. czytanie (Dz 22, 3-16)

Wstań, przyjmij chrzest i obmyj się z twoich grzechów, wzywając imienia Jezusa

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Paweł powiedział do ludu:

«Ja jestem Żydem, urodzonym w Tarsie w Cylicji. Wychowałem się jednak w tym mieście, u stóp Gamaliela otrzymałem staranne wykształcenie w Prawie ojczystym. Gorliwie służyłem Bogu, jak wy wszyscy dzisiaj służycie. Prześladowałem tę drogę, głosując nawet za karą śmierci, wiążąc i wtrącając do więzienia mężczyzn i kobiety, co może poświadczyć zarówno arcykapłan, jak cała starszyzna. Od nich otrzymałem też listy do braci i odbywałem drogę do Damaszku z zamiarem uwięzienia także tych, którzy tam byli, i przyprowadzenia do Jeruzalem dla wymierzenia kary.

W drodze, gdy zbliżałem się do Damaszku, nagle około południa otoczyła mnie wielka jasność z nieba. Upadłem na ziemię i posłyszałem głos, który mówił do mnie: „Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?”.

„Kto jesteś, Panie?” – odpowiedziałem.

Rzekł do mnie: „Ja jestem Jezus Nazarejczyk, którego ty prześladujesz”.

Towarzysze zaś moi widzieli światło, ale głosu, który do mnie mówił, nie słyszeli.

Powiedziałem więc: „Co mam czynić, Panie?”.

A Pan powiedział do mnie: „Wstań, idź do Damaszku, tam ci powiedzą wszystko, co postanowiono, byś uczynił”.

Ponieważ zaniewidziałem od blasku owego światła, przyszedłem do Damaszku prowadzony za rękę przez moich towarzyszy.

Niejaki Ananiasz, człowiek przestrzegający wiernie Prawa, o którym wszyscy tamtejsi Żydzi wydawali dobre świadectwo, przyszedł, przystąpił do mnie i powiedział: „Szawle, bracie, przejrzyj!”. W tejże chwili spojrzałem na niego, on zaś powiedział: „Bóg naszych ojców wybrał cię, abyś poznał Jego wolę i ujrzał Sprawiedliwego i Jego własny głos usłyszał. Bo wobec wszystkich ludzi będziesz świadczył o tym, co widziałeś i słyszałeś. Dlaczego teraz zwlekasz? Ochrzcij się i obmyj z twoich grzechów, wzywając Jego imienia!”».

Oto Słowo Boże

Albo:

1. czytanie (Dz 9, 1-22)

Powiedzą ci, co masz czynić

Czytanie z Dziejów Apostolskich

Szaweł ciągle jeszcze siał grozę i dyszał żądzą zabijania uczniów Pańskich. Udał się do arcykapłana i poprosił go o listy do synagog w Damaszku, aby mógł uwięzić i przyprowadzić do Jeruzalem mężczyzn i kobiety, zwolenników tej drogi, jeśliby jakichś znalazł.

Gdy zbliżał się już w swojej podróży do Damaszku, olśniła go nagle światłość z nieba.

A gdy upadł na ziemię, usłyszał głos, który mówił: «Szawle, Szawle, dlaczego Mnie prześladujesz?».

«Kto jesteś, Panie?» – powiedział.

A On: «Ja jestem Jezus, którego ty prześladujesz. Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić».

Ludzie, którzy mu towarzyszyli w drodze, oniemieli ze zdumienia, słyszeli bowiem głos, lecz nie widzieli nikogo. Szaweł podniósł się z ziemi, a kiedy otworzył oczy, nic nie widział. Zaprowadzili go więc do Damaszku, trzymając za ręce. Przez trzy dni nic nie widział i ani nie jadł, ani nie pił.

W Damaszku znajdował się pewien uczeń, imieniem Ananiasz. «Ananiaszu!» – przemówił do niego Pan w widzeniu.

A on odrzekł: «Jestem, Panie!».

A Pan do niego: «Idź na ulicę Prostą i zapytaj w domu Judy o Szawła z Tarsu, bo właśnie się tam modli». (I ujrzał Szaweł w widzeniu, jak człowiek imieniem Ananiasz wszedł i położył na niego ręce, aby przejrzał).

«Panie – odpowiedział Ananiasz – słyszałem z wielu stron, jak dużo złego wyrządził ten człowiek świętym Twoim w Jerozolimie. I ma on tutaj władzę od arcykapłanów, aby więzić wszystkich, którzy wzywają Twego imienia».

«Idź – odpowiedział mu Pan – bo wybrałem sobie tego człowieka jako narzędzie. On zaniesie imię moje do pogan i królów, i do synów Izraela. I ukażę mu, jak wiele będzie musiał wycierpieć dla mego imienia».

Wtedy Ananiasz poszedł. Wszedł do domu, położył na niego ręce i powiedział: «Szawle, bracie, Pan Jezus, Ten, co ukazał ci się na drodze, którą szedłeś, przysłał mnie, abyś przejrzał i został napełniony Duchem Świętym». Natychmiast jakby łuski spadły z jego oczu i odzyskał wzrok, i został ochrzczony. A gdy spożył posiłek, wzmocnił się.

Jakiś czas spędził z uczniami w Damaszku i zaraz zaczął głosić w synagogach, że Jezus jest Synem Bożym.

Wszyscy, którzy go słyszeli, mówili zdumieni: «Czy to nie ten sam, który w Jeruzalem prześladował wyznawców tego imienia i przybył tu po to, aby ich uwięzić i zaprowadzić do arcykapłana?». A Szaweł występował coraz odważniej i szerzył zamieszanie wśród Żydów mieszkających w Damaszku, dowodząc: «Ten jest Mesjaszem».

Oto Słowo Boże

Psalm (Ps 117, 1-2 (R.: por. Mk 16, 15))

Całemu światu głoście Ewangelię
albo: Alleluja

Chwalcie Pana, wszystkie narody,
wysławiajcie Go, wszystkie ludy,
bo potężna nad nami Jego łaska,
a wierność Pana trwa na wieki.

Całemu światu głoście Ewangelię
albo: Alleluja

Aklamacja (J 15, 16)

Alleluja, alleluja, alleluja

Nie wy Mnie wybraliście, ale Ja was wybrałem,
abyście szli i owoc przynosili.

Alleluja, alleluja, alleluja

↑ Ewangelia (Mk 16, 15-18)

Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię

Słowa Ewangelii według Świętego Marka:

Jezus, ukazawszy się Jedenastu, powiedział do nich:

«Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu! Kto uwierzy i przyjmie chrzest, będzie zbawiony; a kto nie uwierzy, będzie potępiony. Te znaki towarzyszyć będą tym, którzy uwierzą: w imię moje złe duchy będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą; węże brać będą do rąk, i jeśliby co zatrutego wypili, nie będzie im szkodzić. Na chorych ręce kłaść będą, a ci odzyskają zdrowie».

Oto Słowo Pańskie

Słowo na inny dzień →

↑ Rozważanie Ojca Pustelnika

Rozważanie Ojca Eremity OVE z Eremu Maryi „Brama Nieba” do dzisiejszej Ewangelii (~2-3′) (Święto Nawrócenia świętego Pawła Apostoła, rok liturgiczny C II)

Dar nawrócenia

„Muszę się nawrócić”… To wielkie odkrycie, które przemienia patrzenie na własne życie, na życie innych ludzi i na cały otaczający świat. Dokonuje się reorientacja dotychczasowych priorytetów. To, co było w centrum, schodzi na margines lub zupełnie znika. To, czego zupełnie nie było, lub znajdowało się u dołu realizowanej hierarchii wartości, teraz pojawia się na szczycie. Nowym sensem istnienia staje się Jezus Chrystus i Jego nauczanie zapisane na kartach Ewangelii.

Cały proces wewnętrznego przeobrażenia składa się z trzech zasadniczych etapów. Najpierw ma miejsce nowy stan świadomości. To tak, jakby na znaną górę spojrzeć od innej strony i ku swemu zaskoczeniu zobaczyć całkowicie inny kształt. Kiedyś zrobiłem zdjęcie pewnej góry, ale z zupełnie innego miejsca niż powszechnie była widziana i fotografowana. Okazało się, że nawet mieszkańcy pobliskiej miejscowości początkowo nie rozpoznawali, że mają przed oczami zdjęcie góry, którą widzą codziennie…

Przemianę rozumień w umyśle wyraziście widać na przykładzie św. Pawła, którego nawrócenie dzisiaj świętujemy. Ten wielki Apostoł chrześcijaństwa początkowo słyszał o Jezusie i wiedział o Jego naśladowcach. Ale jako gorliwy faryzeusz chciał zniszczyć ten nowy ruch, który uznał za niebezpieczną sektę. Przekonany o swej słuszności, bez wahania wtrącał uczniów Jezusa do więzienia i głosował nawet za karą śmierci dla nich. Wszystko uległo gigantycznej zmianie po mistycznym spotkaniu z Jezusem Zmartwychwstałym, od którego usłyszał: „Ja jestem Jezus Nazarejczyk, którego ty prześladujesz”. Wcześniej w świadomości Pawła Jezus był wrogiem do zniszczenia; teraz stał się Boskim Przyjacielem, który nadał najgłębszy sens życiu. Uczniowie Jezusa przestali być „złą sektą”, zyskując status „umiłowanej wspólnoty”. Takie przeobrażenie świadomości jest możliwe tylko dzięki łasce nadprzyrodzonej. Ale od człowieka zależy, czy ta łaska będzie mogła zadziałać. Do tego potrzebne jest szczere szukanie prawdy i pragnienie dobra. Św. Paweł prowadził prześladowania z miłości do Boga. Był w błędzie. Ale gdy swój błąd dostrzegł, od razu od niego odstąpił.

Tak oto pojawia się drugi czynnik w procesie nawrócenia: szczera wola wprowadzenia nowego stanu świadomości w praktykę codziennego życia, wsparta uczuciowym zaangażowaniem. Chodzi o decyzję, która powoduje, że Jezus zaczyna realnie określać nowe wybory i działania. Mówiąc obrazowo, nowa świadomość jest dobrą mapą. Ale to nie wystarczy. Konieczna jest wola poruszania się wedle tej mapy i konkretna jazda wedle pokazywanej trasy. Św. Paweł zrealizował wszystkie wskazania, które otrzymał w trakcie oświecenia. Przyjął chrzest i całym sercem zaangażował się w głoszenie prawdy o Jezusie Chrystusie. Doskonale podjął Jego zalecenie, udzielone po zmartwychwstaniu Jedenastu: „Idźcie na cały świat i głoście Ewangelię wszelkiemu stworzeniu” (por. Mk 16, 15-18). Misyjne zaangażowanie jest potwierdzeniem rzeczywistego pojawienia się w sercu Chrystusowej prawdy, dobra i miłości. W tym świetle głoszenie Jezusa jest ścisłym zespoleniem kontemplacji i działania. To zespolenie jest specyfiką każdego chrześcijańskiego serca; przy czym rozkład akcentów zależy już od konkretnego powołania.

Trzeci etap, po pierwotnej przełomowej przemianie, charakteryzuje się wejściem w logikę nieustannego nawracania się W tym względzie wspaniałym drogowskazem jest zasada, którą kierował się do śmierci św. Paweł: „Raz wybrawszy, ciągle wybierać muszę”. Niektórzy mnisi specjalnie składają czwarty ślub, który jest zobowiązaniem się do ciągłego podejmowania nawrócenia. Jest to prawda głęboko obecna także w sercu każdego pustelnika, który szczerze opłakuje swe grzechy i wciąż od nowa błaga Boga o miłosierdzie. Bez ciągłego nawracania się nawet najpiękniejsze podjęcie wiary zamieni się z czasem w posępne zgliszcza. Możliwe są dwa odmienne scenariusze upadku: ostygnięcie serca i powrót do dawnego życia lub serce coraz bardziej zatrute pychą, służące swemu „wierzącemu ja”, a nie Jezusowi Chrystusowi.

Panie Jezu, przemieniaj moją świadomość, umacniaj moją wolę i uczucia oraz… dawaj zapał, abym co dnia nawracał się od nowa.

25 stycznia 2016 (Mk 16, 15-18)

↑ Powyższy tekst wraz z ilustracją w całości pochodzi ze strony Eremu Maryi „Brama Nieba”. Pozostałe artykuły z komentarzem Ojca Pustelnika znajdują się TUTAJ.

Modlitwy do świętego Józefa →